Morgunblaðið - 28.01.2006, Blaðsíða 30

30 LAUGARDAGUR 28. JANÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LÍF Í JANÚAR
Napólí er engri lík, milljónaborgin viðflóann sem líka er eins og brjálaðsirkusþorp. Fólkið er glaðsinna,opið og hjálpfúst enda komið af
fiskimönnum og hér er hægt að fara í sjóinn
fram í nóvember. Hér er haf, eldfjall, ölkeldur
og þröng stræti þar sem alltaf hangir þvottur
úti en þessi þröngu stræti (I Vicoletti) eru eitt
af einkennum borgarinnar. Varast skal að vera
þar á ferð með verðmæti í tösku á öxlinni því
þar geta komið á fleygiferð gaurar á vespu og
tekið töskuna með sér í ferðalag. En hér eins
og alls staðar verða menn bara að reyna að
stinga ekki of mikið í stúf, vera ekki að flagga
verðmætunum sínum eða dýru merkjavörunni
sinni.
Það er nú ekki svo að fólk hér sé ekki flott
klætt, við erum stödd í heimalandi tískunnar
og margir helstu tískufrömuðir Ítalíu koma
einmitt úr suðrinu því þar er suðupotturinn.
Enda vilja margir líkja Napólí við New York
hvað varðar andrúmsloft, hraða og litríkt
mannlíf. Að New York sé nútímaútgáfan af
Napólí. Kannski er þessi líking ekki út í hött
því flestir sem fluttust til Bandaríkjanna í upp-
hafi síðustu aldar komu einmitt frá Napólí og
Suður-Ítalíu og fluttu með sér pitsuna og maf-
íuna. En það er önnur saga og lengri. Það eru
nokkrir staðir sem ferðamaður sem hingað
kemur í fyrsta sinn verður að sjá.
Pompei og Capri
Fyrst skal telja Pompei en þangað er auð-
velt að komast með lest (circumvesuviana) sem
fer frá aðalbrautarstöðinni og tekur ferðin um
40 mínútur. Pompei er eiginlega úthverfi Na-
pólí, uppi við fjallsrætur Vesúvíusar sem er
þeirra bæjarfjall. Fjallið er eiginlega tvær eld-
keilur svona líkt og Keilir okkar á Reykjanes-
skaga.
Svo er það náttúrulega eyjan Capri sem er
hér nánast í hafnarkjaftinum en þangað eru
örar bátsferðir. Best er að gefa sér heilan dag í
þá ferð, fara í bláa hellinn og síðan upp í þorpið
Aanacapri og t.d borða þar, taka svo síðasta
bát til Napólí um kvöldið. Það er ógleymanleg
ferð.
Þegar gengið er um hin þröngu stræti
spænska hverfisins er eins og maður sé stadd-
ur í gamalli bíómynd. Í fyrsta lagi er opið út á
götu úr íbúðunum þannig að það þarf engan
gluggagægi til að virða fyrir sér líf fólksins
sem þar býr, það er bara allt úti: þvotturinn,
spilaborðið, amman, barnabörnin, Maríulík-
neskið og dýrlingarnir.
Svo er kannski vespan fyrir utan stofu-
gluggann og nokkrar netadræsur. Þetta guð-
dómlega fallega einfalda líf sem nútíminn er
búinn að gera útlægt því kröfurnar eru svo
miklar. Hér þarf ekki 200 fermetra versl-
unarhúsnæði til að geta höndlað með vöru. Ein
lítil skonsa dugar, það eru viðmótið og þjón-
ustulundin sem öllu máli skipta.
Fyrir sameiningu Ítalíu árið 1860 var Napólí
ein af mikilvægu borgum Evrópu þar eð hún
var syðsta stóra hafnarborgin. Hér eru enda
mikil menningarverðmæti og margar fornar
og fallegar byggingar, söfn og listaverk.
Ferðamenn verða að sjá marmaralíkneskið Il
Cristo velato í kapellunni San Severo þar sem
Jesús liggur með líkklæðið yfir sér. Það er
óskiljanlegt hvernig myndhöggvaranum hefur
tekist að gera þetta tvennt í einu, manninn og
líkklæðið, hvorutveggja úr marmara.
