Morgunblaðið - 05.08.2008, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 5. ÁGÚST 2008 21
MINNINGAR
✝ Lára KristjanaHannesdóttir
fæddist í Keflavík
27. október 1926.
Hún lést á Hrafnistu
í Hafnarfirði mið-
vikudaginn 23. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar Láru Krist-
jönu voru Arnbjörg
Sigurðardóttir frá
Bergþórubúð í
Hellnasókn á Snæ-
fellsnesi, f. 29. sept-
ember 1887, d. 21.
maí 1981, og Hann-
es Einarsson frá Úlfsstöðum í
Skagafirði, f. 7. febrúar 1878, d.
13. júlí 1947. Hannes og Arnbjörg
eignuðust þrettán börn, af þeim
komust til fullorðinsára auk Láru,
Guðmundur Sigurvin, f. 1906, d.
1989, Guðrún Fanney, f. 1907, d.
2000, Sigrún f. 1911, d. 2001,
Svava Sigurrós, f. 1914, d. 2008,
Ellert Þórarinn, f. 1917, d. 1963,
Margrét, f. 1921, Einar, f. 1923, d.
2004, Bjarnheiður, f. 1930. Sonur
Hannesar var Ingvi, f. 1912, d.
1978.
Hinn 6. janúar 1945 gekk Lára
Kristjana að eiga Halldór Karl
Gíslason, f. 12. apríl 1920 í Hafn-
arfirði, d. 24.02.1957. Foreldrar
hans voru Kristjana Þorbjörg
Jónsdóttir, f. 13. október 1894, d.
17. júlí 1973, og Gísli Gíslason, f.
18. febrúar 1865, d. 14. september
1954. Börn Láru og Halldórs eru:
1) Aðalheiður, f. 4. janúar 1946,
maki Valdimar Jónsson, þeirra
dætur eru a) Halldóra Klara, f.
1973, maki Jónatan Guðnason,
þeirra sonur er Valdimar Friðrik,
b) Margrét Guðrún, f. 1980. Fyrir
Hinn 27. janúar 1968 gekk Lára
að eiga Friðfinn Júlíus Guð-
jónsson, f. 7. maí 1929 á Fáskrúðs-
firði, d. 19. ágúst 2004. Foreldrar
hans voru Guðjón Bjarnason, f. 15.
mars 1892, d. 25. apríl 1979 og
Ólafía Björg Jónsdóttir, f. 2. des-
ember 1892, d. 25. júní 1964. Frið-
finnur eignaðist átta börn með
fyrri konu sinni Rut Gíslínu Gunn-
laugsdóttur, f. 21. september 1928,
d. 28. september 1970. Þau eru: 1)
Sævar Bjarni, f. 3. febrúar 1951, d.
10. ágúst 2004, 2) Hörður Trausti,
f. 8. nóvember 1953, d. 30. ágúst
2002, 3) Garðar Borg, f. 29. októ-
ber 1955, maki Hulda Sigurð-
ardóttir, 4) Ólafur Guðjón, f. 8.
júní 1957, d. 3. febrúar 1993, hann
átti tvö börn, 5) Rut, f. 17. sept-
ember 1958, maki Tómas Kristinn
Sigurðsson, þau eiga þrjú börn, 6)
Björk, f. 29. apríl 1960, maki Jón
Óskar Hauksson, þau eiga tvo
syni, 7) Viðar Már, f. 25. febrúar
1963, hann á fimm börn, 8) Jökull
Ægir, f. 23. desember 1964, d. 8.
apríl 1999, hann átti þrjú börn.
Lára og Friðfinnur áttu engin
börn saman en eftir að börn Frið-
finns misstu móður sína gekk Lára
þeim í móðurstað.
Lára ólst upp í Keflavík en kom
ung til Hafnarfjarðar og stofnaði
þar heimili. Fyrstu árin var hún
heimavinnandi en eftir að hún
missti mann sinn vann hún við
fiskvinnslu og hin ýmsu störf. Eft-
ir að hún fluttist til Reykjavíkur
vann hún í Glaumbæ og Klúbbnum
og síðustu starfsárin í bakaríinu
Myllunni.
Útför Láru Kristjönu verður
gerð frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
í dag og hefst athöfnin klukkan 13.
