Morgunblaðið - 07.06.2006, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. JÚNÍ 2006 29
UMRÆÐAN
Mjög vönduð 3ja herbergja, 83,4 fm íbúð á þessum vinsæla stað í Lindunum. Allur frágangur
að utan sem innan er til fyrirmyndar. Parket flæðir milli herbergja og eru innihurðir og
innréttingar í stíl þannig að íbúðin er bæði afskaplega hlýleg og falleg.
Stutt er í alla þjónustu, skóla og verslanir sem og á stofnbrautir.
Íbúð sem er miðsvæðis á höfuðborgarsvæðinu.
OPIÐ HÚS MIÐVIKUDAGINN 7. JÚNÍ
MILLI KL. 17 OG 19
Í FÍFULIND 9, 2.H.H., 201 KÓPAVOGI
Albert Björn Lúðvígsson
sölumaður, s. 840 4048
Guðrún Árnadóttir
lögg. fasteignasali
ÞRJÁTÍU ár eru liðin frá út-
færslu fiskveiðilögsögunnar í 200
mílur. Íslendingar stóðu sem einn
maður að útfærslu
landhelginnar til þess
að tryggja yfirráð Ís-
lendinga yfir fisk-
veiðiauðlindinni í haf-
inu í kringum Ísland.
Á síðustu tuttugu
árum hafa kvóta-
flokkarnir Sjálf-
stæðis- og Fram-
sóknarflokkur unnið
leynt og ljóst að því
að færa fisk-
veiðiauðlindina í
einkaeign og hefur
oddviti ríkisstjórn-
arinnar og guðfaðir
kvótakerfisins Hall-
dór Ásgrímsson
auðgast sjálfur á
vafasömum stjórn-
arathöfnum sínum.
Við þessi tímamót
berast þau tíðindi frá
forsætisráðherra
þjóðarinnar að hann
vilji opna fyrir sölu á
fiskveiðiheimildinni
til erlendra aðila.
Þessar fréttir berast
á sama tíma og sú að
komin sé ný stétt
leiguliða sem þarf að
greiða meira en tvo
þriðju af verðmæti
aflans fyrir það eitt að fá að draga
bein úr sjó og að eigendur sjáv-
arjarða séu sviptir réttindum sem
þeir hafa haft um árhundruð.
Ég efast um að nokkur þeirra
sem tók þátt í baráttunni fyrir út-
færslu landhelginnar hafi gert sér
í hugarlund að þeir væru að leggja
grunn að því að örfáir gætu selt
auðlind þjóðarinnar úr landi og
svipt sjávarbyggðirnar atvinnu-
réttindum sínum.
Höfum við náð árangri?
Ef litið er yfir aflatölur Íslend-
inga nú og það ár sem
landhelgin var færð út
í 200 mílur kemur
fram að afli Íslend-
inga var árið 1978 320
þúsund tonn og þá er
ótalinn afli útlendinga.
Eftir áratuga vís-
indalega ráðgjöf er
þorskaflinn liðlega 200
þúsund tonn. Þess ber
að geta að samkvæmt
upphaflegu markmiði
ráðgjafar Hafró átti
hún að skila 400-500
þúsund tonna ársafla
af þorski. Til fróðleiks
má nefna að árið sem
Íslendingar færðu út
landhelgina í 50 mílur,
árið 1972, var þorsk-
afli Íslendinga mun
meiri en nú eða 238
þúsund tonn og þorsk-
afli útlendinga á Ís-
landsmiðum 173 þús-
und tonn.
Niðurstöðurnar
sýna berlega að Ís-
lendingar hafa ekki
náð neinum árangri
með notkun kvótakerf-
is enda hefur það
hvergi skilað árangri
þar sem það hefur
verið reynt. Þetta eru staðreyndir
sem ekki er hægt að líta fram hjá
eða þá að þagga niður eins og
sterk öfl í þjóðfélaginu hafa gert,
s.s. Morgunblaðið.
Til hvers
var barist?
Sigurjón Þórðarson fjallar um
útfærslu fiskveiðilögsögunnar í
200 mílur.
