Morgunblaðið - 29.03.2006, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 29.03.2006, Blaðsíða 34
34 MIÐVIKUDAGUR 29. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR ✝ Jón Ólafur Hall-dórsson fæddist í Reykjavík 25. september 1929. Hann lést á hjúkr- unarheimilinu Holtsbúð í Garðabæ 14. mars síðastlið- inn. Foreldrar hans voru Elísabet Þor- grímsdóttir, f. 20.12. 1901, d. 26.5. 1995, og Halldór Guðmundsson, f. 29.11. 1900, d. 6.1. 1962. Hinn 7. október 1953 kvæntist Jón Guðrúnu Ragnheiði Júl- íusdóttur, f. 16. júlí 1931. Synir þeirra eru: Halldór Jóns- son, f. 9.3. 1953, maki Erla K. Magn- úsdóttir; Sigurður Júlíus Jónsson, f. 20.11. 1958, maki Jenný K. Valberg; og Jón Ragnar Jónsson, f. 20.7. 1961, maki Auður Björk Bragadóttir. Barnabörnin eru átta. Jón verður jarð- sunginn frá Bessastaðakirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13. Elsku pabbi og afi. Í nokkrum orðum langar okkur að kveðja þig og minnast allra stund- anna sem við áttum saman í gegn- um lífið. Allar þær stundir sem þú gafst börnunum og okkur eru dýr- mætar í minningunni nú þegar þú hefur fengið frið eftir löng og erfið veikindi. Það er erfitt að segja frá einhverju sérstöku en þegar horft er til baka þá hafðir þú gaman af því að leika við barnabörnin og við höfðum gaman af því að heimsækja þig og ömmu í Fögrubrekkuna. Takk fyrir allt saman og hvíldu í friði. Jón Ragnar og fjölskylda. Góður bróðir, Jón Ólafur, er fall- inn frá eftir erfið veikindi. Minningargrein er ekki auðvelt að skrifa, en hvað er hún annað en sam- antekt minninga? Þegar ég sit núna við tölvuskjáinn og finn sólina skína inn um gluggann verður mér hugsað til uppvaxtarára okkar systkinanna í Hafnarfirði. Það er svo margs að minnast frá okkar æskuárum. Það var þá sem sólin alltaf skein. Allt var svo saklaust og gaman var að vakna á morgnana og fara á vit nýrra æv- intýra, sem nóg var af í þá daga. Jón bróðir var eins og hver annar strákur, dálítið stríðinn og fyrirferð- armikill. Sérstaklega var það stóra systir sem varð fyrir barðinu á hon- um. Jón átti stóran kunningjahóp og það glumdi oft í þegar þeir fóru um hverfið. Jón var svo heppinn að alast upp í Hafnarfirði, þar var nóg rými til að hlaupa um og að vera í alls kon- ar spennandi strákaleikjum. Til dæmis á veturna röðuðu stóru krakkarnir saman sleðum og svo var brunað niður í lest frá klaustrinu í Hafnarfirði niður Jófríðarstaðaveg- inn og alla leið niður að Ásmunda- bakarí. Oft var það Jón sem stýrði allri rununni og fór það ekki fram hjá neinum hvað var í gangi því hrópin og köllin voru svo mikil. Jón fór snemma að stunda sjóinn JÓN ÓLAFUR HALLDÓRSSON ✝ Þuríður SvalaJónsdóttir fædd- ist í Reykjavík 30. ágúst 1918. Hún lést á Landspítalanum 15. mars síðastlið- inn. Foreldrar henn- ar voru þau hjónin Dómhildur Ásgríms- dóttir, f. 3. júlí 1887, d. 4. apríl 1928, og Jón Erlendsson, f. á Rjúpnaseli í Mýra- sýslu 6. október 1878, d. 27. nóvem- ber 1967. Þau eign- uðust þrjú börn, auk Þuríðar, Odd- nýju Hlíf, f. 1. janúar 1920, d. 9. maí 1949, Ásu Huldu, f. 15. nóvember 1921, d. 17. janúar 1992, og Baldur, f. 2. mars 1923. Jón kvæntist árið 1931 Guðleifu Bárðardóttur, f. 1. desember 1889, d. 19. apríl 1983. Dóttir þeirra er Katrín, f. 20. júlí 1933. Þuríður stundaði nám í Landakots- skóla og gekk síðar í Verzlunarskólann og lauk námi þaðan árið 1937. Nokkru síðar fór hún til starfa í Danmörku og síðar til Þýska- lands til náms og síð- an til Danmerkur aftur. Þuríður dvaldi erlendis til ársins 1945. Nokkru eftir heimkomuna hóf