Alþýðublaðið - 25.10.1922, Page 2

2
Banpfélagið,
Björnsbakarí,
Ólöf Hafliðadóítir Hergst. 3,
»B)örninn« Testnrgötn 39.
Jörgen Þórðarson Bergst. 25,
Sólvelg Hrannberg —38,
Jóhannes Sveinsson Freyjug 6,
Pétnr Jóhannesson Fingh. 21,
Cruöjón Cinðmnndss. Njáisg. 23,
Hrettir Grettisgötu 45,
Grettisbúð —46,
Björn Jónsson Hverilsgötn 71.
Allir þessir selja
mikill rykvefar á borgaralegu hug
arfari. Eins og það var blint fyirl,
er það blint nú og getur hvorki
séð né skiiið. Jæjs; látum osi þá
móta ákæruna akýrara, í ákvæðin
og ótvfræð orfltök. Vér skulum
fyrst hogsa oss hellisbúa i forn*
öid. Hann var mjög Ó3amsett vera.
Enni hans var afiutflátt eias og
á Orangutan apa, og vitsmunir
hans voru á svipuflu stigi. Hann
átti heima í fjandsamlegu umhveifl,
var umsetinn af alls kocar viiii
verum. Haen átti sér engar upp-
fundoingar eða áhöld. Eðiilegan
hæflleika hans til þess að afla sér
viðurværis getum vér talið i. Hann
yrkti ekki einu sinni jörðina. Með
eðiilegum hæflieika sfnum, sem
var i, varðist haun árásum kjöt
etandi óvina sinna og aflaði sér
viðurværis og skýlis. Það hiýtur
honum að hafa tekist, þvi að
annars kostar hefði hann ekki
getað margfaidast og uppfylt jörð
ina og átt sér afkomendur kyn-
sióð eftfr kynslóð, meira að segja
þar til þér og ég vorum meðal
þeirra. Heilisbúinn með eðlilega
hæflleikannm i fékk að mestu
Ieyti nóg að éta, og enginn hell
isbúi var alt af hungraður. Hann
lifðl líka heilnæmu útivistarlífí,
fiakkafli um og hvíldist og hafði
nægan tfma til þess að temja
fmyndunarafl sitt og skapa sér
guði. Það þýðir sama sem hann
þyrfti ekki að vinna alla vöku
tfma sína til þess að afla sér
nægs vlðurværis. Barn heilisbúans
— og hið sama gildir um öll
börn viltra manna — átti tér
æskn og það meira að segja
ALIf ÐOflL AÐIB
hamingjusamlega barnæsku með
leikjum og þroskun.
Og nú — hvernig gengur þetta
ttl fyrir mönnum nútimans? Litið
á Bandarikln, land auðugústu,
bezt mcntuðu þjóðarinnar í heimi.
í BiBdarikjunum lifa iooooooo
menn í ötbirgð. Við örbi gð er
að skilja lífskjðr, sem vinnugctan
rýrnar við sökuru skorts á fæðu
og viðunindi húsaskjóii. 1 Banda
rilcjunum eru ioooooco menn, sem
ekki fá nóg að eta. I Bindarikj
eru iocoocoo menn, sem ekki geta
haidið almennilegum likamskröfium
af þvi að þeir íá ekki nóg að
eta. Það gildir, að þessir icoooooo
menn fara að forgöiðum, deyja
seiniátum dauðdaga á sál og
likama af þvi, að þeir fá ekki nóg
að eta. Alls staðar i þessu víð
áttumikia, aufluga og mentunar-
rika landi eru karlmenn, konur
og börn, sem lifa í ves&ldómi. í
öllum hinum miklu borgum, þar
sem þeim er hrúgað saman i fátækra
hveríum ( huadruðum þúiunda, f
milljónum, verður vesaldósaur
þeirra að dýrshætti. Enginn hell
isbúi hefir nokkru sinni soltið
eins til langframa og þeir svelta,
nokkru sinni soflð við eins vesal*
an aðbúnað og þeir sofa, nokkru
sinni verið eins gagntekair af
spillingu og sjúkdómum og þeir
eru né nokkru sinni strltað eins
afikaplega og með eins löngum
vinnutfma og þeir gera.