Sigurjón Þórðarson
’Niðurstöðurnarsýna berlega að
Íslendingar hafa
ekki náð neinum
árangri með
notkun kvóta-
kerfis enda hefur
það hvergi skilað
árangri þar sem
það hefur verið
reynt.‘
Höfundur er alþingismaður.
FYRIR skemmstu skrifaði hinn
glaðlyndi skemmtikraftur, kennari,
blaða- og stjórnmálamaður, Árni
Johnsen, grein í Morgunblaðið um
notkun orðsins iPod. Kom hann þar
fram með þá ágætu
hugmynd að taka upp
orðið tónhlaða í stað
iPod. Ekki veit ég
hvort Íslendingar
myndu leggja það í
vana sinn að nota þetta
orð, en afburðagott er
þó að eiga til íslenskt
orð yfir hann, rétt eins
og orðið rafhlaða er til
jafnvel þó flestir tali
um batterí.
En það sem vakti þó
ennfremur athygli
mína á pistli Árna var á
hve óskammfeilinn
hátt hann vísar til kvenna og þeirra
taka innan Morgunblaðsins. Þar
kvartar hann undan lélegu málfari á
síðum blaðsins, þar sem vísað er til
enska orðsins iPod, og kennir þar
einhverra hluta vegna kvenlegum
tökum innan Morgunblaðsins um.
Ekki veit ég hvað Árni á við með því.
Einnig lætur hann þau orð falla að
„með hinum kvenlegu tökum [flæði]
meira en ella af ýmsu tískuhjali sem
flýtur oft á púðum slöðraðs máls.“
Með því að lesa þessi orð sá ég fyrir
mér nokkur af fjölmörgum árum
kvenréttindabaráttu Íslendinga
höggvin burt og fljúga út í veður og
vind.
Sú staðreynd að
þekktir menn líkt og
Árni, hverra raddir
óma oft hátt innan
samfélags okkar, geti
ekki sýnt kvenfólki þá
virðingu sem það ekki
aðeins á skilið heldur
ætti að vera öllum eðl-
islæg, sýnir hve langt í
land er til jafnréttis.
Nokkuð virðist vera
um alhæfingu karl-
manna á konum. Bæk-
ur sem þær skrifa fjalla
aðeins um græn engi
og ástarsorg, tónlistin
sem þær spila er tilgerðarleg og þar
fram eftir götunum. Ég er þar með
alls ekki að ýja að því að þetta sé af-
staða allra karlmanna. Síður en svo.
Sem betur fer verður maður nú til
dags afar sjaldan var við þennan
hugsunarhátt. Hins vegar er hvert
tilfelli einu ofaukið.
Það er munur á kynjunum tveim-
ur. Það vitum við öll vel og enginn
fer fram á að litið sé á kvenfólk sömu
augum og á karlmenn eða öfugt.
Krafan er einfaldlega sú að gagn-
kvæm virðing kynjanna sé fyrir
hendi og að þau standi jöfn þegar
kemur að starfsmannavali jafnt og
hinu daglega lífi. Þessir vonandi ör-
fáu einstaklingar sem láta áþekk orð
falla og Árni Johnsen verða að opna
augun sín og líta örlítið í kringum
sig. Það eru breyttir tímar. Það er
langt síðan Olympe de Gouges tap-
aði höfði sínu í gálganum vegna
sleitulausrar baráttu sinnar fyrir
jafnrétti og gegn því að konur með
skoðanir sem skiptu máli væru vafn-
ingalaust afhöfðaðar. Það er styttra
síðan að fjölmennt var á Lækjartorg
á kvennafrídaginn 1975, en samt
sem áður mjög langt miðað við þær
framfarir sem orðið hafa. Þeir sem
ekki geta gert sér grein fyrir þess-
um framförum ganga ekki í takt við
nútímann. Þeir fálma óheflað og
ruddalega fyrir sér og hljóta á end-
anum að reka sig á vegg.
