Morgunblaðið - 14.06.2007, Blaðsíða 34

34 FIMMTUDAGUR 14. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Einar Hall-dórsson fæddist
í Vestmannaeyjum
2. júní 1923. Hann
lést á Hrafnistu í
Reykjavík aðaf-
ararnótt 7. júní síð-
astliðins. Foreldrar
hans voru Elín Sig-
urðardóttir, f. 1899,
d. 1966, og Halldór
Jón Einarsson, f.
1894, d. 1972. Þau
voru bæði ættuð frá
Rauðafelli í Austur-
Eyjafjöllum en
bjuggu allan sinn búskap í Vest-
mannaeyjum. Systur Einars eru
Sigríður Jakobína, f. 1921, d.
1977, og Guðrún Súsanna, f. 1929.
Einar kvæntist hinn 26. desem-
ber 1946 Sigrúnu Bjarnadóttur, f.
11. apríl 1928. Foreldrar hennar
voru Þórunn Gísladóttir frá Mos-
felli, f. 1894, d. 1940, og Bjarni
Bjarnason frá Hofi Öræfum, f.
dórsson. 3) Elín, f. 5. febrúar 1951,
gift Jóni Gunnlaugssyni. Synir
þeirra eru: a) Gunnlaugur Jóns-
son, í sambúð með Kristínu Hall-
dórsdóttur, þau eiga soninn Jón
Breka. b) Stefán Jónsson. 4) Ingi-
björg, f. 19. apríl 1955. 5) Birna, f.
13. janúar 1966, í sambúð með
Guðmundi Helga Þorsteinssyni.
Börn þeirra eru Lára Líf og Einar
Lár.
Einar ólst upp í Eyjum, en um
tvítugt lagði hann leið sína til höf-
uðborgarinnar til að nema við
Verzlunarskólann og ekki síst til
að spila knattspyrnu með Val,
enda var sú íþrótt hans uppáhald.
Hann starfaði lengst sem skrif-
stofustjóri hjá Björgun ehf., en
átti einnig trilluna Sæbjörgu sem
hann gerði út til fjölda ára ásamt
æskuvini sínum, Ástþóri Mark-
ússyni. Var sjómennskan hans
áhugamál og einnig tekjulind í
lífsins ólgusjó. Kartöflurækt, lax-
og skotveiði var honum einnig
einkar hugleikin.
Einar verður jarðsunginn frá
Áskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
1891, d. 1977. Systir
Sigrúnar var Þór-
halla Ingibjörg, f.
1929, d. 1931.
Síðari kona Bjarna
var Jónína Dagný Al-
bertsdóttir, f. 1904,
d. 1977.
Börn Einars og
Sigrúnar eru: 1) Þór-
unn, f. 4. október
1946, gift Richard
Kelley. Börn þeirra
eru: a) Eileen Grace,
gift Eric Lundquist,
börn þeirra eru Kel-
ley Ann og Kenny. b) Richard
yngri, kvæntur Töru Kelley, dótt-
ir þeirra er Rhyse Eileen. Þau eru
öll búsett í Bandaríkjunum. 2)
Halldór, f. 23. desember 1947,
kvæntur Esther Magnúsdóttur,
börn þeirra eru: a) Bergþóra Hall-
dórsdóttir, í sambúð með Óskari
Péturssyni, þau eiga soninn Hall-
dór Inga. b) Einar Bjarni Hall-
Elsku pabbi.
Í dag kveðjum við þig með sorg
og með friði. Þú varst hetjan okkar
systkinanna og mömmu. Þú gekkst
að hverju verkefni með þolinmæði
og einbeitingu, og markmiðið var að
klára. Á þann veg tókst þú okkur
systkinin með þér í eitt af uppá-
haldsverkum þínum – kartöflurækt.
Við fylgdum þér eins og ungar á
eftir andamömmu.
Það ríkti glaðlegt andrúmsloft
heima á Ljósvallagötu þegar jólin
nálguðust og þú málaðir og gerðir
heimilið okkar fínt. Gleðin var ekki
síðri þegar Valur vann fótboltaleik
og þú og liðsfélagarnir komuð heim
í kaffi eftir leik. Fótboltadagar þínir
eru eftirminnilegir. Við fengum
ekki alltaf að fara á leikina, en við
fylgdumst með umferðinni inn og út
af Melavellinum úr glugganum
heima.
