Morgunblaðið - 15.05.2007, Blaðsíða 24

24 ÞRIÐJUDAGUR 15. MAÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
ÁGÆTI sjúkraliði, nú fara for-
mannskosningar í hönd innan
Sjúkraliðafélagsins og
er ég annar tveggja
frambjóðenda. Hér
getur þú lesið hvaða
framtíðarsýn ég hef
fyrir félagið okkar.
Frá því að stétt-
arfélagið var stofnað
hafa skin og skúrir
skipst á í baráttu fé-
lagsins og hafa margir
sjúkraliðar komið þar
að ásamt núverandi
formanni og eiga allir
sjúkraliðar þakkir
skildar fyrir óeig-
ingjarna baráttu.
Staðan í dag
Því miður hriktir í stoðum Sjúkra-
liðafélagsins vegna brúarnámsins og
er stór hluti starfandi sjúkraliða
andvígur námsleiðinni í þeirri mynd
sem hún er í nú. Til að lægja öldur
innan félagsins þarf að taka á mál-
inu. Ekki er slíkt að sjá í farvatninu
hjá þeim sem fer með stjórn í dag.
Ég tel nauðsynlegt að námsleiðin
verði endurskoðuð og þær ábend-
ingar sem hafa komið frá sjúkralið-
um verði leiðarljósið í þeirri vinnu.
Þrepaskipt nám gæti verið lausn en
sú framtíðarsýn sem ég hef er að
sjúkraliðanámið í heild sinni verið
tekið til endurskoðunar. Nám
sjúkraliða þarf að breytast í takt við
þá þróun sem á sér stað innan heil-
brigðisþjónustunnar og vil ég stuðla
að slíkri endurskoðun. Markaðs-
setning sjúkraliðanámsins þarf að
endurskoða og spyrja má hvort
nemendur í tíunda bekk sé ákjósan-
legur markhópur fyrir sjúkralið-
anám.
Orðræða
Það er tímabært að endurskoða
orðræðuna um sjúkraliða og starfs-
svið þeirra í samfélag-
inu. Orðræðunni
stjórna sjúkraliðar þó-
nokkuð sjálfir. Það þarf
að heyrast að sjúkraliði
sé hluti af liðsheild til
að koma veikum ein-
staklingi til betri
heilsu, að sjúkraliði sé
hlekkur í keðju innan
öldrunarþjónustunnar
sem enginn vildi vera
án og að sjúkralið-
anámið sé gott nám
sem líkja mætti við
stofn sem hægt væri að
hengja margar greinar
á. Sjúkraliðar, við þurfum að vera
meðvitaðir um að það er betra að
kveikja ljós en að bölva myrkrinu.
Félagsgjald
Félagsgjaldið hefur lengi verið í
umræðunni meðal sjúkraliða sem
finnst gjaldið hátt. Tillögu um lækk-
un hefur verið hafnað oftar en einu
sinni. Rök eins og að starfsemi skrif-
stofunnar dragist saman og að þjón-
ustunni minnki ef félagsgjald lækki
hafa heyrst. Ég get ekki tekið undir
það, endurskipulagning gæti verið
lykilorð í því samhengi. Heimasíða
félagsins er ákjósanlegur vett-
vangur til að kanna hug sjúkraliða á
málefnum líðandi stundar. Ég vil
beita mér fyrir því, nú sem fyrr, að
skoðað verði hvernig félagið getur
komið á móts við raddir sjúkraliða.
Samstarf
Samstarf heilbrigðisstétta er
nauðsynlegt og það starf sem nú
þegar er hafið á að halda áfram og
bæta. Fagna ber að slík samvinna sé
hafin og mun áframhaldandi sam-
vinna eiga sér stað, burt séð frá hver
formaður Sjúkraliðafélagsins er,
ekki er um persónubundnar við-
ræður að ræða, heldur faglegar.
Framtíðarsýn mín er að efla sam-
starf innan lands sem utan við fag-
stéttir og embætti er koma að mál-
um sem skipta sjúkraliðastéttina
máli.
Samstilltir
Ljóst er að ef sjúkraliðar vilja sjá
breytingu í forystu Sjúkraliðafélags-
ins þurfa þeir að velja og hafna í
fyrsta skiptið í sögu stéttarfélagsins.
