Morgunblaðið - 22.02.2008, Blaðsíða 32
32 FÖSTUDAGUR 22. FEBRÚAR 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Albert HólmÞorkelsson, bak-
arameistari, fæddist
á Siglufirði 29. ágúst
1922. Hann lést á
Sjúkrahúsinu á
Akranesi 12. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Þorkell Kristinn Sig-
urðsson Svarfdal, f.
8.4. 1881, d. 20.12.
1940, og Jóhanna
Guðríður Kristjáns-
dóttir, f. 6.1. 1892, d.
11.12. 1986. Systkini
Alberts eru Elenora, f. 5.4. 1911, d.
14.6. 1976), Sigurpáll, f. 27.2. 1914,
d. 3.1. 1996, Kristján Jóhannes, f.
29.6. 1917, d. 21.11. 2007, Margrét,
f. 12.10. 1918, d. 20.9. 2006, Axel
Aðalsteinn, f. 25.11. 1920, d. 17.11.
1993, Sigurður, f. 28.2. 1924, d.
28.2. 2007, Júlíus, f. 1.7. 1925,
Hansína, f. 22.4. 1927, d. 9.3. 2005,
Hilmar, f. 13.10. 1928, Sigríður
Inga, f. 8.8. 1930, Elísabet, f. 21.7.
1932, d. 12.3. 2003 og Jóhanna Að-
albjörg, f. 11.11. 1933.
Albert kvæntist árið 1946 Sigríði
Halldóru Guðmundsdóttur frá
Súðavík, f. 27.7. 1922. Foreldrar
hennar voru Guðmundur Óskar
Sigríður eiga 22 barnabarnabörn.
Albert ólst upp á Siglufirði.
Hann starfaði í Félagsbakaríinu á
Siglufirði, fyrst sem sendill og síðar
sem bakari. Albert lauk prófi í bak-
araiðn frá Iðnskólanum á Siglufirði
1944.Albert og Sigríður bjuggu í
Keflavík um árabil þar sem Albert
rak bakarí Kaupfélags Suðurnesja
frá 1951 til 1961. Albert stofnaði
sitt eigið bakarí í Keflavík 1961 og
rak það þar til fjölskyldan flutti til
Borgarness árið 1965. Í Borgarnesi
annaðist Albert rekstur Brauð-
gerðar KB til ársins 1988. Eftir að
Albert lét af störfum hjá KB starf-
aði hann hjá tengdasyni sínum og
dóttur (Sigurgeir og Önnubellu) í
Geirabakaríi þar til hann fór á eft-
irlaun.Albert var mikill áhugamað-
ur um íþróttir og var góður skíða-
maður og badmintonspilari. Hann
var einn af stofnendum badmin-
tondeildar Skallagríms 1973 og var
fyrsti formaður hennar. Síðustu 35
árin helgaði Albert þó að mestu
golfíþróttinni og var einn af stofn-
endum Golfklúbbs Borgarness, í
janúar 1973, og sat í fyrstu stjórn
hans. Albert og Sigríður voru gerð
að heiðursfélögum golfklúbbsins
árið 1996. Albert og Sigríði var
veitt gullmerki ÍSÍ á 90 ára afmæl-
ishátíð UMSB í apríl 2002. Albert
náði mjög góðum árangri í golf-
íþróttinni og var m.a. valinn í
landslið öldunga í golfi.
Albert verður jarðsunginn frá
Borgarnesskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Þorleifsson bygg-
ingameistari, f. 6.4.
1884, d. 7.7. 1964 og
Ágústína Jónsdóttir,
f. 6.8. 1884, d. 13.5.
1957. Börn Alberts og
Sigríðar eru: 1)
Ágústína, f. 13.4.
1945, maki Sigurður
Arason. Börn þeirra
eru Albert, Sigríður
Lilja, Anna María og
Íris. 2) Drengur, f.
7.1. 1947, d. 11.5.
1947. 3) Katrín, f.
18.4. 1948, maki Loft-
ur Jóhannsson. Börn þeirra eru
Fjóla, Kristján Albert og Hulda. 4)
Kristján Þorkell, f. 3.5. 1949. Fyrr-
verandi maki Margrét Sigurþórs-
dóttir. Börn þeirra eru drengur, f.
