Morgunblaðið - 05.12.2006, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 5. DESEMBER 2006 33
✝ Ástvaldur BragiSveinsson fædd-
ist á Sléttu í Fljótum,
Skagafirði, 14. júní
1945. Hann lést á
hjartadeild Land-
spítalans við Hring-
braut að morgni 28.
nóvember. For-
eldrar hans voru
Sveinn Pálsson, f.
1903, d. 1992 og
Kristín Þorbergs-
dóttir, f. 1915, d.
1999. Bragi átti
fimm systkini, Ólaf-
ur, f. 1935, d. 1994, Ásta Arndís, f.
1942, Ingvar Páll, f. 1944, Karl, f.
1947 og Þorbergur Rúnar, f. 1950,
d. 1997.
Bragi var kvæntur Birnu Guð-
björgu Eyþórsdóttur. Börn þeirra
eru: 1) Kristín Ingveldur, f. 1967,
maki Þórarinn Valgeirsson, f.
1969, börn þeirra eru Birna Sif, f.
1986, maki Kristmundur Daní-
elsson, f. 1983, sonur þeirra er Ari
Þór, f. 2006, Valgeir
Bragi, f. 1997 og
Sölvi Rúnar, f. 2000.
2) Þóra Sædís, f.
1970, maki Þórarinn
Ingi Úlfarsson, f.
1968, börn þeirra
eru Guðríður Eva, f.
1988, Þráinn, f.
1993, Andri, f. 1995
og Hörður Freyr, f.
2000. 3) Aðalheiður,
f. 1973, maki Sig-
urður Helgason, f.
1973, dætur þeirra
eru Una, f. 1999 og
Gígja, f. 2005. 4) Björn Bragi, f.
1978, maki Erna Kristín Ernudótt-
ir, f. 1976. 5) Ingólfur Þorbergs-
son, f. 1984, maki Kristbjörg
Gunnarsdóttir, f. 1985, dóttir
þeirra er Erla María, f. 2004.
Seinni kona Braga heitir Helga
Kristín Ðiep Nguyen.
Bragi verður jarðsunginn frá
Langholtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Elsku pabbi, hvernig stóð á því að
loginn slokknaði svo fljótt? Þú varst
aðeins 61 árs þegar kallið kom eftir
40 ára baráttu við erfið veikindi. Ég
hef fylgst með veikindum þínum frá
því að ég var lítil stelpa. Ég man þeg-
ar þú gast enn gengið, þá með spelk-
ur og staf, en smám saman varð sjúk-
dómurinn þér erfiðari og
líkamskraftar þínir þurru. Þess
vegna hélt ég að ég væri tilbúin þegar
kallið kom, en sorgin og söknuðurinn
virðast óyfirstíganleg á þessari
stundu. Ég finn að eftirleiðis verður
annar heimur hér, sagt er að tíminn
græði sár en sársaukinn hverfur tæp-
ast allra næstu ár. Margra ára reiði
og sorg yfir því sem við fáum ekki við
ráðið hellist yfir mig. Á stundu sem
þessari er gott að ylja sér við glóð
minninganna. Þú hafðir afskaplega
gaman af því að spila og veiða. Ég
man eftir því þegar við tvö fórum í
veiðitúr, villtumst, sváfum í bílnum
og komum ekki með neinn fisk heim.
Þú varst svolítið svekktur yfir fisk-
leysinu en lést það ekki spilla gleði
ævintýrsins. Þú spilaðir mikið við
okkur systkinin og stundum var
gleðin svo mikil að við spiluðum heilu
næturnar. Gerðir kröfur til okkar í
spilamennskunni, kenndir okkur að
hugsa rökrétt og það var engin
heppni í spilum, öllu máli skipti að
spila rétt úr því sem maður hafði á
hendi og skynja næstu skref and-
stæðingsins. Sætasti sigurinn var að
vinna með léleg spil á hendi.
Ég man skemmtilegar tjaldútileg-
ur, gamla góða appelsínugula tjaldið
sett í skottið, flatkökur og harðfiskur
í skrautlega dunka, brunað eftir mal-
arvegum á æskuslóðir norður í landi
og að sjálfsögðu tjaldað og gist á leið-
inni því leiðin var jú löng.
Það var erfitt fyrir litla stelpu að
fylgjast með alvarlegum veikindum
pabba síns, skynja óttann, kvíðann og
reiðina sem þessu hlutskipti fylgja.
Eftir að ég varð fullorðin og hugsa
um lífshlaup þitt finnst mér alveg
ótrúlegt hvað þú gast þó spilað úr
þeim spilum sem þú hafðir á hendi.
Þú horfðir á tvo bræður þínar tærast
upp af sama sjúkdómi og vissir hvað
beið þín, 33 ára ertu komin með stóra
fjölskyldu, fjögur börn sem þurfti að
fæða og klæða. Þá var bara að hugsa
um næstu skref andstæðingsins
bretta upp ermar og koma ómegðinni
til manns.
Þú varðst meyrari eftir því sem ár-
in liðu og áttir auðveldara með að
sýna okkur væntumþykju. Þú varst
afskaplega stoltur af okkur börnun-
um þínum og fjölskyldu og fyrir það
er ég þakklát.
Maður er manns gaman, þú varst
alltaf félagslyndur, alls staðar þar
sem þú fórst hópaðist fólk í kringum
þig, hafðir gaman af að spjalla og
