Morgunblaðið - 19.05.2006, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. MAÍ 2006 39
UMRÆÐAN
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
Á DÖGUNUM gerðist annálaður
prýðispiltur sekur um að aka bifreið
undir áhrifum áfengis. Hann
skemmdi umferðarmannvirki, stofn-
aði eigin lífi og annarra í stórhættu
og var á endanum handtekinn og
færður í fangaklefa. Atburður þessi
hafði miklar og neikvæðar afleið-
ingar fyrir manninn og hans nán-
asta umhverfi, bæði til lengri og
skemmri tíma litið.
Þið vitið um hvern ég er að skrifa
og þið þekkið þetta einstaka mál
nokkuð vel eftir ítarlega umfjöllun í
fjölmiðlum síðustu dagana. En eng-
inn er eyland, allir eru Eyþór.
Svona atburðir eiga sér stað nánast
daglega.
Það er glæpur að aka undir áhrif-
um áfengis vegna þess dómgreind-
arleysis og þeirrar líkamlegu van-
getu sem neysla þessa vinsæla
vímuefnis hefur í för með sér. En
þegar áfengis hefur verið neytt á
annað borð skerðist dómgreindin,
og þá freistast margir til að aka
sjálfir heim, ef ekki af einskærri
heimsku, þá til að sanna það fyrir
sjálfum sér og öðrum að þeir séu
ekki fullir.
Hvernig er hægt að ætlast til
þess að drukkið fólk hafi rænu á að
sýna dómgreind þegar skortur á
sömu greind er bein afleiðing af
neyslu þess löglega vímuefnis sem
hinn drukkni er búinn að innbyrða?
Ef drukkið fólk mætti ráða væri
ölvunarakstur ekki glæpur. En
drukkið fólk setur ekki lögin og
framfylgir þeim ekki. Lögin eru sett
vegna þess að fólk drekkur, en
vegna þess að fólk drekkur fylgir
það ekki lögunum.
Þetta er svona Klausa 22!
En að akstri ökutækja slepptum,
hvað er það sem drukkin manneskja
má gera? Hún má drekka eins mik-
ið af áfengi og henni sýnist sólar-
hringum saman, hlæja, öskra,
grenja, rugla og bulla, míga og …
en samkvæmt lögum má hún samt
ekki vera drukkin á almannafæri,
að minnsta kosti ekki í björtu.
Hvers vegna ekki? Vegna þess
dómgreindarleysis og þeirrar lík-
amlegu vangetu sem neysla áfengis
hefur í för með sér. Drukkið fólk er
sem sagt hættulegt sjálfu sér og
öðrum, hvort sem það ekur um á bíl
eða ekki. Þarna er bara stigsmunur
á: Drukkin manneskja á bíl er
hættu-legri en drukkin manneskja
á gangi.
Drukkið fólk er hættulegt!
Nei, ekki eins hættulegt og ljón
með hundaæði, en hættu-legra en
fólk almennt er. Áfengi er viðbjóður
sem skerðir dómgreind og gerir
fólk að fíflum, dónum, glæpamönn-
um og fórnarlömbum. En vegna
þess að áfengið hefur fylgt okkur
svo lengi og vegna þess að það er
löglegt er fólk orðið blint fyrir þess-
um augljósu staðreyndum, orðið
dofið fyrir þeim neikvæðu áhrifum
sem neysla áfengis hefur á sálarlíf
neytandans.
Já, já, hlæið bara að mér. En þið
þurfið að minnsta kosti ekki að ótt-
ast það að hitta mig blindfullan og
leiðinlegan einhvers staðar úti í bæ.
Ekki lengur. Ég er nefnilega alveg
sáttur við mig eins og ég er. Mér
líður ekki það illa að ég þurfi að
hella í mig eitri og magna upp van-
líðanina þangað til ég held að ég sé
ofsalega kátur og skemmtilegur.
Það er búið að hamra mikið á
skaðsemi tóbaks, enda er neysla
tóbaks hættuleg. Fólk fær hina
ýmsu sjúkdóma af reykingum og
sumir þeirra er banvænir. En í mín-
um huga er tóbak ekkert sér-
staklega hættulegt. Ég reyki ekki
sjálfur, en mig hefur oft langað að
byrja. En ég er líka feginn því að
þurfa ekki að hætta.