17.2. 1968, d. 1.3. 1968, Jóna Ester,
Sigurþór og Halldór Hólm. Núver-
andi maki Kristjáns er Elín Ebba
Guðjónsdóttir. Börn hennar eru
Sigurbjörg Hulda, Hjalti og Guðjón
Helgi Guðjónsbörn. 5) Annabella, f.
17.9. 1952, maki Sigurgeir Erlends-
son. Barn Önnubellu og uppeld-
issonur Sigurgeirs er Viðar Héð-
insson. Börn Önnubellu og
Sigurgeirs eru Rakel Dögg, Sóley
Ósk og Sigríður Dóra. Albert og
Leiðir okkar Alberts lágu fyrst
saman fyrir um 30 árum síðan. Þau
hjónin, Albert og Sigga, höfðu heyrt
orðróm um að drengstauli nokkur
væri farinn að gera sér dælt við dótt-
ur þeirra í Reykjavík og drifu sig í
bæinn til að kanna aðstæður og grípa
í taumana ef ástæða væri til. Ekki er
mér kunnugt um hver niðurstaða
þessarar rannsóknarferðar var að
öðru leyti en því að ekki var talin sér-
stök þörf á að grípa inn í atburða-
rásina. Reyndar var mér, strax frá
upphafi, tekið opnum örmum og ég
boðinn velkominn í fjölskylduna.
Albert var bakari að lífsstarfi og
aldrei voru svo veislur haldnar í fjöl-
skyldunni að ekki væru á borðum
stríðstertur og kransakökur frá Al-
berti afa. En umfram allt var Albert
mikill fjölskyldumaður og góður fé-
lagi og stuðningsmaður barna sinna
og fjölskyldna þeirra. Það var alltaf
stutt í glettnina og hann var hrókur
alls fagnaðar þegar fjölskyldan kom
saman. Skopskyn hans og óendanleg
lífsgleði og fjör munu lifa áfram í
minningu allra sem til þekktu.
Ekki verður rætt um Albert án
þess að minnast á eftirlifandi eigin-
konu hans og lífsförunaut til meira en
60 ára, Sigríði Guðmundsdóttur.
Gagnkvæm vinátta og væntumþykja
einkenndi sambúð þeirra allt til enda.
Albert og Sigga gerðu alla hluti sam-
an. Eftir að Albert fékk golfbakter-
íuna gat þess ekki orðið langt að bíða
að Sigga smitaðist líka. Þau urðu
bæði frábærir golfarar og unnu mörg
golfmót eins og best sést í verðlauna-
herberginu á Kveldúlfsgötunni þar
sem hillurnar svigna undan verð-
launabikurum.
Hvergi naut Albert sín betur en á
golfvellinum. Hann reyndi ítrekað að
koma mér á golfbragðið og var
óþreytandi að fara með mér á völlinn
og veita mér tilsögn í leyndardómum
golfíþróttarinnar. Þrátt fyrir óbilandi
bjartsýni og þrautseigju Alberts
héldu leyndardómar golfíþróttarinn-
ar áfram að vera leyndardómar fyrir
mér. Ég minnist þess til dæmis að Al-
bert lagði mikla áherslu á að til að ná
góðu höggi þyrfti maður að hafa aug-
un á kúlunni. Þessi regla virkaði ekki
fyrir mig. Reyndar grunaði mig lengi
að hún væri til þess eins að ég sæi
ekki Albert veltast um af hlátri yfir
tilburðunum.
Þótt golfið hafi verið helsta áhuga-
mál Alberts síðastliðin 30 ár, var það
aldrei árátta. Hefði hann sjálfur átt
að lýsa áhuga sínum á golfi hefði
hann sjálfsagt sagt, með glettnisblik í
auga, að það væri engin þörf á að vera
alltaf að spila golf, tveir til þrír hring-
ir á dag væri alveg nóg.
Albert Þorkelsson lifði það ekki að
verða gamall – samt varð hann ríf-
lega 85 ára. Eins og títt er um glað-
sinna fólk, sem ann lífinu, eltist hann
vel og var ungur í anda, kvikur á fæti
og frísklegur allt til loka. Einhver
spekingur sagði að dauðinn væri bara
aðferð náttúrunnar til að segja mönn-
um að fara að taka því rólega. Albert
fékk þessi skilaboð að morgni 11.
febrúar síðastliðinn. En rólegheit
voru Albert ekki að skapi, þá var eins
gott að hætta alveg og það gerði Al-
bert, eftir stutta umhugsun, að
morgni 12. febrúar.
Loftur Jóhannsson.
