Morgunblaðið - 13.12.2006, Síða 34
34 MIÐVIKUDAGUR 13. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ágúst Stein-dórsson fæddist
í Ási í Hrunamanna-
hreppi 6. september
1925. Hann varð
bráðkvaddur á
heimili sínu 29. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Guðrún Stefáns-
dóttir, f. 11. júní
1885, d. 19. júní
1982 og Steindór
Eiríksson, f. 24. júní
1884, d. 5. sept.
1967. Systkini
Ágústs eru Stefán, f. 10. mars
1909, d. 18. ágúst 2001, Guð-
mundur, f. 6. ágúst 1911, d. 14.
apríl 1992, Kristín, f. 19. maí 1914,
Elín, f. 27. apríl 1916, d. 30. des.
1984, Sveinbjörg, f. 3. okt. 1917, d.
6. des. 1922, Guðrún, f. 14. ágúst
1919, d. 18. feb. 1984, Eyrún, f. 22.
júlí 1921, d. 19. júlí 2006, Svein-
sson, börn þeirra Jenný Ruth,
maki Árni Viðar Sigurðsson, sonur
þeirra Viktor, og Ingi Bogi; 5)
Steindór Rúnar, börn hans Ágúst
Rúnar, Rakel, Smári, Stefán og
Guðrún Lilja; 6) Jónína, maki Logi
Sigurfinnsson, synir þeirra Kári,
Sölvi og Egill; og 7) Halldór Jónas,
maki Ingunn Gísladóttir, dætur
þeirra Hafdís og Helena. Ágúst
átti soninn Sigurleif fyrir hjóna-
band, maki Þórhildur Sverris-
dóttir, synir þeirra, Guðmundur
Ingi og Benedikt.
Ágúst fluttist ungur að heiman.
Fyrstu tvö árin fyrir sunnan starf-
aði hann við akstur hjá vörubíla-
stöðinni Þrótti en eftir það stund-
aði Ágúst sjómennsku á veturnar
hjá Tryggva Ófeigssyni og vann
við jarðvinnslu á sumrin. Þegar
hann hætti sjómennsku vann hann
um tíma hjá brauðgerðinni Myll-
unni en síðustu 20 árin starfaði
hann hjá Ísal eða þar til hann lét af
störfum vegna aldurs.
Ágúst verður jarðsunginn frá
Kópavogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
björn Kristinn, f. 9.
mars 1924, d. 1. des.
2006, Eiríkur, f. 1.
júlí 1928 og Sigurður,
f. 22. sept. 1930.
Eiginkona Ágústs er
Sigríður Friðsemd
Sigurðardóttir, f. í
Jaðarkoti í Flóa 28.
sep. 1929.
Foreldrar hennar
voru Halldóra Hall-
dórsdóttir, f. 15. nóv.
1888, d. 13. apríl 1988
og Sigurður Guð-
mundsson, f. 11. maí
1895, d. 4. júní 1936.
Börn þeirra Ágústs og Sigríðar
eru: 1) Sigurbjörg, maki Vilberg
Ágústsson; 2) Sigþór, f. 17. janúar
1954, d. 19. janúar 1955; 3) Sigþór
Kristinn, maki Jóna Kristín Bald-
ursdóttir, börn þeirra Davíð Örn,
Baldur Ágúst og Sigríður Kristín;
4) Elín, maki Hrafn Ingimundar-
Að eiga góða samferðamenn er
ómetanlegt, og í dag kveð ég einn
slíkan. Við Ágúst eða Gústi eins og
ég kallaði hann alltaf höfum gengið
saman síðastliðin þrjátíu ár.
Á rúmlega þrjátíu ára samferð
reynir á alla mannlega þætti og við-
fangsefnin breytast sífellt, hann var
fremstur meðal jafningja með
hraustlegt atgervi og því kom andlát
hans á óvart.
Blómaskeið Gústa var um og eftir
miðja síðustu öld þegar allir lögðust
á eitt við að gjörbylta aldagömlu
bændasamfélagi í samfélag dagsins í
dag. Það einkennilega er að við sem
yngri erum og njótum þessarar
miklu og öru uppbyggingar skulum
ekki sýna þeim sem skópu velmeg-
unina og verðmætin sóma og virð-
ingu. Við njótum afrakstursins en
ekki kynslóðin sem skóp verðmætin,
kynslóðin sem umgekkst vinnu af
auðmýkt og trúmennsku, ruddi
brautina fyrir auknum tækifærum
okkur öllum til handa.
Hví er ég að minnast á þetta í
minningargrein. Framkoma sam-
félagsins er niðurlægjandi og okkur
til skammar, kaldar kveðjur á ævi-
kvöldi. Ennþá er verið að láta full-
orðna fólkið bera uppi velferðarsam-
félagið.
Gústi var í eðli sínu keppnismað-
ur, hann var léttlyndur og ákveðinn
og kom alltaf beint að efninu, skjót-
ráður og sporléttur og annaðist öll
verkefni af trúmennsku.
