Morgunblaðið - 05.08.2008, Blaðsíða 16

|þriðjudagur|5. 8. 2008| mbl.is
Eftir Lilju Þorsteinsdóttur
liljath@mbl.is
Víða leynist ungt afreksfólká Íslandi. Vissulega ergaman að horfa á lit-skrúðug pör svífa um gólf-
ið í tangó og jive, en margir gera sér
ekki grein fyrir því hversu mikið af
blóði, svita og tárum hefur verið út-
hellt til að gera sýningar svona
glæsilegar. Björn Halldór Ýmisson
og Jóna Kristín Benediktsdóttir,
sem æfa bæði latín- og ballroom-
dansa undir stjórn Auðar Haralds-
dóttur hjá Dansíþróttafélagi Hafn-
arfjarðar, leiða blaðamann í
sannleikann um dansíþróttina.
„Fyrir fimm árum komu tvö pör
frá Dansíþróttafélagi Hafnarfjarðar
og sýndu dans í skólanum mínum.
Mér fannst mjög flott að horfa á þau
og er sjálfur búinn að æfa síðan þá,“
segir Björn Halldór. Jóna Kristín er
aftur á móti búin að æfa dans frá
unga aldri. „Systir mín æfði dans
þegar ég var lítil, ég man ekki alveg
hvernig þetta var því ég var svo ung,
en ég byrjaði örugglega að æfa út af
því.“ Þau Björn Halldór og Jóna
Kristín eru búin að dansa saman í
tæpt ár og hafa keppt saman í út-
löndum. „Við höfum farið fjórum
sinnum til útlanda að keppa saman,“
segja þau bæði í kór. „Við fórum
núna í maí á heimsmeistaramót á
Spáni, svo förum við til London í
október. Við stefnum líka á heims-
meistaramót í Hvíta-Rússlandi í
haust og höfum tryggt okkur þátt-
tökurétt þar í tíu dönsum.“
Gríðarlegur undirbúningur
Þau Björn og Jóna vilja alls ekki
gera upp á milli dansanna. „Það er
mjög erfitt að segja til um hver sé
skemmtilegasti dansinn,“ segir Jóna
Kristín. „Já, það er ekki hægt að
velja einn,“ segir Björn Halldór.
„Við höfum gaman af þessu öllu og
okkur finnst til dæmis ekki endilega
meira gaman að latín en ballroom,
þó við höfum náð betri árangri í
latíndönsum.“ Birni og Jónu finnst
auðveldara að svara því hvað sé
svona skemmtilegt við dans. „Það er
bara allt, æfingarnar, félagsskap-
urinn og keppnirnar,“ segja þau
bæði, en Jóna bætir því við að
skemmtilegt sé að finna hversu mik-
ill metnaður sé hjá félaginu. „Stefn-
an hjá okkur er auðvitað að komast
sem lengst og að vera best. Við erum
mjög metnaðarfull. Þetta er alls
ekkert grín, við værum ekkert að
æfa svona rosalega ef þetta væri
bara áhugamál. Þetta er bæði dýrt
og tímafrekt og því æfum við af fullri
alvöru.“
Blaðamaður er mjög sannfærður
um að hér sé mikil alvara á ferðum
og stenst ekki að spyrja hversu mik-
ið þau Björn og Jóna æfi í hverri
viku. „Við æfum að minnsta kosti 12
tíma í viku á veturna. Það koma
reglulega erlendir gestakenn-
arar á vegum Dansíþrótta-
félags Hafnarfjarðar og þá
æfum við mikið meira
til að nýta tímann
sem þeir eru
hérna. Á sumrin
æfum við að-
eins minna,“
segja Björn
og Jóna. Þau
segja marga misskilja hvað það sé að
æfa dans. „Við erum ekki bara að
dansa, það er mikill undirbúningur
fyrir keppnir og maður þarf að hafa
gott þol. Þess vegna gerum við þrek-
og styrktaræfingar til viðbótar við
dansæfingarnar.“
Unglingarnir dansandi leggja ým-
islegt á sig fyrir keppnir, því auk
þess að æfa eins og berserkir, þurfa
þau jú að líta vel
út á dansgólfinu.
„Það tekur rosa-
legan tíma að búa
sig undir keppni.
Ef keppnin byrjar
klukkan níu um morguninn,
þurfum við að vakna klukkan
sex til að hafa okkur til,“ segir
Björn Halldór, en Jóna segist
hafa þurft að þola ótrúlegustu
hluti. „Það þarf að sjá um hár,
förðun, setja á sig brúnkukrem og
fara í kjólinn, þetta tekur allt
tíma. Sem betur fer eru mæður
okkar að hjálpa til.
