Lesbók Morgunblaðsins - 03.02.2007, Blaðsíða 5

mundur er sama sinnis og segir að þegar tón-
skáld semji kammertónlist, þá geti fjórir hlutar
af honum verið að tala saman, séu hljóðfærin
fjögur. „Þegar tónskáld semur sinfóníu er hann
með ógrynni af mannskap sem talar saman. Það
verður allt öðru vísi. Nándin skiptir miklu máli.“
Guðmundur segir að það sem hafi fangað hann í
kammermúsíkinni, hafi verið „þetta óskaplega
fallega.“ „Það var eins og hún talaði við mann.“
Mikið trygglyndi erlendra gesta
Snemma var farið að fá hingað heim úrvals tón-
listarmenn frá útlöndum til að spila í klúbbnum.
Tengsl sköpuðust fyrir tilstilli útlendinga sem
hér störfuðu, og tengslin voru ræktuð. Það er
varla á nokkra erlenda gesti hallað þótt nafn
Sinnhofer kvartettsins í München sé nefnt í því
sambandi, en kvartettinn kom mörgum sinnum
hingað til lands. Það segir sína sögu, að með
gengnum forsprakka hans og nafnbreytingu á
kvartettinum í kjölfarið, virðist arftakinn, Cuvil-
liés kvartettinn, ætla að eiga jafn sterk tengsl
hingað. En saga þessara tengsla nær lengra,
eða frá því áður en Sinnhofer tók við kvart-
ettnum af Stross eldri. Þá hét kvartettinn
Stross kvartettinn. Sonur Stross, Wolfgang,
kvæntist íslenskri stúlku Ásdísi, en hún var
nemandi Stross eldri ytra. Kannski er ekki að
undra tryggðatengslin miðað við það orð sem
fer af gestrisni og hlýju Kammermúsíkklúbbs-
manna. „En bíddu nú við. Þeir erlendu tónlist-
armenn sem koma hingað segja að það sé mjög
sérstakt að spila í klúbbnum, vegna þess að
hlustunin sé svo einlæg. Andi tónanna og hugur
mannsins sameinist svo vel. Erling Blöndal
Bengtsson hefur sagt að hvergi sé jafn gott að
spila og í Kammermúsíkklúbbnum,“ segir Guð-
mundur.
Aukin menntun íslensks tónlistarfólks
Sigurður nefnir þær miklu breytingar sem orð-
ið hafa á undanförnum árum með aukinni
menntun íslensks tónlistarfólks. Þar hafi orðið
bylting sem hafi orðið klúbbnum til góðs og um
leið hafi klúbburinn getað orðið vettvangur þar
sem þetta vel menntaða tónlistarfólk hefur get-
að starfað og notið hæfileika sinna. „Tríó og
Kvartett Tónlistarskólans spilaði í klúbbnum í
upphafi. En í þá daga var ekki algengt að ís-
lenskir tónlistarmenn réðust í verk eins og síð-
ustu kvartetta Beethovens og Sjostakovits-
kvartettana. Í dag eru margir sem ráða við að
spila þessi verk hér. Tónlistarfólkið okkar er al-
mennt orðið svo vel menntað,“ segir Sigurður.
Guðmundur rifjar upp að reyndar hafi fyrsti
Sjostakovitskvartettinn verið leikinn af Birni
Ólafssyni og fleirum á fyrsta starfsári klúbbs-
ins. „Og þá voru nú ekki margir sem þekktu
Sjostakovits.“
Flygillinn kostaði 581.398 krónur
Þegar tónleikahald Kammermúsíkklúbbsins
fluttist í Bústaðakirkju kom upp sú hugmynd að
klúbburinn ætti að eignast flygil. Guðmundur
segir að þeir félagar hafi ákveðið að fara á stúf-
ana og leita til fyrirtækja um hjálp. „Við tókum
að okkur hlutverk betlarans með þeim árangri
að við gátum keypt fínasta Yamaha flygil. Hann
kostaði 581.398 krónur og var vígður 1. desem-
ber 1986. Heimili flygilsins er í Bústaðakirkju,
og þar segir Guðmundur að sé gott að vera.
Samstarfið við kirkjuna hafi alla tíð verið mjög
gott.“ Sigurður segir að sú hugmynd hafi komið
upp að flytja starfsemina í Salinn, en þeim hafi
þótt hann of lítill. Þá hafi þeir viljað hafa klúbb-
inn í borginni sem styrkir hann árlega. „Og svo
hefði það líka orðið öðruvísi rekstur,“ segir Guð-
mundur, „við rekum þetta svona, þar hefðum
við þurft að gefa reksturinn frá okkur.“
Það er auðheyrt að Guðmundur, Sigurður og
þeir Kammermúsíkklúbbsmenn eru síður en
svo að hugleiða að draga í land og áhuginn fyrir
því að standa í stafni er brennandi. Guðmundur
segir að samkeppnin sé orðin mikil um athygli
tónleikagesta. Þó er það svo að yfirleitt voga
aðrir tónlistarmenn sér ekki að halda tónleika
þegar klúbburinn er með sína tónleika. Kamm-
ermúsíkklúbburinn nýtur virðingar. Óeig-
ingjarnt starf þeirra sem að honum hafa staðið í
gegnum tíðina hefur veitt ótal tónlistarmönnum
tækifæri. Elsti stjórnarmaðurinn, Einar B.
Pálsson, verður 95 ára eftir mánuð. Hann mætir
enn á tónleika og sér til þess að yngri mennirnir
standi sína plikt. Það gera þeir án efa um
ókomna tíð.
mannsins sameinast
Morgunblaðið/Gunnar Geir
Aufúsugestir Blásarakvintett Reykjavíkur hefur margoft
leikið í Kammermúsíkklúbbnum.
Framtíðin Þessi mynd
var tekin í árslok 1998
af krökkum úr Tónlist-
arskólanum í Reykja-
vík sem boðið var að
spila í Kammermús-
íkklúbbnum vegna
þess hvað þau voru
góð. Víkingur Heiðar
Ólafsson, Ari Vil-
hjálmsson, Valgerður
Ólafsdóttir, Steinunn
Arnbjörg Stef-
ánsdóttir, Margrét
Árnadóttir, Hildur Ár-
sælsdóttir, Álfheiður
Hrönn Hafsteinsdóttir,
María Huld Sigfúss-
dóttir og Sólrún Sum-
arliðadóttir. Kennari
þeirra í samleik var
Gunnar Kvaran. Þau
spila aftur í klúbbnum
á næsta ári.
TENGLAR
...........................................................
www.kammer.is
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. FEBRÚAR 2007 5