Morgunblaðið - 22.01.2006, Side 13

S
umum finnst hann dularfullur náungi, hann Bragi Kristjónsson, og telja til „lifandi
goðsagna“ í bæjarlífinu í Reykjavík. Víst er að sjálfur blési hann á allt slíkt tal með
glotti á vör, fengi sér í nefið og svaraði útí hött. Síðan færi hann að rölta um ríki sitt,
fornbókaverslunina Bókina á horni Hverfisgötu og Klapparstígs, þar sem hann
þekkir hvern stafkrók og kima í þéttskipuðum bókahillum og stöflunum á borð-
um. Hann er orðinn 67 ára en tággrannur og léttur í spori og hefur yfirbragð sérvit-
urs séntilmanns, sem hann trúlega er.
Það er hlýtt og hlýlegt í búðinni, en utandyra snjóþungt og vegfarendur krepptir af kulda í fjúkinu.
Bragi er ekki einn þeirra sem láta skammdegið, myrkrið og nepjuna leggjast á sálina. „Slagviðrið getur
verið pirrandi fyrir skrokkinn, en ekki sálina. Skammdegið er yndislegt, og helst svona: Með stormi og
snjófári.“
Hann kveðst byrja hvern dag á því að hlakka til að fara í vinnuna. „Þeirri tilhlökkun fylgir súrmjólk-
urneysla með osti og þremur tegundum af berjum og síðan hefjast gríðarlegar vítamíninntökur. Þá er
farið í Vesturbæjarlaugina eða Neslaugina að synda og tala fallega um samtíðina við pottormana. Síðan
fer ég á besta kaffihús bæjarins, Kaffivagninn á Granda, þar sem ég fæ mér einn bolla og sex centimetra
af heilsujólaköku.“
Í þá þrjá áratugi sem Bragi hefur rekið búðina hefur hann einnig gegnt hlutastarfi við norska sendi-
ráðið sem upplýsingafulltrúi. Bókin var lengst af á Vesturgötunni en flutti sig um set fyrir nokkrum ár-
um. Í seinni tíð reka þeir hana saman, Bragi og Ari Gísli sonur hans. „Búð okkar feðga er fyrst og fremst
aðgengileg, flokkuð og hólfuð verslun með eldri og gamlar bækur, þar sem fólk kemur í leit að einhverju
tilteknu eða óljósu áhugaefni eða vegna söfnunarástríðu. En hún er líka einskonar tjáningarform, þar-
sem margar litlar sýningar í myndum og orðum eru hafðar í frammi, t.d. í glugganum og uppum alla
veggi. Og svo eru vitnanir útum allt um skoðanir annars eigandans á mönnum og málefnum, blandaðar
sögulegum staðreyndum um tilteknar bækur eða önnur efni og dálitlu pólitísku blandi í poka.“
Þar fyrir utan er búðin samkomustaður andlega þenkjandi fólks, „sem kemur til að rabba og létta á
sér, jafnvel til að fá ráð um hin léttvægustu málefni,“ segir Bragi. „Hingað koma ólíklegustu pólitíkusar,
smámenni og stórmenni. Um daginn kom t.d. þjófur og stal frá mér farsímanum mínum. Það vildi
þannig til, að hann var ekki opinn og daginn eftir kom þjófurinn, búinn að fá sér heilmikið neðaníþví og
skilaði símanum og kvartaði yfir því að hann gæti ekki notað hann til útréttinga. Auðvitað þakkaði ég
honum kærlega fyrir, en mér þótti satt að segja dáldið verra, þegar hann nokkru síðar stal gömlu tóbaks-
járni úr sýningarglugganum. En hann um það.“
Verslunin selur bækur til útlanda í allnokkrum mæli. „Einkum til safna og kennara við háskóla, þar
sem kennd er „old Norse“ eða íslenska. Og til efnaðra safnara, sem safna íslenskum bókum og bókum
um Ísland. Við erum nokkuð vel á veg komnir með netsíðuna bokin.is og það virðist ætla að skila sér í
auknum áhuga hérlendis og erlendis. Er þetta ekki framtíðin? Við gefum enn út prentaðar bók-
söluskrár og sendum þær til fjölda stofnana og einstaklinga um allar trissur, en mér virðist þróunin
stefna í pappírsleysið í þessum efnum eins og svo mörgum öðrum. Við tökum einnig þátt í stóra íslenska
bókamarkaðnum árlega og höfum verið með í bókasýningum erlendis.
HJÁ BRAGA
Eftir Árna Þórarinsson
Ljósmyndir Árni Sæberg
Líf Braga Kristjónsson-
ar fornbókakaupmanns
hefur einkennst af
„skringilegum varía-
sjónum“, einsog hann
orðar það, í heimi sem
er „fullur af fróðleik og
fegurð og grimmd.“
22.1.2006 | 13