Á sínum yngri árum stundaði
hann nám í íþróttaskólanum í
Haukadal og alla okkar samferð
stundaði hann daglega íþróttaæfing-
ar. Hann fór snemma til sjós og ein
saga frá þeim tíma lýsir honum vel.
Hann var á mótorbátnum Ingólfi
sem strandaði snemma morguns við
suðurströndina. Það var kalsa veður
og mikið brim, svo brimskaflarnir
gengu yfir bátinn. Björgunarmann-
skap dreif að í fjöruna og fljótlega
tókst að skjóta línu út í bátinn. Þá
skapaðist annað vandamál; hver vildi
verða fyrstur, hvern ætti að draga
fyrst í land. Ástandið var ekki
árennilegt, mikið brim og hvasst.
Þegar skipstjórinn gekk á menn og
spurði hvort einhver þeirra vildi slá
til og verða fyrstur færðust menn
undan nema Gústi, það skipti víst
litlu hvort maður dæi fyrst eða síðast
ætti það að liggja fyrir þeim að far-
ast þarna í fjöruborðinu. Drátturinn
í land gekk en var tímafrekur og
hann meira og minna í kafi í briminu
á meðan á honum stóð. En í land
komst hann og var mikið þakkað.
Veðrinu slotaði smám saman, sam-
tímis fjaraði undan bátnum og síð-
asti skipverjinn þurfti því ekki að
fara í björgunarstólinn.
Gústi var vinnuforkur og gat því
alltaf gengið að vinnu, hann var lengi
háseti á togaranum Neptúnusi og
síðar Júpíter í eigu Tryggva Ófeigs-
sonar hjá skipstjóranum Bjarna
Ingimarssyni. Eftir einhverja mán-
uði fannst honum afkoman ekki sú
sem hann hafði búist við og tjáði
Tryggva að hann ætlaði að söðla um.
Tryggvi bað Gústa frá því og lofaði
honum að héðan í frá yrði hann á
kaupi annars stýrimanns. Það sem
hann vissi ekki þá var að Bjarni hafði
þá þegar haft samband við Tryggva
og beðið um að hann væri á kaupi
annars stýrimanns, halda í hann
þennan. Rétt er að hafa í huga að
þetta var á þeim tíma þegar mikil
eftirspurn var eftir skipsrúmi hjá
góðum skipstjórum.
Á nútíma máli segjum við, hann
tók á því í vinnu. Um tíma átti ég
þess kost að vinna með honum – allt-
af sama keppnin, klára 50 stk. fyrir
kaffi eða við hættum ekki fyrr en
þessi stafli er búinn. Ég hef engan
hitt eða unnið með sem var annar
eins keppnismaður.
Talandi um trúmennsku og traust
þá lést Eyrún systir Gústa í haust.
Rúna eins og við kölluðum hana var
jarðsett í fjölskyldugrafreit í Hruna
kirkjugarði þar sem fyrrum maður
og dóttir hvíldu fyrir. Það var mikið
kappsmál Rúnu að keyptur yrði og
settur upp legsteinn á leiðið. Fyrir
andlátið bað hún Gústa að sér látinni
að sjá um þetta.
Þetta gerði hann af stakri elju-
semi og var ekki í rónni fyrr en verk-
efninu var lokið. Ég fylgdist með úr
fjarska og fann umhyggjuna, hvert
smáatriði vegið og metið.
Í dag er þessi sami legsteinn fal-
legur vitnisburður um trúmennsku
hans og natni. Tæki hann eitthvað að
sér þá kláraði hann alltaf verkefnið,
stórt sem smátt.
Í einkalífinu var hann gæfumaður
en heimilið ber þess glöggt vitni að
þar fóru samheldin hjón, alltaf verið
að sýsla eitthvað og heimilið öllum
opið.
Að lokum vil ég þakka Gústa fyrir
samferðina, við áttum margar góðar
stundir gátum tekist á en alltaf vinir.
Hann dó eins og hann lifði, varð
bráðkvaddur, alltaf gengið hreint og
beint til verks.
Megi Guð blessa góðan dreng.
Hrafn.
Mig langar að minnast tengdaföð-
ur míns með nokkrum orðum. Þegar
ég kom inn í fjölskylduna fyrir 20 ár-
um þá tóku Gústi, Sigga og aðrir í
fjölskyldunni á móti mér eins og ég
hafði alla tíð verið einn af þeim.
Gústi var alveg einstakt hraust-
menni, hann sá alveg einn um allt
viðhald á húsinu þeirra sem þau
byggðu fyrir rúmlega 40 árum. Það
mátti ekki rétta honum hjálparhönd
hvorki við viðhald hússins né við
garðinn. Hann var uppi á þaki að
taka laufið úr rennunum nokkrum
sinnum á haustin. Einnig voru þau
með kartöflugarð í lóðinni og þegar
hann fór að stinga upp á vorin þá var
gengið í það af krafti og ekki litið
upp fyrr en verki var lokið. Hann var
einstakur vinnumaður, t.d. þegar
hann þurfti að hætta vinnu vegna
aldurs í Álverinu í Straumsvík eftir
yfir 20 ára starf þá fékk hann boð um
það frá forstjóranum að hann mætti
vera þremur mánuðum lengur hjá
þeim en venja var, hann tók því og
lauk sinni vakt þar kl. 24 á gamlárs-
kvöld.