rökræða og hlóst mikið, gantaðist
meira að segja á dánarbeði þínu þeg-
ar ég hitti þig síðast, með tárin í aug-
unum.
Lífsvilji þinn var ótrúlegur. Lækn-
irinn þinn sagði mér að hann hefði
hitt fáa menn með jafn mikla líkam-
lega fötlun og þú hafðir sem væru
jafn duglegir, virkir í samfélagi og
með jafn mikinn lífsvilja og þú hafðir.
Það var alltaf eitthvað framundan hjá
þér, eittvað sem þurfti að berjast fyr-
ir og vinna. Fáir einstaklingar ef
nokkrir hafa lagt jafn mikið á sig til
þess að afla fé til góðgerðarmála og
þú gerðir. Þú barðist fyrir réttlæti
þeirra sem minna mega sín. Varst
duglegur að benda á aðbúnað og að-
gengi fyrir fólk sem býr við líkamlega
fötlun. Ef þér fannst ekki hlustað á
þig hikaðirðu ekki við að fylgja mál-
um eftir og ræða við æðstu menn
þjóðarinnar. Þú gerðir miklar kröfur
fyrir þig og fólk í þinni stöðu, oft var
talað fyrir daufum eyrum. Einhverju
sinn kvartaði einhver ráðamaðurinn
við mig og hafði orð á því að þú væri
nú ekki auðveldasti og þakklátasti
fatlaði maðurinn sem hann hafði hitt.
Mér fannst kröfur þínar einfaldar,
skýrar og kurteisar. Að komast leið-
ar sinnar, geta notað almenningssal-
erni, vera eins sjálfbjarga og hægt er,
fá aðgang að öllum þeim hjálpartækj-
um sem gera lífið auðveldara.
Elsku pabbi, dauðastríð þitt var
mér erfitt. Mér áskotnaðist fallegt
lag og texti á meðan þú lást bana-
leguna. Þessi texti hefur verið mér
huggun á þessari erfiðu stundu, ég
læt hann fljóta hér með. Hugur minn
er hjá þér. Hvíl þú í friði.
Hvernig stóð á því
að loginn slokknaði svo fljótt
og kólguský dró fyrir sól?
Stórt er spurt en svarafátt.
Stundum virðist allt svo kalt og grátt.
Þá er gott að ylja sér við minninganna glóð,
lofa allt sem ljúfast var meðan á því stóð.
En það er ótrúlegt
hvað vindur getur snúist alveg ofurskjótt.
Og svo er hljótt
Allt sem var og allt sem er.
Eftirleiðis annar heimur hér.
Það er sagt að tíminn muni græða
hjartasár.
En sársaukinn þó hverfur tæpast
alveg næstu ár.
Ó þau sakna þín.
En þau þakka fyrir það að hafa þó
fengið að
eiga með þér þetta líf.
Því fær enginn breytt sem orðið er.
Og öll við verðum yfirleitt að taka því
sem að ber að höndum hér.
Sama lögmál hjá mér og þér.
En það er gott að ylja sér við
minninganna glóð,
lofa allt sem ljúfast var meðan á því stóð.
Ó þau sakna þín.
En þau þakka fyrir það að hafa þó
fengið að
eiga með þér þetta líf.
(Stefán Hilmarsson)
Ástarkveðja,
Kristín.
Látinn er góður vinur minn og fé-
lagi, Bragi Sveinsson. Við kynntumst
í Hátúni l2 og vorum nánast í daglegu
sambandi, spiluðum mikið bridds og
buðum hvort öðru í mat. Hann kunni
vel að meta kjötsúpuna mína og ég ví-
etnamska matinn sem Helga, hans
góða kona, bar fram af sinni alkunnu
snilld. Bragi var skapmaður mikill og
vel gefinn. Hann var mjög góður í að
meta spilin, var ótrúlega góður í að
sjá út hvað spilin þoldu miklar sagnir
og þegar hann var að segja mér til
sagði ég oft já, pabbi! Og þá var mikið
hlegið. Það hefur ekki verið auðvelt í
blóma lífsins að missa heilsu, hafa
dugnaðinn og mikinn viljastyrk, en
líkama sem hlýddi ekki boðum vilj-
ans. Menn í slíkri aðstöðu eiga það á
hættu að verða bitrir en það varð ég
aldrei vör við hjá Braga. Ég ætla að
ljúka þessum orðum um Braga, með
tveimur erindum úr ljóði eftir Jörund
Sveinsson:
Þú ert á förum – forlög okkur skilja –
framtíðarveginn, nú og ávallt hylja.
Skildum við hittast einhvern tíma aftur?
Aleinn það veit hinn sami duldi kraftur.
Vertu nú sæll, ég þakka samveruna,
saknandi hlýt ég hana lengi muna.
Hollvættir allar götu þína greiði,
gæfunnar veg þig alla tíma leiði.
Ég kveð þig með söknuði og megir
þú hvíla í friði.
Mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur til Helgu konu hans.
Sigríður H. Gunnarsdóttir.
Bragi Sveinsson
Guðmundur
Jóhannsson
f. 10. 6. 1932
d. 8. 3. 1989
Minning þín lifir
Hvíl í friði
LEGSTEINAR
SteinsmiðjanMOSAIK
Hamarshöfða 4 – sími 587 1960
www.mosaik.is