Hin „kvenlegu tök“
innan Morgunblaðsins
Kristín Anna Hermannsdóttir
svarar grein Árna Johnsen ’Krafan er einfaldlega súað gagnkvæm virðing
kynjanna sé fyrir hendi
og að þau standi jöfn þeg-
ar kemur að starfs-
mannavali jafnt og hinu
daglega lífi. ‘
Kristín Anna
Hermannsdóttir
Höfundur er menntaskólanemi.
Fáðu úrslitin
send í símann þinn
STJÓRNARLIÐAR vildu ekki nú
fyrir þinglok breyta grunni til út-
reiknings vaxtabóta, þrátt fyrir að
fyrir liggi að stór hópur fólks verði
fyrir verulegri skerðingu á vaxtabót-
um nú í ágúst vegna hækkaðs fast-
eignamats. Fasteignamat hefur
hækkað um 35% milli
álagningaráranna
2005 og 2006. Stjórn-
arliðar neituðu þrátt
fyrir ítrekaðar til-
raunir stjórnarand-
stöðunnar að hækka
eignaviðmið í skatta-
lögum til samræmis
við hækkun fast-
eignamats. Afleiðing-
arnar verða þær fyrir
fjölda einstaklinga að
vaxtabætur munu
skerðast gífurlega og í
sumum tilvikum verð-
ur skerðingin 100%.
Vaxtabætur þurrk-
ast út
Tökum dæmi af ein-
stæðu foreldri með
þrjár milljónir í tekjur,
tæpar fimm milljónir í
eignir og skuldir eru 15 milljónir
króna. Vaxtagjöld til útreiknings
vaxtabóta eru 750 þúsund krónur. Í
vaxtabætur fékk þetta einstæða for-
eldri 218 þúsund á sl. ári en mun
ekki fá eina krónu í ágúst nk. Ein-
staklingur með sömu tekjur, eignir,
skuldir og vaxtagjöld fékk á sl. ári
tæpar 170 þúsund í vaxtabætur og
mun ekki fá eina krónu í ágúst nk.
Hjón með sex milljónir í tekjur,
eignir 7,2 milljónir, skuldir 15 millj-
ónir og 750 þús. kr. vaxtagjöld til út-
reiknings vaxtabóta fengu á sl. ári
280 þúsund í vaxtabætur en munu fá
tæpar 15 þúsund krónur í ágúst nk.
Aðstæður fólks í þessum þremur
dæmum, sem verður fyrir allt að 250
þúsund króna skerðingu á vaxtabót-
um, eru þær sömu álagningarárin
2005 og 2006. Tekjur hafa einungis
breyst í samræmi við launavísitölu
milli tekjuáranna 2004
og 2005 og skuldir og
vaxtagjöld eru óbreytt
bæði þessi ár. Eina sem
breytist er að eigna-
myndunin er meiri á
skattframtölunum ein-
ungis vegna hækkunar
á fasteignamati. Það
leiðir til þessarar miklu
skerðingar, þar sem
stjórnvöld vilja ekki
hækka eignaviðmið í
skattalögum til sam-
ræmis við hækkun á
fasteignamati.
Óbilgirni stjórn-
valda
Vegna óbilgirni
stjórnvalda fá íbúðar-
eigendur mjög þung-
bæran skell í ágúst nk.
Ekki er annað hægt en
að kalla þetta vísvitandi stuld, þegar
stjórnvöld ætla að láta þetta ganga
yfir fólk án þess að bregðast við.
Þetta aðgerðarleysi stjórnvalda
veldur hrópandi óréttlæti sem bitna
mun á þúsundum Íslendinga sem
ekki hafa gert sér grein fyrir þessari
skerðingu og hafa reiknað með
óskertum vaxtabótum í fjárhags-
áætlunum sínum.
Hrópandi óréttlæti
Jóhanna Sigurðardóttir
fjallar um vaxtabætur
Jóhanna Sigurðardóttir
’Vegna óbilgirnistjórnvalda fá
íbúðareigendur
mjög þungbæran
skell í ágúst nk.‘
Höfundur er alþingismaður.