Morgunblaðið - 25.03.2007, Blaðsíða 18

18 SUNNUDAGUR 25. MARS 2007 MORGUNBLAÐIÐ



    

  
  
     
!"! #$    
Kanada
 % & !' $ " ( )(














((( ' "  *"+
# 
,%"-
. !%
/ & 0 &%
1%%"-%

2"" 3 

4
5 --! #"

%(!(6 %(!

 
 

   
             
        !
  
   "      
# !$      
     # $ #           %   
  %    &'   %  $     !  

7 $ !' ( )( 8  (   
)     *
  +,#
$ !
  - # -./
      0 
 $  $

7 $ !' ( ( 8 ) 
(   
)     *
  +,#
$ !
  - # -./
      0 
 - $  $

9$ - %
- $ :; <-
$$=
þannig að það safnast alltaf fita í öll
fyrirtæki þegar ekki hefur verið
tækifæri til að taka á því í mörg ár.“
Gunnar Magnússon, formaður
starfsmannafélags RÚV, tekur slíkri
yfirlýsingu ekki fagnandi. „Ég
heyrði formann stjórnarinnar tala
um að velta við steinum og skera
fitu. Ég skil það ekki með stofnun
sem er búin að vera að skera niður
samfellt undanfarin fimmtán ár.“
Hann segir ekki komið í ljós í
hverju breytingar vegna nýs rekstr-
arforms felist og að óvissa ríki um
kjarasamninga á næsta ári. „Við höf-
um óbreytt kjör fram á næsta ár, en
þá er allt í lausu lofti. Það eina sem
við vitum er að búið er að ráða fram-
kvæmdastjóra og fækka fram-
kvæmdastjórum. Við vitum hvað er í
kössunum á toppnum en það á eftir
að opna hina kassana. Verða allir
með vinnu um mánaðamótin?“
Og hann gefur lítið fyrir að ekki
verði ráðið í störf þeirra sem hafa
hætt. „Einhvers staðar sá ég að það
ætti bara að ráða í þau störf sem
nauðsynlega þarf. Ef ég þarf að
vinna átján tíma á sólarhring fyrir
sömu laun líst mér ekki á það.“
Björg Eva Erlendsdóttir, formað-
ur Félags fréttamanna, segir að þar
sé einnig óvissa um kjarasamn-
ingana sem renni út á næsta ári.
„Staðan hefur breyst á margan hátt
úr því við erum ekki lengur rík-
isstofnun. Það hefur verið rætt um
breytingar á félaginu, svo sem sam-
einingu við Blaðamannafélag Ís-
lands, en það á heilmikil vinna eftir
að fara fram áður en við vitum hvar
hagsmunum okkar er best borgið.“
Punktur eftir 40 ára afmælið
Einkennandi fyrir andrúmsloftið
á Ríkisútvarpinu er sú upplifun
margra starfsmanna að þeir gegni
hlutverki í almannaþjónustu. RÚV
eigi að spegla þjóðina og sinna öllum
hópum með góðu efni. Gantast er
með að enginn vinni hjá RÚV til að
verða ríkur, kannski frægur, en ann-
ars eigi starfsfólk sameiginlegt
þetta faglega stolt.
Hópur starfsmanna sem vann á
RÚV við stofnun þess 1966 kallar
sig t.d. svarthvíta gengið, hittist
einu sinni á ári og gerir sér glaðan
dag.
Eldri starfsmönnum finnst þeir
hafa tilfinningu fyrir menningu
RÚV og eru stundum sjokkeraðir
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Á gólfinu Það er í nógu að snúast á vakt útvarpsstjóra.
» Við vitum hvað er í
kössunum á toppnum
en það á eftir að opna
hina kassana. Verða all-
ir með vinnu um mán-
aðamótin?
RÍKISÚTVARPIÐ Á TÍMAMÓTUM
G
röfin móti gapir köld!“ svarar Hildur Bjarna-
dóttir fréttamaður aðspurð hvað taki við
þegar hún hættir störfum á RÚV um mán-
aðamótin, og nýtir sér biðlaunarétt sem
verður til þegar Ríkisútvarpið breytist úr stofnun í
opinbert hlutafélag. Hildur er ekki hætt og bætir við
með kunnuglegri útvarpsröddu:
„Gref ég á minn vonarskjöld!“
– Af hverju hættirðu, spyr blaðamaður.
„Ég þurfti lengi að hugsa mig um, vegna þess að
mér finnst öll þessi breyting arfavitlaus og það stríð-
ir gegn minni samvisku að ég skuli send á full laun í
heilt ár án þess að vinna fyrir þeim. En á móti kem-
ur að ég er orðin langt í fullorðin, vinn vaktavinnu
og er ekki alveg jafn rosalega eldhress og ég var,
hvorki þegar ég vakna á morgnana fyrir allar aldir
né vaki frameftir. Ég er orðin svo kvöldsvæf.
Svo klóraði ég mér í hausnum og réttlætti ákvörð-
unina með því að ég tók ekki barneignarfrí á sínum
tíma; mér stóð það ekki til boða, fyrir utan að það
var alltof stutt, aðeins þrír mánuðir, og guði sé lof