Um langarnar.
Hér fer á eítir bréf það, er
Kvennadeiid Jafnaðarmannaféiags-
ins heflr sent bæjarttjóm nm um-
bætur á Þvottalaugunum og get
ið hefír verið um ( bæjarstjórnar-
fréttum:
.Vér teyfum oss'að snúaoss til
háttvirtrar bæjarstjórnsr Reykja-
víkur í því skyni að fara fram
á að gerðar verði nokkrsr nauð
synlegar nmbætur á þvottahúsun-
um (Laugunum og umhverfí þeirra.
Þó Laugarnar muni ekki not
aðar jafnmikið, sfðan kolin hafa
lækkað svo mjög í verði, þá eru
þær þó alt af mikið notaðar, og
mörg er sú konan, sem engin tök
hefír á að þvo annars staðar.
Vér vildum vekja athygli hátt-
virtrar bæjarstjórnar á þvi, að þið
er hvort tveggja ( senn, stórháski
og mikii timatöf, að konur, sem
þvo ( Laugum, verði að bera
sjóðandi vatn upp sleipar og
siæmar ttöppur, hvernig sem veð-
ur er, og eiga á hættu að skað*
brecna sig, sem oít heflr komið
fyrir, f stsð þess tð fá vatei
dælt inn. Það er Kka hart, að
þær verði að þvo þar í sksmm*
degismyrkri við blaktasdi kerta-
skör og týrur, þegar rafmagnið
er þó ekki lengra (rá. Kaida vatn-
ið er einnig ósóg, og í leysing-
um verður það ieirlitað og ólært
til þvotta; verður iðuiega að láta
heita vataið kólna, áður en hægt
er að þ.o úr þvi, í stað þess að
blanda það með köidu, og er
þið hvorki sparnaður á tima né
afli Botnien ( kalda læknnm er
fullur af pspptr og ails konar
rusli, og er mikil þörf á að hreinsa
hann; að öflru leyti skai fúslega
viðurkent, að hreinlæti hefir fatið
miklð fram ( Laugunum á siðari
árum. Tiöppurnar upp í nýrra
húslð eru vocdar og afileppar og
auðvitað sísleipar; handriðið er
að eins öðru megin við þær og er
úr járni, og má nærri geta, hvern-
ig er að taka um það ( frosti
með heitum höndum, sem húflin
er veikluð á af þvottinum. Tröpp-
urnar upp '( eldra húsið ern aö
sönnu lágar, en þar er heldur
ekkert handrið.
Fyrlr nokkrum árum, þegar
Laugarnar voru til umræðu ( bæj*
arstjórninni, og ýmsar umbætnr
voru ssmþyktar, m. a. að iáta
setja þar sfma, sem loks heflr
komist f framkvæmd nú f sumar0
þá var þvf haldið fram, að ekkl
tæki þvf að gera meiri umbætur,
svo sem að dæla inn vatninu og
fleira, fyrr en fullkomið þvottahús
með öllum nýtfzkuþægindum yrði
bygt við Laugarnar, sem sjálf-
sagt væri að gera, undir eins og
fé væri fyrir hendi. Það væti áreið-
anlega ómetanlegur vlnnuléttir
fyrir húsmæður bæjarins, ef gott
og ódýrt þvottahús kæmist á við
Laugarnar, þar sem hægt væri
að fá þvott þann þveginn og þurk-
aðan, sem erflðara væri með að
fars, því naumast muadi borga
sig fyrir almenning að láta þvo
þar smærri stykki.
Vildnm vér gera það að tll-
Iögu vorri, að háttvirt bæjarstjórn