Elsku afi. Nú er komið að kveðju-
stund sem við áttum alls ekki von á.
Söknuðurinn er mikill og það rifjast
upp margar góðar minningar.
Þú varst alltaf einstaklega hress og
við munum ekki eftir þér öðruvísi en
að þú værir að koma af gólfvellinum
eða að fara á hann og það var ósjald-
an sem tekinn var rúntur á gólfvöll-
inn til að athuga hvernig þér gengi.
Ekki nóg með það, heldur stundaðir
þú líka badminton og lyftir lóðum.
Svo fengum við líka að heyra hjá þér
sögur af skíðaiðkun þinni og boxiðk-
un sem þú stundaðir þegar þú varst
yngri. Já, það er ótrúlegt hvað þú
hefur verið duglegur að hreyfa þig
gegnum tíðina, elsku afi.
Þótt þú hafir stundað íþróttir af
krafti fram á síðasta dag, þá var aldr-
ei að sjá þreytumerki á þér. Þú tókst
alltaf á móti okkur hress og kátur
með húmorinn í lagi. Slóst stöðugt á
létta strengi, lékst við krakkana,
vaskaðir upp, skaust út í búð, lagðir á
borð og sprautaðir á alla með rjóma-
sprautunni. Þú varst sérstaklega
góður í þér og kátur maður sem ekk-
ert aumt mátti sjá og við munum taka
þig okkur til fyrirmyndar.
Við viljum þakka þér fyrir allar
skemmtilegu stundirnar sem við átt-
um saman. Þú varst einstakur afi sem
verður sárt saknað. Megir þú hvíla í
friði. Elsku amma. Guð veri með þér
og styrki þig í þessari miklu sorg.
Kveðja,
Albert Sigurðsson, Sigríður L.
Sigurðardóttir, Anna María Sig-
urðardóttir og Íris Sigurðardóttir.
Mér líður eins og afi minn hafi dáið
langt fyrir aldur fram, þó að hann
hafi orðið 85 ára. Maður trúir því ekki
ennþá að hann sé farinn. Að hann eigi
ekki eftir að koma við á Kjartansgöt-
unni eða við í bakaríinu eða sjá hann
keyra upp á golfvöll. Afi var ekki bara
afi minn, hann var líka besti vinur
minn. Það var svo gott að vera nálægt
honum, hann var svo rólegur og yf-
irvegaður og í góðu jafnvægi. Við átt-
um líka svo margt sameiginlegt, við
unnum við það sama, og svo var það
eitt, það stærsta: golfið. Það var líf
hans og yndi og klárlega það sem hélt
honum svona ungum og hraustum
fram á síðasta dag.
Afi var mjög mikill íþróttamaður,
hann var mikið á skíðum og skíða-
stökki þegar hann var yngri, svo þeg-
ar ég fer að muna eftir honum var
hann að hamast í badminton. En að-
allega var það svo golfið sem átti hug
hans allan. Við fórum víða um land
með félögunum í klúbbnum til að
keppa á mótum og stundum komum
við með verðlaun heim. Ég man alltaf
eftir því að hann var að keppa á Ping
Open og ég var að draga settið og allt
gekk svona glimrandi vel. Afi nældi í
verðlaun og við vorum brosandi út að
eyrum á leiðinni heim, komum svo
inn í eldhús til ömmu og hún spyr
„Jæja, hvernig gekk þetta svo?“ það
var ekkert annað en það að afi tók ut-
an um ömmu og gaf henni rembings-
koss beint á munninn og ég labbaði
eldrauður í framan beint inn í stofu.
Þetta var í fyrsta sinn sem ég sá afa
kyssa ömmu.
Það mætti segja að afi hafi haft
réttu uppskriftina að því hvernig ætti
að lifa lífinu, hann var elskaður og
dáður af öllum, ekkert vesen. Hafði
alltaf tíma til að sinna fjölskyldunni,
hafði óendanlega þolinmæði. Maður
sá hvað hann hafði rosalega gaman af
að fá litlu börnin í heimsókn eða
skjótast upp á völl með þau til að taka
nokkur högg, og alltaf komu allir
glaðir og brosandi heim. Það var
aldrei grátur eða vesen eftir að hafa
verið með langafa.
Elsku afi minn, hjarta mitt er stút-
fullt af stórkostlegum minningum um
þig og það sem við brölluðum saman.