Pabbi, þú varst sérstaklega
reglusamur með alla pappíra og
eins flest annað. Öll skjöl fóru í
möppur og ég held svei mér þá, að
ég hafi eitthvað lært af þér í þeim
efnum!
Þú meira og minna byggðir húsið
okkar í Norðurbrún og fékkst okk-
ur systkinin í lið með þér. Þar
fengu yngri systkinin að blómstra
og þar voru margar fagnaðarstund-
ir með börnum þínum, barnabörn-
um, ættingjum og vinum.
Frá Norðurbrúninni horfðum við
út á sjóinn sem alla tíð heillaði þig.
Og á Sæbjörginni veiddir þú marga
góða ýsuna og tókst okkur með í
skemmtiferðir.
Pabbi, ég er ákaflega glöð að ég
fékk að knúsa þig fyrir fjórum
stuttum vikum síðan. Við Rick, Ei-
leen og Eric, Rick og Tara og litlu
barnabarnabörnin þín Kelley Ann,
Kenny og Rhyse kveðjum þig með
miklu þakklæti fyrir samfylgdina og
fyrir allt sem þú kenndir okkur og
fylgir okkur í framtíðinni.
Guð blessi þig.
Þórunn (Tóta).
Á kveðjustund er það fyrst og
fremst þakklæti sem fyllir hugann.
Þakklæti fyrir það að hafa átt jafn-
vandaðan mann fyrir föður og þú
varst ávallt. Heiðarleiki og tryggð
var það sem einkenndi þig mest,
auk mikillar vinnusemi. Starfs-
stúlka í Björgun hf., þar sem þú
starfaðir stóran hluta starfsævinn-
ar, orðaði það svo í mín eyru; það
voru mín forréttindi að starfa með
Einari Halldórssyni. Starfsvett-
vangarnir voru tveir, hinn fyrri
Gísli Jónsson og Co. og síðan hjá
Björgun hf. þar sem Einar starfaði
á meðan heilsan leyfði. Þó ævistarf-
inn hafi fyrst og fremst legið á því
sviði að stjórna skrifstofuvinnu hjá
tveimur fyrirtækjum, þá hefði pabbi
ekki síður notið sín sem skipstjóri á
fiskiskipi. Um langt árabil gerðu
hann og æskuvinur hans úr Eyjum,
Ástþór Markússon út trillu sem
tómstundagaman og til þess að
drýgja tekjurnar, sem byrjaði með
skelinni Lundey og endaði með Sæ-
björgu þriðju sem allar báru ein-
kennisstafina RE-315. Sameiginleg-
ur vinur þeirra úr Eyjum, Leifur
Arnbjörnsson, átti um tíma þátt í
þessari útgerð þeirra og oft voru
það brottfluttir Eyjapeyjar sem
reru með túr og túr. Á sjónum naut
pabbi sín afar vel og þannig var
reyndar um hvers kyns veiðar sem
hann lagði fyrir sig. Stangaveiði í
vötnum og ám, skotveiði og lunda-
veiði með háf og aflakló var hann
svo af bar.
Einar Halldórsson var Vest-
mannaeyingur af bestu gerð, kjarn-
yrtur þegar við átti. Hann var ekki
allra en gagnvart þeim sem hann
tók ástfóstri við varaði eilíf tryggð.
Eyjarnar með alla sína fjölbreytni
buðu upp á allt sem peyja gat
dreymt um. Íþróttir voru hans
stóra áhugamál, jafnt frjálsar
íþróttir sem fótbolti. Hann varð
fyrstur Eyjamanna til að leika með
landsliðinu í fótbolta í leik gegn
Finnum 1948 sem jafnframt var
fyrsti sigurleikur Íslands í þeirri
grein. Eftir að hafa vanist því að
pabba varð hreinlega ekki misdæg-
urt voru það mikil viðbrigði þegar
heilsunni tók að hraka fljótlega eftir
sjötugsafmælið fyrir fjórtán árum.
