Morgunblaðið - 06.08.2008, Blaðsíða 21

✝ Lárus ArnarKristinsson,
fyrrverandi sjúkra-
flutninga- og
slökkviliðsmaður,
fæddist hinn 14.
ágúst 1937 í Kefla-
vík. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja mánu-
daginn 28. júlí síð-
astliðinn.
Foreldrar hans
voru þau Málfríður
Larsdóttir, f. 13.
mars 1912 á Út-
stekk, Helgustaðahr., S-Múlasýslu,
d. 7. júlí 1996, og Kristinn Helga-
son, f. 28. ágúst 1905 í Keflavík, d.
9. apríl 1995. Lárus átti eina alsyst-
ur, Þuríði, f. 11. janúar 1941, sem er
gift Arnóri Hannessyni, og eina
uppeldissystur, Jakobínu Báru
Jónsdóttur, f. 12. apríl 1949, sem er
gift Gunnari Ólafssyni.
Lárus kvæntist Kristínu Rut Jó-
hannsdóttur, f. 9. júlí 1940 á Hofsósi
í Skagafirði, hinn 14. október 1962,
og áttu þau saman þrjá syni, þeir
eru: 1) Jóhann Kristinn, f. 14. sept-
ember 1958, kvæntur Kolbrúnu
Kristinsdóttur, f. 13. febrúar 1962.
Búsett í Keflavík og börn þeirra eru
a) Lárus Kristinn, f. 9. maí 1980, bú-
settur í Noregi. Á hann einn son,
Jóhann Benjamín, f. 22. ágúst 2003,
b) Helgi Lars, f. 3. nóvember 1983, í
sambúð með Ástu Sigurlaugu
Tryggvadóttur, f. 3. júlí 1983, og
eiga þau saman eina dóttur, Rúnu
Mjöll, f. 15. nóvember 2003. Eru
þau búsett í Keflavík, c) Kristín Rut,
f. 17. mars 1990, búsett í Keflavík.
2) Hafsteinn, f. 13. júlí 1960, og er
hann kvæntur Höllu Benedikts-
dóttur, f. 28. júní 1963. Eiga þau
tvær dætur, Heiðrúnu, f.
7. ágúst 1988, og Rann-
veigu, f. 19. nóvember
1992. Eru þau búsett í
Kópavogi. 3) Sigvaldi
Arnar, f. 9. júlí 1974, og
er hann í sambúð með
Berglindi Kristjáns-
dóttur, f. 5. maí 1980.
Eiga þau saman soninn
Alexander Frey, f. 15.
janúar 2007. Eru þau bú-
sett í Njarðvík. Fyrir á
Sigvaldi dótturina
Thelmu Sól, f. 9. nóv-
ember 1999.
Lárus fæddist og ólst upp í Kefla-
vík. Hófst starfsferill hans í fiskbúð
föður hans við Hafnargötu í Kefla-
vík. Árið 1964 hóf Lárus störf hjá
Slökkviliði Suðurnesja. Það var síð-
an árið 1970 sem hann hóf störf hjá
Sjúkrahúsi Keflavíkur þar sem hann
mótaði starf sjúkraflutningamanna
á svæðinu. Lárus starfaði einn á
sjúkrabifreiðinni á Suðurnesjum í
rúm fimm ár en með dyggri aðstoð
lögreglunnar. Hann starfaði sem
slökkviðliðs- og sjúkra-
flutningamaður í 37 ár og var mikill
frumkvöðull í því starfi. Lárus sinnti
starfi sínu alla tíð af alúð og var það
fremur hugsjón hans en atvinna.
Lárus var þekktur fyrir að vera
mikill veiðimaður og skipti ekki
máli hvort um skotveiði eða stang-
veiði var að ræða. Hann var mikill
viskubrunnur um veiðistaði og varla
er það vatn eða sú á til á Íslandi sem
hann þekkti ekki til og vissi hvernig
ætti að bera sig að við veiðarnar. Þá
var Lárus einnig meðlimur í Frí-
múrarareglunni Sindra.
Útför Lárusar fer fram frá Kefla-
víkurkirkju í dag, miðvikudaginn 6.
ágúst, kl. 14.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Þín elskandi
eiginkona.
Elsku besti pabbi minn.
Að kveðja þig er eitthvað sem ég
bjóst ekki við að gera næstu áratug-
ina. Í mínum huga varstu maður sem
átti bara alltaf að vera hér hjá okkur.
En svo fór sem fór, þú ert farinn frá
okkur og það er hrikalega erfitt að
skrifa þessi orð á blað. Barátta þín við
þennan illvíga sjúkdóm var stutt en
svo sannarlega hetjuleg.
