Morgunblaðið - 28.03.2007, Síða 32
32 MIÐVIKUDAGUR 28. MARS 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
„Mikið er nú Borgarfjörður falleg-
ur í myrkri“ er setning sem verður
mér oft ofarlega í huga þegar ég
hugsa til frænda míns Arngríms
Magnússonar. Þessa setningu missti
móðir mín út úr sér á tröppunum á
Sæbergi fyrir nokkrum áratugum hjá
þeim Arngrími og Elsu. Ég vissi ekki
hvert þau ætluðu, þvílíkt var hlegið
yfir þessari óvæntu athugasemd um
fegurð þess fjarðar sem Arngrímur
hafði valið sér til búsetu.
Ég var svo lánsamur á unga aldri
að vera sendur í sveit til Arngríms og
Elsu í Borgarfjörð. Arngrímur lagði
mér skýrar línur um hvað ég mætti og
hvað ég mætti ekki gera fyrst þegar
ég kom til þeirra sem snúningsstrák-
ur og man ég að ég lagði talsvert á
mig til að þóknast honum. Á þessum
árum var Arngrímur kaupfélagsstjóri
þar og sinnti því að kostgæfni. Ég
minnist þess eitt árið er ég kom í
sveitina í einhverri flík sem hann var
ekki ánægður með, flíkin var þá í
tísku í höfuðstaðnum. Þrátt fyrir and-
úð hans á flíkinni lét hann tilleiðast og
pantaði nokkrar til að auka hag kaup-
félagsins. Vistin hjá þeim hjónum var
mér afskaplega góð enda mikil gleði
og kærleikur ríkjandi á heimilinu. Svo
gott var að vera hjá þeim að ég sótti í
að heimsækja þau þegar tækifæri
gafst enda gestrisni þeirra mikil.
Áhugi Arngríms á mönnum og mál-
efnum var alltaf mikill, enda spurull
með eindæmum. Þegar ég kom í
heimsókn með konuna mína í fyrsta
skipti til hans var ekki liðinn langur
tími þar til hann hafði komist að því að
þau þrjú, Elsa, Arngrímur og Vil-
borg, höfðu fyrir tilviljun setið í sama
samkomusalnum með sitt hvorum
hópnum á sama tíma í Íslendinga-
byggðum í Kanada einhverjum 10 ár-
um áður. Þá var minn maður ánægð-
ur, búinn að ná tengingu við þessa
ungu konu sem strax frá byrjun varð
Arngrímur Magnússon
✝ ArngrímurMagnússon, Sæ-
bergi, á Borgarfirði
eystri, fæddist í
Másseli í Jökuls-
árhlíð 22. mars
1925. Hann lést á
gjörgæslu Landspít-
alans við Hring-
braut 14. mars síð-
astliðinn.
Útför Arngríms
var gerð frá Bakka-
gerðiskirkju 23.
mars sl.
svo heilluð af þessum
manni.
Fyrir allnokkrum
árum renndi bíll í hlað-
ið í Haukadal þar sem
ég starfaði og út úr
bílnum stigu Arngrím-
ur og Elsa ásamt Ástu
systur Elsu og Krist-
jáni manni hennar.
„Böggi minn, ertu bara
heimavið, gæskur?“
Ég fór með þau í bíltúr
um skóginn og gaf
þeim kaffisopa. Þarna
voru komnir einhverjir
þakklátustu gestir sem sóttu mig
heim í Haukadal.
Daginn eftir áttræðisafmæli Arn-
gríms fékk ég að fara með honum í
reglubundinn göngutúr um Bakkana.
Þó að leiðin væri ekki löng náðum við
að eiga gott spjall og spurði hann mik-
ið eins og honum var von og vísa.
„Heyrðu gæskur, varst þú nokkuð
búinn að fara inn í Stórurð? Þangað
verður þú að fara, þetta er alveg ein-
stakt náttúrufyrirbrigði.“ Seinna
þennan sama dag fórum við tveir
saman í bíltúr um Borgarfjörðinn.
