Morgunblaðið - 18.12.2006, Page 13

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 18. DESEMBER 2006 13
Síðumúla 21. Reykjavík.
Sími 581 1100. reykjavik@beostores.com
www.bang-olufsen.com
�
��
�

��
 �
�
��

�
� ��
�
�
�
�

Bang & Olufsen óska þér
gleðilegra jóla!
BeoSound 1:
BeoSound 1 er hin fullkomna jólagjöf fyrir vini, fjölskyldu eða
sjálfa(n) þig. Úr glæsilegri hönnun berst afbragðs hljóm-
burður - hvort sem þú hlustar á uppáhalds geisladiskinn þinn
eða útvarpið. Komdu við hjá Bang & Olufsen og upplifðu.
Gefðu þínum nánustu hina fullkomnu jólagjöf
frá B&O.
BeoCom 6000:
BeoCom 6000 er ekki eingöngu þráðlaus sími. Hann sýnir
þér hver er að reyna að ná í þig - og þú ákveður hvort þú vilt
svara! Einnig getur þú tengt 6 önnur símtæki við og haft þína
eigin símstöð á heimilinu.
BeoSound 3:
Í ferðahljómtækinu frá Bang og Olufsen sameinast nýjasta
tækni og hönnun á heimsmælikvarða. Tækið er ekki einungis
fullkomið FM útvarp heldur er hægt að spila í því tónlist af
stafrænu SD korti í frábærum hljómgæðum. Frábært tæki í
eldhúsið, sumarbústaðinn eða bara hvar sem er.
Norðmenn hafa nú af þvíáhyggjur að erfiðlegageti gengið að ná sam-komulagi milli landanna
fimm sem nýta norsk-íslenzka síld-
arstofninn. Það er ekki nema von.
Þeir hafa sett fram slíkar kröfur um
aukna hlutdeild að ekki kemur til
greina að semja við þá á þeim
grunni. Reyndar hafa Rússar og
Evrópusambandið lúffað fyrir yf-
irgangi Norðmanna í ár og við-
urkennt kröfur þeirra, að vísu með
því að fá aukinn aðgang að lögsögu
Norðmanna til að sækja veiðiheim-
ildir sínar. Norðmenn beita því öll-
um brögðum til að kaupa sér fylgi
við yfirgang sinn. Færeyingar eru
milli steins og sleggju í þessum mál-
um, þótt þeir hafi lýst samstöðu
sinni með Íslendingum í andstöð-
unni gegn auknum hlut Norðmanna.
Þeir eiga svo mikilla hagsmuna að
gæta í veiðiheimildum í botnfiski
innan lögsögu Noregs í Barentshafi.
Síðast þegar samkomulag var í
þessum málum, var hlutur Norð-
manna 57% og byggðist það meðal
annars á sögulegum þáttum, en þó
fyrst og fremst á því hve mikið síld-
in hélt sig innan lögsögu Noregs.
Síðan þá hefur það gerzt að út-
breiðslusvæði síldarinnar hefur
stækkað verulega til vesturs og
áætla má að ein til tvær milljónir
tonna af síld hafi verið innan ís-
lenzku lögsögunnar þegar mest var
síðastliðið vor. Norðmenn virðast
ekki með nokkru móti geta sætt sig
við það og heimta stöðugt stærri
hlut úr vaxandi síldarstofni, sem er
nú líklega stærsti einstaki fiskistofn
í heiminum. Mikið vill meira. Og
gildir þá einu um þá staðreynd að
útbreiðsla síldarinnar hefur breytzt
og ef eitthvað væri, ætti hlutur
Norðmanna að minnka en hlutur
okkar og Færeyinga að aukast að
sama skapi.
Yfirgangur Norðmanna á þessu
sviði er engin ný bóla og á sínum
tíma, þegar síldarstofninn var að ná
sér á strik eftir hrunið í lok sjöunda
áratugarins, var það opinber og yf-
irlýst stefna norskra stjórnvalda að
veiða svo mikið af síldinni að stofn-
inn næði sér ekki á strik á ný, nóg
til þess að hefja sínar hefðbundnu
göngur vestur til Íslands í ætisleit
og vetursetu, en hrygningar við
Noreg eins og alltaf áður. Þeir vildu
heldur halda stofninum niðri þrátt
fyrir að þeir fengju minna út úr
honum en byggja hann upp til hags-
bóta fyrir öll hlutaðeigandi ríki.
Það er ástæða til að rifja þetta
upp nú, þegar enn verður reynt að
ná samkomulagi milli Noregs, Ís-
lands, Færeyja, Rússlands og Evr-
