Morgunblaðið - 13.04.2006, Blaðsíða 28

Daglegtlíf
apríl
Þær voru eitthvað að skeggræða hvaðbolurinn sem ein þeirra var í væri fal-legur, hann var með pallíettum ogglitri, og ég spurði þær hvort þær
langaði ekki að læra þetta sjálfar,“ segir Erla
Hrönn Sigurðardóttir, leikskólakennari í leik-
skóla KFUM og K við Holtaveg, um aðdrag-
anda þess að stofnaður var saumaklúbbur innan
leikskólans fyrir elsta árganginn, en sauma-
klúbburinn er haldinn hvern föstudag.
„Ég er bæði lærður leikskólakennari og text-
ílmenntuð, þannig að það voru hæg heimatökin
fyrir mig að kenna þeim þetta.“
Nú, stelpunum fannst þetta vera góð hug-
mynd og Erla fékk leyfi til þess að hafa sauma-
klúbb fyrir þær. „Það var auðsótt mál og þær
fóru heim með bréf frá okkur þar sem beðið var
um að þær kæmu með bol í leikskólann.“
Erla hefur þýtt bók sem hún notaði mikið
sjálf þegar hún var í námi í Danmörku. „Ég
kom með þessa bók hingað og hún var mikið
skoðuð og spáð og spekúlerað.“ Stelpurnar voru
afar áhugasamar, en fannst aðdragandinn að
því að fara að sauma vera fulllangur. „Þær byrj-
uðu náttúrulega á því að teikna, svo þarf að
þrykkja og strauja og þær voru farnar að spyrja
mig hvenær þær fengju eiginlega að sauma,“
segir Erla og hlær.
Strákarnir vildu fá að vera með
„Fyrst voru það bara stelpurnar sem sýndu
þessu áhuga,“ segir Erla, „við ákváðum að vera
ekkert að þröngva strákunum í þetta ef þeir
vildu ekki vera með. Þetta átti bara að vera val
fyrir alla. Þegar strákarnir sem eru með okkur
núna, þeir eru tveir, fóru að sjá hvað við vorum
að gera, þá vildu þeir vera með. Út frá þessum
mikla áhuga fórum við svo að velta fyrir okkur
hvernig allir í leikskólanum gætu verið með.“
Þannig kom það til að allir í leikskólanum fá að
dunda við einhvers konar hannyrðir á föstudög-
um. „Við réttum auðvitað ekki tveggja ára
gömlu barni nál og segjum því að fara að
sauma,“ segir Erla. „Hins vegar geta þau teikn-
að á boli með litum sem hægt er að strauja og þá
eru þeir fastir á.“ Stefnan er að fylgjast svo með
hvort yngstu árgangarnir hafa áhuga og getu til
að sauma með perlum og pallíettum og ef svo
verður fá þeir líka að prufa. „Við sjáum bara til
hvernig það gengur.“
Þó verða þau allra minnstu bara í að teikna.
„Það er aðalsportið að fá að strauja og það fylgir
líka teikningunum.“
Erla á að baki þriggja ára textílnám í Dan-
mörku þar sem hún var aðstoðarkennari kon-
unnar sem skrifaði bókina sem nefnd er hér að
framan. „Þannig kynntist ég því hvernig hægt
er að láta svona lítil börn læra þetta og það er
ótrúlegt að fylgjast með hvað þau eru fljót að til-
einka sér þetta.“
Framundan hjá þessu unga hannyrðafólki er
svo að prjóna vettlinga og sauma út í þá með
silkiborðum. Í vor er svo stefnt á að halda sýn-
ingu í leikskólanum þar sem foreldrum verður
boðið að koma og sjá afrakstur vetrarins.

