Morgunblaðið - 21.12.2006, Blaðsíða 24

ferðalög
24 FIMMTUDAGUR 21. DESEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
E
kki trúa öllum sögunum
sem þú heyrir um Suð-
ur-Afríku,“ segir Rob-
in flugþjónn þegar
áfangastaðurinn Jó-
hannesarborg nálgast, eftir ellefu
tíma flug frá Englandi. Svo hallar
hann sér nær og hvíslar með blik í
augum: „En þær eru samt allar sann-
ar.“
Suður-Afríka er ekki bara land
sem lifir á fornri frægð. Sagan er
áþreifanlega í mótun ennþá og gerir
landið svo áhugavert heim að sækja.
Það og fjöldamargt fleira því jafnvel
fullkomlega áhugalausir um pólitík
og sögu finna sér yfirdrifið nóg að sjá
og gera. Menningin er fjölbreytt,
mannlífið iðandi og náttúran stór-
brotin. Safarí, vínsmökkun, hákarla-
köfun, strandlíf eða skoðunar- og
gönguferðir af öllu tagi í boði. Að ekki
sé minnst a stórborgarlífið þarna
allra syðst í Afríku þar sem nú fer
sumar í hönd.
Ferðast sjálfir innanlands
Það er verulega upplífgandi að
upplifa sumarkomu í annað skipti á
sama árinu. Jafnframt er nauðsyn-
legt að skoða tímasetningu ferðalags
til landsins vel út frá árstíma. Suður-
Afríka er komin nógu nálægt suður-
heimskautinu til þess að íslensku
sumarmánuðirnir eru sums staðar
tiltölulega slæmur tími veðurfars-
lega. En það þarf líka að athuga að
landið er mörg veðursvæði vegna víð-
feðmis og hæðarmismunar.
Læknir sem unnið hefur erlendis
segir mér að almennt kjósi íbúar
landsins að ferðast innanlands frekar
en erlendis og séu að mörgu leyti
sjálfum sér nógir í ferðamennsku,
ekki ólíkt Bandaríkjamönnum. Sem
gefur ef til vill hugmynd um hversu
margt Íslendingur getur gert sér þar
til dundurs. Verðlag er almennt
ágætt, miðað við Ísland a.m.k., þótt
orðið hræódýrt eigi ekki við. Ekki
spillti fyrir að Suður- Afríkubúar
reyndust yfirhöfuð elskulegir, ræðnir
og sérstaklega hjálpsamir.
Hvað má bjóða þér?
Það veltur alltaf á ferðalangnum
hvað best er að taka sér fyrir hendur.
En hugmynd höfundar um gott frí í
Suður-Afríku er hins vegar að nýta
sér nokkra mismunandi möguleika af
þeim fjölda sem í boði eru og koma
við á fleiri en einum stað. Þá þarf
bara að hafa í huga að landið er stórt,
en sé ekki mikill tími til ráðstöfunar
er hægt að fljúga innanlands.
Höfðaborg, Cape Town, er dásam-
leg heimsborg og verður hér sterk-
lega mælt með heimsókn þangað
enda nóg við að vera í borginni og ná-
grenni. Líklega hugleiða allir gestir
ferð með kláfinum upp á hið marflata
Borðfjall, Table Mountain. Og úti á
sjó er Robben Island, fangelsiseyjan
þar sem Nelson Mandela og fleiri
baráttumenn gegn kynþáttaaðskiln-
aði, eyddu árum af lífi sínu. Þar er
sérstakt að rölta um í fylgd fyrrver-
andi fanga. Frá Höfðaborg má svo
fara í dagsferðir út á Góðrarvonar-
höfða þar sem margt er að sjá eða
fara smökkunarferð um vínræktar-
löndin. Stórskemmtilegur er Green
Point Market á sunnudegi en þar má
gera góð kaup á afrískum minjagrip-
um og listmunum. Niðri við höfnina, á
Victoria and Albert Waterfront, er líf
og fjör og úrval veitingastaða.
Svo stiklað sé á stóru um nokkra
aðra ferðamöguleika innan Suður-
Afríku má nefna Kruger-þjóðgarðinn
sem spennandi áfangastað í nokkrar
nætur. Í þessum stóra og vel skipu-
lagða garði er hægt að sjá „hin fimm
stóru“; ljón, fíla, gíraffa, nashyrninga
og blettatígra.
Sé áhugi á trópískum ströndum
mun kjörið að halda til Durban á Ind-
landshafsströndinni þar sem áhrif
indverskra innflytjenda eru mest.
Leiðin milli Höfðaborgar og Durban
er áhugaverð og liggur meðal annars
gegnum svokallaða Garden Route
sem mun vera sérlega falleg. („Baz
Bus“ er rúta sem fer m.a. þessa leið
og hægt er að hoppa af og á á leiðinni
– kjörið fyrir bakpokaferðalanga.)