Málefni hafa skotið upp kollinum
sem sjúkraliðar eru óánægðir með,
og má segja að fái hinir hungruðu
sem knýja á dyr ekki svörun, gætu
þeir brotið niður húsið. Virk skoð-
anaskipti þar sem umræður og ólík
sjónarmið fá að líta dagsins ljós er
mér að skapi og mun ég leggja mig
fram um að skapa slíkt vinnuum-
hverfi fyrir þá sjúkraliða sem vilja
starfa innan Sjúkraliðafélaginu. Það
þarf leiðtoga sem er tilbúinn að
vinna að sáttum innan Sjúkraliða-
félagsins.
Formannskjör
Sjúkraliðafélagsins
Helga Dögg Sverrisdóttir skrif-
ar um væntanlegar formann-
skosningar í Sjúkraliðafélaginu
» Ljóst er að ef sjúkra-liðar vilja sjá breyt-
ingu í forystu Sjúkra-
liðafélagsins þurfa þeir
að velja og hafna í fyrsta
skiptið í sögu stétt-
arfélagsins.
Helga Dögg
Sverrisdóttir
Höfundur er sjúkraliði og frambjóð-
andi í formannskjöri SLFÍ.
Sjaldan hefur verið jafn mjótt á
munum í alþingiskosningum og nú
ef litið er á þær sem uppgjör rík-
isstjórnar og stjórnarandstöðu.
Ríkisstjórnin heldur
tæpasta meirihluta
32:31 með 48,4% kjós-
enda að baki sér.
Íslandshreyfingin
setti stórt strik í út-
komuna og reyndist
verða bjarghringur
fyrir ríkisstjórnina
eins og undirritaður
óttaðist og varaði við.
Í-listinn fékk 3,3%
greiddra atkvæða og
engum blandast hug-
ur um að meirihluti
þeirra hefði komið í
hlut Vinstri grænna og Samfylk-
ingar. Tilburðir Ómars Ragn-
arssonar til að réttlæta sína fram-
göngu standast ekki og
niðurstaðan er afdrifarík og dap-
urleg hvernig sem á málið er litið.
Vinstrihreyfingin – grænt fram-
boð fékk langbesta útkomu úr
kosningunum eins og vænta mátti
miðað við þann hljómgrunn sem
skýr málflutningur flokksins og
barátta hafði meðal fólks. Nokkur
prósent í viðbót hefðu skipt sköp-
um um heildarstöðuna en flokk-
urinn stendur styrkur eftir kosn-
ingarnar og er reynslunni ríkari.
Þörfin fyrir stór skref og ný úr-
ræði í umhverfisvernd er knýj-
andi. Krafan um jöfnuð og aukið
lýðræði með þátttöku almennings í
ákvörðunum hljómar víða. Aukinn
hlutur kvenna í samfélaginu verð-
ur áfram ofarlega á blaði í stjórn-
málaumræðunni. Verkefni VG
verða m.a. að standa áfram vörð
um þessi gildi og safna um þau
liði.
Sjálfstæðisflokkurinn náði að
auka hlut sinn og bæta við sig
þremur þingsætum. Það hlýtur að
teljast góður árangur
eftir 16 ára stjórn-
arforystu, þótt fylgi
flokksins hafi stund-
um verið meira. Þessu
getur flokkurinn ekki
síst þakkað vel
heppnuðum for-
mannaskiptum og því
trausti sem Geir H.
Haarde hefur náð að
ávinna sér. Hins veg-
ar er margháttuð ólga
undir niðri í flokknum
og sjálfstæðismenn
gefa umhverfismálum
lítinn sem engan gaum.
Framsóknarflokkurinn má heita
rjúkandi rúst eftir þessar kosn-
ingar, fékk ekki aðeins verstu út-
komu í 90 ára sögu sinni heldur
stendur eftir þingmannslaus í höf-
uðborginni og með litlausan for-
mann utan þings. Halldór Ás-
grímsson lagði til efnið í þessa
bálför og óvíst að flokkurinn eigi
eftir að rísa úr öskustónni í bráð.
Kjósi Framsókn að hanga áfram í
ríkisstjórn upp á náð og miskunn
Sjálfstæðisflokksins efnir hún í
eigin grafskrift.
