Alþýðublaðið - 06.11.1922, Blaðsíða 4

4
AL’Þ?ÐUBLAÐIÐ
Erlend mynt
Khöín, , 4 nóv.
iPund sterling (1) kr. 22.13
Dollar (1) — 4 97
Þýzk mörk (100) — 0,10
Sænskar krónur (100) — 133.35
Norskar krónur (100) — 90 50
Frankar franskir (100) — 34 70
Frankar svissn. (100) — 90 35
Lirar ítalskir (100) — 21 oo
Pesetar spanskir (100) — 76 00
Gyllim (100) — 194 75
Frankar belgiskir (100) — 3'90
Mörk fiosk (100) — 13 45
Skoviígerðir
eru beztar og fljótast afgrelddar
á Laugaveg 2 (gengid inn f skó
veizlun Sveinbjarnar Árnatonat)
Virðingarfylit.
Finnnr Jónsson.
Tóbakskaup
gera menn bezt í
Kaupíélaginu.
Kftffið er áreiðanlega bczt hjá
Litla kaffihúsinn
Laugaveg 6 — Opnað kl 7x/a.
BafBpslaiar.
Við höfnm áú fengið feikna árval
af Ijósakrónnm, borðlömpum
Og kognrlompnm, ásamt ýimum
teguudum af hongilðmpnm.
Þar sem verðið á þessum ný|n
lömpum er mikið iaegra en áður
heflr verið, ættuð þéf að koma
og lita á úrvalið og heyra verðið.
Hf. Rafmf. Mltl ft Ljéa
Laugaveg 20 B. Simi 830
Qlutlanst bökbauð
á Frakhastfg 24.
Bundið er inn fyrir báða flokka,
blekkisgar engar komatt að.
Steoðanaraun ei látuco iokka,
lisreynslan á að meta það.
S»mkeppain lifíi en saniúð þó
sjái um að allir hsfi nóg.
G. H.
St. framtíðia nr. 173.
Mjög árfðandi fundur
í kvöld kl 8 */*
Æðstitemplar.
B*jéfttn.SÐ!ft úr gulli Ssefir
fundi&t. Uppi i Litla kafflhúunu.
Aígreiðisla
bbðsins er í Aiþýðuhúsinu vi®
Ingóifsstræti og Hverfisgötu,
Sími
Augiýsingucn sé skilað þangað
xösí i Gutenberg f sfðasta lagl
ki. 10 árdegis þaon dag, sem þœr
eiga &ð kotna f blaðið
Askriftagjaid ein kr. á máncði
.Angiýsiagaverð kr 1,50 cui. eírsd
' Cftsöiumenn beðnir að gera skl
dí afgreiðsiunnar, að miasta kosti
ársfjórðúngslega.
Ritstjóri og ábyrgðarœaður:
Hallbjörn Halldórsson.
{þentsmíðj.n Gutenbetg
Edgar Rict Burrougks: Tarzan snýr aftnr.
feundi hann eftir spurningunni er hann hafði reynt
að spyrja þ'egar hann kom fyrst til svertingjanna —
spurningunni sem þeir skildu ekki. Hann|hafði vikum
saman gleymt eins hversdagslegum hlut og gulli, því
hann hafði verið alveg óbrotinn maður, sem ekki hugs-
aði til næsta dags. En alt í einu vakti gullið hina sof-
andi menningu 1 huga hans, oe með henni kom iöng-
tinin til þess að verða rlkur. Þann kafla af siðum og
venjum siðaðra manna hafði Tarzan lært vel. Hann
vissi að gullinu fylgdi völd og þægindi. Hann benti á
hringinn.
„Hvaðan er þessi guli málmur, Busuli?“ spurðihann.
Svertinginn benti f suður og austur.
„Tupglsleið í burtu — kannske meira", svaraði hann.
r ,Hefir þú komið þar?" spurði Tarzan.
„Nei, en sumir okkar komu þar fyrir mörgum árum;
faðir minn var þá ungur. Eiun af hópum þeim, sem
var í jarðnæðisleit, rakst á ókunnan þjóðflokk, sem bar
mikið af svona skrautgripum. Spjótsoddar þeirra voru
•úr því og örvar þeirra, og þeir suðu í pottum sem
voru úr sama efni og hringur minn.
Þeir bygðu stórt þorp úr steinkofum og var það girt
zteingarði miklum. Þeir voru ógurlegir ásýndum, og
léðust á menn vora áður en þeir vissu hvort þeir fóru
i friðsömum erindum eður eigi. Okkar menn voru fá-
liðaðir, en þeir héldu velli á kletti einum unz dimdi
rog óvinirnir héldu inn 1 þorp sitt. Þá héldu okkar
menn 1 burtu og tóku með sér mikið af skartgripum
af þeim föllnu, og enginn hefir komið þarna stðan.
Þetta eru Vondir menn — hvorki hvítir né svartir,
: *n þalctir hári eins og Bolgani, goriilaapinn. Já, þeir
*ru feiknavondir, og Chowambi var; feginn að komast
kurtu úr landi þeirra".
„Er nokkur á llfi af þeim, sem voru með Chowambi
og sáu þessa ókunnuþjóð og borgina furðulegu?" spurði
Tarzan.
„Waziri, höfðingi okkar, var þar", svaraði Busuli.
„Þá var hann konungur, en hann var með Chowambi,
sem var pabbi hans".
Tarzan spurði Waziri spjörunum úr um kvöldið.
Sagði hann langt til borgarinnar, en eigi vandratað, og
myndi hann gerla leiðina.
BVið fórum 1 tíu daga með ánni, sem rennur hér
meðfram þorpinu. Við héldum til uppsprettu hennar
og komum á tfunda degi að Ktilli lind hátt uppi 1 fjöll-
unum. Lindin var upptök árinnar. Næsta dag fórum
við yfir fjallstindinn og komum að litlum læk, sem við
fórum með inn 1 stóran frumskóg. I marga daga fór-
um við meðfram læknum, sem nú var orðinn að á,
unz við komum að fljóti, sem áin rann í. Fljótið féll í
gljúfrum miklum.
Nú fórum við upp með fljótÍDU, til þess að reyna að
komast út úr frumskóginum. Þegar tuttugu dagar voru
liðnir frá þvf við lögðum af stað að heiman, lcomum
við að öðrum fjallshrygg. Við fórum upp fjallshlrðina
meðfram fljótinu, sem nú var orðið lækjarspræna, unz
við komum að hellisskúta. I honum var móðir fljótsins.
Eg man, að við náttuðum þar, og að kalt var, því
íjöllin voru há. Næsta dag ákváðum við að komast
upp á fjallstindinn, til þess að sjá landið hinum meg-
in, og ef það væri engu betra en það sem við höfð-
um ferðast um, ætluðum við að snúa heim og segja fé-
lögum okkar, að þeir væru þegar seztir að í bezta
landi f heimi. „
Við klifruðum því upp klettana og komumst upp á
tindinn, og þaðan blasti við okkur, ekki langt í burtu,
grunnur, þröngur dalur; og fjarst 1 honum var stór
borg reist úr grjóti, en að miklu leyti fallin“.
Niðurlag sögu Waziris var llk sögu Busulis.