 

 




 
 
 

  

✝
KRISTÍN GUÐRÍÐUR HJALTADÓTTIR
lést sunnudaginn 19. nóvember.
Jarðarför hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum öllum auðsýnda samúð og hlýhug.
Antonio Passero,
Hannes H. Gilbert, Þórunn A. Einarsdóttir,
Edda Lilja Hjaltadóttir, Kristinn Björnsson.
✝
Elskulegur eiginmaður minn,
SVAVAR INGIBERGSSON,
Framnesvegi 20,
Keflavík,
lést á heimili sínu sunnudaginn 3. desember.
Nína Færseth
og aðrir aðstandendur.
✝
Ástkær eiginmaður minn og faðir,
SVEINBJÖRN KRISTINN STEINDÓRSSON,
Heiði,
Ásahreppi,
lést á dvalarheimilinu Lundi, Hellu, föstudaginn
1. desember.
Útförin verður auglýst síðar.
Sigurbjörg Finnbogadóttir,
Tryggvi Sveinbjörnsson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
GUÐMUNDUR KRISTINN JÓNSSON,
Skriðustekk 22,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landakotsspítala föstudaginn
1. desember.
Útför hans fer fram frá Háteigskirkju fimmtudaginn
7. desember kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á líknarstofnanir.
Sesselja Guðmunda Sigurðardóttir,
Helgi Sigurður Guðmundsson, Sigrún Sjöfn Helgadóttir,
Stefanía Guðríður Guðmundsdóttir,
Kristín Helga Guðmundsdóttir, Vilhjálmur Geir Siggeirsson,
Sigríður Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur bróðir minn,
EGILL EGILSON,
Kaplaskjólsvegi 39,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut aðfara-
nótt miðvikudagsins 29. nóvember, verður jarðsung-
inn frá Dómkirkjunni í Reykjavík miðvikudaginn
6. desember kl. 15.00.
Blóm eru afþökkuð en þeir sem vilja minnast hans
eru beðnir að láta Krabbameinsfélagið njóta þess.
Fyrir hönd aðstandenda,
Júlíus Egilson.
✝
Ástkær sonur minn, vinur, bróðir okkar, mágur og
frændi,
ÁSGEIR HILMAR JÓNSSON,
Bræðraborgarstíg 32,
Reykjavík,
sem lést af slysförum sunnudaginn 26. nóvember,
verður jarðsunginn frá Neskirkju miðvikudaginn
6. desember kl. 15.00.
Þorbjörg Eiríksdóttir,
Bára Bryndís Sigmarsdóttir,
Jón Guðmundsson, Guðný Ragnarsdóttir,
Jóna Halldórsdóttir, Svanur Pálsson,
Ragnhildur Þórólfsdóttir
og systkinabörn.