Samfylkingin tapar verulegu
fylgi og tveimur þingmönnum.
Þegar sú staða bætist við óljósa
stefnu og innbyrðis sundurþykkju
í mörgum stórmálum er flokknum
vandi á höndum. Það eina sem
sameinaði Samfylkinguna fyrir
kosningar var draumurinn um að
komast í ríkisstjórn. Rætist sú
von ekki er hætt við að innanbúð-
ardeilur verði áberandi og flokkn-
um gangi illa að ná frekara flugi.
Frjálslyndi flokkurinn heldur
að nafninu til óbreyttri stöðu en
stendur veikari en áður eftir
klofning og útskipti á þingmönn-
um öðrum en formanninum.
Flokkurinn á orðið litla innstæðu
málefnalega, hefur aðeins einn
þingmann á höfuðborgarsvæðinu
og sá er eins og Kristinn H.
Gunnarsson nýrekinn á fjörur
frjálslyndra.
Myndun ríkisstjórnar eftir
kosningarnar er í óvissu. Fram-
sóknarforystan mun reyna að bíta
í skjaldarrendur og þrauka og
eins víst er að Sjálfstæðisflokk-
urinn kjósi að binda hana á bæði
borð sem þægilegt flotholt fyrst
um sinn. Vinstrihreyfingin –
grænt framboð hefur verk að
vinna hvort sem flokkurinn verð-
ur innan eða utan ríkisstjórnar
þetta kjörtímabil. Áhrifa flokks-
ins í íslensku samfélagi mun gæta
mun meira á næstunni en hingað
til. Því veldur traust málefna-
staða og vösk liðssveit.
Dapurlegt hlutskipti
Íslandshreyfingarinnar
Íslandshreyfingin setti stórt
strik í útkomu þingkosning-
anna, segir Hjörleifur Gutt-
ormsson
» Áhrifa VG í íslenskusamfélagi mun gæta
mun meira á næstunni
en hingað til. Því veldur
traust málefnastaða og
vösk liðssveit.
Hjörleifur Guttormsson
Höfundur er náttúrufræðingur.
ÚRSLIT kosninganna leiða nokkur
atriði í ljós:
1. Íslandshreyfingin
kom til liðs við
stjórnarandstöðuna
í harðri gagnrýni á
stjórnina og átti
þannig þátt í að
veikla fylgi rík-
isstjórnarinnar og
skapa stjórnarand-
stöðunni meirihluta
atkvæða þótt meiri-
hluti þingmanna
næðist ekki. Ís-
landshreyfingin átti
sinn þátt í því að
þjóðin sendi frá sér
þau skilaboð að
stjórnin færi frá.
2. Íslandshreyfingin
valdi í stefnu sína
það besta frá hægri
og vinstri. Til þess
að sækja beint að
stjórnarflokkunum
skerpti hreyfingin
mjög síðustu vik-
urnar atriði sem
féllu óánægðum
stóriðjuandstæð-
ingum í Sjálfstæð-
isflokknum vel í
geð. Þetta tókst ef
miða má við einu
gögnin þar um, –
skoðanakönnun sem sýndi að
stærsti hluti fylgis I-listans kom
frá sjálfstæðismönnum en sá
næststærsti frá VG.
3. Af framansögðu má sjá að hefði
Íslandshreyfingin ekki boðið
fram hefði stjórnin haldið velli
með meira en 50 prósenta fylgi og
því haft sterkari stöðu en hún
hefur nú. Sjálfstæðisflokkurinn
hefði unnið enn stærri sigur.
4. Íslandshreyfingin hlaut fylgi sem
hefði skilað henni tveimur þing-
mönnum. Óréttlát takmörkun í
kosningalögum svipti tæplega
6.000 kjósendur lýðræðislegum
rétti sínum. Þessi takmörkun,
ásamt sveiflukenndum skoð-
anakönnunum, olli því að margir
kjósendur þorðu ekki að kjósa
listann af ótta við at-
kvæðin yrðu „dauð“.
Á þessu tapaði Ís-
landshreyfingin
miklu fylgi.
5. Aðalatriðið er þó að
hefði lýðræðið fengið
að ráða hefði stjórnin
fallið og nú stæðu yf-
ir stjórnarmynd-
unarviðræður fjög-
urra
stjórnarand-
stöðuflokka eftir
söguleg vatnaskil í
íslenskri pólitík.