hún störf hjá Heild- verslun Helga Magnússonar og co. Síðar vann hún hjá Vatnsvirkjan- um hf., allt þar til hún lét af störf- um fyrir aldurs sakir. Einnig var hún um skeið leiðsögumaður fyrir erlenda ferðamenn. Útför Þuríðar verður gerð frá Fossvogskapellu í dag og hefst at- höfnin klukkan 13. Við kölluðum hana Þuríði frænku mína aldrei annað en „Bíbí“. Nafnið var ljúft eins og manneskjan. Það hentaði einkar vel til að endurspegla indæla og hlédræga lund hennar. Ég bjó hjá afa mínum, Jóni Er- lendssyni og fósturömmu minni Guð- leif Bárðardóttur á Ránargötu 31 á uppvaxtarárunum mínum meðan ég var í barna- og menntaskóla.Nánast allan þann tíma bjó Bíbí hjá okkur.Ég minnist ótaldra ferða upp á loft til hennar á kvöldin með námsbækurnar til að njóta aðstoðar við lærdóminn. Hjá henni ríkti alltaf hlýja og yndi.Ég þakka henni að miklu leyti þann ár- angur sem ég náði í skóla á þessum árum. Hún var mér í þessu sem og mörgu öðru sem góð móðir. Bíbí var einstaklega greind, heil- steypt og sjálfstæð manneskja. Hún hafði ríka réttlætiskennd. Hún var nákvæm, vandvirk og hög með af- brigðum. Sígild tónlist var í miklu uppáhaldi hjá henni. Hún las mikið og átti vandað bókasafn. Bíbí var mikil málamanneskja. Þetta nýttist henni í störfum hennar og frístundum.Hún ferðaðist oft til út- landa og naut þess. Á seinni árum gerðist hún leiðsögumaður fyrir ferðafólk. Nánast alla ævi lifði hún einkar heilbrigðu lífi og var því heilsuhraust. Hún gekk mikið og hjólaði. Skammt er síðan hún fór hjálparlaust um bæ- inn. Bíbí kom oft á heimili okkar hjóna á síðustu árin.Það var alltaf sérstakur hátíðabragur yfir þessum heimsókn- um. Börn voru henni alltaf sérstak- lega kær. Börn mín nutu góðs af þess- um eðliskosti hennar. Undir það allra síðasta var heilsan, sem hafði verið svo traust alla ævi, farin að bila. Það var framandi að sjá þessa sjálfstæðu manneskju verða hjálparlitla og hjálparþurfi. En hin blíða lund hennar breyttist ekki. Megir þú hvíla í friði frænka mín sem verið hefur mér og mínum stoð og stytta, ljós og gleði um allt mitt æviskeið. Jón Erlendsson. Okkur systurnar langar að minnast í örfáum orðum góðrar frænku sem nú er fallin frá. Það var alltaf einhver dulúð sem einkenndi hana Bíbí en hún var sann- kölluð heimskona. Það fór ekki á milli mála að hún var menntuð en að loknu námi hér heima var hún búsett í út- löndum við nám og störf. Hún talaði reiprennandi dönsku og þýsku auk þess að kunna frönsku. Hún bjó ein en lét það ekki aftra sér frá því að ferðast mikið erlendis. Bíbí var mjög listhneigð, en hún var allt þar til heils- unni fór að hraka fastagestur á tón- leikum og myndlistarsýningum auk þess sem hún fór ósjaldan í bíó. Mikill náttúruunnandi var hún, sem lýsti sér meðal annars í því að hún starfaði sem leiðsögumaður um nokkurt skeið. Hún átti ekki bíl, fór allra sinna ferða gangandi, á reiðhjóli eða í stræt- isvagni auk þess sem hún festi ekki kaup á sjónvarpi fyrr en á efri árum. Þjóðmálin skiptu Bíbí miklu máli en hún var alla tíð með sterkar skoðanir þó þær færu ekki mjög hátt. Bíbí var ávallt mjög sjálfstæð og það voru tals- verð viðbrigði fyrir hana að vera upp á aðra komin þessi seinustu ár. Áhrif hennar á okkur systurnar voru ekki síst í gegnum tónlistina. Frá unga aldri eða allt frá því að við hófum tónlistarnám bauð Bíbí okkur til skiptis með sér á tónleika Sinfón- íuhljómsveitar Íslands sem hún var áskrifandi að til fjölda ára. Eru það ógleymanlegar jafnt sem ómetanleg- ar stundir. Þakklæti er okkur efst í huga á þessari stundu