Morgunblaðið - 12.06.2007, Síða 25

Morgunblaðið - 12.06.2007, Síða 25
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. JÚNÍ 2007 25 ✝ Jón AntonSkúlason fædd- ist í Keflavík 22. ágúst 1916. Hann lést á Landspít- alanum í Fossvogi 4. júní síðastliðinn. Foreldrar hans voru Skúli Högna- son, byggingameist- ari í Keflavík, f. 1887, d. 1936 og Guðrún Jónsdóttir, f. 1885, d. 1974. Jón kvæntist 4. júní 1949 Ingu Gröndal, f. 28. ágúst 1925. Börn þeirra eru: 1) Skúli, við- skiptafræðingur, forstöðumaður Fyrirtækjaskrár Ríkisskattstjóra, f. 26.3. 1950, maki Sigríður Björg Einarsdóttir, skrifstofustjóri Sorpu, f. 21.3. 1952. Börn þeirra eru a) Inga Rós, viðskiptafræð- ingur. f. 27.2. 1976, maður henn- ar er Pétur Kristjánsson, blikk- Hann vann sem rafmagnsverk- fræðingur hjá Laur. Knudsen A/S og Titan A/S í Danmörku og sem aðstoðarmaður við KTH í Stokk- hólmi, þar til hann flutti heim í stríðslok. Við heimkomu hóf Jón störf við Landssíma Íslands 1945, fyrst sem verkfræðingur í radíótækni, síðar símtækni, og yfirverkfræð- ingur símtæknideildar. Hann var skipaður póst- og símamálastjóri 1971 og sinnti því starfi til 1986, er hann lét af störfum vegna ald- urs. Samhliða störfum sínum hjá Landssíma Íslands kenndi Jón við Loftskeytaskólann 1945-46 og 1947-48 og Menntaskólann í Reykjavík 1954-55. Jón sat í stjórn VFÍ 1952-1954 og var formaður RVFÍ árið 1956. Hann var formaður stjórnar námssjóðs J.C. Möller 1974-1989. Hann var virkur félagi í Frímúr- arareglunni í áratugi. Jón var heiðursfélagi RVFÍ. Útför Jóns fer fram frá Dóm- kirkjunni í dag og hefst athöfnin kl 15. smiður, f. 25.2. 1971, þeirra börn eru Íris Björg og Anton Ingi, b) Jón Pétur, BA í sálfræði og lög- reglumaður, f. 1.7. 1982. 2) Stefán, f. 25.9. 1953, d. 11. október sama ár. 3) Helga, ráðgjafi hjá Capacent, f. 21.9. 1954, maki Stefán Sigurðsson, verk- fræðingur, f. 27.6. 1953. Dætur þeirra eru a) Dóra, knatt- spyrnukona og nemi í Malmö í Svíþjóð, f. 27.4. 1985, b) Anna, nemi, f. 9.4. 1989. Jón ólst upp í Keflavík, en flutti til Reykjavíkur er hann hóf nám við Menntaskólann í Reykjavík. Að loknu stúdentsprófi 1937 sigldi hann til Kaupmannahafnar og lauk námi sem rafeindaverk- fræðingur frá DTH 1943. Mánudaginn 4. júní kvaddi elsku- legur tengdafaðir minn Jón Anton Skúlason þennan heim. Þar kvaddi mikill sómamaður sem ætíð hafði lifað með virðingu og reisn. Hann braust til mennta með mikilli elju og dugnaði og lagði áherslu á að íþyngja sem minnst fjölskyldu sinni á námsárum sínum. Þannig lifði hann alla tíð sjálfstæður og óháður. Þegar ég kom inn í fjölskylduna var ég hálf feimin við þennan virðu- lega mann, en það bráði fljótt af vegna þeirrar hlýju og hreinskiptni sem hann sýndi Jón var mjög jákvæður maður og þakklátur fyrir allt sem fyrir hann var gert bæði stórt og smátt. Hann naut lífsins lystisemda, en þó alltaf í hófi. Enginn matur var vondur í hans augum heldur gat verið „inter- esant“. Hann var mikill fjölskyldumaður og naut samskipta við börn sín og af- komendur þeirra og veitti það honum mikla ánægju að fylgjast með þeim þroskast og dafna. Hann bar sig eins og hefðarmaður hnarreistur og alltaf fallega klæddur. Það var mikið jafnræði með þeim heiðurshjónum Jóni og Ingu og alltaf notalegt að vera samvistum við þau bæði heima og heiman. Það eru forréttindi að lifa með fólki eins og þeim. Þakka samvistirnar. Þín tengdadóttir, Sigríður B. Einarsdóttir. Nú hefur þú, elskulegi afi, langafi og vinur, kvatt í hinsta sinn. Okkur er efst í huga hversu glaður og jákvæður þú varst og hversu vel þú fylgdist með okkur og sá áhugi sem þú sýndir því sem á daga okkar dreif. Alltaf tókstu okkur fagnandi þegar við litum í heimsókn til þín og ömmu og alltaf þótti okkur