Þegar voraði þá hringdu þeir til
hans og buðu honum að koma aftur
til sumarafleysinga sem hann þáði.
Ári seinna þá var hringt aftur og
sama boðið, þá var hann kominn í
aðra vinnu og afþakkaði boðið. Þetta
sýnir vel hvernig hann var. Alltaf var
hann tilbúinn að hjálpa öðrum eins
og að skutla eða sækja barnabörnin.
Einnig hafði hann mjög gott sam-
band við systkini sín sem eftir eru á
lífi, sérstaklega voru þau hjón góð
við Rúnu systur hans sem lést fyrr á
þessu ári. Hann var einstakur mað-
ur.
Gústi var alltaf mjög heilsuhraust-
ur og því kom fráfall hans okkur öll-
um í opna skjöldu. En þó má segja að
þetta hafi alveg verið hans stíll að
ganga að hverju verki og ljúka því á
sem stystum tíma. Hann varð bráð-
kvaddur í sófanum heima hjá sér
þegar þau voru að horfa á Kastljós í
sjónvarpinu.
Elsku Sigga mín, þinn missir er
mestur, ég votta þér og fjölskyld-
unni allri mína dýpstu samúð.
Þinn tengdasonur,
Vilberg Ágústsson.
Í dag kveðjum við okkar ástkæra
pabba, tengdapabba og afa.
Gústi afi var ætíð boðinn og búinn
að hjálpa til við uppeldi strákanna
sem ekki er hægt að fullþakka.
Hvort sem það var að sitja hjá þeim
þegar þeir voru veikir og við foreldr-
arnir þurftum að mæta til vinnu eða
að skutla þeim á íþróttaæfingar og í
tónlistarskóla. ,,Ekkert mál“ var
ætíð svarið þegar við báðum um að-
stoð. Þegar hann var með þeim not-
aði hann tímann vel til þess að segja
frá fyrri tíð með sínum skemmtilega
frásagnarstíl, svo þeir höfðu bæði
gagn og ekki síður gaman af. Margar
Ágúst Steindórsson
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Geir Harðarson
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns og vinar, föður, tengdaföður,
tengdasonar og afa,
GYLFA HALLDÓRSSONAR,
Höskuldarvöllum 19,
Grindavík,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut
laugardaginn 25. nóvember síðastliðinn.
Margrét Guðmundsdóttir,
Hörður Gylfason,
Ásgrímur Kristinn Gylfason, Rúna Szmiedowicz,
Guðbjörg Gerður Gylfadóttir, Ámundínus Örn Öfjörð,
Guðmundur Jón Helgason, Þorgerður Guðný Guðmundsdóttir,
afabörnin kæru og aðrir aðstandendur.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SESSELJA GÍSLADÓTTIR,
Hæðargarði 33,
lést sunnudaginn 3. desember.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju fimmtudaginn
14. desember kl. 11.00.
Grétar Kjartansson,
Jón Kjartansson,
Jóhanna Kjartansdóttir, Ólafur Magnússon,
Guðrún Tómasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát ástkærrar móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
GUÐBJARGAR KRISTJÁNSDÓTTUR
frá Ísafirði,
Aflagranda 40,
áður Ásvallagötu 44.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk deildar A-5 á
Landspítalanum í Fossvogi.
Guðlaug Einarsdóttir, Sigurður Geirsson,
Lára Hanna Einarsdóttir, Tony Leonard,
Fríða Sigurðardóttir,
Einar Óskar Sigurðsson, Rakel Valgeirsdóttir,
Gunnar Berg Gunnarsson.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐBJÖRG S. PÁLSDÓTTIR,
fyrrv. prófastsfrú í Stafholti,
sem lést mánudaginn 4. desember verður jarðsung-
in frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 14. desember
kl. 13.00.
Ragnar H. Bergsson,
Guðmundur P. Bergsson, Gerður Daníelsdóttir,
Berglind Guðmundsdóttir,
Björn Guðmundsson, Kristín Björnsdóttir,
Guðbjörg Guðmundsdóttir, Magnús Guðleifsson,
barnabarnabörn og aðrir aðstandendur.
✝
EDDA S. GEIRDAL,
Miðvangi 41,
Hafnarfirði,
áður Jaðri, Bæjarsveit,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu fimmtu-
daginn 14. desember kl. 11.00.
Aðstandendur.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGURBORG GÍSLADÓTTIR
frá Blönduósi,
sem lést fimmtudaginn 7. desember sl., verður
jarðsungin frá Landakirkju í Vestmannaeyjum laug-
ardaginn 16. desember kl. 11.00.
Ásgeir Ingi Þorvaldsson, Guðfinna Sveinsdóttir,
Hrefna Þorvaldsdóttir, Valgeir Benediktsson,
Olgeir Þorvaldsson, Sigríður Óskarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.