Morgunblaðið - 06.06.2007, Blaðsíða 24

heilsa
24 MIÐVIKUDAGUR 6. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Ætli það séu ekki 15, 16ár síðan ég byrjaði,“svarar SvanhildurÞengilsdóttir hjúkr-
unarfræðingur og hlaupakona innt
eftir því hvenær hlaupaáhuginn
kviknaði. „Það kom til af því að ég
æfði handbolta og á sumrin, þegar
æfingar duttu niður, fór ég út í það
að hlaupa til að halda mér í formi.
Oftast hljóp ég ein og kannski ekki
sérlega markvisst en þó með það að
markmiði að bæta mig og auka þrek
og þol almennt.“
Tæp fimm ár eru síðan Svanhildur
skráði sig í skokkhóp ÍR en stuttu
síðar hætti hún í handboltanum. „Ég
hef hlaupið með hópnum fjórum til
fimm sinnum í viku, þegar allt hefur
verið á fullu. Núna er ég hins vegar í
háskólanum samhliða fullri vinnu svo
ég hef örlítið þurft að draga úr
skokkinu. Þó er lágmark að ég hlaupi
tvisvar, þrisvar í viku, annaðhvort
með hópnum eða ein sér. Ég hef ekki
getað hætt enda eru hlaupin svo stór
hluti af mínu lífi og heilsubætandi á
allan hátt. Þar fyrir utan hef ég aldr-
ei verið mikið fyrir líkamsræktarsali
og finnst mikið frelsi að geta verið úti
við. Ég bý í Garðabæ og þar eru af-
skaplega fallegar leiðir út um allt
sem ég hleyp gjarnan þegar ég er
ein. Þegar ég hleyp með skokk-
hópnum er farið frá ÍR-heimilinu í
Breiðholti og oft niður í Elliðaárdal,
Fossvogsdalinn og víðar.“
Maraþon og Laugavegurinn
Hver hlaupatúr er á bilinu sjö til
fimmtán kílómetrar að sögn Svan-
hildar. „Einu sinni í viku hleypur
hópurinn yfir 20 kílómetra og núna
en ég hljóp hann og hugsaði stöðugt
um hvað það yrði mikið mál að
hlaupa upp og niður eftir því sem
leiðin lá. Þegar til kom reyndist það í
lagi enda var ég þá komin í mitt
besta form og búin að stilla mig inn á
að hlaupa milli þessara fjögurra
staða, sem alltaf er verið að taka mið
af, á ákveðnum tíma. Svo skiptir líka
máli að vera í svona stórum hóp þar
sem maður fær hvatningu og allir
hafa sama markmiðið.“
Stuðningur fjölskyldunnar
Hún segir góðan og sterkan
kjarna í ÍR-hópnum sem mikill
stuðningur sé að. „Sumir hafa verið
keppnisfólk í íþróttum en aðrir hafa
bara farið að skokka fyrir tilviljun og
fundið sig vel í íþróttinni. Flestir
eiga þó sameiginlegt að hafa keppn-
isskap enda er alltaf eitthvað í gangi
hjá öllum. Eitt hlaup er ekki fyrr bú-
ið en fólk fer að tala um það næsta og
margir taka meira að segja þátt í alls
kyns spennandi hlaupum í útlönd-
um.“
Næst á dagskrá hjá Svanhildi er
kvennahlaupið sem fer fram 16. júní
en hún vill ekkert gefa upp um hvaða
vegalengd hún ætlar að taka. „Það
kemur í ljós,“ segir hún leynd-
ardómsfull. „Stundum hef ég bara
gengið með fjölskyldunni og verið þá
jafnvel búin að hlaupa um morg-
uninn. Ég hef hvatt dætur mínar til
að taka þátt en þeim hefur ekki fund-
ist spennandi að hlaupa með mér því
ég fer of hratt yfir. Síðastliðin ár hef
ég reynt að gera þetta frekar að
mæðgna- og fjölskyldudegi enda hef
ég alltaf haft stuðning fjölskyld-
unnar í mínum hlaupum. Það skiptir
mjög miklu máli því æfingarnar eru
langar og þeim fylgir talsverð fjar-
vera. Við skulum því bara segja að ég
stefni að því að taka þátt í kvenna-
hlaupinu og láta liggja milli hluta
hversu langt ég muni fara.“
eftir að sumarfríið er byrjað í skól-
anum reyni ég að fara með í þau
skipti.“ Svanhildi verður ekki skota-
skuld úr því enda hefur hún hlaupið
bæði heilt og hálft maraþon auk þess
sem hún hefur skokkað Laugaveginn
svonefnda, milli Landmannalauga og
Þórsmerkur sem er 50 kílómetra
vegalengd yfir óbyggðalandslag á
hálendi Íslands.
„Það var rosalega skemmtilegt,“
segir hún með áherslu. „Reyndar
þurfti mjög markvissar æfingar bæði
fyrir maraþonið og Laugaveginn.