Það sem mér er efst í huga eru allar
stundirnar í kotinu á Hofsósi. Þar vor-
um við og mamma öll sumur frá því að
ég man eftir mér. Ógleymanlegar eru
allar veiðiferðirnar með þér, ef orðið
veiði kom fram einhvers staðar þá
prófuðum við það. Afar skemmtilegt
þótti okkur að fara í lækinn hjá Egg-
ert og þaðan komum við aldrei fisk-
lausir. Sjóferðirnar á „togaranum“
Dolla voru einnig ógleymanlegar. Yf-
irleitt var lestin fyllt og svo var farið í
land og þú flakaðir niðri á bryggju á
Hofsósi, oft langt fram á nótt. Þú
varst og ert án efa besti maður sem ég
hef kynnst. Þú helgaðir líf þitt því að
hjálpa og bjarga öðrum, starfaðir sem
sjúkraflutninga- og slökkviliðsmaður í
37 ár. Með leyfisbréf nr. 1, undirritað
af forseta Íslands, starfaðir þú í fimm
ár einn á sjúkrabílnum og hefur það
án efa verið erfitt oft á tíðum. Ég verð
alltaf stoltur af þér og mun ég aldrei
gleyma þér.
Alveg sama var hvar maður kom á
landinu, alltaf rakst maður á einhvern
sem þekkti Lalla á sjúkrabílnum. Þú
varst alltaf mjög barngóður maður og
öll börn hefðu verið glöð að eiga afa
eins og þig pabbi minn. Voru þau
Thelma Sól og Alexander Freyr mjög
heppin að eiga þig að þó að það hafi
verið í alltof stuttan tíma. Samband
ykkar Alexanders var að þróast í eitt-
hvert sterkasta samband sem ég held
að hafi nokkurn tíma verið á milli afa
og afabarns. Þú varst mikið veikur
síðustu vikurnar og komst ekki í
heimsókn til okkar, eins og þú gerðir á
hverjum degi áður en þú veiktist, en
enn segir Alexander „afa“ ef dyra-
bjallan hringir. En þú þarft ekki að
hafa áhyggjur, við Berglind og öll fjöl-
skyldan munum halda nafni þínu á
lofti og segja honum allt sem um þig
er að segja og hann mun kynnast þér
betur í gegnum okkur. Ég fer með
hann í Ásana, lækinn og síðast en ekki
síst á hann Dolla og mun ég ávallt
segja honum frá þér í þessum ferðum
okkar í framtíðinni. Alexander á án
efa eftir að verða mjög fiskinn eins og
afi hans og hann á eftir að landa mörg-
um stórfiskum með stönginni sem afi
hans átti. Þekking þín á veiði var ótrú-
leg, en það var ekki til sú á sem þú
þekktir ekki til, alla bestu veiðistaðina
og hvernig best var að veiða ána.
Alexander ætlar að passa ömmu
sína eins og þú baðst hann um að
gera. Það er mikill söknuður hjá öllum
en við vitum nú að þrautagöngu þinni
er lokið og þú ert kominn á fallegan
stað. Þar ertu örugglega að labba með
Tyson eða þá að veiða eins og þér
fannst skemmtilegast að gera. Takk
fyrir allt sem þú hefur gert fyrir mig
og megi Guð varðveita sálu þína.
Mamma stóð sig eins og hetja í bar-
áttu þinni og á hún mikið hrós skilið
fyrir það. Bless elsku pabbi minn og
takk fyrir mig.
Þinn sonur
Sigvaldi.
Lárus Arnar
Kristinsson
 Fleiri minningargreinar um Lárus
Arnar Kristinsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 6. ÁGÚST 2008 21
MINNINGAR
Mig langar með fáum orðum
að kveðja afa minn og þakka
honum fyrir þær stundir sem
við áttum saman. Veiðimaður
varst þú mikill, og eitt af því
skemmtilegasta var þegar við
fórum á honum Dolla út á sjó
og kvöldstundirnar á Hofsósi
þar sem við borðuðum ís,
sungum, spjölluðum og hlóg-
um. Guð geymi þig, elsku afi
minn
Kristín Rut.
HINSTA KVEÐJA
✝ Ásta Bjarnadótt-ir fæddist á Hóli
í Bolungarvík 9. jan-
úar 1916. Hún lést á
Vífilsstöðum
fimmtudaginn 31.
júlí síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Bjarni Jón Bárð-
arson útvegsbóndi á
Hóli í Bolungarvík,
f. 14.3. 1878, d. 9.5.
1957 og Kristín Sal-
óme Ingimund-
ardóttir húsfreyja í
Bolungarvík, f.
