Morgunblaðið - 02.01.2007, Blaðsíða 30

30 F ÞRIÐJUDAGUR 2. JANÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Ferill Ingvars sem smiðs erfjölþættur og viðamikill.Hann hefur smíðað inn-réttingar í hótel og stór-
hýsi, innréttað heimili og skóla og
gert við húsgögn sem tímans tönn
hefur farið illa með.
Einn á bíl í Iðnskólanum
„Þegar ég gekk í Iðnskólann í
Reykjavík var ég eini maðurinn sem
var á bíl. Ekki einu sinni skólastjór-
inn átti ökutæki. Ég keypti bílinn
með pabba og þú getur ímyndað þér
hvað þetta var flott,“ segir Ingvar og
hlær við.
Hann lauk námi í húsgagnasmíð-
um árið 1945 og fékk meistararétt-
indi 1952.
Fimm árum seinna varð hann
meðeigandi í húsgagnafyrirtækinu
Ingvar og Gylfi, en það var lagt nið-
ur árið 1995.
„Það var svolítið erfitt um tíma, en
ég byrjaði nú fljótlega aftur að
smíða og gera við húsgögn og þó ég
sé 77 ára gamall hef ég ekki hugsað
mér að hætta fyrr en heilsan segir
stopp.“
Margþætt starfsemi
Kúlurúmin sem Ingvar og Gylfi
smíðuðu á sínum tíma vöktu mikla
og verðskuldaða athygli.
„Það var skrifað mikið um þetta
og Sigmund teiknaði þessi rúm að
minnsta kosti tvívegis, ef ég man
rétt,“ segir Ingvar.
En innréttingar voru líka stór
þáttur í starfsemi fyrirtækisins og
Ingvar hefur frá mörgu að segja í
því sambandi.
„Við endurnýjuðum 200 herbergi
á Hótel Sögu, innréttuðum 130 her-
bergi á Esju og 100 á Holiday Inn og
innréttuðum 80 svefnpláss á far-
fuglaheimilinu í Laugardalnum, svo
eitthvað sé nefnt," segir Ingvar.
Á Hótel Íslandi voru 50 herbergi
og 30 svítur innréttaðar og fleiri
verslanir, meðal annars Tiger-
búðirnar hafa notið verkkunnáttu
Ingvars.
Stúlkur sem lærlingar
Ingibjörg Vigdísardóttir byrjaði
að læra hönnun við Iðnskólann í
Reykjavík, en svo langaði hana
meira til að verða húsgagnasmiður.
„Við erum tvær hérna núna. Mér
finnst þetta meira gaman en að læra
hönnun, það er gaman að vinna með
höndunum,“ segir Vigdís.
Ingvar segir frá því að foreldrar
hans keyptu barnarúm á fornsölu
árið 1929 og að hann hafi fyrstur
margra sofið í því sem barn.
„Síðan hafa börn og barnabörn og
frændur og frænkur sofið í þessu
forláta rúmi og að því er ég veit best
er nýr notandi á leiðinni,“ segir
Ingvar.
Hann gerði einu sinni upp borð
Kristmanns Guðmundssonar rithöf-
undar, af því að það var orðið gamalt
og illa farið.
„Þegar við lyftum borðplötunni af
kom í ljós skúffa og í henni lá ávísun,
sem Kristmann hafði aldrei leyst út.
Ég held bara að erfingjarnir hafi
orðið glaðir vegna þessa atviks,“
segir Ingvar.
En hann hefur líka smíðað fund-
arborð í borgarstjóraskrifstofuna,
meðan hún var í gamla apótekshús-
inu í Austurstræti.
„Einu sinni smíðaði ég meira að
segja skrifborð fyrir Gunnar Thor-
oddsen og ég man að á því var fjöl,
sem hægt var að velta, en ofan á var
reiknivél sem þannig var hægt að
láta hverfa, ef því var að skipta.“
Ingvar Þorsteinsson hefur verið að smíða og gera við húsgögn í 61 ár, og hann er ekkert að hugsa um að hætta þeirri iðju. Tveir
af lærlingum hans eru stúlkur. Kristján Guðlaugsson leit inn á vinnustofuna hans í Kópavogi og tók hann tali.
77 ára og smíðar enn húsgögn
Smiður Ingibjörg Vigdísardóttir byrjaði að læra hönnun við Iðnskóla
Reykjavíkur en hana langaði meira til að verða húsgagnasmiður.
Morgunblaðið/Ásdís
Reyndur Ingvar Þorsteinsson er 77 ára en heldur samt áfram hús-
gagnasmíðum og -viðgerðum. 61 árs ferill er ekki neitt smáræði.
Fjársjóður Þetta borð átti Kristmann Guðmundsson rithöfundur. Þegar
það var gert upp fannst ávísun sem legið hafði í læstri skúffu borðsins.
Ættargripur Vaggan góða sem Ingvar, börn hans og barnabörn hafa sofið
vært í. Ekki verður séð að hún sé neinn forngripur þegar búið er um hana.
Handverk Þennan glæsilega stiga smíðaði Ingvar út frá eigin máli.
Forngripur Svona leit vaggan út eftir að búið var að fjarlægja alla málningu af henni. Hún var keypt á fornsölu
1929. Ingvar segir að hann viti ekki betur en að nýr notandi sé á leiðinni og verður kannski ekki sá síðasti.