á Valdimar tvær dæt-
ur, þær heita Jó-
hanna, f. 18. ágúst
1967, maki Grétar
Örn Marteinsson,
þau eiga tvær dætur
og dótturson, og
Anna, f. 30. apríl
1969, maki Guð-
mundur Örn Jónsson,
þau eiga tvær dætur.
2) Hannes Einar, f.
14. apríl 1947, fyrri
kona Hannesar er
Hulda Böðvarsdóttir,
þau slitu samvistir,
þeirra dóttir er a) Ragna Hjördís,
f. 1965, maki Einar Bjarnason,
þeirra börn eru Hulda, Borghildur
og Hannes Einar. Maki Hannesar
er Kristín Valgerður Ólafsdóttir,
þeirra dætur eru b) Lára Krist-
jana, f. 1969, maki Guðmundur
Jón Arnkelsson, þeirra dætur eru
Kristjana Ylja og Guðný Edda, c)
Guðrún Sif, f. 1976, maki Kristinn
Valdi Valdimarsson, þeirra synir
eru Ísak Árni, Atli Már og Anton
Egill, d) Benedikta, f. 1978, maki
Oddur Valdimarsson, þeirra börn
eru Valdimar Ingi, Daníel Freyr
og Lilja Kolbrún, e) Hanna Kristín,
f. 1982, maki Helgi Páll Helgason,
þeirra börn eru Hugi Hrafn og
Kristín María. 3) Gunnar Sig-
urður, f. 13. nóvember 1950, maki
Guðrún Ingvarsdóttir, þeirra börn
eru a) Birgir, f. 1974, maki Ást-
hildur Björnsdóttir, þeirra dætur
eru Árný Björk og Ásta Rakel, b)
Dagbjört, f. 1982.
Lára giftist Jóni Snorra Jón-
assyni, f. 12. september 1924 í
Súgandafirði, d. 22 febrúar 1979,
þau skildu.
Í dag verður til moldar borin móðir
mín, Lára Hannesdóttir, frá Fríkirkj-
unni í Hafnarfirði. Hún hefur átt við
langvarandi veikindi að stríða. Síð-
ustu árin hefur hún dvalið á sjúkra-
deild 2 b á Hrafnistu í Hafnarfirði .
Læknum og starfsfólki þakka ég
góða umönnun meðan hún dvaldi þar.
Þú hvarfst þér sjálfri og okkur,
hvarfst
inn í höfuð þitt,
dyr eftir dyr luktust
og gátu ei opnast á ný,
þú leiðst
hægt á brott
gegnum opnar bakdyr,
bústaður sálarinnar
er hér enn
en stendur auður,
sál þín er frjáls
líkami þinn er hlekkjaður
við líf
sem ekki er hægt að lifa,
þú horfir fram hjá mér
tómum augum,
engin fortíð
engin framtíð
engin nútíð
við fengum aldrei að kveðjast.
(Tove Findal Bengtsson
Þýð. Reynir Gunnlaugsson.)
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Hannes Halldórsson.
Hún Lára, tengdamóðir mín, er
látin. Margar góðar minningar fylla
nú hug minn. Láru kynntist ég fyrst
þegar ég var unglingur á Suðureyri
og fannst mér ég þá aldrei hafa séð
fallegri konu. Hún var opin og
skemmtileg og fljótlega fundum við
stelpurnar í frystihúsinu að hægt var
að leita til Láru með ýmis álitamál,
því hún hafði sterka réttlætiskennd.
Snyrtimennska og hreinlæti voru
áberandi og bar allt umhverfi hennar
og hún sjálf þess vitni. Síðar varð ég
tengdadóttir hennar og þá bjó hún í
fjögurra herbergja íbúð í Reykjavík
með manni sínum honum Fidda.
Þetta var þegar konur voru að sækja
út á vinnumarkaðinn og kröfðust
jafnréttis á við karla. Lára var ekki
sammála þessum boðskap. Sjálf hafði
hún orðið ekkja með þrjú börn innan
við þrítugt og átti ekki annarra kosta
völ en að fara út að vinna frá börn-
unum. Að þeirri reynslu fenginni var
skoðun hennar sú að konan ætti að
vera heima hjá börnum sínum væri
þess kostur. Hún lá aldrei á skoðun-
um sínum og var mjög hreinskiptin.