gaman að koma. Ég man hvað þú varst stoltur og ánægður þegar ég útskrifaðist sem stúdent fyrir 10 árum en sama ár áttir þú 60 ára stúdentsafmæli. Afi, við minnumst þín sem hlýs og hæfi- leikaríks afa, ekki síst minnumst við þess hversu gaman þú hafðir af því að bregða fyrir þig dönskunni og frönsk- unni. Takk fyrir allar samverustundirn- ar sem við áttum saman. Við eigum svo ótal margar góðar minningar og komum alltaf til með að geyma þær í hjarta okkar. Elsku amma, megi Guð styrkja þig. Inga Rós, Pétur, Íris Björg og Anton Ingi. Elsku afi minn. Ég mun alltaf minnast orða þinna og þú átt gullinn stað í hjarta mínu. Í mínum augum varst þú maðurinn sem vissir allt, gast allt og öllum þótti vænt um. Ég er svo stolt af þér. Styrktarhönd í blíðu og stríðu. Ég mun ævinlega vera þakklát fyrir að hafa verið stelpan þín og lært af þér elsku afi. Þú kenndir mér á lífið og til- veruna. Þú varst alltaf svo jákvæður og bjartsýnn, elsku afi, gladdist yfir litlu hlutunum og þér var svo annt um fólkið í kringum þig. Augun þín geisl- uðu ætíð af lífsgleði þegar við hitt- umst og ég get sagt þér það, afi minn, að mín augu geisluðu líka og hjartað brosti í hvert sinn ég var hjá þér. Takk fyrir allt sem þú kenndir mér og þá gleði sem þú gafst í mitt líf. Þú skildir eftir blóm hjá hverjum þeim sem naut návistar þinnar. Elska þig alltaf. Þín, Dóra. Jóni Skúlasyni kynntist ég ungur sem eiginmanni náinnar frænku og föður góðs vinar, Skúla. Návist við Jón var mjög gefandi og þægileg. Frá öndverðu virtist mér Jón líta á okkur frændurna sem nokkurn veginn full- gildar persónur með þolanlegri skyn- semi. Ég var tíður gestur í húsi Jóns og Ingu á þessum tíma. Af einstökum viðburðum í æsku minnist ég þeirrar stundar er Jón bauð fjölskyldu sinni ásamt undirrit- uðum í bíóhús, Háskólabíó sem þá var nýbyggt, til þess að sjá stórmyndina Arabíu-Lawrence. Í framhaldi af kvikmyndasýningunni var hafin um- ræða um gang mála í löndum araba og Tyrkja. Þetta var mikill viðburður í þá daga sem ég minnist ennþá með virðingu. Jón Skúlason var fyrirmyndar embættismaður og gegn þjóðfélags- þegn. Hann var alþýðlegur og hafði í frammi einkar ljúfmannlega fram- komu. Þó var hann agaður í samræmi við það sem best gerist meðal heims- borgara. Hann stjórnaði stóru ríkis- fyrirtæki með sóma, var sigldur vítt um heim. Þetta var á þeim tíma sem Póst- og símamálastofnun var ein- göngu rekin í þágu neytenda og kappkostað var að veita góða og ódýra þjónustu. Jón var mikill áhugamaður um hvers konar þjóðfélagsmál og fylgdist vel með þeim allt til hinstu stundar. Hann var að sínu leyti framtakssam- ur og lét verkin tala þegar svo bar við. Frönsk menning og tækni var hon- um einkar hugleikin. Þetta kom m.a. fram í ströngu vali hans á bifreiðum sem þar eru framleiddar. Framganga Jóns til umbreytinga á samfélagi okkar var drjúg og gæfu- söm. Megi fjölskylda Jóns Skúlasonar eiga góða framtíð fyrir höndum. Benedikt Björnsson Bjarman. Við Jón A. Skúlason hittumst fyrst til samstarfs í nóvember 1978 við stofnun nýrrar félagsdeildar Frímúr- arareglunnar á Íslandi í Keflavík og svo sem mér stóð sú athöfn nærri hjarta mátti vel finna það á Jóni að hann kunni starfanum einnig mjög vel, einmitt í Keflavík og kunni þar að sjálfsögðu æði vel skil manna og mál- efna. Jón kom þar sem endranær fram af þeirri hógværð og yfirvegun, sem mér fannst ætíð síðan í kynnum okk- ar vera aðalsmerki hans auk nota- legrar og góðgjarnrar kímni þess sem kann góð skil mannlegra sam- skipta, en getur jafnvel við hátíðleg og/eða alvarleg atvik kallað fram þægilega glaðværð svo sem til að brjóta upp á stundum nokkuð þyngra yfirbragð líðandi stundar. Jón var í daglegu lífi maður hlaðinn störfum og miklum