Slíkur undirbúningur tekur nokkra
mánuði og ég naut leiðsagnar Gunn-
ars Páls Jóakimssonar hlaupaþjálf-
ara enda varla hægt að gera svona
öðruvísi. Ég dreg enga dul á að mað-
ur þarf að leggja sig verulega fram í
hlaupum og styrkingu og öllu og
undirbúa sig vel fyrir svona verk-
efni.“
Algengt er að fólk taki sér fjóra,
fimm daga í að ganga þessa leið svo
tilhugsunin um að hlaupa hana í
einni lotu er fyrir marga yfirþyrm-
andi. Svanhildur tekur undir það.
„Ég gekk einmitt Laugaveginn áður
Úr handbolta í hlaupin
Skólaganga samhliða fullri vinnu hefur ekki megnað
að yfirbuga hlaupaþörf Svanhildar Þengilsdóttur.
Hún sagði Bergþóru Njálu Guðmundsdóttur frá
frelsinu í því að skokka úti á stígum borgarinnar.
Morgunblaðið/Sverrir
Hleypur Skokkið er fyrir lönguorðið órjúfanlegur hluti af lífsstíl Svanhild-
ar Þengilsdóttur, ekki síst eftir að hún hætti að æfa handbolta.
» „Ég gekk einmitt
Laugaveginn áður en
ég hljóp hann og hugs-
aði stöðugt um hvað það
yrði mikið mál að
hlaupa upp og niður eft-
ir því sem leiðin lá.
Þegar til kom reyndist
það í lagi …“
ben@mbl.is
er því í sjaldgæfari
kantinum og frímerkja-
safnarar tilbúnir að
reiða fram dágóðar
upphæðir til að verða
sér úti um það. Vitað er
til að 135 þúsund evrur
(11,5 milljónir króna)
hafi fengist fyrir það á
uppboði. En frímerkið
hefur ekki aðeins vakið
áhuga frímerkjasafn-
ara. Nú er lögreglan
komin í málið. Hübner
var nýlega kallaður í
yfirheyrslu hjá lögregl-
unni í Berlín. Hún vill
vita hvernig frímerkin
komust í umferð.
x x x
Þar vandast hins vegar málið.Menn benda hverjir á aðra,
voru ýmist búnir að senda arkirnar
tvær frá sér eða fengu þær aldrei í
hendur. Einn maður hefur þegar
misst vinnuna hjá fjármálaráðuneyt-
inu (eða verið sendur á eftirlaun, svo
allrar sanngirni sé gætt í málflutn-
ingi), en hann kveðst reyndar ekki
hafa verið í brúnni þegar frímerkin
bárust, sem er þó kyndugt vegna
þess að þá var hann enn í vinnunni.
Einnig er athyglisvert að fjár-
málaráðuneytið heldur því bæði
fram að hafa ekki fengið frímerkin
og að hafa sent frímerkin aftur til
póstsins til eyðileggingar (fyrir
sanngirni sakir má taka fram að þar
talar sitt hvor maðurinn hjá ráðu-
neytinu). Hjá póstinum kannast
menn vitaskuld ekki við að hafa
fengið frímerkin aftur í hendur. Frí-
merkjasafnarar hljóta hins vegar að
gleðjast yfir því að áhugamál þeirra
verði skyndilega fréttamatur.
Frímerkjasöfnun eráhugamál, sem
fæstum dettur í hug að
reyni á viðkvæmar
taugar, og undantekn-
ing að í þeim heimi sé
að finna efnivið í
spennusögur. Í tíma-
ritinu Der Spiegel var í
liðinni viku rakin at-
burðarásin í kringum
lítið frímerki af Aud-
rey Hepburn sem ætti
ekki að vera til en er
efni í reyfara. Myndin
á frímerkinu er tekin
úr kvikmyndinni
Breakfast at Tiffany’s
og sýnir Hepburn í
hlutverki Holly Golightly með glað-
legan svip og vindlingamunnstykki
milli varanna. Þýski pósturinn hugð-
ist setja merkið á markað í október
2001, en Sean, sonur leikkonunnar
frá hjónabandi hennar og Mels Fer-
rers, ákvað á síðustu stundu að leyfa
ekki notkun myndarinnar. Því var
hætt við, en hins vegar höfðu verið
prentaðar þrjár arkir af frímerkinu
sem sýnishorn. Ein þeirra er enn í
fórum póstsins, en tvær voru sendar
fjármálaráðuneytinu og þar fór eitt-
hvað úrskeiðis.
x x x
Walter Hübner er áttræður ogbýr í Frankfurt. Í janúar árið
2005 komst hann yfir eintak af frí-
merkinu með Audrey Hepburn.
Hann setti frímerkið í safnið sitt og
merkti við: „Ekki á skrá.“ Þegar
hann sá frétt um annað frímerki
sömu gerðar áttaði hann sig á að hér
væri eitthvað sérstakt á ferðinni. Nú
er vitað um þrjú í viðbót, sem hafa
verið notuð og stimpluð. Frímerkið
 

víkverji skrifar | vikverji@mbl.is