Nokkuð fyrir norðan Durban eru
Drakensberg-fjöllin eða Drekafjöll,
sem samkvæmt áreiðanlegri heimild
eru stórbrotin.
Bloemfontein, ein þriggja höfuð-
borga Suður-Afríku, er fremur
óspennandi þótt fólkið þar hafi reynst
hjálplegast af öllum. Allt í lagi að
dvelja þar eina nótt ef áhugi er á að
fljúga í gegnum borgina til að komast
til landsins inni í landinu, Lesotho.
Maður finnur gífurlegan mun á lönd-
unum tveimur strax við landamærin.
Lesotho er „Afríka“ eins og fáfróður
Íslendingur hafði séð fyrir sér.
(Fjallakonungsríkið er gríðarlega
áhugavert og fallegt en líka erfitt og
umferðin óörugg. Aðalsam-
göngumátinn er rúgbrauðsbílar sem
fylltir eru langt fram yfir það löglega.
Þarna er alnæmið og fátæktin en
ekki síður lífsgleðin. Dvöl í Malealea
Lodge sem er í um tveggja klst. öku-
fjarlægð frá höfuðborginni Maseru,
var minnisstæð eins og ferðalagið
þangað, en alls ekki jafn erfið.)
Þegar til Suður-Afríku kemur á ný
hefur Jóhannesarborg margt að
bjóða og fróðlegt að skoða t.d. hverfið
þar sem Mandela bjó á aðskilnaðar-
árunum. Eða bara fara á góða djass-
tónleika. En eins og komið verður inn
á má af öryggisástæðum hugleiða að
halda til í systurborginni Pretoríu
sem er rólegri og gera út í dagsferðir
til „Jo’burg“.(Mælt er með hinu nota-
lega Café Riche í miðborg Pretoríu,
þaðan sem skoða má mannlífið yfir
góðum kaffibolla.)
Skuggahliðin
Í Höfðaborg og fleiri borgum eru
„townships“, sérstök hverfi þar sem
svertingjum var áður hrúgað saman.
Þangað er hægt að bregða sér í
skipulagða heimsókn og kíkja á
mannlífið. Enn í dag býr fjöldi fólks í
þessum hverfum þar sem ásýndin er
gjörólík öðrum borgarhlutum. Leigu-
bílstjóri heldur því fram að raunar
séu sumir íbúar þessara hverfa efn-
aðri en svo að þeir þurfi að búa þar.
Augljóslega ríkir enn vantraust milli
kynþátta sem hópa sig saman. „Við
erum ekki rasistar, en … “ er algengt
viðkvæði hjá hvítum íbúum. Tveir
stúdentar í Pretoríu, komnir af hin-
um hollensku Búum, eru ljúfir og
hjálpsamir með eindæmum en horfa
á mann eins og Marsbúa aðspurðir
hvort þeir eigi svarta vini.
Þrátt fyrir þróað samfélag, miklar
náttúruauðlindir og sæmilegan efna-
hag er Suður-Afríka ekki langt komið
ríki í öllum skilningi. Misskipting er
enn mikil og fátæktin elur af sér
vandamál. Augljóst merki um þær
áskoranir sem Suður-Afríka glímir
við er há glæpatíðni. Hún setur mark
sitt á daglegt líf íbúa og gesta. Upplif-
unin var þó ekki sú að það skemmdi
verulega fyrir. Það verður einfald-
lega hluti af lífsstílnum að fara var-
lega og hafa öryggið í huga. Ekki
labba lengra en að Mama Africa-
barnum eða keyra bíl eftir myrkur.
Muna öryggiskóðann að hliðinu á
gistiheimilinu og ekki fara fylgd-
arlaust inn í „townships“.
Muna að þrátt fyrir þennan Akki-
lesarhæl býður Regnboðaþjóðin, eins
og hún kallar sig, mann innilega vel-
kominn.
Ljósmynd/ Barbara Inga Albertsdóttir
Landsýn Höfðaborg og fjallið fræga, Table Mountain, blasa við.
Lesotho Í landinu innan landamæra Suður-Afríku virðist lífsgleðin aukast í öfugu hlutfalli við lífslíkur, jafnvel þó
að svo virðist sem himinn og haf skilji á milli lífsins í Lesotho og þess sem fyrir utan bíður.
Ljósmynd/ Anna Pála
Mannlíf í Pretoríu Laugardagsstemning í miðborginni.
Að byggja sér skóla Það er ekki dýrum tækjum og tækninýjungum fyrir
að fara við byggingu þessa skóla í Malealea í Lesotho.
Allir litir regnbogans
S-Afríka er land fjöl-
breytni, andstæðna og
erfiðrar sögu. Land sem
er heimsóknar einkar vel
virði eins og Anna Pála
Sverrisdóttir komst að.