Tveir miðaldakastalar við höfnina eru eins
og kennileiti borgarinnar: Castel dell’ovo
(eggjakastalinn) sem er frá því á tímum grísku
nýlendanna hér, en þar á að vera falinn fjár-
sjóður, og svo nýi kastalinn Castel Nuovo sem
er frá 13. öld. Vegna hafnarinnar hefur ávallt
verið mikill samgangur við Spán og hafa því
spænskir farmenn borið með sér tónlist sína
sem síðan hefur blandast alþýðutónlist svæð-
isins. Þannig hafa orðið til þessi dæmigerðu
ítölsku lög sem Íslendingar þekkja, eins og t.d
lagið um Bjössa á mjólkurbílnum, O sole mio,
Torna di Sorrento, Santa Lucia – en þessi lög
eru öll Napólí-lög. Enda segir málshátturinn:
„Vedi Napoli e morí …“, þegar þú ert búinn að
sjá Napólí geturðu dáið, í merkingunni þá hef-
urðu séð allt …
Milljónaborgin sem er eins og sirkusþorp
 FERÐALÖG
Í spænska hverfinu í Napólí er
eins og maður sé staddur í gam-
alli bíómynd. Vilborg Halldórs-
dóttir segir að oft sé opið út á
götu úr íbúðunum og allt úti;
þvotturinn, spilaborðið, amman,
barnabörnin, Maríulíkneskið og
dýrlingarnir.
Ljósmyndir/Vilborg Halldórsdóttir
Eggjakastalinn Castel delĺ uovo með eldfjallið Vesúvíus í baksýn.Ítölsk ættmóðir í Napólí.
Skrautlegar svalir eru ekki óalgeng sjón á aðalverslunargötunni Spacca Napoli í gamla bænum.
HJÓNIN Sigurborg Jónasdóttir og
Hreinn Þorvaldsson fóru ásamt
uppkomnum börnum, tengdabörn-
um, barnabörnum og barna-
barnabörnum allt niður í eins og
hálfs árs til Kanaríeyja um áramót-
in og fögnuðu þar nýju ári.
„Svona fjölskylduferðalag hafði
staðið til í nokkur ár og nú brá svo
við að allir gátu verið á lausu um
áramótin. Ferðalagið gekk eins og í
sögu og miklu betur en ég hafði
látið mig dreyma um þótt stundum
hafi verið svolítið flókið að fá 23
manna borð á veitingastöðum. Allir
komu afskaplega glaðir heim og ég
held mér sé óhætt að segja að fólk-
ið mitt sé harðákveðið í að fara sem
fyrst aftur, en samtals vorum við
23 talsins í hópnum,“ segir Sig-
urborg.
Gamlárskvöld var haldið með
pomp og prakt hjá Klöru Bald-
ursdóttur og Francisco Casadesús
á Klörubar í Yumbo Center sem
eiga þakkir skildar.
Afþreying fyrir stóra og smáa
Stórfjölskyldan dreifðist á þrjú
hótel í námunda við versl-
unarmiðstöðina Yumbo Center og
ákveðið var að nota vikuna í af-
slöppun. Þó voru teknir nokkrir
bílaleigubílar til að keyra um, farið
var með börnin í vatnsrenni-
brautagarð, tívolí, minigolf og tenn-
is og golfararnir í hópnum fengu að
njóta sín í golfinu. „Það var nóg að
gera fyrir alla aldurshópa og svo
heillaði ströndin unga fólkið auðvit-
að líka, að sögn Sigurborgar sem
sjálf er í forsvari fyrir Kan-
aríeyjaflakkarana enda hefur hún
verið árlegur ferðalangur á Kan-
aríeyjum ásamt manni sínum í tutt-
ugu ár. „Þetta er óformlegur fé-
lagsskapur Kanaríeyjafara sem
fara saman í útilegu alltaf fyrstu
helgina í júlí ár hvert í Árnesi í
Gnúpverjahreppi. Sigurborg segir
að áramótaferðin hafi verið algjör
aukaferð hjá þeim hjónum að þessu
sinni því venjan sé að halda utan í
lok febrúar til mánaðardvalar. „Það
verður engin breyting á því í ár.
Við erum búin að panta og stefnum
á sólina nú líkt og endranær.“
 KANARÍEYJAR | Stórfjölskylda varði áramótunum í sól og sumaryl
„Stundum flókið að fá
23 manna borð“
Morgunblaðið/Brynjar Gauti