Þrátt fyrir erfið veikindi og viðvar-
andi dvöl á sjúkrabeði heyrði ég
hann aldrei kvarta, nei aldrei.
Þannig var hann harðger og líka
þrjóskur. Biði einhver bátsverja um
hvort ekki væri kominn tími til að
halda í land var hann þeim mun lík-
legri til að stíma aðeins lengra frá
landi í leit að næstu töku. Það átti
ekki við Einar skipstjóra að koma í
land nema að hólfin væru full af
fiski eða því sem næst. Allt hefði
þetta þó getað endað svo löngu fyrr
hjá okkur báðum einn örlagaríkan
laugardag fljótlega upp úr hádegi
fyrir einum 45 árum þegar ég fékk
kastspjót í gegnum hægri fótinn,
milli stóru táar og þeirrar minnstu í
leik úti á Melavelli og þú flæktir
löppinni í keðjuna í keðjukassa
Sandeyjar í þann mund sem akker-
inu var slakað. Þitt lán var að kloss-
inn sem þú varst klæddur var illa
eða óreimaður, mitt lán var að
standa ekki metranum framar.
Það var ekki aðeins ég, sem eini
sonurinn í fimm systkina hópi, sem
hef fyrir mikið að þakka, Esther
varð þeirrar gæfu aðnjótandi að
verða þín tengdadóttir og er ævar-
andi þakklát fyrir samfylgdina, hún
kunni alla tíð að meta þína miklu
mannkosti.
Þið mamma áttuð ástríkt hjóna-
band saman og getið stolt litið yfir
farinn veg.
Takk fyrir allt og við sjáum síðar.
Halldór.
Vornótt og spegilsléttur Faxafló-
inn; pabbi á leið á sjó eftir stutta
hvíld að lokinni sinni daglegu vinnu.
Þannig var hann í essinu sínu, elsk-
aði sjóinn og ekki síður það að færa
björg í bú: spriklandi nýjan fisk,
sem var á borð borinn ásamt kart-
öflum úr eigin ræktun.
Kartöfluræktin var auðvitað sér
kapítuli, við vorum komin með ára-
tuga starfsreynslu á því sviði og
verklag pabba var til fyrirmyndar
enda vorum við alltaf fyrst með
okkar garð, og vorum á leið heim
þegar aðrir voru hálfnaðir, segjum
við!
Pabba var margt til lista lagt,
hann var góður teiknari og hafði
frábæra
rithönd, hann tók upp saumavél
ef á þurfti að halda og að búa til
rúllupylsu var honum jafn auðvelt
og að flaka fisk.
Mikil stemning var á heimilinu
þegar verið var að undirbúa Þor-
láksmessuboðið, sem haldið var
meðan heilsa hans leyfði, með skötu
og tilheyrandi. Þá voru þau sam-
taka pabbi og mamma við undir-
búninginn og iðulega var mann-
margt og fjörugt.
Ferðir okkar í kirkjugarðinn um
jólin koma upp í hugann, notalegt
spjall á göngu í marrandi sólgyllt-
um snjó og hátíðleikinn í loftinu.
Voru ekki alltaf hvít jól?
Góða minningu á ég frá gamlárs-
kvöldi þegar við pabbi vorum að
elda önd í appelsínusósu, sem varð
nú meira svona Grand marnier-
sósa, sem vakti ágæta lukku hjá
heimilisfólkinu, enda tveir kokkar
að smakka til!
Meðan aðrir óku um rykmettaða
og holótta þjóðvegi landsins, þá
voru okkar fjölskylduferðir út á
lygnan sjó á Sæbjörgunni, og tel ég
að það hafi verið góð skipti!
Þó var nú einstökum sinnum far-
ið þjóðveginn, og var þá sumarbú-
staður Sunnu og Atla líklegur við-
komustaður, þar sem nýjungar á
við grillmat voru á borð bornar
fyrst fyrir fjörutíu árum, þegar grill
þekktist vart hér á landi nema í er-
lendum pöntunarlistum.