ÁHUGAMÁLIÐ | Læra að sauma og þrykkja í leikskólanum
Skemmtilegast í
saumaklúbbnum
Morgunblaðið/Ásdís
Erla Hrönn Sigurðardóttir leikskólakennari kennir börnunum hannyrðir. Birgitta, Helena og Ása Diljá eru duglegar í saumaklúbbnum.
Eftir Sigrúnu Ásmundar
sia@mbl.is
„Sjáðu fuglabolinn minn,“ segir Márus Máni
stoltur og bendir á bolinn sem hann er um það bil
að fara að sauma útí. Márus hefur unnið teikn-
inguna frá grunni, fyrst dregur hann upp á bol-
inn, svo straujar hann svo að myndin festist á og
að lokum saumar hann í eftir eigin hentisemi.
„Við erum bara að sauma og prjóna,“ segir
Ása Diljá Pétursdóttir, „eins og gamlar konur,“
gellur við frá Márusi Mána. Honum finnst nefni-
lega að bara gamlar konur eigi að sitja við sauma
þó að sjálfur sitji hann afar áhugasamur við. „Ég
er náttúrulega ekki gömul kona,“ bætir hann við
hneykslaður.
„Minn er bara með blóm,“ skýtur Helena Heið-
dal Geirsdóttir inn í samtalið og segir að sér finn-
ist voða gaman að vera í saumaklúbbi.
„Sjáðu nálina mína,“ segir Birgitta Brands-
dóttir og bætir við að henni finnist þetta kannski
doldið hættulegt.
„Hann heitir bara saumaklúbbur,“ segir Ása
Diljá þegar hún er spurð um nafnið á fé-
lagsskapnum. „Við erum öll fimm ára,“ segir hún
þegar hún er spurð um aldur undrandi á því að
blaðamaður geri sér ekki grein fyrir svona ein-
földum hlut. Márus Máni mjög ábyrgðarfullur með straujárnið.
Engar smá-
dúllur. Sigríð-
ur Sól Ársæls-
dóttir og
Telma Lind
Hálfdánar-
dóttir, stoltar í
bolunum sem
þær teiknuðu á
alveg sjálfar.
Andleg heilsa skilnaðarbarnaer brothættari en barnasem búa með báðum for-
eldrum, að því er norsk rannsókn
leiðir í ljós. Á vefnum forskning.no
er greint frá rannsókninni sem
gerð var á vegum norsku Lýð-
heilsustofnunarinnar og var ætlað
að greina langtímaáhrif af skilnaði
foreldra á börn. 9.000 unglingar á
aldrinum 13–19 ára svöruðu
spurningalista og í ljós kom sam-
hengi á milli skilnaðar foreldra og
ýmiss konar vandamála hjá ung-
lingunum.
Fleiri þjáðust af kvíða og þung-
lyndi, vellíðan var minni og vanda-
mál í skólanum algengari meðal
skilnaðarbarna. Niðurstöðurnar
eru í samræmi við alþjóðlegar
rannsóknir. Á fullorðins-
árum geta börnin sem
hafa upplifað skilnað
foreldra einnig frekar
átt við andleg vandamál
að etja en þau sem áttu
gifta foreldra. Munurinn
var lítill en samt grein-
anlegur.
Í ljós kom að skiln-
aður foreldra getur leitt
til kvíða og þunglyndis
á fullorðinsárum. Þeir
sem einnig upplifa eig-
in skilnað eru í enn
meiri hættu á að upp-
lifa einkenni kvíða og
þunglyndis. Oft er
sagt að fólk sem hefur
upplifað skilnað for-
eldra sinna, muni ekki
skilja sjálft en nið-
urstöður rannsóknarinnar benda
til hins gagnstæða. Skilnaður for-
eldra eykur líkur á að barnið skilji
sjálft síðar á lífsleiðinni. Ef annað
hjóna hefur upplifað skilnað for-
eldra eru tvöfalt meiri líkur á að
þau skilji en hjón sem eiga gifta
foreldra. Ef bæði eiginmaðurinn
og eiginkonan hafa upplifað skiln-
að foreldra sinna er áhættan þref-
öld.

RANNSÓKN Ef annað hjóna
hefur upplifað
skilnað for-
eldra eru tvö-
falt meiri líkur
á að þau skilji
en hjón sem
eiga gifta for-
eldra.
Skilnaður foreldra eykur líkur á kvíða og þunglyndi