Réttur - 01.01.1988, Blaðsíða 46

SAMRÆÐURIIM
HEIMSPEKI
BRYNJÓLFUR BJARNASON
HALLDÓR GUÐJÓNSSON
PALLSKÚLASON
innar, en svör hans eru önnur og hann
stendur fastari fótum í klassískri heim-
speki en þeir.
Freistandi væri að leita frekari sam-
hengis milli pólitískrar reynslu Brynjólfs
og heimspekiiðkana hans, en að því sam-
hengi er einungis ýjað í bókinni. Er
kveikjunnar að heimspekiiðkunum hans
að leita í samhengisrofi íslenskrar sögu, í
pólitískum vonbrigðum eða í einhverju
öðru? Þessum spurningum verður ekki
svarað hér, enda fyrst og fremst ætlunin
að vekja athygli á fróðlegri bók og góðri
kynningu á heimspeki Brynjólfs Bjarna-
sonar. Pað er líka gott til þess að vita að
þessi foringi íslenskra sósíalista um árabil
hafi haft til að bera jafn víðfeðma og leit-
andi hugsun, og væri betur ef slíkir menn
fyndust meðal stjórnmálaleiðtoga sam-
tímans.
hægt um aldabil, að kynslóðirnar merktu
varla breytingarnar, en um þær mundir
hefjast umbyltingarnar. Brynjólfur geng-
ur fljótt á hönd því hugmyndakerfi sam-
tímans sem var hvað heilsteyptast og
veitti hvað ótvíræðasta leiðsögn, þ.e.
marx-lenínismanum. En efahyggjan var
ávallt skammt undan, og í heimspeki
sinni brýtur Brynjólfur víða í bága við
hefðbundinn marx-lenínisma. Hann fellst
á það mat Páls Skúlasonar að hann spyrji
á margan hátt svipaðra spurninga og ex-
istensíalistarnir, sem tóku mið af tilgangs-
lausumm ógnum síðari heimsstyrjaldar-
46