Svo kom að því að fyrri konan hans
Fidda lést og þau hjónin stóðu
frammi fyrir því að fóstra börnin
hans átta. Börnin voru á aldrinum 5
til 19 ára, sex drengir og tvær stúlk-
ur. Lára hætti þá að vinna í Efnalaug-
inni svo hún gæti verið heima á dag-
inn en hélt áfram vinnunni í
Klúbbnum, þar sem þau störfuðu
bæði hjónin. Við þessi tímamót fór
hún að passa eins árs gamla dóttur
mína, nöfnu sína, og gaf það henni
mikla gleði og ánægju. Fósturbörnin
hjálpuðu til á heimilinu eftir því sem
aldur leyfði, en hlutverk stjúpmóður
átta barna er flókið og erfitt og tók oft
á. Það var þó Láru og Fidda til láns
að þau gátu alltaf komið sér saman
um nálganir og aðferðir við börnin.
Eftir að við fluttum vestur til Súg-
andafjarðar þá komu Lára og Fiddi
alltaf í heimsókn á sumrin og áttum
við þá mjög ánægjulegar stundir.
Lára var léttlynd að eðlisfari og glað-
sinna, hún lék þá á als oddi. Heimili
þeirra var okkur alltaf opið þegar við
fórum suður og augljóst var að Lára
naut þess að styðja við fjölskylduna
sem best hún mátti. Það kom flestum
á óvart þegar Lára og Fiddi fluttust í
Jökulgrunn við Hrafnistu í Reykja-
vík. Þau virtust bæði hress og heilsu-
hraust. En upp úr því fór heilsunni
mjög að hraka hjá þeim báðum, Fiddi
fékk krabbamein og lést 2004 og
Lára fór smám saman að verða mjög
áhugalaus og gleymin og síðustu ár
hefur hún ekki getað tjáð sig al-
mennilega. Það hefur verið sorglegt
að sjá hana hverfa þrátt fyrir að hún
hafi verið á lífi. Allt til síðustu stundar
var þó séð til þess að hún væri fallega
klædd og snyrt og var það dóttir
hennar Aðalheiður sem hugsaði um
það.
Að leiðarlokum vil ég þakka Láru
fyrir alla hennar vináttu, stuðning og
samveru. Guð geymi þig.
Kristín Valgerður Ólafsdóttir.
Nú þegar ég kveð elsku ömmu
mína koma margar skemmtilegar
minningar upp í hugann. Það væri
efni í heilt ritsafn að skrifa þær allar
niður á blað, svo ég ætla að láta mér
nægja örfá orð.
Ég var svo heppin að fá að vera í
pössun hjá ömmu á daginn þegar for-
eldrar mínir voru að vinna, nánast
þangað til ég fór í skóla, svo sóttist ég
eftir því að fá að vera hjá henni og afa
flestar helgar upp frá því. Það er svo
sem ekkert skrítið að ég skyldi sækj-
ast eftir því að vera svona mikið hjá
ömmu því hún var alveg stór-
skemmtileg kona, oft hrókur alls
fagnaðar og mikill húmoristi. Hún
tók vel eftir ýmsum sérkennum í fari
annarra og var góð eftirherma. Það
var margt sem kætti hana og ekki
hægt annað en að hlæja með henni,
svo smitandi var hláturinn. Henni
tókst líka að gera marga hversdags-
lega hluti að heilu ævintýri. Skemmti-
legast þótti mér þegar amma þurfti
að fara í bæinn, þá fórum við með
strætó og eyddum yfirleitt öllum deg-
inum í bænum, fórum á veitingastaði
og kaffihús, í búðir og skoðuðum okk-
ur um og ekki vantaði hugmyndaflug-
ið þegar kom að því að finna eitthvað
skemmtilegt að skoða. Það var líka
skemmtilegt að spila við ömmu. Hún
hafði alltaf tíma og kunni heilan hell-
ing af spilum en skemmtilegast var
að spila kleppara. Þegar mikið lá við
var amma farin að nota báðar hendur,
sem ekki má í kleppara, þegar hún
svo áttaði sig á því fór hún alltaf að
skellihlæja og auðvitað ekki hægt
annað en að skellihlæja með henni.