ópusambandsins um nýtingu stofns-
ins. Þegar það er haft í huga að
Audun Maråk, framkvæmdastjóri
Samtaka norskra útvegsmanna,
segir í samtali við norska blaðið
Fiskeribladet að fái íslenzk og fær-
eysk skip ekki leyfi til síldveiða inn-
an norsku lögsögunnar, verði veið-
arnar minna hagkvæmar en ella og
þau geti ekki veitt síldina þegar hún
er hvað best. Á þessu ári hafi ís-
lenzki flotinn heldur ekki náð að
veiða þann kvóta, sem Íslendingar
hafi sett sér. Það séu engar ástæður
til þess að Norðmönnum sé þröngv-
að til samninga sem færi þeim hlut-
deild, sem sé lítil með hliðsjón af út-
breiðslu síldarinnar.
Það er ekki nóg með að Maråk
fari með rangt mál með því að segja
að Íslendingar hafi ekki náð kvóta
sínum – það gerðu þeir og ríflega
það – heldur vill hann greinilega
ekki semja. Telur greinilega að
Norðmenn eigi að fara sínu fram án
tillits til annarra og án tillits til auk-
innar útbreiðslu síldarinnar til vest-
urs, inn í íslenzku lögsöguna. Þetta
virðist ekki lýsa vilja til fjölþjóðlegs
samstarfs.
En engu að síður. Auðvitað vilja
menn ná samkomulagi. Vonandi
næst það í þeirri samningalotu sem
nú stendur yfir í Ósló.
Mikið vill meira
BRYGGJUSPJALL
Hjörtur Gíslason
» Síðan þá hefur það
gerzt að útbreiðslu-
svæði síldarinnar hefur
stækkað verulega til
vesturs.
hjgi@mbl.is
LEIGUVERÐ á þorski í báðum
fiskveiðistjórnunarkerfunum hefur
á síðustu árum sveiflazt í takt við
gengi krónunnar. Það fór hæst á
árinu 2002 í um 180 krónur á kílóið,
lækkaði síðan niður í 100 krónur á
haustmánuðum 2003 og er loks nú
um 160 krónur.
Fiskistofa hefur skráð upplýsing-
ar um verð í viðskiptum með afla-
mark frá 1. júní 2001, en skráning
viðskiptanna hófst þá, þegar Kvóta-
þing var lagt niður. Frá þessu er
greint á heimasíðu Fiskistofu og
segir þar svo: „Ekki er auðvelt
skoða þróun verðs yfir lengri tíma
með þessum hætti. Meðfylgjandi
mynd sýnir verðþróun aflamarks og
krókaaflamarks í þorski á tíma-
bilinu 1. júní 2001 til 13. desember
2006. Miðað er við hæstu verð hvern
dag í viðskiptum með aflamark/
krókaaflamark sem flutt er milli
óskyldra aðila.
Aflamark án endurgreiðslu
Reynslan kennir að hæstu dag-
verðin lýsa verðþróuninni best.
Þegar skoðaðar eru einstakar sölur
á vef Fiskistofu sést að talsvert er
um að aflamark sé flutt milli
óskyldra aðila á 0,00 kr/kg og á öðr-
um verðum langt frá hæsta dag-
verði. Það virðist samt ljóst þegar
skoðuð eru dagleg viðskipti að eðli-
leg verðmyndun er á markaði afla-
marks/krókaaflamarks. Ítrekað
skal hér að hæsta dagverð er valið á
meðfylgjandi línuriti til að sýna þró-
un verðs aflamarks og krókaafla-
marks til lengri tíma á meðfylgjandi
mynd.
Í megindráttum sveiflaðist verð
aflamarks á árunum 2001–2006 í
takt við gengi krónunnar með nokk-
urri tímatöf. Þannig var verð afla-
marks í hámarki í kringum 180 kr./
kg á tímabilinu mars til maí 2002, en
gengi krónunnar var hæst í janúar
2002 (raungengið lægst). Með lækk-
andi gengi krónu lækkaði verð afla-
marks og var komið í 120–130 kr./kg
í júní 2003. Síðan var verð afla-
marks ákaflega stöðugt, u.þ.b. 120
kr./kg, þar til verðið fór að hækka
með hækkandi gengi krónu (fallandi
raungengi) síðastliðið vor. Verð
krókaaflamarks í þorski hefur
breyst með svipuðum hætti og verð
þorskaflamarksins. Verð krókaafla-
marks hefur þó verið nokkru lægra
en verð aflamarks.“
Leiguverðið sveiflast
með gengi krónunnar

 

 

     
!""
#"
$"
%"
!"
""
#"
$"
%"
!"
"