Morgunblaðið - 09.02.2006, Blaðsíða 14
14
SPURT OG
SVARAÐ
HLUSTENDA-
VERÐLAUN
Heiða, öðru nafni Heiða í Unun, er spyrill í spurn-
ingaþættinum, Tíminn líður hratt – Hvað veistu um
Söngvakeppnina? sem sýndir eru á RÚV á laug-
ardagskvöldum.
Hvernig hefurðu það?
„Gott, mjög gott.“
Hvert er uppáhalds Evróvisjón-lagið þitt frá
upphafi?
„J’aime la vie.“
Hver er tilgangur Evróvisjón að þínu mati?
„Að gleðjast og gera heiminn betri, og virkar líka
sem hvatning fyrir lagahöfunda til að semja góða
tónlist.“
Heldurðu að Silvía Nótt muni vinna þetta?
„Já.“
Langar þig að keppa í Evróvisjón fyrir Íslands
hönd?
„Já, ég er alveg til í það.“
Hvert er uppáhalds íslenska Evróvisjón-lagið
þitt?
„Mín þrá.“
Hvað dreymdi þig í nótt?
„Að ég flaug eins og Súpermann, með hægri hönd-
ina upp í loft, og var að segja einhverjum frá því að
þetta væri ekki bara í draumum sem ég gæti flog-
ið, heldur gæti ég það alltaf. Svo sýndi ég viðkom-
andi það, til sönnunar um að ég gæti það líka þótt
mig væri ekki að dreyma. Mjög steikt!“
Hvað væri það besta sem gæti komið fyrir þig
í dag?
„Að ég gæti keypt stóra íbúð í fallegu gömlu húsi
fyrir fjölskylduna mína.“
Hver eða hvað er þín Músa?
„David Bowie er ein þeirra.“
Ertu með eitthvert lag á heilanum?
„Undarlegt en satt, ég er búin að vera með ,„La de
FLÝGUR EINS OG SÚPERMANN
HEIÐA EIRÍKSDÓTTIR
swinge“ á heilanum í dag, í bland við eitthvert lag
með Rammstein, bæði á sama tíma.“
Hverjir eru þínir helstu kostir?
„Ég er bjartsýn og glaðlynd.“
Gallar?
„Hef tilhneigingu til að fresta leiðinlegum hlut-
um.“
Hvað hræðistu mest?
„Að keyra út í vatn eða sjó, og komast ekki út úr
bílnum.“
Sérðu eftir einhverju?
„Engu.“
Hvenær ertu hamingjusömust?
„Á sviði, að spila í góðu sándi, eða í hljóðveri að
taka upp plötu.“
Hvaða hæfileika myndirðu helst vilja hafa?
„Væri til í að geta flogið eins og í draumnum.“
Ef þú gætir ferðast aftur í tímann, til hvaða árs
myndirðu fara og af hverju?
„Ég myndi fara nógu langt aftur til að sjá Bítlana
spila á tónleikum.“
Ef það væri gerð bíómynd um þig, hvern
myndir þú kjósa til að leika þig?
„Juliette Lewis.“
Guðbjörg Jakobsdóttir
sem teiknaði myndina
af Heiðu, er nemi í fata-
hönnun í Listaháskóla
Íslands. Hún vinnur
einnig við að teikna
„storyboard“ fyrir kvik-
myndagerð.
Email: goog@lhi.is
FYRSTU tónlistarverðlaun X-FM
verða veitt 23. febrúar í Austurbæj-
arbíói. Auk verðlauna fyrir bestu
plötu, besta myndband, besta vef
o.fl. þá eru tíu lög sem nutu vinsælda
á síðasta ári tilnefnd sem lög ársins.
Málið ákvað að kynna sér lögin og
gefa lesendum örstutt álit.
Party at the White House
– The Viking Giant Show
Það áttu kannski fæstir von á því að
Heiðar, kenndur við Botnleðju, færi
að semja lag þar sem trommuheili og
eins konar hálf-rapp væru í stóru
hlutverki. Þegar komið er að viðlag-
inu blekkir röddin hins vegar ekki og
strákslegur textinn kemur líka upp
um kappann. Maður spyr sig bara
hvort lagið muni geta fengið ein-
hverja útvarpsspilun í Bandaríkj-
unum!
Nasty Boy – Trabant
Dónalegasta lag ársins. Þetta er týp-
ískt lag til þess að blasta inni í her-
bergi og ýta svo snarlega á pásu þeg-
ar að mamma eða pabbi kíkja inn í
herbergið – nú eða að vona bara að
þau skilji ekki ensku nægilega vel.
Þetta er sveitt, heitt, fremur feitt og
mörgum mun þykja það mjög leitt ef
„Nasty Boy“ vinnur ekki neitt.
Breaking the Waves – Dikta
Þetta var hálfgert stórstjörnuár hjá
Diktu, Ace úr Skunk Anansie tók
plötuna þeirra Hunting for Happi-
ness upp, og myndir eftir Gabríelu
Friðriksdóttur prýddu umslagið. Plat-
an var stórt stökk fram á við fyrir
hljómsveitina og „Breaking the Wav-
es“ (eða „Brimbrot“ einsog ég kýs að
kalla lagið) er kannski skýrasta dæm-
ið um hljómsveit í stöðugri framþró-
un.