trúnaði bæði sem opinber starfsmaður viðamikils emb- ættis sem og annarra starfa sem hon- um í krafti menntunnar sinnar var fyrir trúað. Í stjórn Frímúrarareglunnar á Ís- landi sat hann sex ár eða allt til hann lét þar af starfi við aldursmörk emb- ættismanna Reglunnar. Þar áður mörg ár sem embættismaður Lands- stúkunnar og enn fyrr ritari stjórn- arinnar og þakkar nú Regla hans enn mikilsverð störf hans á hennar veg- um og vottar aðstandendum hans samúð. Vegna samveru okkar og sam- starfs í stjórn Reglunnar áttum við Jón A. Skúlason oft á tíðum ýmiss samskipti og vorum af því tilefni stundum sessunautar við fundar- eða veisluborð og minnist ég margra slíkra ánægjustunda og skrafs um heima og geima enda var Jón fróður bæði um lönd og þjóðir og kunni einn- ig frá margri skondinni sögu að segja og skil breytilegra og mismunandi siða og venja frá margvíslegum stöð- um. Skiptumst við stundum á upplýs- ingum og athugunum þessu tengt og vantaði þegar svo bar við sjaldnast umræðuefni. Við reglubræður Jóns A. Skúlason- ar söknum nú bróður í stað og vottum honum við leiðarlok virðingu okkar og þökk og konu hans Ingu Gröndal og ástvinum hans öllum samúð og hlut- tekningu. Einar Birnir. Fyrstu kynni mín af Jóni Skúlasyni voru þegar mér var vísað til skrifstofu hans við ráðningu til Landsímans á miðju ári 1956. Það var ljúfur, kurteis og viðfelld- inn maður sem vísaði mér til sætis við skrifborð andspænis hans borði. Þarna upphófst samstarf okkar sem varði í þrjátíu ár og vinátta skapaðist sem entist æ síðan. Fyrsta verkefnið sem hann fól mér var að kynna mér sögu símans, því eins og hann orðaði það: „Framtíðin byggist á því að þekkja hið liðna.“ Á þessum tíma var Jón yfirverk- fræðingur símatæknideildar en verk- efni deildarinnar var að skipuleggja, áætla kostnað og byggja línur og sím- stöðvar. Tækniþróunin var mjög hröð á næstu árum og undir stjórn Jóns og Sigurðar heitins Þorkelssonar, yfir- verkfræðings radíódeildar, voru byggð ný og endurbyggð fjarskipta- kerfi um land allt. Árið 1971 varð Jón Póst- og síma- málastjóri og Sigurður framkvæmda- stjóri tæknideildanna en hann var einnig mjög hæfur verkfræðingur og góður maður. Samstarf þeirra var mjög árangursríkt. Jón var mér frá upphafi góður leið- beinandi, enda kallaði ég hann oft „maestro“. Í þrjátíu ára samstarfi okkar kynntist ég Jóni vel. Hann var maður sanngjarn og strangheiðarleg- ur. Jón var virðulegur og hélt sínum glæsileik fram á síðustu daga. Aðeins viku fyrir andlát hans fórum við sam- an á mánaðarlegan kaffifund með fyrrverandi samstarfsmönnum. Hann kunni vel að meta að hitta gamla fé- laga og þeir hann, voru þá rifjaðir upp liðnir tímar og hvernig fjölbreytt verkefni höfðu verið leyst ýmist við erfiðar eða ánægjulegar aðstæður. Erlendir póst- og símamenn luku ætíð miklu lofsorði á samskiptin við Jón Skúlason. Jón var alltaf þægilegur, velviljaður og vandur að virðingu sinni í gerðum og framkomu enda ætíð farsæll í starfi sínu fyrir land og þjóð. Ég sendi fjölskyldu Jóns og sér- staklega hans góða lífsförunaut og eiginkonu, Ingu Gröndal, mínar innilegustu samúðarkveðjur og óska þeim öllum farsældar. Ólafur Tómasson. Jón Anton SkúlasonElsku Salvör, Halla, Sæmi og aðr-ir aðstandendur. Ykkur votta ég mína dýpstu samúð. Megi almátt- ugur guð styrkja ykkur á þessum erfiðu tímum. Hildur Eva. Elsku hetjan okkar! Það er erfitt að trúa því að þú sért farin frá okkur. Á stundum sem þessum rifjast upp svo margar minningar. Við munum svo vel eftir þér þar sem þú dröslaðist um pínulítil alltaf með duluna þína með þér og fórst ekkert án hennar. Eða þegar þið fjölskyld- an voruð búin að eignast gæsina Palla sem gæludýr og þú hljópst um garðinn og hann á eftir þér eins og