að búið er að setja undir þann leka. Þá ákvað ég að
hætta bara, enda ekki nema ár í að mér yrði hent út
hvort sem er.“
Hún segir að talað hafi verið um að fólki yrði sagt
upp eftir aðilaskiptin um mánaðamótin. „Ég var bú-
in að ákveða að láta ekki segja mér upp, fara bara
og arga: „Ég læt ekki fara svona með mig! Héðan
fer ég ekki, – og þegiði bara!“ Þingmenn og allir
sem halda að þeir eigi að ráða; fólk sem á ekkert
með það. Þeir hafa gjörsamlega farið með sitt vald
út í móa. Það eru sett eintóm vitleysislög í allar átt-
ir. Þingmenn hafa ekki umboð til að setja lög um
það sem þeir setja lög um, bara stjórna fjármálum
landsins, – það er það umboð sem ég hef veitt þeim!“
Hún þagnar stundarkorn.
„En ég hunskaðist bara út, – lúpuleg.“
– Hvernig er útvarpsstjóri liðinn innan RÚV?
„Við á útvarpinu höldum að útvarpsstjóri hafi eng-
an áhuga á útvarpi, bara mikinn áhuga á sjónvarpi
og vinni væntanlega vel og dyggilega fyrir það og
það er allt í góðu. Aftur á móti erum við þrælvön því
að hafa útvarpsstjóra sem vita ekkert í þennan heim
eða annan um hvernig á að reka útvarp. Það er svo
sem fínt líka. Við rekum einstakt útvarp; það er
fræðandi og kostar ekkert. Þetta er ódýrasta útvarp
í heimi af því að starfsfólkinu er svo illa borgað.
Samt er fólk tilbúið að vinna þarna af áhuga á
menningu þjóðarinnar. Og það skilur það enginn al-
veg. Það er samt allt í góðu,“ segir hún brosandi.
Hún segir að fréttastofa útvarps hafi lengi verið
alveg sjálfstæð. „Það hefur aldrei neinn afskipti af
okkur, enginn útvarpsstjóri hefur reynt að koma inn
fyrir dyrnar, en á móti kemur að við fylgjumst lítið
með öðrum deildum, sem er galli.“
– Þetta er þá eins konar stofnun inni í stofn-
uninni?
„Já, og við erum ekki beinlínis úr tengslum við
annað fólk. En þetta er svolítið gettó þarna. Starf
allra hinna er alveg stórmerkilegt; það segja það all-
ir sem ég þekki. Fólk kemur frá útlöndum, kveikir
og dáist að því að hægt sé að hlusta allan daginn á
eitthvað fróðlegt og skemmtilegt. Og það skilur það
enginn, við ekki heldur. Það er ótrúlegt hvað fólk
fæst til að koma með skínandi hugmyndir, vinna vel
og fá hrós og klapp á bakið, en enga peninga.“
SVO KLÓRAÐI ÉG
MÉR Í HAUSNUM
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Gettó Hildur Bjarnadóttir segir úvarpið svolítið gettó.
Þ
egar næst loksins tal af Þórhalli Gunnarssyni, ritstjóra Kastljóssins,
er hann að borða kvöldmat, klukkan hálftíu. „Ég er ekki viss um að
næringarfræðingar myndu mæla með þessu,“ segir hann brosandi.
En einhvern tímann verður hann að borða, þessi upptekni maður
sem verður yfir innlendri dagskrá RÚV. „Þetta var staðfest endanlega á
starfsmannafundi fyrir viku, en kom til umræðu mánuði áður.“
Þórhallur er ekki formlega tekinn við, en þó kominn á fullt í starfið. „Ég er
að kortleggja næsta vetur, en fjárhagsáætlanir liggja ekki fyrir fyrr en eftir
nokkrar vikur. Þá fyrst get ég séð hvort mínar hugmyndir falla innan þess
ramma. Þetta er því ennþá á hugmyndastigi og of snemmt að segja frá ein-
stökum atriðum. Ég held að fólk eigi ekki eftir að upplifa að RÚV hverfi frá
sínu menningarhlutverki, en það verður vart við ýmsar breytingar; vonandi
verður dagskráin jákvæð, skemmtileg og fjölbreytt.“
Aðspurður hvort hann geti bæði sinnt innlendri dagskrárgerð og Kastljósi
segir hann: „Það eru nokkrir klukkutímar ónýttir á kvöldin, sem nýtast
ágætlega. Og ég get ekki séð að það skapist neinir hagsmunaárekstrar.“
Sigmar Guðmundsson, aðstoðarritstjóri Kastljóssins, kemur meira að dag-
legu utanumhaldi, en Þórhallur mun þó leggja upp hvern þátt með hópnum á
morgnana og funda með honum yfir daginn og á kvöldin.
NOKKRIR TÍMAR
ÓNÝTTIR Á KVÖLDIN
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Samheldni Þórhallur ásamt útvarpsstjóra og starfsfólki Kastljóssins.