Réttur - 01.04.1981, Blaðsíða 2

þriggja landsvæða Islands undir amerísk yfirráð sem herstöóvar til 99 ára
(1. okt. 1945), þvínæst með hótunum um hernám, ef ei væri gerður Kefla-
víkursamningur (1946), síðan er ísland blekkt inn í Atlantshafsbandalagið
(1949) með þvl yfirlýsta skilyrði að hér sé aldrei her á friðartímum, — því-
næst er það heit rofið og ísland hernumið 7. júlí 1951 og hefur það hernám
staðið síðan, en Nato lýst því um leiö að það hafi nú tryggt frið í 30 ár, — eins
og til að storka grunnhyggnum íslendingum og undirstrika hve gersamlega
þaó fótum troði alla samninga og loforð við (sland.
Og nú kemur I Ijós að „varnarmáladeild” stjórnarráðsins virðist líta á sig
sem undirdeild bandaríska hermálaráðuneytisins og hafi rétt og skyldu til
þess að afhenda því hvaða landsvæði, er það óskar, — sbr. Stokksnes. —
Er hér um að ræða þverbrot á stjórnarskrá íslands, 21. gr., sem ákveður að
aðeins Alþingi og forseti geti samið um „afsal eða kvaðir” á íslensku landi,
— var sú grein og þverbrotin 1951.
Svo virðist sem „varnarmáladeildin” líti á sig sem „ísland” því meira að
segja í hinum ólöglega „varnarsamningi” frá 1951, er svo ákveðið að ,,ís-
land og Bandaríkin” skuli semja um afnot af landi.
„Dýpra og dýpra” sagði andskotinn. Svo skrifaði Jónas í bréfi 13. júlí
1841, er hann bjó til skopmynd af ástandinu á Þingvöllum.
Það hefði ekki verið amalegt fyrir Ólaf digra Noregskonung að hafa haft
eina „varnarmáladeild”, t.d. undir forsæti Guómundar ríka, til að „semja” við
um Grímsey forðum daga og ekki þurft að leita til neins Alþingis og láta ein-
hvern Einar þveræing þvælast fyrir — og hindra „nauðsynlega landsölu” og
herstöðvafyrirætlanir sínar.
En til allrar hamingju er þjóóin að vakna æ betur til viðnáms ásælninni —
eins og Stokksnesgangan í viðbót við Keflavíkurgönguna sýnir. Og í Vestur-
Evrópu fer viðnámið gegn útrýmingarfyrirætlunum Ameríkana á Evrópubú-
um dagvaxandi.
Sérhver íslendingur mætti minnast þess nú, hve heitt og innfjálgt Jó-
hannes úr Kötlum lætur land vort eggja hvern íslending í „Landið fær mál”:
„Þú ert maður of stór, þú ert maður of dýr, til að minnka við afslátt og svik!”