Morgunblaðið - 01.08.2006, Page 29
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 1. ÁGÚST 2006 29
MINNINGAR
Líklega er fátt mik-
ilvægara þeim sem
eru að stíga sín fyrstu
skref í vinnu hjá stóru
fyrirtæki eða stofnun
en að finna að störf þeirra og geta
eru einhvers virði á nýja vinnu-
staðnum og að vera treyst fyrir
áhugaverðum og krefjandi verkefn-
um. Ég varð þeirrar lukku aðnjót-
andi að starfa undir þinni stjórn á
jarðhitadeild Orkustofnunar (OS)
meðal annars í verkefnum fyrir
Hitaveitu Reykjavíkur, þar sem þú
varst yfirverkefnisstjóri fram undir
miðjan níunda áratuginn, auk þess
að vera á stundum staðgengill for-
VALGARÐUR
STEFÁNSSON
✝ Valgarður Stef-ánsson fæddist í
Reykjavík 2. júní
1939. Hann lést á
Líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
hinn 10. júlí síðast-
liðinn og var útför
hans gerð frá Dóm-
kirkjunni 20. júlí.
stöðumanns. Þetta
var margra hluta
vegna óróatími á OS
þar sem stjórnvöld
höfðu mikinn hug á
því að minnka umfang
stofnunarinnar, sem
þau reyndar gerðu
með því að segja upp
um 25 af um 100
manna starfsliði í árs-
lok 1987. Þá varst þú
reyndar í leyfi frá
störfum frá OS vegna
starfa hjá Sameinuðu
þjóðunum í New York
og hafðir verið í um tveggja ára
skeið. Við upprifjun á bréfasam-
skiptum okkar frá þeim tíma sé ég
að þú hefur skrifað í bréfi frá 5.
desember 1986 eftir að ég hafði eitt-
hvað verið að kvarta undan stjórn-
unarháttum á OS: „Ekki veit ég
hvort þér er huggun í því að það var
ekki fyrr en ég fór að vinna fyrir SÞ
sem ég uppgötvaði hvað OS er góð-
ur vinnuveitandi.“ Enda hafðirðu
greint frá því á öðrum stað að starf-
ið hjá SÞ snerist mest um það að
ýta pappírum fram og til baka, sem
þér að vonum þótti ekkert sérstak-
lega merkileg vinna!
Þótt samskipti okkar hafi ekki
verið ýkja mikil sl. 20 árin, þá var
alltaf gott að eiga við þig uppbyggi-
legt spjall, þegar færi gafst. Og þar
sem þú varst oft frekar gagnorður
en margorður, þá dettur mér í hug
samlíkingin við tónlist, sem einn
ágætur kórstjóri og píanóleikari
viðhafði stundum þegar hann benti
okkur kórfélögum á að í tónlistinni
væru þagnirnar ekki síður mikil-
vægar en nóturnar sem verið var að
syngja. Það var nefnilega þannig í
samtölum við þig, Valgarður, að
þagnirnar voru órjúfanlegur hluti
samræðunnar og stundum eins gott
að nýta þær vel til þess að hugsa
næsta leik og setningar, því oft var
það svo að það var aðeins að manni
saumað og ekki auðvelt að komast
upp með of mikla einföldun á hlut-
unum. En þetta kenndi manni
margt og samvinnan og kynnin af
þér hafa reynst gott veganesti. Fyr-
ir þetta er ég þakklátur nú er leiðir
skilja, vil að lokum segja: Vertu
sæll, gæskur.
Eiginkonu og öðrum ástvinum
sendi ég innilegar samúðarkveðjur.
Ómar Bjarki Smárason.
Guð er góður. Hann
leysti þig undan þess-
ari óbærilegu kvöl sem
þú varst í. Þegar enga
lausn var að fá tók
Drottinn þig heim. Við
kvöddumst svo vel og er ég þakklát
fyrir þá stund. Þú sagðir við mig
tveim vikum áður en þú fórst heim til
Drottins: „Mamma, mínu hlutverki
er lokið.“ „Nú?“ svaraði ég og þú
sagðir að þitt hlutverk hafi verið að
leiða fjölskyldu þína til frelsis og trú-
ar á Jesúm Krist.
Síðan fórstu yfir lífshlaup þitt á
þinn einstaka hátt, þú talaðir um
sumrin á Kringlumýri, hversu vel
þér leið þar og hvað þér þætti vænt
um Maju, Sigga og alla þar. Þú tal-
aðir um félaga þína á Akureyri og
rifjaðir upp skemmtileg uppátæki
ykkar. Við hlógum mikið og þú sagð-
ist sakna strákanna. Þú brostir og
rifjaðir upp samskipti þín og Magn-
eu á Stuðlum og talaðir um hvað hún
væri góð kona og að þú værir þakk-
látur fyrir að hafa kynnst henni.
Þér þótti mikið vænt um alla á
Hvítárbakka og undraðist hvernig
fjölskyldan þar réð við ykkur í
skrímslahópnum (þú kallaðir ykkur í
hópnum það með réttu). Það sem
stóð upp úr veru þinni þar var kær-
leikur, umburðarlyndi og væntum-
þykja fjölskyldunnar í þinn garð.
Margar skemmtilegar sögur sagð-
irðu af dvöl þinni þar. Nú eru báðir
strákarnir úr þessum fyrsta sex
manna hópi dánir.
Þú fórst í Byrgið fyrir einu og
hálfu ári síðan og frelsaðist, þar
eignaðistu góða félaga. Haukur
Kristófersson, sem var herbergis-
félagi þinn um tíma, dó tveim mán-
uðum á undan þér. Þið lásuð Biblí-
una og báðuð saman.
Þið tókuð Jóhönnu systur þína að
ykkur þegar hún gekk í gegnum erf-
iða tíma og leyfðuð henni að svindla
sér á milli herbergja og sofa á gólfinu
hjá ykkur. Það lýsir ykkur félögun-
um vel.
Við börðumst fyrir lífi þínu dag og
nótt í mörg ár. Þú varst löngu orðinn
uppgefinn en varst samt hættur að
reyna að taka eigið líf því þú vissir að
Drottinn tæki þig heim fljótlega. Ég
vissi það líka en reyndi samt að berj-
ast fyrir lífi þínu. Hannes pabbi stóð
eins og klettur við hlið okkar.
Tveim vikum áður en þú lést
fórstu í klippingu til Ingu mágkonu
þinnar, þú passaðir alltaf vel upp á
að hárið væri í lagi. Þá lékstu við Ið-
unni og Rökkva og sagðir að þau
væru fallegustu krúttin í heimi og að
þig hefði langað til að verða pabbi.
HAUKUR FREYR
ÁGÚSTSSON
✝ Haukur FreyrÁgústsson fædd-
ist á Sjúkrahúsinu á
Hvammstanga 5.
febrúar 1982. Hann
lést 9. júní síðastlið-
inn og var jarðsung-
inn frá Grafarvogs-
kirkju 15. júní.
Þú varst svo stoltur af
Einari bróður þínum
og leist svo upp til
hans.
Ég kvaddi þig í ynd-
islegu veðri hinn 26.
maí milli hálftíu og tíu
á laugardagsmorgni.
Við kvöddumst svo fal-
lega, tókum utan um
hvort annað og smellt-
um kossi á kinn og
sögðum svo það sem
við segjum svo oft í
fjölskyldunni: „Love
you, Jesús elskar þig
og Drottinn blessi þig.“ Svo horfði ég
á eftir þér ganga burt frá mér og ég
vissi að ég mundi ekki sjá þig á lífi
aftur. Tveim vikum seinna sé ég þig
aftur látinn.
Þakka þér fyrir samfylgdina,
elsku strákurinn minn, í 24 ár fjóra
mánuði og fjóra daga. Ég hlakka til
að hitta þig aftur þegar ég kem til
Drottins.
Sálmur 143 var uppáhalds sálm-
urinn þinn og lesningin þín í Biblí-
unni og Efesus 6.10–12:
Drottinn, heyr þú bæn mína,
ljá eyra grátbeiðni minni í trúfesti þinni,
bænheyr mig í réttlæti þínu.
Gakk eigi í dóm við þjón þinn,
því að enginn er réttlátur fyrir augliti þínu.
Óvinurinn eltir sál mína,
slær líf mitt til jarðar,
lætur mig búa í myrkri
eins og þá sem löngu eru dánir.
Andi minn örmagnast í mér,
hjarta mitt er agndofa hið innra í mér.
Ég minnist fornra daga,
íhuga allar gjörðir þínar,
ígrunda verk handa þinna.
Ég breiði út hendurnar í móti þér,
sál mín er sem örþrota land fyrir þér. [Sela]
Flýt þér að bænheyra mig, Drottinn,
andi minn örmagnast,
byrg eigi auglit þitt fyrir mér,
svo að ég verði ekki líkur þeim, er gengnir
eru til grafar.
Lát þú mig heyra miskunn þína að morgni
dags,
því að þér treysti ég.
Gjör mér kunnan þann veg, er ég á að ganga,
því að til þín hef ég sál mína.
Frelsa mig frá óvinum mínum, Drottinn,
ég flý á náðir þínar.
Kenn mér að gjöra vilja þinn,
því að þú ert minn Guð.
Þinn góði andi leiði mig
um slétta braut.
Veit mér að lifa, Drottinn, sakir nafns þíns,
leið mig úr nauðum sakir réttlætis þíns.
Lát þú óvini mína hverfa sakir trúfesti þinn-
ar,
ryð þeim öllum úr vegi, er að mér þrengja,
því að ég er þjónn þinn.
(143. Davíðssálmur.)
Kveðja.
Mamma.
Elsku langafi, ég
sakna þín voða sárt.
Vona að þér líði bara
betur núna uppi í himnaríkinu, þú
sem varst alltaf svo hress og sprækur
og altaf voða góður við alla, bauðst
öllum eitthvað gott. Vona að þér líði
bara betur hjá Elísubetu langömmu,
konuni þinni, núna. Ég hef hugsað
mikið til þín núna síðan þú kvaddir og
ég mun aldrei gleyma þér. Það verð-
ur skrítið að koma í heimsókn núna
út í Tómasarhús og þú ert ekki þar
lengur, nema í minningunni. Bless,
bless, elsku langafi, og megi Guð
varðveita þig.
Hetja varst’ til hinstu stundar
heilbrigð lundin aldrei brást.
Vinamörg því við þig funda
vildu allir, glöggt það sást.
Minningarnar margar, góðar
mikils nutum, bjarminn skín.
Bænir okkar heitar hljóðar
með hjartans þökk við minnumst þín.
(María Helgadóttir.)
Þín
Kristín Arna Hjaltadóttir.
EIRÍKUR HJALTI
JÓNSSON
✝ Eiríkur HjaltiJónsson fæddist
á Krossi á Beru-
fjarðarströnd 21.
janúar 1912. Hann
lést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað 15. júní
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Eskifjarðarkirkju
24. júní.
Loks er dagsins önn á enda
úti birtan dvín.
Byrgðu fyrir blökkum
skugga
björtu augun þín.
Ég skal þerra tár þíns trega,
tendra falinn eld,
svo við getum saman vinur
syrgt og glaðst í kveld.
Lífið hefur hendur kaldar,
hjartaljúfur minn.
Allir bera sorg í sefa,
sárin blæða inn.
Tárin fall heit í hljóði,
heimur ei þau sér.
Sofna vinur, svefnljóð
meðan syng ég yfir þér.
Þreyttir hvílast, þögla nóttin
þaggar dagsins kvein.
Felur brátt í faðmi sínum
fagureygðan svein.
Eins og hljóður engill friðar
yfir jörðu fer.
Sof þú væran, vinur,
ég skal vaka yfir þér.
(Kristján frá Djúpalæk.)