Það hefur enginn misst vitið eftir
að hafa reykt tóbak. Enginn hefur
keyrt á mann vegna áhrifa tóbaks.
Enginn hefur lamið einhvern í tób-
aksvímu. Enginn hefur myrt neinn
vegna ofreykinga. Og svo fram-
vegis.
Tóbak er vont fyrir líkamann, al-
veg eins og nammi og grillmatur og
vinnustaðakaffi. Eftir alla fræðsluna
um skaðsemi þess veldur það
kannski samviskubiti, en það
skemmir ekki sálina eins og áfengið.
Manneskja með sígarettu skelfir
ekki börn, en það gerir sú sem er
undir áhrifum áfengis.
Stefán Máni
rithöfundur.
Eitur
Frá Stefáni Mána:
VIÐ, fólk framtíðarinnar, höfum
sama rétt og þær tuttugu þúsund
kynslóðir sem á undan okkur hafa
gengið. Rétt til að anda að okkur
lofti sem ilmar vel, rétt til að
drekka tært vatn sem rennur
frjálst, rétt til að synda í vötnum
sem iða af lífi og rétt til að rækta
matjurtir okkar í næringarríkri
jörð.
Við höfum rétt á því að erfa
ógenabreyttan heim sem ekki hef-
ur verið eyðilagður með eitur-
efnum og kjarnorkuúrgangi. Við
höfum rétt á því að ganga í óta-
minni náttúru og finna áskorunina
sem upp kemur við það að horfast
í augu við villt dýr.
Við ykkur, fólk dagsins í dag,
förum við fram á eftirfarandi:
Ekki skilja eftir ykkur skít sem
við þurfum síðan að þrífa upp.
Ekki taka tæknilegar áhættur,
sama hversu litlar þær eru, sem
gætu komið herfilega aftan að
fólki framtíðarinnar.
Með fullri virðingu förum við
einnig fram á það við ykkur að þið
íþyngið okkur ekki með skulda-
söfnun og óraunhæfum lífeyr-
isáformum ykkar.
Síðast en ekki síst krefjumst við
réttar okkar til að njóta nátt-
úruauðlinda jarðarinnar og biðjum
ykkur því að klára þær hvorki né
eyðileggja.
Á móti lofum við að gera slíkt
hið sama. Við veitum þeim kyn-
slóðum sem koma á eftir okkur
sömu réttindi. Við gerum það í
þeirri einlægu og heilögu von að
andi mannsins megi lifa að eilífu.
Megi bölvun hvíla á þeim kyn-
slóðum sem ekki virða þessa
beiðni. Við bjóðum hér með hátt-
virtum forsætisráðherra Íslands,
Halldóri Ásgrímssyni, að hitta
okkur á
Austurvelli hinn 27. maí nk. kl.
15.30 og taka formlega á móti
þessari beiðni.
Fyrir hönd hóps 14–16 ára Ís-
landsvina:
BLÆR JÓHANNESDÓTTIR
HELENE PÁLSDÓTTIR
KOLFINNA
NIKULÁSDÓTTIR
KORMÁKUR ÖRN
AXELSSON
LOGI STEFÁNSSON
NANNA ELÍSA
JAKOBSDÓTTIR
STEINAR LOGI HELGASON
STEINEY SKÚLADÓTTIR
UNNSTEINN STEFÁNSSON.
Beiðni til ráðamanna um réttindi
handa kynslóðum framtíðarinnar
Frá ungum Íslandsvinum:
ÖLL erum við dæmd á hverjum
degi. Andlitið, sem blasir við okkur
í speglinum á baðherberginu dæm-
ir okkur. Við erum dæmd af andlit-
um þeirra, sem við elskum og af
andlitum og farnaði barna okkar og
af draumum okkar. Á hverjum degi
erum við stödd á mótum margra
leiða, og við erum jafn mikið dæmd
af leiðunum, sem við fórum ekki,
eins og við erum dæmd af leið-
unum, sem við kusum að fara.
