Morgunblaðið - 03.07.2007, Blaðsíða 28

28 ÞRIÐJUDAGUR 3. JÚLÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Aðalsteinn Júl-íusson fæddist á
Akureyri 1. ágúst
1925. Hann lést á
heimili sínu í
Reykjavík 19. júní
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Júlíus Júl-
íusson rafvélavörð-
ur á Akureyri, f. á
Hólum í Hjaltadal
6. okt. 1883, d. 22.
feb. 1975, og Mar-
grét Sigtryggs-
dóttir, f. á Klaufa-
brekkum í Svarfaðardal 17. mars
1889, d. 11. okt. 1967. Systkini
Aðalsteins voru Sigtryggur hár-
skerameistari á Akureyri, Alfreð
vélstjóri á Laxárvirkjun og Ak-
ureyri og Sigríður húsfreyja á
Akureyri og eru þau öll látin.
Aðalsteinn kvæntist 3. desem-
ber 1950 Áslaugu Guðlaugs-
dóttur, f. á Akureyri 8. maí 1927.
1954, var verkfræðingur hjá Vita-
og hafnamálaskrifstofunni 1955-
1957. Vita- og hafnamálastjóri
1957-1988. Rak eftir það eigið
ráðgjafarfyrirtæki. Aðalsteinn sat
í Skipulagsstjórn ríkisins frá
1957-1988 og jafnframt í ýmsum
nefndum um vita- og hafnamál og
skipulagsmál.
Aðalsteinn var virkur í starfi
skátahreyfingarinnar frá barn-
æsku, m.a. var hann skátaforingi
í Skátafélagi Akureyrar 1940-
1946, starfaði sem erindreki
Bandalags íslenskra skáta 1946-
1947, sat í mótsstjórn Landsmóts
skáta á Þingvöllum 1962 og var
skátaforingi í skátafélaginu Æg-
isbúum í Reykjavík 1969-1978.
Aðalsteinn hlaut ýmsar við-
urkenningar fyrir störf sín: Ridd-
ari Dannebrogsorðunnar 1966,
Riddari hinnar íslensku Fálka-
orðu 1983, Heiðursfélagi í Al-
þjóðasambandi vitastjórna (IALA-
AISM), Skátakveðjuna og gull-
merki skátafélagsins Ægisbúa.
Aðalsteinn verður jarðsunginn
frá Neskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Börn þeirra eru: 1)
Elín Margrét, f. í
Reykjavík 18. nóv-
ember 1955, d. 5. júlí
1957. 2) Júlíus verk-
efnastjóri Bandalags
íslenskra skáta, f. í
Reykjavík 17. maí
1958, kvæntur Helgu
Hallgrímsdóttur. 3)
Björn Guðlaugur
hjúkrunarfræðingur,
f. í Reykjavík 22.
júní 1963, kvæntur
Björk Hreinsdóttur.
Barnabörnin eru
fimm.