Amma og afi áttu fallegt heimili og
var amma mjög þrifin og myndarleg
húsmóðir. Aldrei man ég eftir því að
hafa séð þeirra heimili öðruvísi en allt
í röð og reglu og tandurhreint. Amma
vildi heldur ekki sjá að við værum
með bletti í fötunum, um leið og hún
sá slíkt var tuskan komin á loft.
Amma og afi höfðu mikið yndi af
ferðalögum. Þau áttu tjaldvagn, og
seinna fellihýsi. Oft fékk ég að fljóta
með og fór víða um land með þeim.
Amma gat töfrað fram heilu veislurn-
ar í útilegunum og fannst best þegar
allt fylltist af gestum. Seinna fóru
amma og afi að fara meira til útlanda.
Ég fór með í sumarhús í Hollandi, ein
skemmtilegasta ferð sem ég hef farið.
Amma vildi nýta ferðina sem best, því
ferðuðumst við mikið um og gerðum
margt skemmtilegt. Meira að segja
fórum við í tívolígarð sem var auðvit-
að það allra skemmtilegasta fyrir
ungling eins og mig. Amma og afi
fóru nokkrar ferðir til Kanaríeyja.
Þar nutu þau sín vel og kynntust
mörgum, enda amma mjög fé-
lagslynd og fljót að kynnast fólki.
Þegar ég var komin með fjölskyldu
vorum við eitt sinn með þeim á Kan-
arí í heilan mánuð. Amma var dugleg
að elda í hótelíbúðinni og bjóða okkur
í mat, helst eitthvað nýtt og spenn-
andi. Þótt amma gengi með hækju og
ætti ekkert auðvelt með gang fannst
henni ómögulegt annað en að fara út
að ganga á hverju kvöldi, kíkja í búðir
og á kaffihús, helst þar sem fengist ís
fyrir litla langömmustrákinn.
Ég kveð elsku ömmu með kæru
þakklæti fyrir allar góðu stundirnar,
allar dýrmætu minningarnar sem ég
nú á og fyrir að hafa verið mér ein-
stök amma.
Halldóra Klara.
Þær eru ótalmargar skemmtilegar
minningarnar sem koma fram í hug-
ann þegar ég rifja upp samveru-
stundirnar með móðurömmu minni
frá mínum yngri árum. Amma hafði
mjög sterkan persónuleika, hún var
sérstaklega létt í lund og sá oftar en
ekki eitthvað spaugilegt við lífið og
tilveruna. Amma og afi höfðu líka
gaman af því að gera góðlátlegt grín
hvort að öðru og var alltaf mikið hleg-
ið á heimili þeirra. Þau voru mjög
samrýmd hjón og voru mikið á ferð-
inni þegar þau höfðu heilsu til, bæði
hér heima og erlendis. Amma var
ekki mikil tungumálakona en aldrei
lét hún það stoppa sig í að gera sig
skiljanlega á ferðum þeirra til út-
landa og voru frásagnirnar af þeim
tilraunum hreint óborganlegar.
Heimili sínu hélt amma alltaf óað-
finnanlegu, borðtuskan og handryk-
sugan voru aldrei langt fjarri til að
viðhalda hreinlætinu. Hver hlutur
átti sinn stað á heimilinu og var hún
fljót að koma auga á ef einhver hafði
aðeins hliðrað hlutum til. Amma hafði
einstaka hæfileika í matseld og
bakstri en maturinn hennar var eng-
um öðrum líkur. Hefðbundnar mál-
tíðir eins og steiktur kjúklingur urðu
betri hjá henni en hjá öllum öðrum,
þótt aðferðin væri nákvæmlega eins.
Amma var líka sérstaklega lagin við
að hekla og sauma, það má eiginlega
segja að allt hafi leikið í höndunum á
henni.
Amma var virkilega glæsileg kona,
hugsaði vel um útlitið og lagði sig
fram við að vera alltaf klædd sam-
kvæmt nýjustu tísku. Eftir að amma
veiktist lagði mamma alúð sína við að
amma héldi áfram að líta vel út, pass-
aði að hún ætti alltaf falleg föt og
lagði mikið upp úr því að amma fengi
þá snyrtingu og hárgreiðslu sem hún
hafði alltaf sótt í.