Nýja testamentið boðar, að ein-
hvern tíma í framtíðinni muni Guð
láta lokatjaldið falla í leikriti sög-
unnar, og þá muni sá mikli dagur
renna, þegar allir okkar dagar og
allir þeir dómar, sem felldir hafa
verið yfir okkur og allir þeir dóm-
ar, sem við höfum fellt yfir hvert
öðru, verða endanlega dæmdir.
Dómarinn verður Kristur. Eða með
öðrum orðum: Sá, sem dæmir okk-
ur í lokin verður sá, sem elskar
okkar heitast.
Rómantísk, dekrandi ást og dá-
læti eru blind á hvaðeina, nema það
sé elskulegt, en kærleikur Krists
sér okkur í því skæra ljósi, þar
sem ekkert fær dulist, sér okkur
nákvæmlega eins og við erum.
Kærleikur Krists vill gleði okkur til
handa; þess vegna segir hann öllu
því, sem dregur úr gleði okkar,
miskunnarlaust stríð á hendur.
Harðasti dómurinn, sem kærleik-
urinn fellir, er að við sjáum þján-
inguna, sem hann hefur þurft að
þola okkar vegna, en um leið verð-
um við náðuð. Réttlæti og miskunn
dómarans eru eitt.
GUNNAR BJÖRNSSON,
sóknarprestur á Selfossi.
Dómurinn
Frá Gunnari Björnssyni:
SJÁLFSTÆÐISMENN í Garðabæ hafa markað sér skýra stefnu í mál-
efnum fjölskyldunnar. Hluti af þeirri stefnumörkun er um fjölskyldur
þar sem eldri borgarar eiga í hlut. Tryggja þarf þeim bæjarbúum sem
eru komnir á efri ár örugga þjónustu þar sem manngildið
er í fyrirrúmi.
Byggja þarf nýtt hjúkrunarheimili í stað Holtsbúðar
þar sem áhersla er lögð á að allir íbúar sem þess æskja
geti búið í einbýli með örugga og góða þjónustu. Enn-
fremur þarf að leita allra leiða til að íbúar Garðabæjar
geti verið sem lengst í eigin íbúðum með góðri heima-
þjónustu.
Málefni eldri borgara er málaflokkur sem mun fara
vaxandi á næstu árum. Ástæðan er einkum aukinn fjöldi þeirra en ekki
síður áhugi á að gera vel við eldri borgara. Eldri borgarar er sú kynslóð
sem byggði upp okkar samfélag og skapaði góð lífsskilyrði fyrir okkur
sem yngri erum. Þess vegna eigum við að launa þeim með góðum aðbún-
aði og að opinberar álögur, hverjar sem eru, verði ákveðnar þannig að
eldri borgarar geti notið óskertra ráðstöfunartekna.
Í forystusveit Sjálfstæðisflokksins eru öflugir einstaklingar sem þekkja
málefni eldri borgara vel. Þeim er best treystandi til að fara með þennan
málaflokk á komandi árum, sakir reynslu sinnar. Treystu því Sjálfstæð-
isflokknum til að fara með þennan málaflokk eins og aðra málaflokka
sveitarfélagsins. Veittu D-listanum brautargengi á kjördag 2006.
Málefni eldri borgara í
Garðabæ
Eftir Dagmar Elínu Sigurðardóttur
Höfundur skipar 9. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Garðabæ.
BESTA sönnun þess að gamla borgarstjórnaríhaldið er enn við lýði er
margyfirlýst andstaða Vilhjálms Vilhjálmssonar oddvita D-lista við þjónustu-
miðstöðvar í hverfum.
Nú spyr ég: Komist D-listi til valda, ætlar hann að leggja
niður þjónustumiðstöðvarnar?
Gott dæmi um gagn
Ég tel að stofnun þjónustumiðstöðvanna hafi verið stórt skref
í þá átt að skapa greiða leið til að ólíkar fagstéttir nái saman
um lausn verkefna og færa þjónustu nær íbúum.
Gott dæmi er að Miðgarður í Grafarvogi hefur kallað
marga ólíka aðila að sama borði til að skapa samstöðu um að skóladagur
barna verði samfelldur með frístundaframboði á hefðbundnum vinnutíma
fólks.