Aðalsteinn lauk stúdentsprófi
frá Menntaskólanum á Akureyri
1946, fyrrihlutaprófi í verkfræði
frá Háskóla Íslands 1950 og prófi
í byggingarverkfræði frá DTH í
Kaupmannahöfn 1953. Aðalsteinn
starfaði hjá ráðgjafarverkfræði-
fyrirtækinu Zeuthen, Heidam &
Hjerk í Kaupmannahöfn 1953-
Margs er að minnast frá þeim
tveim áratugum sem ég hef þekkt
Aðalstein tengdaföður minn. Bæði
hann og Áslaug tóku mér vel strax við
fyrstu kynni og reyndust mér ávallt
vel. Þegar við Júlli fórum að búa var
hann boðinn og búinn að rétta hjálp-
arhönd við ýmsar lagfæringar sem
gera þurfti á íbúðinni áður en flutt
var inn, enda mjög handlaginn. Einn-
ig finnst mér vert að minnast þess
þegar hann gerði upp gömlu borð-
stofustólana okkar og síðar leiðbeindi
hann okkur um handbragðið, þegar
hann treysti sér ekki lengur til þess
að annast það sjalfur og hafði gaman
af. Þegar nafni hans fæddist var ekk-
ert sjálfsagðara en að passa hann
þegar svo bar undir og þegar nokk-
urra mánaða bið varð eftir plássi hjá
dagmóður leit afi eftir stráknum
ásamt ömmu, en þá daga sem amma
var í vinnunni á Þjóðminjasafninu
undu þeir sér tveir saman á Ein-
imelnum. Seinna þegar heilsu Ás-
laugar hrakaði var aðdáunarvert
hvernig hann gekk í öll heimilisstörf
auk þess að aðstoða hana eftir föng-
um. Lengi vel fannst honum óþarfi að
fá heimilishjálp af nokkru tagi. Ekki
er að efa að það hefur tekið á að horfa
upp á lífsförunaut sinn verða jafn illa
farinn af Parkinson sjúkdóminum og
Áslaug varð, en aldrei kvartaði Að-
alsteinn og bar tilfinningar sínar ekki
á torg. Þegar Áslaug dó fyrir rúmum
tveimur árum varð að ráði að við
flyttum til hans á Einimelinn og
fannst honum mikils virði að geta bú-
ið áfram í húsinu enda undi hann hag
sínum best þar. Mynduðust við þetta
enn sterkari tengsl milli hans og afa-
strákanna Alla og Helga. Horfðu þeir
gjarnan saman á fótbolta eða hand-
bolta í sjónvarpinu. Síðast liðið haust
eignuðust strákarnir hvolp sem
reyndist afa góður félagi þegar annað
heimilisfólk var fjarverandi við nám
og störf.
Að lokum vil ég þakka Aðalsteini
samfylgdina og allt það sem hann
hefur gert fyrir mig og mína. Megi
góður guð geyma góðviljaðan og
greiðvikinn mann.
Helga.
Elskulegur tengdafaðir minn,
hann Alli, er dáinn. Það eru ekki
nema tvö ár síðan Áslaug dó og þá
missti Alli mikið. Hann hugsaði ákaf-
lega vel um hana í veikindum hennar
og gerði þeim mögulegt að vera
heima. Þau voru alla tíð mjög sam-
rýnd hjón og fóru t.d. dæmis í sund á
hverjum degi í tugi ára og alltaf
hjálpuðust þau að við matseldina. Alli
hafði sérstaklega gaman af að grilla
og var byrjaður á því löngu áður en
það var eins algengt og nú er og það
var sko grillað á kolagrilli, ekkert
svona „gasdót“ sem honum fannst
aldrei alvöru grill. Með grillmatnum
fékk maður svo alltaf salat úr mat-
jurtagarðinum þeirra. Aðalsteinn var
verkfræðingur og hafði afskaplega
gaman af að gera við hluti. Ég komst
fljótt upp á lagið með að nýta mér það
og þeir eru ófáir hlutirnir sem hann
hefur límt, lagað eða bætt fyrir mig.
Ekki vildi hann nú henda nokkrum
hlut fyrr en fullreynt væri að ekki
væri hægt að laga hann og eru mér þá
sérstaklega í huga jólaseríur sem í
mínum huga eru ónýtar ef ekki
kviknar á þeim en Alli vildi fá að fara
yfir þær og athuga hvort ekki mætti
skeyta tveimur saman eða hreinsa
perustæðin. Fyrstu búskaparárin
okkar hjálpaði hann okkur mikið í alls
konar handverksvinnu og hafði gam-
an af að kenna Gunnari, syni okkar,
tökin á hamri og sög. Gunnar minnist
þess að afi hans var alltaf að taka
hann í bóndabeygju og stela af hon-
um nefinu. Hann setti líka upp rólu
fyrir hann í stóra trénu í garðinum á
Melnum og það vakti sko lukku og
var hún síðan mikið notuð af hinum
barnabörnunum. Þegar maður kom í
heimsókn brást það varla að Alli sæti
við stofuborðið og legði kapal og þeg-
ar börnin voru með settust þau hjá
honum og spiluðu ólsen-ólsen. Þessar
stundir með afa sínum voru krökk-
unum okkar ákaflega dýrmætar því
að á meðan þau spiluðu hafði hann
gaman af að segja þeim frá öllu
mögulegu og spyrja þau um þeirra
áhugamál og skoðanir á hlutunum.