14.12. 1878, d. 24.4. 1974. Systkini
Ástu eru Jóhanna Össurína, f. 1900,
d. 1906, Karítas, f. 1902, d. 1925,
Bárður Árni, f. 1903, d. 1943, Öss-
urína Guðmunda, f. 1906, d. 1988,
Halldóra Jóhanna, f. 1907, d. 1934,
Ragnar Ingimundur, f. 1909, dáinn
sama ár, Laufey, f. 1911, d. 1984,
Lilja, f. 1912, d. 1985, Steingrímur
Guðmundur, f. 1914, d. 1916, Stein-
grímur Benedikt, f. 1918, d. 1994,
og Jóna Halldóra, f. 1921.
Ásta giftist 18. nóvember 1940
Georg Alexander Sigurjónssyni frá
Lambanesi í Fljótum, f. 20.7. 1916,
d. 15.4. 1978. Foreldrar hans voru
er Halldór Snær, 2) Helena Dögg, f.
20.12. 1984, börn hennar eru Lilja
Dís og Andri Snær Hólmarsbörn, 3)
Ramóna Lísa, f. 16.11. 1987, fyrir
átti Jóhanna Elísabetu Viðars-
dóttur, f. 18.12. 1973, dóttir hennar
er Kolbrún Sara Runólfsdóttir. D)
Sigurjón Óskar, f. 21.1. 1960, dóttir
hans er Sandra, f. 29.1. 84.
Ásta ólst upp á Ísafirði frá eins
árs aldri hjá systkinunum Bjarn-
eyju Helgu Bjarnadóttur og Jó-
hanni Bjarnasyni bátasmið. Ásta
fór ung til Siglufjarðar til að salta
síld og þar kynntist hún mannsefni
sínu Georg. Þau hófu sinn búskap á
Siglufirði og bjuggu þar í 12 ár en
fluttu þá suður og keyptu lítið hús í
Smálöndum þar sem þau bjuggu öll
sín hjúskaparár. Síðar flutti Ásta í
Gnoðarvoginn og enn síðar í Álfta-
mýrina. Ásamt húsmóðurstörfum
vann Ásta mikið við saumaskap,
m.a. í Feldinum í Reykjavík í nokk-
ur ár en einnig vann hún í Lýsi hf.
um árabil. Ásta hélt líkamlegum
styrk og andlegri heilsu allt fram á
síðasta æviár sitt, ávallt létt í lund,
jákvæð og brosmild. Fyrir tveimur
árum lenti hún á spítala vegna
meiðsla í baki og átti ekki aft-
urkvæmt heim á ný en dvaldi eftir
það á Vífilsstöðum við gott atlæti.
Ásta verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju í dag og hefst athöfnin
kl. 11.
Sigurjón Sigurðsson
vörubifreiðastjóri á
Siglufirði, f. 1885, d.
1974 og Elísabet Val-
gerður Jakobsdóttir
húsfreyja á Siglufirði,
f. 1891, d. 1943. Börn
Ástu og Georgs eru A)
Elsa Bjarney, f. 18.6.
1941, d. 3.1. 2005. B)
Bjarney, f. 11.10. 1946,
maki Samúel Vilberg
Jónsson, f. 26.2. 1944.
Börn þeirra eru 1)
Ásta, f. 22.3. 1966,
maki Gunnar Örn
Rúnarsson, f. 23.3. 1965, börn þeirra
eru Egill Örn, Anton Örn og Eva
Lind, 2) Pálína Sigurrós, f. 17.5.
1969, maki Kristinn Samsonarson, f.
1.6. 1965, börn þeirra eru Þórdís,
Bjarney og Selma Vilborg, 3) Kári, f.
20.11. 1973, maki Ásta Sveinsdóttir,
f. 29.7. 1973, börn þeirra eru Krist-
ófer Daði og Birna Karen, 4) Harpa,
f. 24.1. 1985, sambýlismaður Rúnar
Bjarnason, f. 10.8. 1983, dóttir þeirra
er Salka Rannveig. C) Jóhanna, f.
4.2. 1950, maki Valgeir Hafþór Matt-
híasson, f. 21.3. 1947, d. 29.7. 2006,
þau skildu, börn þeirra eru 1) Georg
Alexander, f. 11.3. 1980, sonur hans
Nú hefur þú elskuleg móðir okkar
kvatt þennan heim og ert komin á
annað tilverustig þar sem pabbi hefur
örugglega tekið vel á móti þér ásamt
Elsu systur.
Við viljum þakka þér fyrir lífið sem
þú gafst okkur, ástina, kærleikann og
uppeldið sem við búum svo vel að. Þú
varst alveg yndisleg manneskja og
alltaf tilbúin til að hlusta á og hjálpa
þeim sem þurftu á því að halda.
Minning þín mun lifa með okkur
alla tíð.
Ef sérð þú gamla konu, þá minnstu móður
þinnar,
sem mildast átti hjartað og þyngstu störfin
vann
og fórnaði þér kröftum og fegurð æsku sinnar
og fræddi þig um lífið og gerði úr þér mann.