It’s Sexy – Dr. Spock
Þó að það sé erfitt að hugsa um ann-
að en hlébarðaskó með hálfs metra
hæl og bleikar spandex-buxur þegar
maður hlustar á Dr. Spock, þá er „It’s
Sexy“ staðfesting þess að það er
meira spunnið í sveitina heldur en
einhverjir gætu gefið sér. Lagið end-
urskilgreinir að vissu leyti hvað rokk
og ról merkir og hlýtur þar með tit-
ilinn næstdónalegasta lag ársins.
Golden Age – Jeff Who?
„Er þetta nýi Franz Ferdinand síng-
úllinn?“ hugsuðu margir þegar „Gol-
den Age“ fór að heyrast í haust. Svo
var víst ekki, heldur rammíslenskt
töffaraband sem fór loksins að gera
músíkina sem ég hef verið að bíða
eftir að nái ströndum Íslands svo
mánuðum skiptir. Bassinn stekkur í
áttundum, hái hatturinn er á sínum
stað og ska-gítarinn svínvirkar.
Slow Return – Ensími
Ensími á sennilega einn flekklausasta
rokkferil landsins. Hljómsveitin hefur
kannski aldrei náð því að verða neitt
rosalega stór eða umtöluð, en hún á
My Delusions – Ampop
„My Delusions“ er vafalaust eitt
mest grípandi lag ársins. Allt frá því
ég heyrði það á tónleikum með Am-
pop í sumar hefur það ekki horfið úr
innra minninu. Ampop er kannski
Coldplay Íslands en tekur þeirri sveit
fram að nær öllu leyti. Svo virkar
svona marseringar-taktur alltaf vel,
nær fram einhverjum illskilgrein-
anlegum stríðskrafti.
The Spell – Leaves
Leaves tókst að losna við Coldplay
samlíkinguna þó að stöku falsetta í
ætt við Chris Martin komi fyrir í þess-
ari fyrstu smáskífu af plötunni The
Angela Test. „The Spell“ er miklu eft-
irtektarverðara heldur en sú breska
froða, hér koma hljómaskipti manni
algjörlega í opna skjöldu, trommu-
leikarinn er skemmtilega drífandi og
sönglínan fetar slóðir sem erfitt er að
sjá fyrir við fyrstu hlustun.
Major Label – Hairdoctor
Einhverra hluta vegna breiddist sá
misskilningur út að fyrsta plata Hair-
doctor héti „Major Label.“ Það er
skiljanlegt, lagið sýnir hvers megn-
ugir þessir fersku taktsmiðir og hár-
greiðslumenn eru. Beck kemur óneit-
anlega upp í hugann, en það er
hrárri blær á þessu lagi og eintóna
laglínan gerir á skemmtilegan hátt
grein fyrir bransaköllum og gylliboð-
um þeirra.
Taktu þátt , hlustendur ráða alfarið
ferðinni. Hægt er að kjósa á
www.xfm.is
gríðarlega tryggan aðdáendahóp
sem tekur þeim opnum örmum.
„Slow Return“ er ótrúlega svalt lag,
riffið er grípandi, það kemur sér
beint að efninu og rödd Hrafns Thor-
oddsen er alltaf jafn heillandi.
Jameson’s State – Lights on the
Highway
Hér er kassagítarinn og afslappaðri
tónar í stærra hlutverki heldur en í
flestum hinna laganna – hlustendur
X-FM eru augljóslega miklir rokkarar.
„Jameson’s State“ sækir meira vestur
um haf heldur en til Bretlands eða
annarra evrópskra strauma, og sér-
staklega má heyra þess merki í söng
Kristós.
A Little Bit – Sign
Sign spilar ekki lengur það þyngsl-
arokk sem hún aðhylltist fyrir fáum
árum. Í „A Little Bit“ má heyra sterk
áhrif frá rokksveitum áttunda ára-
tugarins í bland við rokk tíðarand-
ans. Viðlagið er ótrúlega amerískt og
maður sér fyrirhugaða ferð Sign til
Texas í dýrðarljóma við að hlusta á
þetta lag.
I’ve Got a Date With My
Television – Jakobínarína
Það vita allir að Jakobínarína virkar á
sviði, og þess vegna var gaman að fá
að heyra hvernig dansinn tryllti
myndi skila sér á upptöku. Það var
líka fínt að fá að heyra um hvað
söngvarinn Gunnar væri eiginlega
að bulla eftir allt saman. Þetta er
gríðarlega þétt, hefur heillað er-
lenda umboðsmenn upp úr skónum,
hlotið mikla umfjöllun og verður því
að teljast sterkur kandídat.
TÓNLISTARVERÐLAUN X-FM
BESTU LÖGIN
Texti
Atli Bollason
Að gleðjast og gera heiminn betri