Var þá komið að mér að spyrja um
menn, málefni og staðhætti, og hafði
hann gaman af því að fræða mig um
allt sem ég spurðist fyrir um. Þarna
keyrði ég um allan fjörðinn á 10 km
hraða og fékk útskýringar um allt og
á öllu sem fyrir augu bar, betri leið-
sögn var varla hægt að hugsa sér.
Arngrímur hafði afskaplega gaman
af tónlist og voru skagfirskir karla-
kórar þar ofarlega á listanum. Fyrir
tveimur árum voru Álftagerðisbræð-
ur fengnir til að syngja í áttræðisaf-
mæli þessa höfðingja og hann ger-
samlega ljómaði að tónleikum
loknum. Börn Arngríms og barna-
börn hafa erft tónlistaráhugann og
mörg fengið útrás í hljómsveitum.
Þessi fríði flokkur hefur ósjaldan
troðið upp í afmælum Arngríms og á
ættarmótum fjölskyldunnar. Á þess-
um samkomum skein stoltið ávallt úr
augum Arngríms.
Með söknuði kveð ég þig, kæri
frændi.
Elsku Elsa og aðrir aðstandendur,
við vottum ykkur innilega samúð.
Blessuð sé minning um góðan mann.
Björgvin Eggertsson
og fjölskylda.
Þær eru margar minningarnar sem
koma upp í hugann, nú þegar við
kveðjum Arngrím Magnússon hinstu
kveðju. Ég á eftir að sakna þess að
láta hann rekja úr mér garnirnar eins
og hann var vanur, um allt sem við-
kemur mannfólkinu og sauðkindun-
um, þessum tveim æðstu tegundum
sköpunarverksins.
Örstutt er milli bernskuheimilis
míns, Svalbarðs, og Sæbergs þar sem
Elsa og Arngrímur bjuggu nánast
alla sína búskapartíð og tengslin náin.
Mamma systir Arngríms og babbi
heitinn bróðir Elsu. Því má segja að
við Svalbarðsbræður höfum notið
þess í uppvextinum að eiga okkur tvö
heimili. Í Sæbergi sáum við fyrst
sjónvarp, þar fórum við ævinlega í
jólabaðið og þar hittust allir á að-
fangadagskvöld eftir að pakkarnir
höfðu verið opnaðir. Veturinn sem
pabbi fórst með báti sínum Svanatindi
NS fengum við enn betur að kynnast
mannkostum þeirra hjóna sem stóðu
þá eins og klettar við hlið mömmu.
Ég held að einhver mikilvægasti
þátturinn í fari hvers manns sé hvern-
ig viðkomandi lítur á, hugsar og talar
um annað fólk. Arngrímur talaði aldr-
ei illa um nokkurn mann. Hann sá
hins vegar gott í öllum mönnum, tal-
aði um það jákvæða í fari manna því
öll höfum við einhverja kosti. Eins
kom Arngrímur fram af virðingu við
alla, jafnt börn sem fullorðna. Arn-
grímur bar einnig virðingu fyrir sjálf-
um sér, alltaf snyrtilegur og bar sig
vel, beinn í baki, grannur og spengi-
legur, með greiðu, vasaklút og jafnvel
naglaklippur upp á vasann.
Oft var grín gertað aksturslagi
Arngríms með augun alls staðar ann-
ars staðar en á veginum framundan.
Horfandi eftir rollum, jafnvel á ferð
um fjarlægar sveitir, sífellt að spá í
landið, bæina, örnefnin og söguna.
Þetta þýddi þó ekki að hann væri ekki
öruggur ökumaður því það var hann.
Það sýndu límmiðarnir frá trygginga-
félaginu á bílunum þeirra Elsu, 10–
15–20 ára tjónlaus akstur. Ef það var
eitthvað sem mér fannst einkenna
hann Arngrím þegar ég ungur, þá var
það hversu passasamur hann var með
alla hluti, engin óþarfa áhætta tekin
og aldrei farið illa með nokkurn hlut.
,,Strákur! troddu ekki svona á hæl-
köppunum, kallaði hann á eftir okkur
bræðrum þegar okkur lá of mikið á til
að klæða okkur í skóna.