Það var mér óendanlega dýrmætt að
hafa náð að vera hjá þér síðustu
stundirnar í þínu lífi, halda í heita
hönd þína, tala við þig og kyssa þig á
ennið. Ég á eftir að sakna þín meira
en orð fá lýst. Hvíldu í friði, elsku afi
minn.
Þinn
Viðar.
Elsku besti afi.
Það var enginn búinn undir það að
þú myndir kveðja okkur svona
snögglega. Þetta er svo sárt og við
eigum eftir að sakna þín mjög mikið.
Ég er svo þakklát fyrir að við Maggi
gátum tekið spil með ykkur fyrir
nokkrum dögum. Minnist þess með
bros á vör þegar þú reyndir nú að
svindla með því að leggja tígulinn út,
en amma fylgdist vel með og tók
strax eftir því. En við rúlluðum þeim
upp afi og þú hélst vel utan um stigin
okkar.
Þú varst alltaf svo góður við litlu
langafabörnin Andra Snæ, Önnu-
bellu, Patrek og Aron Elí þegar við
komum í heimsókn frá Danmörku.
Albert Hólm
Þorkelsson
✝
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför
ástkærrar móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
RÓSU JÓHANNSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Eir,
áður til heimilis
að Hvassaleiti 153,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu
Eir.
Skúli J. Björnsson, Anna S. Garðarsdóttir,
Þórhallur Skúlason, Unnur A. Einarsdóttir,
Elva Rósa Skúladóttir,
Sigrún Kristín Skúladóttir,
Hlynur Skúli Skúlason
og langömmubörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN ANNA HÄSLER,
Sundstræti 36,
Ísafirði,
sem lést 15. febrúar, verður jarðsungin frá
Ísafjarðarkirkju laugardaginn 23. febrúar kl. 11.00.
Bæring Gunnar Jónsson,
Hans Georg Bæringsson, Hildigunnur Lóa Högnadóttir,
Geir Elvar Bæringsson, Inga Lára Þórhallsdóttir,
Gunnar Reynir Bæringsson, Guðrún Arnfinnsdóttir,
Gertrud Hildur Bæringsdóttir, Valgeir Guðmundsson,
Jón Sigfús Bæringsson, Edda Bentsdóttir,
Henry Júlíus Bæringsson, Jóna Benediktsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, systir
og amma okkar,
ÞÓRLAUG AÐALBJÖRG JÓNSDÓTTIR
frá Möðrudal,
til heimilis að Laufási 12,
Egilsstöðum,
sem lést á sjúkrahúsi Seyðisfjarðar
þann 17. febrúar verður jarðsungin
laugardaginn 23. febrúar frá Egilsstaðakirkju
kl 14.00.
Sigbjörn Sigurðsson,
Jón Hlíðdal Sigbjörnsson, Fjóla Malen Sigurðardóttir,
Soffía Sigríður Sigbjörnsdóttir, Vilhjálmur Grétar Pálsson,
Jóhanna Birna Sigbjörnsdóttir, Birgir Vilhjálmsson,
Margrét Kristín Sigbjörnsdóttir, Guðmundur Halldórsson,
Gunnar Þór Sigbjörnsson, Helga Þórarinsdóttir,
Þórhalla Dröfn Sigbjörnsdóttir, Hallgrímur Már Jónasson,
Sigurður Steinar Sigbjörnsson, Sunneva Flosadóttir,
ömmubörn og systkini.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, stjúpfaðir, afi og
langafi,
JÓN BJÖRGVIN RÖGNVALDSSON,
fyrrverandi hafnarvörður,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju í dag
föstudaginn 22. febrúar kl. 13.30.
Hrafnhildur Jónsdóttir, Kristján Fredriksen,
Kristín S. Jónsdóttir, Guðbjörn Garðarsson,
Ragnhildur Skjaldar,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
BÁRÐUR SIGURÐSSON,
sem lést á Vífilsstöðum mánudaginn 18. febrúar,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju þriðjudaginn
26. febrúar kl.13.00.
Katrín Bárðardóttir, Magnús Einarsson,
Björgvin Þorleifsson,
Jón Gestur Björgvinsson, Natalía Ósk Ríkarðsd. Snædal,
Bárður Þór Stefánsson, Jenna Huld Eysteinsdóttir,
Pálína Sigurrós Stefánsdóttir, Veigar Grétarsson,
Sylvía Kristín Stefánsdóttir, Óskar Sigurðsson
og langafabörn.