Alþýðublaðið - 24.10.1922, Blaðsíða 4

4
A L'Þ YÐUBLAÐIÐ
| Ef þið viljið fá ódýr- |
an skófatnað,
| þá komið |
I • A „ I
i dag. |
Sveinbjörn Arnason j
Laugaveg 2 |
Danskar kartöflur
nndir vetnrinn.
Beztu danskar ka,rtöílu.r til sölu.
ódýrt.
Hrogn & Lýsi
Iv olasundi.
Auglýsing fyrir sjófarendur
um tirntliirdriflaliEettii.
Sýdmnsður Eyjaíjarðarsýsiu hefir tilkynt, sð tundurdufl hafi sést
í gær á reki œllli Grímseyjar og Fiateyjar, og eru þvf sjófarendur
varsðir við hættunni. Hið umgetna tundurdufl rak auitur á við.
Reykjavík, 22. október 1922.
Vitamálaatjórinn.
Th. Krabbe.
»Sonur Alþýðnnnar«
kemur bráðnm.
2 bsakUF, hálfinnbundnar,
töpuðust á Lindargötut!ni á föstu
daginn Skilíst á afgr. blaðsina.
V. X. f. „jriainsóktt“.
Fundur næ>ta miðvikudag 2S
þ m. á venjulegum stað og tfma
Kosnir verða fulllrúar til S*m
bandsþings, og eru konur þvf tér
staklega beðnar að (jölmenna —
Nefndarskýrslur og ým» fleid mál
til umræðu. Stjórnin.
Lesið! Á Bókhlöðustfg 7
er frókkum vent, gerðir sem nýir.
Einnig saumuð föt, geit við og
pressað — Hvergl ódýrara.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Hallbj'órn Halldórsson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Edgar Rict Burroughs: Tarzau snýr aftnr.
„Sitpriitil* Sú mundi þó vckja athygli í Pétursborg".
Og það mundi hann lika gera með hjálp arfs hennar.
Þegar Thuran haíði hugsað um miijónirnar Um stund,
hafði hann alt 1 einu brýnt erindi til Höfðaborgar.
Ungfrú Strong hafði sagt honum, að hún og móðir
hennar ætiuðu að heimsækja bróður hinnar síðarnefndu
þar á staðnum — þær vissu ekki hve lengi þær stönz-
uðu, en það yrði líklega nokkrir mánuðir.
Hún varð glöð, er hún heyrði, að Thuran dvaldi
þar llka.
„Eg vona, að við getum haldið kunningsskap okkar
áfram", sagði hún. „Þér verðið að heimsækja okkur
mömmu strax og við erura seztar að“,
Thuran var hirainlifandi og iét ekki standa á sér
&ð láta það í Ijósi, Frú Strong var ekki alveg eins
hrifin af honum og dóttir hennar.
„Eg veit ekki hvers vegna eg vantreysti honum“,
sagði hún einhverju sinni við Hazel, er þær töluðu um
hann. „Hann virðist 1 alla staði heiðursmaður, en það
er stundum eitthvað í augum hans — glampi, sem eg
botna ekki í, en mér fellur ekki i geð“.
, Stúlkan hló. „Þú ert skrítin, kæra mamma“, sagði
hún.
„Eg býst við því, en heldur vildi eg samt að vesl-
ings Caldwell væri kominn í stað hans“.
„Það vildi eg llka‘% svaraði dóttir hennar.
Thuran var stöðugur gestur á heimili frænda Hazelar í
Höfðaborg. Hann var allsstaðar nálægur og ætíð reiðu-
búinn til þess að gera Hazel til geðs, svo hann varð
henni meira og meirá handgenginn, Ef hún, móðir
hennar og frændi þurftu á fylgd að halda — var
Thuran alt af. viðbúinn. Frænda hennar og fjölskyldu
krans var farið að falla vel við þennan kurteisa og
viljuga mann; Thuran var orðinn nauðsynlegur. Loks-
ins fanst honum tfminn kominn, og bar fram bónorð
sitt. Ungfrú Strong var hissa og ráðalaus. Hún vissi
ekki hverju hún skyldi svara.
„Mér hefir aldrei dottið í hug, að þér hugsuðuð
þannig til mín“, sagði hún. ,,Eg hefi alt af litið á yður
sem góðan vin. Eg get ekki svarað yður núna. Gleymið
því, að þér hafið beðið mín. Við skulum halda áfram
vináttu okkar — þá get eg litið á yður frá öðru sjón-
armiði um tíma. Þá getur skeð að eg komist að annari
niðurstöðu. En mér hefir aldrei dottið í hug, að eg
elskaði yður“.
Thuran var fullkomlega ánægður með þessa niður-
stöðu. Hann ásakaði sjálfan sig fyrir bráðræðið, en
hann hafði elskað hana svo lengi og svo augljóslega,
að hann hélt, að sérhver maður vissi það.
„Eg hefi elskað yður, Hazel“, sagði hann, „frá því
eg sá yður í fyrsta sinn, Eg skal fúslega bfða, því eg
er vís um, að eins hrein ást og sterk og ást mín á
yður, verður endurgoldin. Mér er að eins forvitni á að
vita hvort þér elskið annan mann. Viljið þér segja mér
það ?“
„Eg hefi aldrei á æfi minni elskað“, svaraði hún,
og hann var ánægður. Á leiðinni heim um kvöldið
keypti hann skemtisnekkju og bygði sumarbústað suð-
ur við Svartahaf fyrir miljón dollara — 1 huganum.
Daginn eftir varð Hazel fyrir hinni mestu gleði —
hún beinlínis rakst á Jane Porter, er hún kom út.úr
skartgripabúð.
„Hvað þá, Jane Porterl" hrópaði hún. „Dettur þú
ofan úr skýjunum? Eg trúi ekki eigin augum mínum".
„Sama segi eg“, lirópaði Jane, engu minna hissa.
„Og eg hefi hvað eftir annað dregið upp myndir af
þér 1 huganum á fegurstu stöðum í Baltimorél" Hún
faðmaði vinstúlku sína að sér einu sinni enn og kysti
hana hvað eftir annað.
*) Blótsyrði.