Lesbók Morgunblaðsins - 28.04.2007, Blaðsíða 5
Nói albínói Tómas lék titilhlutverkið í kvikmynd Dags Kára Péturssonar, Nói albínói.
setja í samhengi við það að læra þýsku líka.
Er þetta með- eða ómeðvitað?
„Ég veit það ekki. Það er oft eitthvað
innra með manni sem maður er að reyna að
kljást við sem listamaður og snýst í kringum
það sama, en þótt þetta snúist í kringum það
sama þá kemur maður að þessu á mismun-
andi aldri og frá ólíkum sjónarhornum og er
með áhugann á öðrum hliðum á sama hlut.“
Hann bætir því svo við að eftir því sem hann
vinni að fleiri kvikmyndum breytist áhuga-
sviðið og fókusinn samhliða því að hann læri
eitthvað nýtt.
Varðandi sambúð mynd- og kvikmyndalist-
arinnar segir Tómas að það hafi kallað á dá-
litla togstreitu til að byrja með og tengdist
það um margt umhverfinu sem átti erfitt
með að kyngja því að hvort tveggja væri
hægt að fást við. „En núna upp á síðkastið
hef ég leyft örlögunum svolítið að ráða, ef
það hefur komið upp eitthvert spennandi
kvikmyndahlutverk þá er ég tilbúinn til að
hella mér í það á fullu í heilt ár.“ Hann segist
þó alltaf jafnframt fást við myndlist og var
meira að segja með sýningu í Berlín meðan á
undirbúningsferlinu fyrir Luftbusiness stóð.
Núna er hann svo að vinna í hugmyndum
fyrir myndlistarsýningar. Samt taka kvik-
myndirnar æ meira pláss og stjórnast það
bæði af því hve tímafrekt ferli þær fela í sér
sem og að á því geti hann lifað. „Svo er nátt-
úrlega ekki kvikmynd á hverjum degi og
langar pásur á milli. Þá get ég farið aftur í
myndlistina og það er bara mjög fínt.“
Annars vill hann meina að þessi svið séu
frekar aðskilin hjá honum; að þær teikningar
og klippiverk sem hann hefur einkum fengist
við í gegnum tíðina „tengist ekkert leiklist“
og að hann sé mest fyrir að blanda háði og
húmor í myndlistina ásamt teikningum, text-
um og teiknimyndasögum og vill ekki endi-
lega taka undir þá skoðun undirritaðs að
ádeila á neyslumenninguna og gróteska sé
það sem einkenni myndlist hans öðru fremur.
Næst á dagskrá
Næst á dagskrá er svo frí til Suður-
Frakklands og Spánar en að því loknu heldur
Tómas til Íslands og tekur til við að klippa
heimildarmyndina um hið sérstæða skáld,
leikara, myndlistarmann og líkast til eitt
helsta kennileiti kaffihússins Mokka, Ketil
Larsen, sem Tómas hefur verið að vinna að í
rúmt ár ásamt félaga sínum, Joseph Mar-
zolla. En brot úr þeirri mynd var sýnt síðast-
liðinn sunnudag í Tjarnarbíói og áætlar Tóm-
as að klára vinnu við myndina í september.
Tekur svo við að reyna að „koma henni á
festivöl og svoleiðis“, en alltént er stefnt á
frumsýningu á næsta ári.
Annars fer mikið af tíma hans í að horfa á
kvikmyndir, enda eru kvikmyndahús Parísar
ótalmörg. Horfir hann þá einkum á klass-
ískar og listrænar myndir.
Hvað næsta kvikmyndaverkefni varðar
segir hann að það snúist um mynd sem verði
vonandi af í Frakklandi, með spennandi hlut-
verki, en vill ekki fara nánar út í þá sálma.
Án þess svo að leggja einhvern stóradóm á
það sem Tómas hefur fengist við, enda vart
tímabært hjá manni sem er einungis tuttugu
og níu ára, má alltént segja að það sem verk-
ið undir stiganum í gallerí i8 fjallaði um hafi
Tómasi tekist; að komast upp á við. Hann er
á áhugaverðum stað í listrænu mótunarferl-
inu og líkast til liggur leiðin héðan í frá upp,
hvort sem það er upp úr norminu eða bara
upp á við í praktískum skilningi.
Ljósmynd/Börkur Sigþórsson
» … ég hef náttúrlega dálítið
sérstakt útlit sem kallar þá
aftur á móti á hlutverk sem eru
svona út fyrir normið líka.
Hvort sem það er meðvitað eða
ómeðvitað þá fer þetta í þá átt.
Ég er líka spenntur fyrir því
sem er fyrir utan normið.
Höfundur er bókmenntafræðingur, búsettur í Berlín.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. APRÍL 2007 5