Morgunblaðið - 10.06.2007, Blaðsíða 82

Svo hugsaði ég:
hommi, lagasmiður,
dópisti og þá vissi ég hvert
ég ætti að leita … 84
»
reykjavíkreykjavík
Eftir Árna Matthíasson
arnim@mbl.is
S
töllurnar í amiinu hafa verið á ferð og
flugi árum saman, ýmist við að hita
upp fyrir Sigur Rós, að aðstoða
sveitina við upptökur eða spila með
henni á tónleikum. Meðfram þessu
hefur amiina síðan verið að koma saman sóló-
efni smám saman, taka upp lög á plötu og undir-
búa útgáfu hennar. Í vor hófst svo nýr kafli í
sögu amiinu, því þá fór hún í tónleikaferðir í eig-
in nafni til Bandaríkjanna og Bretlands. Frek-
ari spilamennska er framundan á árinu – allt
gert til að kynna nýja plötu, fyrstu breiðskífuna,
Kurr, sem kemur út á morgun.
Lengi á leiðinni
Eins og getið er kemur platan út á morgun
hér á landi, en 18. júní í Evrópu og um heim all-
an reyndar, meira og minna, en þó 19. í Banda-
ríkjunum. Segja má að platan hafi verið býsna
lengi á leiðinni og þær stöllur María Huld
Markan og Sólrún Sumarliðadóttir rifja upp að
þær hafi lokið við að mixa plötuna í ágúst í
fyrra. „Svo það hefur ekkert gerst síðan það
kom smáskífa 1. des 2004,“ segir Sólrún og dæs-
ir og María heldur áfram: „Við vorum orðnar
leiðar á að segja að platan færi að koma bráð-
um, það fór bara svo mikill tími í samninga og
annan bisness, við urðum bara að bíða.“
Þær biðu þó ekki lengur en þörf krafði, því
þegar þær héldu í tónleikaferð um Bandaríkin
fyrr í vor lét þær framleiða nokkuð af diskum til
að hafa í farteskinu, enda segja þær ómögulegt
að hafa ekki eitthvað til að selja á tónleikum.
Allir eru eins
Á undanförnum árum hafa þær amiinu-
stöllur farið um heim allan með Sigur Rós og
fengið mikla reynslu, komist að því að fólk er
eins allstaðar í heiminum þó umhverfi þess sé
kannski ólíkt. Þær segja til að mynda að það
hafi verið gríðarlega spennandi að koma fyrst til
Japans, en nú hafi þær komið þangað nokkrum
sinnum og þá er Japan eins og hvert annað land.
Það gefur þó óneitanlega sérstaka stemmningu
að vera á sinni eigin tónleikaferð, að vera að að-
alnúmerið, að kynna eigin tónlist, segja þær og
rifja upp hvað þeim þótti ótrúlega spennandi að
sjá sína fyrstu röð í ferðinni, að sjá að það var
fólk komið í röð til að fylgjast með amiinu.
Umsagnir um tónleika amiinu í Bandaríkj-
unum og Bretlandi hafa verið einkar lofsam-
legir og sumir gagnrýnendur hafa lýst þeim
nánast sem helgistund þar sem allir hafi verið
heillaðir frá fyrstu tónum. „Það er gaman að
finna að fólk er að hlusta og að það hefur skilað
árangri sem við erum að gera, það gefur okkur
mjög mikið,“ segir María og Sólrún bætir við að
það sé ekki síst skemmtilegt í ljósi þess hvað
platan hafi verið lengi í fæðingu. „Það er líka
mikilvægt að fá staðfestingu á því að við séum á
réttri leið,“ segir hún og heldur svo áfram:
„Fólk hefur alltaf tekið vel á móti okkur og okk-
ur hefur gengið vel að tengjast því.“
María tekur í sama streng: „Fólk er tilbúið að
hlusta og það er ómetanlegt, Vissulega er mað-
ur stundum í svartsýniskasti, efast um að fólk
gefi sér tíma til að hlusta á svo hljóðláta og fín-
gerða, brothætta tónlist, en að má ekki vanmeta
fólk, það vill fá eitthvað vandað.“
Ofursjóaðar og sviðsvanar
Eftir svo mikið ferðalög með Sigur Rós og
síðan tónleikaferðir þar sem amiina er í aðal-
hlutverki mætti búast við að þær séu orðnar of-
ursjóaðar og jafnvel nett kærulausar á sviðinu,
en það er öðru nær. Þær segja að það sé mikið
mál að láta allt ganga upp í svo brothættri tón-
list. „Við þurfum til dæmis að skipuleggja laga-
listann mjög vel eftir sviðinu og hvernig við get-
um sem best hreyft okkur á milli hljóðfæra, því
það má ekkert út af bregða. Við erum búnar að
læra hvernig bjarga má smáslysum, bregðast
við ef eitthvað fer aðeins úrskeiðis, og svo erum
við líka farnar að geta talað aðeins við áheyr-
endur milli laga,“ segja þær og kíma. Bæta við
að þegar þær fari á svið séu þær komnar í bún-
inga, klæði sig upp og stígi inn í ákveðna kó-
reógrafíu.
Eins og getið var eru þær stöllur nýkomnar
heim úr stuttri tónleikaferð um Bretland og þar
áður fóru þær um Bandaríkin. Þær ætla ekki að
spila meira í útlandinu í bili, það sé ekkert við að
vera nema á útihátíðum á sumrin og þeirra tónlist
henti ekki vel fyrir slíka spilamennsku. „Okkur
langar að vinna að einfaldara setti, en það er enn
bara hugmynd,“ segir María og bendir á að til að
spila á útihátíð þurfi menn að stilla magnarana á
tíu, en hún sé með sinn gítarmagnara á hálfum
þegar þær spila á tónleikum.
Bakteríusmit
Eftir að útihátíðavertíðinni lýkur fara þær
aftur af stað, leggjast aftur í ferðalög í sept-
ember og verða á ferðinni til jóla. „Þetta er
baktería,“ segir María, „og hálfgert ástar/
haturs fyrirbæri, margir ókostir, en þó fleiri
kostir.“
„Það er mjög sérstök tilfinning að vera í tón-
leikaferð,“ segir Sólrún. „Þetta er ákveðið rót-
leysi, en þó mjög skipulagt. Maður skilur allar
hversdagsáhyggjurnar eftir heima og það er því
oft slökun í því að fara á tónleikaferð. Svo eru
það forréttindi að fá að spila fyrir fólk úti um all-
an heim,“ segir hún og María tekur undir það.
„Tónleikar eru flutningur á tilfinningum, við er-
um að miðla tilfinningum til fólks og gott þegar
maður kemst að því að það tekur við þeim. Við
reynum alltaf að hitta fólk eftir tónleika, seljum
sjálfar diska eftir tónleikana og þá tala margir
við okkur. Það var erfitt að byrja á því, þarf oft
átak að geta hitt fólk eftir tónleika, en það er
ótrúlega hollt að hitta fólkið sem stendur í bið-
röð til að sjá okkur, að tala við það og muna
hvers vegna maður stendur í þessu öllu saman.“
Við þetta er svo því að bæta að þótt amiina
ætli ekki að spila í útlandinu í sumar heldur
sveitin tónleika hér á landi, nánar tiltekið út-
gáfutónleika, sem haldnir verða í Iðnó 21. júní
næstkomandi.
Fólk er tilbúið að hlusta
Tilfinningar
Stöllurnar í amiinu;
Hildur Ársælsdóttir,
María Huld Markan,
Edda Rún Ólafsdóttir
og Sólrún Sumarliðadóttir.
Ljósmynd/Egill Kalevi Karlsson