Þú veizt, að gömul kona var ung og fögur
forðum,
og fátækasta ekkjan gaf drottni sínum mest.
Ó, sýndu henni vinsemd í verki og í orðum.
Sú virðing sæmir henni og móður þinni bezt.
Því aðeins færð þú heiðrað og metið þína
móður,
að minning hennar verði þér alltaf hrein og skír,
og veki hjá þér löngun til að vera öðrum góður
og vaxa inn í himin – þar sem kærleikurinn býr.
(Davíð Stefánsson.)
Með söknuði við kveðjum þig. Hvíl í
friði, elsku mamma.
Bjarney, Jóhanna og Sigurjón.
Elsku amma mín, mig langar að
þakka þér fyrir allar stundirnar sem
ég fékk að eiga með þér. Við áttum
svo margt sameiginlegt og deildum
áhuga á ýmsum hlutum. Þegar ég
kom til þín þegar ég var yngri fékk ég
alltaf að teikna eitthvað eða mála og
þú kenndir mér svo margt um mynd-
list. Ég man hvað mér þótti gaman að
eiga ömmu sem kynni að mála svona
flottar myndir. Þegar ég gisti hjá þér
sat ég sko ekki auðum höndum, held-
ur lést þú mig hafa nóg fyrir stafni og
vorum við alltaf að dunda okkur eitt-
hvað, við spiluðum, máluðum og fór-
um oft í leikinn falinn hlutur. Þá er
mér sérstaklega minnisstætt hversu
þolinmóð þú varst ætíð því oft á tíðum
var ég dálítið erfið og mikill galsi í
mér. Það gerði ekkert til, þú varst
alltaf jafn hjartahlý og góð, það bók-
staflega streymdi frá þér kærleikur
og góðmennska. Þegar ég varð eldri
kom í ljós að við deildum einnig áhuga
á dulspeki og draumum. Svo oft
hringdi ég í þig til að fá álit þitt á hinu
og þessu er varðaði drauma og þú
varst alltaf með góð svör á reiðum
höndum, hvort sem ráðleggingarnar
færu fram í gegnum síma eða með
bréfaskiptum til annarra landa, svo
sem þegar ég var sem skiptinemi úti í
Guatemala. Þú varst heiðarleg og góð
kona, réttvís og full af visku og mér
fannst svo gaman að hlusta á þig ausa
úr viskubrunninum og er ég margs
vísari eftir þær stundir. Það var líka
spennandi að fá að róta í bókunum
þínum og fékk ég stundum að taka
með mér heim eina og eina bók sem
þér fannst að ég þyrfti að lesa.
Elsku Ásta amma mín, ég þakka
þér fyrir allt sem þú hefur gefið mér
og kveð þig með söknuði. Ég mun
geyma þig í hjarta mínu um alla tíð.
Augun þreyttu þurftu að hvíla sig.
Það er stundum gott að fá að sofa.
Armar drottins umlykja nú þig,
okkar er að tilbiðja og lofa.
Við þér tekur annað æðra stig,
aftur birtir milli skýjarofa.
Enginn nær flúið örlögin sín
aldrei ég þér gleymi.
Nú ert þú sofnuð systir mín
sæl í öðrum heimi.
Hlátra og hlýju brosin þín
í hjarta mínu geymi.
(Haraldur Haraldsson)
Guð geymi þig, þín
Harpa.
Ásta Bjarnadóttir
 Fleiri minningargreinar um Ástu
Bjarnadóttur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
JÓN GAUTI JÓNSSON,
f. 29. desember 1945,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi,
mánudaginn 4. ágúst.
Útförin verður tilkynnt síðar.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Hólmfríður Árnadóttir,
Sigrún Jónsdóttir,
Jón Gauti Jónsson, Sigrún Magnúsdóttir,
Sólveig Ásta Gautadóttir, Vignir Bjarnason.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
GUÐFINNA BJARNADÓTTIR
frá Gerðisstekk við Norðfjörð,
Hraunbúðir,
áður Hrauntúni 11,
Vestmannaeyjum,
sem lést föstudaginn 1. ágúst verður jarðsungin frá
Landakirkju laugardaginn 9. ágúst kl. 10.30.
Gísli Einarsson, Ellý Gísladóttir,
Kristbjörg Einarsdóttir, Tryggvi Sigurðsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSTA BJARNADÓTTIR,
Vífilsstöðum,
áður til heimilis í Álftamýri 44,
sem lést á Vífilsstöðum fimmtudaginn 31. júlí,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag
miðvikudaginn 6. ágúst kl. 11.00.
Bjarney Georgsdóttir, Samúel V. Jónsson,
Jóhanna Georgsdóttir,
Sigurjón Óskar Georgsson,
barnabörn og barnabarnabörn.