Hin hefðbundna leið hefði verið að einhvers staðar hefði komið fram hug-
mynd, farið í umræðu milli ráða og embættismanna, og síðan hríslast niður á
við út í undirstofnanir sem þá hefði orðið að virkja til samstarfs. Síðast hefði
verið kallað í þá sem tala verður við utan borgarkerfisins. Þetta er ansi
þungt í vöfum, en þessu vill Vilhjálmur oddviti D-lista alls ekki breyta.
Samvinna borgarstofana og fólksins í hverfum
Fleiri dæmi má telja: Sem formaður menntaráðs hef ég haft áhuga á því að
efla foreldraráðin í skólum.
Við fengum Samfok með okkur í borgarstjórn og þjónustumiðstöð Breið-
holts til að búa til afmarkað tilraunaverkefni í því hverfi. Þarna náðu saman
borgarstjórn, hverfisstofnun og frjáls félagasamtök, sem saman unnu að
verkefni sem snerti nokkra grunnskóla í einu, bæði stjórnendur þeirra og
samtök foreldra í hverfinu.
Ég tel að þjónustumiðstöðvar eigi ekki bara að veita þjónustu, heldur kalla
eftir áliti borgarbúa og þátttöku og færa okkur sem stjórnum borginni
fregnir af grasrótinni og hvers hún væntir.
Þess vegna er svo undarlegt að Vilhjálmur Vilhjálmsson skuli hafa varið
gríðarlegri orku og ræðuhöldum í að koma í veg fyrir þessa kerfisbreytingu.
En þannig eru nú kerfiskarlar einu sinni.
Þjónustumiðstöðvar sem
Vilhjálmur er á móti
Eftir Stefán Jón Hafstein
Höfundur er formaður menntaráðs Reykjavíkurborgar
og í 3. sæti framboðslista Samfylkingarinnar.
Fréttir
í tölvupósti
ÞAÐ virðist eitt helsta markmið meirihluta Samfylkingarinnar í Hafn-
arfirði að halda sköttum á bæjarbúa í hámarki. Samfylking-
armenn segja það kinnroðalaust að þeir treysti sér ekki til
að bjóða upp á þjónustu við Hafnfirðinga nema skattbyrðin
á íbúana sé í botni. Þetta hefur gert það að verkum að Hafn-
arfjörður er eitt dýrasta sveitarfélagið að búa í. Á tímum
góðæris í landinu er það óviðunandi.
Í stefnuskrá Samfylkingarinnar sem birt var fyrir síðustu
sveitarstjórnarkosningar var helsta kosningaloforðið eft-
irfarandi: ,,Samfylkingin mun tryggja að Hafnarfjörður
verði ekki lengur dýrasta bæjarfélagið að búa í á öllu höfuðborgarsvæðinu,
eins og reyndin er í dag.“
Er þetta traustvekjandi?
Meirihluti Samfylkingarinnar hefur svikið þetta kosningaloforð sitt og vik-
ur sér undan ábyrgð með því að kannast nú ekki við að það sé dýrt að búa í
Hafnarfirði. Leiðtogi listans skuldar Hafnfirðingum skýringar á því af-
hverju hann hefur ekki staðið við þetta kosningaloforð. Hann hefur haft
fjögur ár til að efna heitin en ekki gert. Er þetta traustvekjandi? Sjálfstæð-
ismenn í Hafnarfirði leggja mikla áherslu á að skattar og gjöld á bæjarbúa
verði lækkuð strax. Í nágrannasveitarfélögunum þar sem sjálfstæðismenn
fara með völd blómstra bæjarfélögin. Á Seltjarnarnesi eru skattar umtals-
vert lægri en í Hafnarfirði en jafnframt mælist ánægja bæjarbúa með þjón-
ustu bæjarins mun meiri.
Tryggjum Sjálfstæðisflokknum góða kosningu í Hafnarfirði svo þar
verði ekki lengur dýrast að búa.
Svikin kosningaloforð
Samfylkingarinnar
Eftir Rósu Guðbjartsdóttur
Höfundur er í 2. sæti á lista Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði.