Morgunblaðið - 28.08.2006, Side 31

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 28. ÁGÚST 2006 31
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
BERGUR Ó. HARALDSSON
fyrrverandi framkvæmdastjóri,
Hrauntungu 22,
Kópavogi,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 17. ágúst.
Útför hans verður gerð frá Digraneskirkju þriðju-
daginn 29. ágúst kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Heimahjúkrunarþjónustuna
Karitas, sími 551 5606.
Kristín L. Valdemarsdóttir,
Frosti Bergsson, Halldóra M. Mathiesen,
Valdimar Bergsson, Helga M. Geirsdóttir,
Anna Rós Bergsdóttir, Haraldur Guðfinnsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
JÓHANN S. BJÖRNSSON,
Markholti 18,
Mosfellsbæ,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju þriðjudaginn
29. ágúst kl. 13.00.
Svanhildur Þorkelsdóttir,
Þorkell Ásgeir Jóhannsson, Ragnhildur Hallgrímsdóttir,
Alfa Regína Jóhannsdóttir,
Þorbjörn Valur Jóhannsson, Emilía Björg Jónsdóttir
og afabörn.
tryggur starfskraftur sem aldrei
vékst undan starfi eða ábyrgð.
Sama æðruleysi og ábyrgð sýndi
hún á erfiðum stundum í lífi sínu,
og í sársaukafullum veikindum sín-
um, sem hún því miður gat ekki
sigrast á.
Stella hóf störf hjá Deloitte í júní
1991 og átti því 15 ára starfsafmæli
fyrir skemmstu. Í fyrstu var hún
almennur ritari og sá mikið um
ýmis samskipti við viðskiptavini
okkar, og það kom snemma í ljós
að hún var góð í mannlegum sam-
skiptum. Síðar varð hún því mót-
tökuritari okkar og sá um og stýrði
símavörslu. Þannig var hún rödd
okkar og andlit um margra ára
skeið, og fórst það einstaklega vel
úr hendi, þótt álagið á henni væri
oft mikið. Við og viðskiptavinir
ræddum það oft okkar á meðal,
hversu lánsöm við vorum að hafa
hana í þessu starfi.
Stella var einstaklega hlý og góð
manneskja. Í samskiptum við
starfsmenn gaf hún mikið af sér og
margir áttu hana að sem trúnaðar-
vin. Frásagnar- og kímnigáfa henn-
ar var einstök, og sagði hún oft
sögur af sjálfri sér og öðrum á
mjög skemmtilegan hátt. Efnið
þurfti ekki alltaf að vera mikið til
að Stella gæti séð á því broslegu
hliðina, og það var oft mikið hlegið
við borðið hennar í matsalnum okk-
ar, og við önnur tækifæri þegar
starfsmenn komu saman.
Einmitt vegna mikilla mannkosta
Stellu er söknuður okkar allra
margþættur og þungur. En einmitt
þess vegna er mikilvægt að við
gerum okkur grein fyrir að hún er
nú laus undan sársauka veikinda
sinna, og dvelur áfram með okkur í
anda. Það er ekki slæmur kostur
úr því svo þurfti að fara sem fór.
En það er alltaf erfitt að sætta sig
við fráfall fólks í blóma lífsins.
Við, starfsfólk Deloitte, sendum
Halldóri, eiginmanni Stellu, börn-
um þeirra og öðrum ættingjum og
vinum innilegar samúðarkveðjur,
en minnum á það sem að ofan segir
í Hávamálum, að „orðstír
deyr aldregi
hveim er sér góðan getur“.
Stellu Stefánsdóttur verður því
lengi minnst með hlýhug og sökn-
uði.
F.h. starfsfólks Deloitte hf.
Margrét Sanders og
Þorvarður Gunnarsson,
framkvæmdastjórar.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem.)
Djúpt og stórt skarð er höggvið í
vinahópinn. Hún Stella okkar hefur
yfirgefið þessa jarðvist, eftir hetju-
lega baráttu við illvígan sjúkdóm.
Að þessu sinni hafði maðurinn með
ljáinn betur.
Við vinkonurnar höfum haldið
hópinn frá því að leiðir okkar allra
lágu saman í Hlíðarskóla og höfum
alla tíð eytt miklum tíma saman.
Allt frá því að vera börn að leik,
unglingar með öllu sem því fylgir
og fullorðnar konur. Þegar litið er
til baka er margs að minnast en
sumarbústaðaferðir saumaklúbbs-
ins eru sérstaklega eftirminnilegar.
Þessar stundir voru okkur mjög
dýrmætar, það að geta farið saman
úr amstri dagsins og skemmt okk-
ur saman eins og okkur var einum
lagið. Oftar en ekki gistum við í
sumarbústað Stellu og Dóra sem
þau höfðu komið sér upp af ein-
stakri samheldni sem einkenndi
samband þeirra. Í þessum ferðum
okkar var Stella hrókur alls fagn-
aðar.
Það sem einkenndi Stellu sem
manneskju var mikil einlægni,
gleði og hjartahlýja. Hún hreif alla
með sér í fegurð sinni og útgeislun.
Hún gat gert góðlátlegt grín að
sjálfri sér og sá ætíð það jákvæða
við alla hluti. Hún hafði einstaka
frásagnarhæfileika og var hafsjór
af spaugilegum sögum af sér og
samferðafólki sínu.
Stella giftist stóru ástinni í lífi
sínu honum Dóra hinn 29. apríl sl.
sama dag og hún hélt upp á 50 ára
afmælið sitt.
Drengjunum sínum Gunnari,
Stefáni og Óla Þór var hún um-
hyggjusöm og ástrík móðir og um-
vafði þá með bænum sínum. Stella
hafði mjög sterka og einlæga
barnatrú sem hún sagði okkur oft
að hefði verið henni styrkur í lífinu.
Við biðjum góðan Guð að styrkja
Dóra, Gunnar, Stefán, Óla Þór, Jón
Hannes og aðra aðstandendur í
þeirra miklu sorg.
Elín Lára, Þórdís G.,
Ingibjörg og Guðlaug.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku Stella mín.
Ég kveð þig að sinni og þakka
þér fyrir öll árin okkar. Þau hófust
með þessum einföldu orðum: „Hæ,
ég heiti Stella, viltu vera vinkona
mín?“ Þetta var í frímínútum í níu
ára bekk í Hlíðaskóla, upp frá því
hófst einstök vinátta milli okkar
sem hélst alla tíð.
Þú varst einstaklega brosmild og
glöð, hafðir þann sérstaka hæfi-
leika að taka lífið ekki of alvarlega
og gast á þinn hátt gert góðlátlegt
grín að öllum hlutum og sérstak-
lega sjálfri þér.
Ég geymi djúpt í hjarta mínu
minningu um trausta, glaða og ein-
læga vinkonu sem allir heilluðust
af.
Elsku Dóri, Gunnar, Stefán, Óli
Þór, Jón Hannes og aðrir aðstand-
endur, þegar maður á mikið missir
maður mikið.
Ég bið góðan Guð að veita ykkur
styrk í ykkar miklu sorg og um-
vefja ykkur ljósi lífsins.
Þórdís Gunnars og börn.
Elsku Stella, við kveðjum þig
með söknuði.
Ég kynntist þér fyrst fyrir 15 ár-
um þegar þú hófst störf hjá Delo-
itte, þá einstæð móðir með þrjá
litla fallega stráka. Það var eins og
ég hefði alltaf þekkt þig, þannig
var viðmót þitt, alltaf svo glöð og
falleg, við urðum strax mjög góðar
vinkonur bæði í vinnunni og utan
hennar. Það var alltaf skemmtilegt
í kringum þig, þú hafðir sérstaka
frásagnarhæfileika og varst hrókur
alls fagnaðar hvar sem þú komst.
Ég gleymi aldrei stelpuferðinni
sem við fórum til Dublinar, þar var
mikið hlegið og brallað. Svo fyrir
12 árum kynntist þú honum Dóra
þínum, það var þinn happdrætt-
isvinningur, hann var bæði góður
og skemmtilegur og hafði sama
húmor og þú. Eftir þau kynni
stækkaði fjölskyldan heldur betur,
nú áttuð þið samanlagt sjö börn.
Upp frá þessu fór allt að gerast hjá
þér. Þið réðust í að byggja sum-
arbústað sem var reistur á skömm-
um tíma og ekki leið á löngu þar til
okkur var boðið að koma. Þar var
mikið fjör, grillaður góður matur
og fengið sér í glas. Ekki var minni
gleði þegar við fórum árshátíðar-
ferðirnar með vinnunni okkar og
eins þegar við hittumst á Kanarí og
vorum þar saman í 14 daga þegar
ég var fimmtug. Ég verð að minn-
ast Þórsmerkurferðarinnar sem
farin var í febrúar 2006 en það var
síðasta ferðin sem við fórum sam-
an. Þá ferð muna margir sem eina
af skemmtilegustu ferðum sem
hafa verið farnar í Þórsmörkina.
Þar lékst þú á als oddi eins og
venjulega þrátt fyrir að vera sár-
þjáð. Þá var ekki vitað hvað olli
þessum verkjum sem voru búnir að
hrjá þig í alltof langan tíma. Úr-
skurðurinn kom í mars, greiningin
var öll á versta veg, krabbamein.
Ekki gafst þú upp við þessa frétt
heldur barðist áfram alltaf jafn já-
kvæð og ákveðin í að sigrast á
þessum vágesti, þú áttir eftir að
gera svo margt. 26. apríl sl. áttir
þú fimmtugsafmæli sem haldið var
upp á í nýja húsinu ykkar í Espi-
lundi helgina eftir. Í veislunni
fengu veislugestir sannkallaða
gleðifrétt því þið Dóri höfðuð gift
ykkur fyrr um daginn og ljómuðuð
af gleði þegar þið tókuð á móti ætt-
ingjum og vinum, enda hafði þér
ekki liðið eins vel í langan tíma.