Arngrímur var ekki mikið fyrir
sviðsljósið sjálfur en hann fylgdist
með afkomendum sínum fullur af
stolti hvar sem þeir komu fram, hvort
sem það var í fjölmiðlum eða á sviði.
Arngrímur var hins vegar í essinu
sínu við eldhúsborðið heima í Sæbergi
þar sem gamansögur flugu og oln-
bogaskotin gengu. Ekki komst Arn-
grímur síst á flug ef æskustöðvarnar í
Hlíðinni bar á góma eða fólkið þar.
Gestrisni þeirra hjóna var endalaus
enda held ég að Arngrímur hafi haft
af fáu eins gaman og að sýna góðum
gestum náttúrufegurðina á Borgar-
firði og rifja síðan upp gamla tíma yfir
kaffibolla.
Með þessum fátæklegu orðum
langar mig að þakka allt um leið og ég
sendi Elsu og fjölskyldunni mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Magnús Ásgrímsson.
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Geir Harðarson
✝
Frændi okkar,
ERLINGUR JÓHANNESSON
bóndi,
Hallkelsstöðum,
Hvítársíðu,
lést á Sjúkrahúsinu á Akranesi föstudaginn 23. mars.
Útför hans fer fram frá Reykholtskirkju laugardaginn 31. mars kl. 11.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Jóhannes Benjamínsson.
✝
Ástkær eiginmaður minn og vinur,
HJÁLMTÝR JÓNSSON
fyrrverandi símaverkstjóri,
Kirkjuvegi 1B,
Keflavík,
er látinn.
Jarðarförin auglýst síðar.
Kristín Guðmundsdóttir
og fjölskyldur hins látna.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
SOFFÍA AXELSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 1,
Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja mánudaginn
19. mars sl.
Útför hennar fór fram frá Keflavíkurkirkju þriðju-
daginn 27. mars.
Aðstandendur þakka auðsýnda samúð og vinarhug.
Sérstakar þakkir til starfsfólks HSS fyrir frábæra umönnun.
Axel Ingvarsson, Elsa Björk Kjartansdóttir,
Ulla Nilsen,
Ingvar Ingvarsson, Olga Eide Pétursdóttir,
Hólmfríður Júlíusdóttir,
Ágúst Ingvarsson, Hera Ósk Einarsdóttir,
Ómar Ingvarsson, Hulda Einarsdóttir
og aðrir aðstandendur.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRHALLUR JÓNSSON
skipasmiður,
Víðilundi 6,
Akureyri,
sem lést mánudaginn 19. mars, verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 30. mars kl. 13:30.
Guðrún Zophoníasdóttir,
Agnes Þórhallsdóttir, Gunnar Bjarnason,
Anna Þórhallsdóttir, Hallgrímur G. Sigurðsson,
Zophonías Magnús Þórhallsson, Hörður Sverrisson,
barnabörn og langafabarn.
✝
Ástkær móðir mín, amma og langamma,
ÁSLAUG BOUCHER ÞÓRARINSDÓTTIR,
Tjarnargötu 41,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi mánudaginn
26. mars síðastliðinn.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Alice Kristín Estcourt Boucher,
Peter Alan Estcourt Boucher,
Kristófer Estcourt Boucher,
Katherine Estcourt Chandler
og barnabarnabörn. ✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR HANNES BIERING,
Laufásvegi 17,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðjudaginn
27. mars.
Útför hans verður gerð frá Dómkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 3. apríl kl. 13.00.
Hulda Biering, Margeir Gissurarson,
Rannveig Biering,
Jón Gunnar Biering Margeirsson, Sigríður Aradóttir,
Bjarni Margeirsson,
Herdís Biering Guðmundsdóttir, Valdimar Valdimarsson,
Kristín Sveinsdóttir,
Lára Sveinsdóttir,
Hulda og Kormákur.
✝
Ástkær móðir okkar,
SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
Ásbjarnarstöðum,
lést á Heilbrigðisstofnuninni á Hvammstanga
mánudaginn 26. mars.
Börnin.