Réttur - 01.10.1981, Page 40

Pólitík Reagans gagnvart
hungrandi heimi
Enga hjálp — aukið arðrán?
Reagan til hinna fátæku: Stattu þig í frjálsu samkeppninni við Standard Oil,
ITT, General Motors og aðra. Við viljum hafa frelsi, frjálsa samkeppni, frjáls-
an markað. Þá lifa þeir sterku og dafna, en aumingjarnir veslast upp — það er
frjálst þjóðfélag!
Þuð eni lil merw ci Islaiidi, sem éln þeniiaii visdóin ii/i/i eftir lleiifiaii, — eins o,e /leir líln ii/i/i
boðskap Hillers fyrir 40 áriwi.
í borginni Cancún var haldinn í októberlok 1981 fundur helstu höfðingja auðvaldsheimsins o$>
fulltrúa hinna fátæku landa. Þá var ástandið í heiminum |iannif> samkvæmt skýrslum Alþjóða-
bankans að 800 miljónir manna bjuggu við „algera fátækt, en 15 miljónir manna munu deyja úr
hungri á síðasta ári, 1981.
Það átti að reyna að breyta eitthvað um
efnahagsstefnu í heiminum í þessum samn-
ingatilraunum milli „Norðurs” og ,,Suð-
urs”.
En allar slíkar tilraunir strönduðu á af-
stöðu Ronald Reagans, forseta Bandaríkj-
anna. Hann krafðist þess að „frjáls
viðskipti” skyldu ríkja áfram. Og hann þver-
neitaði kröfu fátæku þjóðanna, „Suðurs-
ins” um að fá nokkur áhrif á stjórn Alþjóða-
bankans, sem Bandaríkjaauðvaldið nú ræð-
ur.
Hvernig stendur á þessari svívirðilegu af-
stöðu auðugasta ríkis heims, sem drottnar
yfir um 25% auðæfa heims, þó bandaríska
þjóðin sé sjálf aðeins 5% jarðarbúa?
Svarið liggur í augum uppi, ef athugaðar
eru hagfræðitölur heimsverslunarstofnunar
Sameinuðu þjóðanna, Unctad:
Á tímabilinu 1970 til 1978 fjárfestu
fjölþjóðahringarnir, sterkustu auð-
valdshringir stóriðjulandanna, — að
miklum meirihluta til bandarískir —
alls 42,2 miljarða dollara í vanþró-
uðu löndunum. Á sama tímabili
fluttu þessir auðhringar lieim til
landa sinna 100,2 miljarða dollara
frá vanþróuðu löndunum.
Þannig blóðsýgur fyrst og fremst Banda-
ríkjaauðvaldið hinar fátæku þjóðir heiins.
Það er jafnvel flutt út frá þeim fæðan þegar
fólkið í landinu sveltur. Við þekktum þetta
fyrr á öldum íslendingar, er maturinn var
seldur til annara landa, meðan fólk féll úr
hungri hér heima. — Og nú eru til menn á
íslandi, sem dásama slíkar aðfarir og líta til
216