Elsku Stella, við erum þakklát
fyrir þau ár sem við áttum þig að
vini og vitum að þér líður vel þar
sem þú ert í faðmi foreldra þinna,
þjáningalaus. Þín verður sárt sakn-
að en við geymum minninguna í
hjarta okkar.
Elsku Dóri og börn, megi guð
gefa ykkur styrk í þessari miklu
sorg. Þínir vinir,
Steinunn og Gunnar.
Ó, Jesú, að mér snú
ásjónu þinni.
Sjá þú mig særðan nú
á sálu minni.
(Hallgrímur Pétursson.)
Þessar hendingar úr Passíusálm-
unum eiga vel við tilfinningar okk-
ar hjónanna þegar við minnumst
Stellu vinkonu okkar. Það er svo
margt sem kemur upp í hugann, en
allt eru það góðar minningar sem
munu ylja okkur. Stella var kát og
glaðlynd, með mjög skemmtilegan
húmor og átti auðvelt með að létta
fólki lundina. Hún var mikill vinur
vina sinna og bar umhyggju fyrir
samferðafólki sínu. Það er sárt til
þess að hugsa að hún sé ekki leng-
ur á meðal okkar og er höggvið
stórt skarð í vinahóp okkar. Við
kveðjum Stellu með söknuð í
hjarta.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Við vottum Dóra, Gunnari, Stef-
áni, Óla Þór og öðrum aðstand-
endum hennar, okkar dýpstu sam-
úð.
Finnur og Jóna.
Elsku Stella, það er ekki minn
stíll að skrifa greinar en nú finnst
mér ég knúin til. Knúin til að
þakka fyrir mig.
Við kynntumst fyrir 10 árum er
þú tókst á móti mér á nýjum vinnu-
stað er ég skyldi hefja störf á.
Starfinu hafðir þú gegnt og nú
skyldi koma mér inn í það. Það
fórst þér frábærlega úr hendi eins
og allt annað er þú tókst þér fyrir
hendur. Alltaf sást þú spaugilegu
hliðarnar á öllum málum enda
kímnigáfan og góða skapið aldrei
langt undan. Jafnvel eftir að vá-
gestur sá er hefur nú lagt þig að
velli kvaddi dyra hélst þú góða
skapinu og kímnigáfunni og gast
séð spaugilegu hliðarnar á málun-
um.
Traust og dugnaður einkenndi
þig líka og fór það ekki fram hjá
neinum er með þér unnu og um-
gengust. Þó vinnan skipaði háan
sess hjá þér fór það ekki fram hjá
neinum að heima fyrir áttir þú þér
þitt athvarf. Með Dóra þínum vildir
þú helst vera og gast endalaust tal-
að um hann og strákana þína þrjá,
þar sem naflastrengurinn ætlaði
aldrei að slitna. Endalaus ást þín á
þeim öllum var eftirtektarverð og
er sár harmur að þeim öllum kveð-
inn nú.
Elsku Stella mín, ég vildi bara
þakka þér fyrir samfylgdina og
leiðsögnina innan vinnustaðarins
okkar og utan hans. Við ætluðum
saman í útilegu nú í haust, sú úti-
lega bíður okkar annars staðar.
Elsku Dóri og strákarnir allir,
megi góður Guð vernda ykkur og
styðja í ykkar miklu sorg. Minn-
ingar um ástríka eiginkonu og
móður mun ylja ykkur um ókomin
ár.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Með þökk og virðingu kveð ég
góða vinkonu, Guð blessi Stellu
Stefánsdóttur.
Þín vinkona
Hulda.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Kveðja, þín vinkona,
Þyri.
Smávinir fagrir, foldarskart,
fífill í haga, rauð og blá
brekkusóley, við mættum margt
muna hvort öðru að segja frá.
Faðir og vinur alls, sem er,
annastu þennan græna reit.
Blessaðu, faðir, blómin hér,
blessaðu þau í hverri sveit.
Vesalings sóley, sérðu mig?
Sofðu nú vært og byrgðu þig.
Hægur er dúr á daggarnótt.
Dreymi þig ljósið, sofðu rótt!
(Jónas Hallgrímsson.)
Okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur til Halldórs, Gunnars, Stefáns
Hrafns, Ólafs Þórs, Jóns Hannesar
og annarra aðstandenda.
Ásdís Bragadóttir og
Lilja G. Friðvinsdóttir.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda efni
til Morgunblaðsins – þá birtist val-
kosturinn Minningargreinar ásamt
frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar
Þeim sem vildu minnast hans er bent á kirkjubygg-
ingarsjóð Lágafellssóknar, reikn. nr. 315-26-848. kt. 710169-3229.