Það eru forréttindi að eiga góðar
æskuminningar í faðmi stórfjöl-
skyldunnar með pabba fremstan í
flokki, fyrst á Ljósó, þar sem engin
var lognmollan, og oft hátíð í bæ,
t.d. þegar Steina og Chuck komu
frá framandi löndum með ævintýra-
sögur og útlenskt sælgæti. Pabbi
byggði að mestu sjálfur Norður-
brún 18, og þangað fluttum við fjöl-
skyldan 1968 og þótti nú heldur
betur höll, með tvö baðherbergi,
enda var oft biðröð á baðið á Ljósó.
Elskulegur pabbi minn er lagður
upp í sína hinstu siglingu, og kveð
ég hann með virðingu og væntum-
þykju.
Ingibjörg Einarsdóttir.
Minn kæri tengdafaðir Einar
Halldórsson hefur kvatt þessa jarð-
vist eftir langt og farsælt ævistarf.
Með honum er genginn mikill
drengskaparmaður. Með nokkrum
orðum vil ég þakka honum fyrir
ómælda vináttu og góða samfylgd.
Strax við fyrstu kynni var eins og
við hefðum þekkst lengi. Við náðum
vel saman og þar var fótboltinn fyr-
irferðarmikill, en einnig vorum við
miklir áhugamenn um sjósókn og
veiðar og ófáar ferðirnar fórum við
á bryggjurnar til að kanna afla-
brögð og annað sem þar var að ger-
Einar Halldórsson
✝
Útför bróður okkar,
GÍSLA GUÐJÓNSSONAR
bónda í Hrygg
í Hraungerðishreppi,
sem andaðist mánudaginn 4. júní, fer fram frá
Hraungerðiskirkju föstudaginn 15. júní kl. 14.00.
Guðrún Guðjónsdóttir,
Þorbjörg Guðjónsdóttir.
✝
Elskulegur faðir, tengdafaðir, afi, bróðir og mágur,
ATLI VIÐAR JÖRUNDSSON,
Hringbraut 4,
Hafnarfirði,
er látinn.
Jarðsett hefur verið í kyrrþey.
Þökkum þeim sem sýndu okkur vinarhug og samúð.
Guð blessi ykkur öll.
Steinar Örn Atlason, Edda Björnsdóttir,
Sigríður Erla Steinarsdóttir,
Brynja Jörundsdóttir, Birgir Úlfsson,
Guðmundur Jörundsson,
Eiríkur P. Jörundsson, Heiða Viðarsdóttir.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR SIGURBJÖRN KARLSSON,
Bræðratungu 34,
Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans í Landakoti 11. júní.
Útförin fer fram frá Maríukirkju í Breiðholti
þriðjudaginn 19. júní kl. 13:00.
Karl Emil Gunnarsson, Þóra Sigríður Ingólfsdóttir,
Helga Gunnarsdóttir, Jón Hermannsson,
Kristjana Dögg Gunnarsdóttir, Haraldur Haraldsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi, langafi og bróðir,
HJÖRLEIFUR GUÐNASON
frá Oddstöðum,
lést á Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja miðviku-
daginn 13. júní.
Jarðarförin auglýst síðar.
Inga J. Halldórsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn,
barnabarnabörn og systkini hins látna.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GERÐUR AÐALBJÖRNSDÓTTIR
frá Hólabæ,
lést aðfaranótt þriðjudagsins 12. júní á
Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi.
Jarðarför verður auglýst síðar.
Björg Pétursdóttir,
Hafsteinn Pétursson, Sigríður Bjarkadóttir,
Pétur Pétursson, Þorbjörg Bjarnadóttir,
Dagný Pétursdóttir, Þórir K. Agnarsson,
börn og barnabörn.
✝
Okkar ástkæri,
HÁKON FRANKLÍN JÓHANNSSON,
Miðleiti 7,
lést á Landspítala Fossvogi þriðjudaginn 12. júní.
Katrín Hákonardóttir, Arthur Echelberger,
Jóhann Hákonarson, Dagný Jóhannsdóttir,
Erna Hákonardóttir, Gernot Pomrenke,
Tryggvi Franklín Hákonarson,
barnabörn og barnabarnabörn.