Hann fylgdist vel með því sem þau
voru að gera og hafði gaman af að
heyra af uppátækjum þeirra. Þau
hurfu líka oft með honum inn í eldhús
og fengu þá harðfisk með smjöri.
Hann var líka mjög duglegur að leika
við þau og hjálpa þeim að byggja
járnbrautarlest úr trékubbunum
niðri í kjallara. Stelpurnar okkar, El-
ínu og Önnu, kallaði hann alltaf stóra
skott og litla skott og ég var svo að-
alskottið þegar svo bar undir. Þetta
fannst þeim alltaf jafnfyndið. Alli
hafði alltaf haft þann sið að færa Ás-
laugu blóm og eftir að hún dó leið
varla sú vika að hann kæmi ekki til
mín með rós og þótti mér ákaflega
vænt um það. Oft vildi hann ekkert
stoppa, bara koma með rósina, og
nokkrum sinnum þegar hann treysti
sér ekki út í blómabúð hringdi hann í
Bjössa og bað hann að kaupa rós
handa mér.
Ég veit að Aðalsteinn er nú þar
sem hann vildi helst vera, hjá Ás-
laugu sinni, og það gerir sorgina létt-
bærari. Ég trúi því líka að þau muni
vaka yfir okkur öllum og vernda eins
og þau gerðu alla tíð.
Blessuð sé minningin.
Björk.
Kveðja frá afastrákum.
Afi er dáinn og auðvitað breytist
margt. Við erum búnir að eiga heima
í húsinu hjá afa síðan amma dó þann-
ig að við höfum hitt hann og talað við
hann á hverjum degi. Það var oft
gaman að tala við afa og oft stríddi
hann okkur góðlátlega, t.d. með því
að kalla hundinn okkar Lubba því
hann kallaði alla hunda Lubba sama
hvað þér hétu. Líka reyndi hann
stundum að kenna okkur betri borð-
siði og vonandi höfum við lært eitt-
hvað af því. Afi fylgdist með því sem
við vorum að gera og hvernig okkur
gekk t.d. í skólanum, fótboltanum eða
handboltanum og stundum gaukaði
hann að okkur viðurkenningum þeg-
ar vel gekk eða laumaði til okkar far-
areyri þegar við vorum að fara eitt-
hvað. Húsið okkar verður tómlegra
án afa en góðar minningar um hann
munum við geyma.
Aðalsteinn og Helgi.
Þegar fréttin um andlát vinar míns
Aðalsteins Júlíussonar barst mér
kom strax upp í hugann gamla orð-
takið ,,Eitt sinn skáti, ávallt skáti“.
Ég kynntist Aðalsteini þegar hann
kom að norðan og settist í verkfræði-
deild Háskólans. Hann gerðist hús-
vörður í skátaheimilinu með litla íbúð
í endanum á einum af gömlu brögg-
unum við Snorrabraut. Hann vildi
hafa allt í röð og reglu og hafði gott
taumhald á okkur nýliðunum. Á
haustdögum 1969 lágu leiðir okkar
saman í nýstofnuðu skátafélaginu
Ægisbúum í vesturbæ Reykjavíkur,
en þar var sameinað skátastarf
drengja og stúlkna í eitt félag.
Aðalsteinn og eiginkona hans, Ás-
laug Guðlaugsdóttir, voru í stjórn fé-
lagsins þegar ég kom að félaginu. Við
fengum hjónin Arndísi Jónsdóttur og
Valdimar Jörgensen með okkur í
stjórnina. Þessi samhenta stjórn
starfaði saman í 9 ár og skilaði félag-
inu frábærum útileguskála og góðri
starfsaðstöðu í íþróttahúsi Haga-
skóla.