Á afmælisdaginn minn, nokkrum
dögum fyrir andlát ömmu, hringdi
mamma í mig og sagði mér að líklega
væri ekki langt þar til amma myndi
kveðja þennan heim. Ég fór því og
hitti mömmu þar sem amma dvaldi á
Hrafnistu í Hafnarfirði og áttum við
þar góða stund saman. Amma kvaddi
okkur með kossi þennan sólríka dag.
Nú er baráttan hennar ömmu búin og
hún komin í faðm afa minna tveggja.
Minningarnar um góða ömmu ylja
okkur sem eftir erum um ókomna tíð.
Margrét.
Elsku Lára mín, nú þegar komið er
að kveðjustund er margt sem kemur
upp í hugann. Þú hefur ávallt verið
mér sem önnur móðir. Mér verður
hugsað til þess hvað það var erfitt
fyrir þig og börnin þín þrjú þegar þú
misstir manninn þinn rétt 32 ára
gömul, þú sýndir þá mikla þraut-
seigju og dugnað sem einkenndi þig
allt þitt líf. Mikið er ég stoltur að bera
nafn hans, það skildi aðeins mánuður
á milli fæðingar minnar og dánardags
hans.
Ég minnist þess tíma þegar ég
dvaldi hjá ykkur í Súgandafirði og
Hemmi bróðir hjá Ingu Sú frænku
með mikilli hlýju og þakklæti og
gleði. Eins atviks minnist ég öðrum
fremur, þegar við Hemmi bróðir stál-
umt inn í dal og létum engan vita. Þú
komst arkandi í frystihúsgallanum
dauðskelkuð og varst ekki blíð á
manninn þegar þú loksins náðir okk-
ur. Þvílík var umhyggja þín í minn
garð. Þú varst svo stolt og glöð yfir
því að þegar þú gafst mér aur, þá
keypti ég nagla en ekki sælgæti og
smíðaði fyrir utan eldhúsgluggann
þinn, og þegar ég strandaði hjálpaði
Hannes mér. Eða þegar ég var hjá
ykkur í Hafnarfirði fór ég í fyrsta
skipti með Öllu frænku í Þjóðleikhús-
ið á Kardimommubæinn.
Gunni Siggi hvatti mig áfram
fyrstu sporin mín að læra að lesa, og
ætlaði hann að gefa mér leðurbolta ef
ég næði 60 atkvæðum en þau urðu
bara 40. En hann gaf mér samt bolt-
ann. Þetta eru bara örfá dæmi um þá
einstöku hlýju og umhyggju sem þið
ávallt sýnduð mér.
Það er alltaf erfitt að kveðja, elsku
Lára mín, þú varst einstök kona og
eitt er víst að heimkoma þín verður
góð, megir þú hvíla í friði.
Takk fyrir allt.
Þinn
Halldór Karl.
Lára Kristjana Hannesdóttir
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
KRISTÍN H. H. MAGNÚSDÓTTIR,
andaðist á Landspítalanum við Hringbraut
föstudaginn 1. ágúst.
Arndís R. Magnúsdóttir, Gunnar G. Kristjánsson
Magnús Á. Magnússon, Hrafnhildur Ingólfsdóttir,
Sverrir S. Magnússon, Svala H. Jónsdóttir,
Sævar Magnússon, Halla Þ. Stephensen,
Halla B. Magnúsdóttir, Þorsteinn G. Ólason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir, dóttir og
amma,
RAGNHEIÐUR MARGRÉT ÞÓRÐARDÓTTIR,
Skólabraut 6,
Seltjarnarnesi,
sem lést mánudaginn 28. júlí, verður jarðsungin í
Seltjarnarneskirkju miðvikudaginn 6. ágúst
kl. 15.00.
Jón Oddur Magnússon,
Margrét Þ. Jónsdóttir, Björgvin H. Fjeldsted,
Þórður Ingi Jónsson,
Áslaug Þóra Jónsdóttir,
Sigrún Ósk Jónsdóttir,
Hanna María Jónsdóttir,
Þórður M. Adólfsson
og barnabörn.