þegar við kveðjum hana Bíbí. Blessuð sé minning henn- ar. Kristín og Anna Þóra. ÞURÍÐUR SVALA JÓNSDÓTTIR ✝ Ingvi ElíasValdimarsson fæddist í Reykjavík 18. júlí 1921. Hann lést á Landakots- spítala 20. mars síð- astliðinn. Foreldrar hans voru Valdimar Guðlaugsson húsa- smiður frá Þórðar- koti í Selvogi og kona hans, Arnþrúð- ur Símonardóttir frá Bjarnarstöðum í Ölf- usi, en þau áttu lengst af heima í Reykjavík. Þau eignuðust 4 börn og var Ingvi elstur. Systkini Ingva eru Þóranna Rósa, býr í Reykjavík, Unnur Áslaug búsett á Akranesi og Karl Bergþór, látinn, bjó í Kópa- vogi. Ingvi kvæntist 31.10. 1942 Soffíu Erlingsdóttur, f. á Haukalandi í Reykjavík 24.9.1922, d. 16. júlí 2004. Foreldrar hennar voru Er- lingur Filippusson grasalæknir og búfræðingur, og Kristín Jónsdótt- ir. Ingvi og Soffía eignuðust átta kvæntur Elínu Hörpu Jóhannsdótt- ur og eiga þau þrjú börn. Nú í sam- búð með Lindu Villariasa. Ingvi ólst upp í Reykjavík, gekk í Austurbæjarskóla og lauk þaðan fullnaðarprófi. Hann var 15 ára er hann hóf nám í húsasmíði. Hann lauk sveinsprófi í greininni 1941 og varð meistari fjórum árum síðar. Hann vann alla sína starfsævi við iðn sína að undanskildum árunum 1951- 61 er hann, ásamt Karli bróð- ur sínum, byggði nýbýli að Hellu- vaði á Rangárvöllum. Þar vann hann að gríðarmikilli uppbygg- ingu, bæði á húsakosti og landi, og rak fjölbreyttan búskap. Ingvi var hagur í höndum og hafði mikla un- un af að skapa, hvort heldur hann fékkst við húsagerðarlist eða rækt- un lands, garða eða gróðurs. Ingvi og Soffía stofnuðu heimili í Reykja- vík, fyrst á Grettisgötu, síðan á Hringbraut en byggðu sér svo hús við Drápuhlíð. Eftir dvölina á Helluvaði keyptu þau hús í Steina- gerði í Reykjavík og bjuggu þar í 20 ár. Þau áttu heima í Hveragerði 1981-86 en þaðan fluttu þau að Álfaheiði 8a í Kópavogi þar sem þau bjuggu til æviloka. Útför Ingva verður gerð frá Há- teigskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 15. Jarðsett verður í Gufu- neskirkjugarði. börn, þau eru: 1) Arn- þrúður Kristín, f. 1942, gift Sigurjóni Skúlasyni og eiga þau þrjú börn. 2) Valdi- mar, f. 1944, kvæntur Guðbjörgu Jónu Sig- urðardóttur. Þau eignuðust þrjú börn og eru tvö á lífi. 3) Að- alheiður, f. 1947. Var gift Þórhalli Karls- syni, látinn 1983 og eiga þau þrjú börn. Núverandi eiginmað- ur Kolbeinn Sigurðs- son. 4) Unnur, f. 1949. Var gift Friðþjófi Sigursteinssyni. Þau eiga þrjú börn. Núverandi eiginmaður Ævar Már Axelsson. 5) Erlingur, f. 1952. Var kvæntur Valgerði Vil- bergsdóttur og eiga þau þrjú börn. Nú í sambúð með Birnu Róberts- dóttur. 6) Sveinn, f. 1956, kvæntur Guðlaugu Jónsdóttur og eiga þau þrjú börn. 7) Rannveig f.1958. Var gift Ásgeiri Egilssyni og eiga þau fjögur börn. Nú í sambúð með Ian Wilkinson. 8) Viðar, f. 1964. Var Minningabrot sem um hugann reika nú þegar við kveðjum þig pabbi okkar elskulegur. Öll höfum við börnin þín kynnst á einn eða annan hátt elsku þinni og umhyggju. Pabbi á iði, var alltaf að vinna, endalaust einhverju þurfti að sinna. Pabbi sem hjálpaði að byggja og búa, að börnunum var hann stöðugt að hlúa. Pabbi af elju og einurð hann byggði, aldrei var nokkuð sem á verk hans skyggði. Pabbi að smíða með viljann sinn sterka, sonunum kenndi hann öllum til verka. Pabbi sem birtist ef biluðu fög, með borvél, hamar, skrúfjárn og sög. Pabbi með ótrúlegt þrek bæði og þor, þakkaði Guði er nálgaðist vor. Pabbi þá alltaf undi sér lengi, örfoka lönd urðu akrar og engi. Pabbi sem ræktaði garð sinn af gleði, greru upp plöntur af fræjum í beði. Pabbi