Á heimsmeistaramótinu á
Spáni var ég með naglalím í
hárinu til að halda skraut-
inu. Það var hrikalegt að
ná því úr og ég er
heppin að vera ekki
með skallabletti.“
Björn Halldór
lenti ekki
síður í
hremmingum fyrir keppn-
ina. „Ég tábrotnaði tíu dögum
fyrir heimsmeistaramótið. Ég gat
keppt en það var mikið stress að
þetta skyldi gerast svona stuttu fyr-
ir keppnina.“
Með dans í hjarta yfirgefur blaða-
maður þessa myndarlegu unglinga,
og óskar þeim góðs gengis í komandi
keppnum.
Morgunblaðið/G. Rúnar
Á æfingu Parið æfir að minnsta kosti 12 tíma á viku á veturna, jafnvel meira þegar gestakennarar koma til landsins.
Metnaðarfull Björn
Halldór og Jóna
Kristín hafa staðið
sig vel á erlendum
mótum og stefna
alla leið á toppinn.
Með brotnar tær
og naglalím í hárinu
ÞAÐ er kannski ekki skrýtið að mannaveið-
arinn í Blade Runner hafi átt í erfiðleikum
með að stúta vélmennunum sem hann eltist
við. Þýskir sálfræðingar hafa komist að
þeirri niðurstöðu að flestum finnst vélmenni
í mannsmynd margfalt mannlegri en gamla
borðtölvan að því er forskning.no greinir
frá.
Þegar við hittum annað fólk byrjar heilinn
þegar að skapa sér mynd af óskum þess og
markmiðum. Þetta hjálpar okkur m.a. til að
sjá fyrir eða hafa áhrif á athafnir annarra.
En skyldi heilinn skapa slíka mynd af vélum,
hafi þær sannfærandi mennska eiginleika?
Dr. Sören Krach og prófessor Tilo Kircher
fengu þátttakendur í tilraun sinni til að spila
klassískt kænskuspil við fjóra ólíka andstæð-
inga: fartölvu, Legó-vélmenni, vélmennið
BARTHOC Jr. sem lítur út eins og maður og
svo raunverulega manneskju. Allir andstæð-
ingarnir byggðu spil sitt upp á líkan hátt, án
þess að þátttakendurnir gerðu sér grein fyr-
ir því. Á meðan var fylgst með heilavirkni
þeirra með sérstöku ómskoðunartæki.
Mælingarnar sýndu að virknin í heilasvæð-
um, sem tengjast því að mynda sér skoðanir
á öðrum, jókst eftir því sem andstæðingarnir
líktust manneskjum meir. Við virðumst því
fús til að eigna vélunum ákveðna hugs-
anastarfsemi ef þær eru nægilega mann-
legar að sjá.
Þátttakendur sögðu einnig skemmtilegra
og meiri áskorun að leika gegn andstæðingi
sem væri mannlegur á að líta. Sömuleiðis
fannst þeim mannlegu vélmennin „gáfaðri“
en hinar vélarnar.
Láti heilinn glepjast af vélum nútímans er
útlitið framundan ekki bjart. Örar framfarir
á sviðum vélahreyfinga, gerviefna og ör-
gjörva valda því að vélmennatæknin verður
sífellt þróaðri.
„More human than human“-mottó vél-
mennanna úr Blade Runner getur því orðið
veruleiki fyrr en okkur grunar.
Hin mannlega maskína
Mannlegur Þrátt fyrir vélmennalegt nafnið hafði C3PO úr Star Wars-myndunum heldur betur
mannlega eiginleika enda áttu flestir bíógestir auðvelt með að finna samkennd með honum.
Parið er sátt við árangurinn
í keppnum hingað til og
stefna alla leið á toppinn.
„Það hefur gengið vel að
keppa bæði úti og hérna
heima,“ segir Björn Halldór.
„Já, besti árangurinn erlend-
is var í Birmingham þegar
við lentum í þriðja sæti í
latíndönsum og fjórða sæti í
jive. Svo gekk okkur álíka
vel í Noregi þegar við tókum
þriðja sætið í latín og fjórða
í ballroom,“ segir Jóna
Kristín. Þar sem blaðamaður
er ekki mjög danskunnugur
eru þau Björn og Jóna svo
almennileg að útskýra hvað
felst í þessum orðum. „Jú,
latíndansar eru fimm talsins,
meðal annars samba og jive.
Ballroom eru líka fimm
dansar, meðal annars tangó
og quickstep.“
Hafa náð góð-
um árangri
daglegtlíf