Við fengum lánaðan skála í eigu
starfsmannafélags flugmálastjórnar
árið 1970, sem heitir Arnarsetur og
er vestan við Vífilsfell. Ýmsar lagfær-
ingar og viðhald fóru fram á næstu
árum undir stjórn og leiðsagnar Að-
alsteins, en margir unglingar úr fé-
laginu fóru með honum í vinnuferðir.
Gamli skátinn, Agnar Kofoed Han-
sen, sá um skálann fyrir starfs-
mannafélag flugmálastjórnar og var
Aðalsteinn Júlíusson
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGFRÍÐUR BJÖRNSDÓTTIR,
Fríða frá Bólstaðarhlíð,
Faxastíg 9,
Vestmannaeyjum,
lést á sjúkrahúsi Vestmannaeyja, laugardaginn
30. júní. Útför Fríðu verður gerð, föstudaginn 6. júlí,
frá Landakirkju Vestmannaeyja og hefst athöfnin kl. 13.00.
Sigursteinn Marinósson,
Ingibjörg Birna Sigursteinsdóttir, Leifur Gunnarsson,
Marinó Sigursteinsson, Mary Ólöf Kolbeinsdóttir,
Guðbjörg Hrönn Sigursteinsdóttir, Halldór Sveinsson,
Ester Sigursteinsdóttir, Páll Hallgrímsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur sonur minn, bróðir okkar, mágur og
frændi,
MAGNÚS HELGI KRISTJÁNSSON,
Lambhól við Starhaga,
sem lést 27. júní, verður jarðsunginn frá Neskirkju
fimmtudaginn 5. júlí kl. 15.00.
Ragnhildur Jóna Magnúsdóttir,
Sigurlína Sjöfn Kristjánsdóttir, Trausti Björnsson,
Sylvía Hrönn Kristjánsdóttir,
Kristján Kristjánsson,
Jóhannes Bragi Kristjánsson, Svava Hansdóttir,
Auður Gróa Kristjánsdóttir, Guðmundur Bragason,
Unnar Jón Kristjánsson, Guðný Einarsdóttir
og frændsystkini.
✝
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SESSELJA KRISTINSDÓTTIR,
Glaðheimum 22,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli, laugardaginn
30. júní.
Útförin verður auglýst síðar.
Þorgeir Guðmundsson,
Herborg Þorgeirsdóttir, Heimir Sigtryggsson,
Ragnhildur Þorgeirsdóttir, Jóhannes Árnason,
Kristín Þorgeirsdóttir, Einar F. Hjartarson,
Óli Vilhjálmur Þorgeirsson, Bodil W. Vestergaard,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Ástkær sambýliskona, móðir, tengdamóðir, amma
og systir,
MARGRÉT SVAVARSDÓTTIR,
Brekastíg 22,
Vestmannaeyjum,
andaðist á heimili sínu, fimmtudaginn 21. júní.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Stefán Gíslason,
Ásta Sólveig Gýmisdóttir, Sigurður Karl Kristjánsson,
Guðlaugur Þór Tómasson, Elísabet Sigurðardóttir,
Jóhanna Guðrún Sigurðardóttir, Róbert Daníel Kristjánsson,
Þórhildur Björk Sigurðardóttir, Svanur Freyr Hauksson,
Óskar Páll Sturlaugsson,
barnabörn og systkini.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
SVERRIR NORLAND,
Sunnuvegi 5,
Reykjavík,
sem lést 26. júní verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni 5. júlí kl. 13:00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hans er bent á Krabbameinsfélagið.
Margrét Norland,
Kristín Norland,
Jón Norland , Sigríður Signarsdóttir,
Halla Norland , Valdimar Sigurðsson
og barnabörn.