svo ungur fann ástina hreinu, ævilangt leiddust þau götuna beinu. Pabbi sem lagði af mörkum svo mikið, svo mömmu okkar liði vel fyrir vikið. Pabbi af hjartans hlýju ei brást, hjúkraði henni af alúð og ást. Pabbi sem ávallt var öllum að liði, elsku pabbi, – hvíl þú í friði. (Sveinn Ingvason.) Algóður Guð geymi þig um alla framtíð. Börnin. Þá er komið að kveðjustund við tengdaföður minn, eftir 45 ára sam- fylgd. Mig langar til að minnast Ingva með nokkrum orðum og þakka hon- um fyrir samferðina, og alla hjálp- semina við okkur frá upphafi í okkar búskap. Þökk fyrir aðstoðina við að koma upp okkar fyrsta heimili í Hveragerði sem var ómetanleg og vinnugleðin og áhuginn á að ljúka verkefninu var einstök. Minningin um ferðalög innanlands er ofarlega í huga og var einstakt að fylgjast með áhuga Ingva á um- hverfi, fuglalífi og náttúru landsins. Áhugi hans var hvað mestur á vor- in, þegar náttúran var að vakna til lífsins. Þá var hugað að öllu því sem til þarf, gróðurmold, áburði og öðru sem tilheyrir ræktun. Vinnutími Ingva var langur mesta hans starfsævi, orka og vinnugleði voru hans einkenni. Það var einstakt að fylgjast með honum á því tímabili sem hann hjúkraði konu sinni á heimili þeirra um árabil. Þar voru hlutir í einstöku lagi og sinnti hann öllum heimilis- störfum af natni. Eftir brotthvarf Soffíu var eins og að ákveðinn lífs- neisti slokknaði. Heilsu hrakaði hjá þessum hrausta manni, og var hann síðustu mánuðina í góðum höndum á Landakotsspítala, þar sem hann lést. Kveð ég hér með ástkæran tengdaföður með virðingu. Sigurjón Skúlason. Í dag fylgjum við Ingva, elskuleg- um tengdaföður okkar, til grafar. Hann var orðinn hvíldarþurfi því sl. september hrakaði heilsu þessa hrausta manns skyndilega og hann átti ekki afturkvæmt. Hann vissi þó vel hvað heilsuleysi var því hann ann- aðist veika konu sína í mörg ár og sá þá um öll heimilisstörf. Þetta gerði hann af kostgæfni og alúð og kvart- aði aldrei. Hjá honum fékk maður besta kaffið í bænum og meðlæti sem hann bar fram með bros á vör. Ingvi var alla tíð sérstaklega hraustur maður og vel á sig kominn. Hans heilsurækt var vinnan og tóm- stundagamanið að rækta garðinn sinn, sem var honum til mikils sóma. Einkum er eftirminnilegur garður þeirra hjóna í Steinagerði. Þar voru jafnan ræktaðar matjurtir og á haustin tók hann stjúpufræin og sáði tímanlega fyrir næsta vor. Fjölskyldan byggði og átti saman sumarbústað í tæp tuttugu ár sem var sannkölluð paradís fyrir okkur öll. Eftir að Ingvi hætti að stunda fasta vinnu við húsasmíðar átti sum- arbústaðurinn „Ingholt“ löngum hug hans. Hann plantaði fjölda trjáa og gróðurinn fór ekki varhluta af natni hans. Vinnudagurinn var oft langur því ef einhverjar plöntur höfðu ekki fengið áburð eða arfakló var ein- hvers staðar ótekin var slíkt klárað eftir kvöldmat. Oft dvöldu börn og tengdabörn með þeim í bústaðnum og ef vel stóð á með gróðurinn var tekið í spil á kvöldin, Soffíu tengda- móður okkar til mikillar ánægju. Ingvi var einstakur hagleiksmaður jafnt í sínu fagi sem og öðru sem hann tók sér fyrir hendur. Hann var INGVI ELÍAS VALDIMARSSON Frænka mín, GUÐRÚN BRYNJÚLFSDÓTTIR, fædd 28.01.1904, lést á elliheimilinu Grund föstudaginn 17. mars. Sérstakar þakkir til starfsfólks Grundar fyrir góða umönnun. Útför hefur farið fram. Lára Kristjánsdóttir. Systir mín, VILBORG TRYGGVADÓTTIR, hjúkrunarheimilinu Sóltúni, Reykjavík, áður til heimilis í Austurbrún 6, lést mánudaginn 27. mars. Valdimar Tryggvason.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.