hundur. Þú varst alltaf svo mikill dýravinur elsku Lóa! Tókst meira að segja fuglinn hennar Lenu Dóru í fóstur sem hafði alltaf verið hálf- trekktur og viti menn, eftir nokkrar vikur hafði þér tekist að temja hann. Seinna fékkstu svo kisann þinn sem þú gast varla verið án, fór hann því í ófáa bíltúra milli Lyngholts og Reykjavíkur með þér. Sumarið eftir 16 ára afmælið þitt kom svo skellurinn þegar þú veikt- ist. Af þínu æðruleysi tókstu á við veikindin með ótrúlegum hætti. Allt- af fékk maður bros frá þér þegar við hittumst og alltaf skein jákvæðnin og baráttuviljinn í gegn. Þú ætlaðir þér alltaf að standa uppi sem sig- urvegari í þessari baráttu og um tíma tókst þér það. Veikindin tóku sig svo upp aftur öllum að óvörum og hélt þrauta- gangan áfram fram að síðasta degi. Elsku Lóa okkar, það er yndislegt að hafa fengið að þekkja þig og hef- ur það þroskað okkur á svo margan hátt. Við söknum þín sárt og þú skilur eftir þig stórt skarð sem ekki verður fyllt. Guð geymi þig elsku frænka. Ég sendi þér kæra kveðju, nú komin er lífsins nótt. Þig umvefji blessun og bænir, ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því þú laus ert úr veikinda viðjum, þín veröld er björt á ný. Ég þakka þau ár sem ég átti þá auðnu að hafa þig hér. Og það er svo margs að minnast, svo margt sem um hug minn fer. Þó þú sért horfinn úr heimi, ég hitti þig ekki um hríð. Þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sigurðardóttir.) Elsku Halla, Sæmi og Salvör, megi Guð vefja ykkur ást og hlýju og bera ykkur yfir mesta söknuðinn. Minningin um hetjuna okkar mun lifa í hjartanu alla okkar lífsleið. Lena Dóra, Kristján, Bjarki, Linda Björk og fjölskyldur. Guðbjört Lóa Sæmundsdóttir frá Lyngholti – Læk í Dýrafirði, bernskustöðvum okkar beggja 20 ára (þótt áratugir skilji á milli), er dáin eftir hetjulega baráttu við krabbamein. Skráðar og óskráðar sögur þeirra er heyja baráttu við illvíga sjúk- dóma einkennast yfirleitt af mann- viti, dómgreind og kærleika þótt þráður framtíðar, lífs og manndáða slitni. Þannig var líka saga glæsi- legu stúlkunnar Guðbjartar Lóu til hinstu stundar frá 16 ára aldri. Nú falla heit daggartár frá himni á blómin hennar Lóu heima – því brosa þau móti sól – eins og Lóa þráði er hún fór um þau varfærnum græðandi höndum. Tár sárrar sorg- ar í umkomuleysi okkar væta vanga og lífið verður spurn. Innst í hugum okkar hlýtur að bærast sú vissa að máttur kærleikans fylgir ungri sál til æðri heima. Því verða djúpstæðar samúðar- kveðjur til Höllu, Sæmundar og Sal- varar, yngri systur Lóu, Guðbjartar ömmu og annarra syrgjenda bland- aðar einlægri gleði yfir svo kær- leiks- og lærdómsríkri minningu sem Lóa skildi eftir sig. Jenna Jensdóttir ✝ Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma, HILDIGUNNUR SIGURÐARDÓTTIR, Hamraborg 14, lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi föstudaginn 8. júní. Útförin fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn 15. júní kl. 13.00. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem viljast minnast hennar er bent á Barnaspítalasjóð Hringsins, sími 543 3724. Jónas Jónsson, Hulda Jónasdóttir, Jónas H. Þorgeirsson, Hildigunnur Jónasdóttir, Hrafnhildur Jónasdóttir. ✝ Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, INGUNN EIRÍKSDÓTTIR, Skúlagötu 20, Reykjavík, lést á Landspítalanum í Fossvogi föstudaginn 8. júní. Útförin fer fram frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði föstudaginn 15. júní kl. 11.00. Gunnar Randrup Valdimarsson, Steinunn Þorsteinsdóttir, Hreinn Gunnarsson, Agnes Jónsdóttir, Jón Ólafsson, Eyrún Jónsdóttir, Stefán Stefánsson, Guðmundur Jónsson, barnabörn og barnabarnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.