Elsku langafi, hvað ég sakna þín
sárt núna þegar þú ert farinn frá okk-
ur. Ég á margar góðar og dýrmætar
minningar um þig, ég var elsta lang-
afabarnið þitt og þú fékkst að halda á
mér þegar ég var skírður, það finnst
mér gott að vita og ég trúi því að
núna sért þú á góðum stað og hafir
það gott. Það verður skrítið að koma í
heimsókn núna út í Tómasarhús og
þú ekki þar, við fjölskyldan komum
alltaf á aðfangadagskvöld saman hjá
ykkur Guðjóni og þá var sko gaman,
en nú verður það ekki eins en þú
verður samt örugglega með okkur
þar í huganum, það verður líka skrít-
ið að sjá Guðjón frænda alltaf rúnta
einan núna en hann var alltaf með þig
á rúntinum, þið fóruð saman á rúnt-
inn út um allar trissur. Guðjón var
óskaplega góður við þig og sá alveg
um þig og á hann örugglega eftir að
sakna þín mikið eins og við hin. Þú
munt lifa í minningunni og ég mun
aldrei, aldrei gleyma þér, þú varst
svo góður langafi að þeir finnast
varla mikið betri. Bless, elsku besti
langafi.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Þinn
Einar Andri Hjaltason.
Elsku langafi, ég skil ekki alveg af-
hverju þú ert ekki lengur hér en
mamma og pabbi munu hjálpa mér
að muna eftir þér með fallegum sög-
um um þig og sýna mér myndir af
okkur saman, megi guð vera með þér.
Þú varst ljós á villuvegi,
viti á minni leið,
þú varst skin á dökkum degi,
dagleið þín var greið.
Þú barst tryggð í traustri hendi,
tárin straukst af kinn.
Þér ég mínar þakkir sendi,
þú varst afi minn.
(Hákon Aðalsteinsson.)
Þinn langafastrákur,
Vikar Gauti Hjaltason.
Kær vinur er fallinn
frá. Sveinn Halldórs-
son var kvæntur bestu
vinkonu okkar svo
okkur er ljúft að minnast hans með
nokkrum orðum. Sveinn var mikill
heimsmaður og kom víða við á lífs-
leiðinni. Hann starfaði í mörg ár fyr-
ir skoskt byggingafyrirtæki, sem
SVEINN
HALLDÓRSSON
✝ Sveinn Hall-dórsson fæddist
í Vestmannaeyjum
16. desember 1926.
Hann lést á Land-
spítalanum við
Hringbraut 18. júlí
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Fossvogskirkju 27.
júlí.
seldi skála til margra
landa og Sveinn útveg-
aði vinnuafl og fleira
til uppsetningar á
þeim.
Þegar hann svo lét
af störfum bauð fyrir-
tækið „Butler“ allri
fjölskyldunni til Skot-
lands og hélt þeim eft-
irminnilegt hóf sem
þökk fyrir vel unnin
störf.
Sveinn hafði skoðun
á flestum hlutum og
vílaði ekki fyrir sér að
koma henni á framfæri við hvern
sem var. Hann var vel lesinn og
fylgdist með þjóðmálum af miklum
ákafa. Það má segja að það gustaði af
Sveini hvar sem hann kom.
Að leiðarlokum viljum við vinkon-
urnar þakka Sveini samfylgdina og
vináttuna í okkar garð, því hann var
sannarlega vinur vina sinna. Nína,
Helgi og Guffý biðja Gullu og fjöl-
skyldum þeirra guðs blessunar.
Minning um góðan dreng mun lifa.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Guðfinna Gröndal.
Í byrjun árs 1995 fundum við syst-
ur fjársjóð en þá hittum við fyrst afa
okkar hann Svein og fjölskyldu hans.
Þar var maður með stórt hjarta og
fundust varla þéttari faðmlög en þau
sem hann veitti.
Sveinn afi var alltaf glaðlyndur og
hafði beinskeyttan húmor sem hann
beitti óspart og umbúðalaust. Gott
dæmi um það er þegar Margrét og
Sigurrós hittu hann eitt sinn að hann
spurði þær: „Hvernig vogið þið ykk-
ur að koma hingað aftur ólofaðar!?“
og bætti síðan við að börnin þeirra
yrðu örugglega jafn falleg og hann.
Við minnumst hans með þakklæti
fyrir það sem hann gaf fjölskyldu
okkar. Með honum eignuðumst við
ekki bara ástkæran afa og stærri
fjölskyldu heldur gaf hann okkur líka
hlýrri, einlægari og opnari pabba.
Elsku Sveinn afi, minning þín er
ljós í lífi okkar.
Sigurrós, Margrét
og Guðbjörg.
Fréttir á SMS