Hindranir, sem
framboðum eru sett-
ar varðandi fram-
boðslista, meðmæl-
endur og ójafna
fjárhagsaðstöðu eru
alveg nægar til að
koma í veg fyrir að
allt fyllist af ör-
smáum framboðum.
Örlög framboðs aldr-
aðra sýnir það. Kröf-
urnar um fylgi á
landsvísu eru aug-
ljóslega ranglátar og
engin ástæða til að
hafa þetta mark
hærra en 2-3%. Úr-
slitin nú kalla á breytingar á
kosningalögunum. Og það hlýtur
að verða eðlileg og hávær krafa
að lýðræðið verði látið ráða og
stjórnin segi af sér. Það voru hin
skýru skilaboð sem kjósendur
sendu í þessum kosningum og eft-
ir þeim á að fara í lýðræðisþjóð-
félagi, hvað sem líður gölluðum
kosningalögum.
Skýr skilaboð frá
þjóðinni um að
stjórnin fari frá
Ómar Ragnarsson skrifar um
úrslit alþingiskosninganna
Ómar Ragnarsson
» I-listinn fékkfylgi sem
nægði fyrir tvö
þingsæti og tók
meira frá stjórn
en stjórnarand-
stöðu. En 5%
takmarkið kom í
veg fyrir fram-
gang lýðræð-
isins.
Höfundur er formaður Íslandshreyf-
ingarinnar – lifandi lands.
ÞAÐ er ekki oft sem það
kemur sér að vera heyrn-
ardaufur. Þó var það líkn í nauð
þegar kappræður pólitískra
vitringa fóru fram í fjölmiðlum
sl. sunnudag.
Þvílíkar speglasjónir svo
hjálpi mér Guð.
Menn mynduðu ríkisstjórnir
sitt á hvað – þvers og kruss –
málþola af valdafýsn.
Það var ekki líkt því að ná-
kunnugir menn íslenzkri pólitík
mæltust við. Eða kannski var
það því líkast, að þeir hefðu
ekki áttað sig á úrslitum kosn-
inganna; þeim, að stjórnarflokk-
arnir héldu meirihluta sínum á
alþingi, sem ætla hefði mátt að
væri forsenda umræðna og
ályktana.
Ríkisstjórnin hélt velli þrátt
fyrir Íraksstríð, einkavinavæð-
ingu, upplausn í efnahags-
málum, verðbólgu, við-
skiptahalla, biðlista sjúkra,
ófarir aldraðra og öryrkja, fisk-
veiðióstjórn og fleira enn, sem
of langt yrði upp að telja.
Og stjórnarandstaðan kafar
ekki dýpra í orsakir og afleið-
ingar en að kenna Íslandshreyf-
ingunni um ófarir sínar! Hún
finnur enga sök hjá sér.
Kannski er það ofmælt að
tala um sakir í þessu sam-
bandi, en að ná trausti kjós-
enda reynist henni um megn.
Og nú hamast menn á Fram-
sókn gömlu, sem kemur hart
niður í kosningunum, sár og
ákaflega móð. Svo er þó að sjá
og heyra að stjórnarandstaðan
gæti vel hugsað sér að stjórna
landinu með gömlu mösulbeina,
þrælvíxlaðri og meinhastri
bikkjunni.
Hverslags læti eru þetta eig-
inlega? Vita menn ekki hverjir
ráða mestu um eldi kapalsins?
Dettur einhverjum í hug að
þeir kjötkatlamenn sjái ekki
um að rígbinda merina við
stallinn í hesthúsi Sjálfstæð-
isflokksins, þegar gósentíð er í
vændum: Einkavæðing Lands-
virkjunar svo það eitt sé nefnt.
Hvernig hefðu t.d. skipast mál
við einkavæðingu bankanna og
Ísl. aðalverktaka – að ekki sé
minnzt á hlutabréf Landsbank-
ans í VÍS – ef forleiks Fram-
sóknar hefði ekki notið við?
Við taka fjögurra vetra
veizluhöld, þar sem framsókn-
arstóðinu verður valið hið
bezta fóður.
Sverrir Hermannsson
Hvað gengur á?
Höfundur er fv. alþingismaður.