Morgunblaðið - 17.08.2008, Blaðsíða 38

38 SUNNUDAGUR 17. ÁGÚST 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Jórunn Ingi-mundardóttir
fæddist 29. janúar
1911 í Kaldárholti,
Holtahreppi í Rang-
árvallasýslu. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu
Seljahlíð í Reykja-
vík 24. júlí 2008.
Foreldrar hennar
voru Ingimundur
Benediktsson, bóndi
og síðar trésmiður,
f. 13.8. 1871 á
Breiðabólstað í
Fljótshlíð, d. 5.2. 1949 í Reykjavík,
og Ingveldur Einarsdóttir, hús-
freyja, f. 4.12. 1874 á Hæli í Gnúp-
verjahreppi, d. 24.7. 1953 í
Reykjavík. Jórunn fluttist ásamt
fjölskyldu sinni frá Kaldárholti til
Reykjavíkur 1929.
Systkini Jórunnar voru Stein-
unn, gjaldkeri, f. 1903, d. 1993,
Kristín, hárgreiðslumeistari, f.
1904, d. 1973, Benedikt, f. 1906, d.
1926, Guðrún, húsfreyja, f. 1907,
d. 1935, Ragnheiður, húsfreyja, f.
1913, d. 2008, Helga, húsfreyja, f.
1914, d. 2008, og Einar, bæjarfóg-
eti, f. 1917, d. 1996.
Jórunn stundaði nám við
Kvennaskólann 1930–32. Giftist
1932 Dagbjarti Lýðssyni, kaup-
manni, f. 10.2. 1906 í Hjallanesi í
Landsveit, Rangárvallasýslu, d.
9.7. 1957 í Reykjavík. Foreldrar
hans voru Lýður Árnason, bóndi í
Hjallanesi, f. 3.8. 1850 í Tungu,
Rangárvallahreppi, d. 14.8. 1943 í
Reykjavík, og Sigríður Sigurð-
ardóttir, húsfreyja í Hjallanesi, f.
21.3. 1862 í Saurbæ í Holtahreppi,
d. 22.11. 1945 í Reykjavík.
Börn þeirra eru:
1) Ingveldur, starfsmaður Flug-
málastjórnar, f. 5.10. 1933, eig-
inmaður hennar var Haraldur
Guðjónsson, dr. med., yfirlæknir í
Kumar, f. 23.4. 2002, Mikael Kum-
ar, f. 20.12. 2004, og Viktoría Inez,
f. 3.5.2007.
3) Sigríður, fv. framkvæmda-
stjóri f. 8.6. 1937, gift Eggerti Ás-
geirssyni, fv. framvæmdastjóra, f.
6.8. 1929. Börn þeirra eru a) Ás-
geir, fjölmiðlafræðingur og rit-
stjóri, f. 6.11. 1962, kvæntur
Brynju Jónsdóttur, landfræðingi,
f. 10.10. 1966. Dætur þeirra eru
Hrefna, f. 18.12. 1996 og Þórdís
Helga, f. 20.7. 1999. b) Dagur,
arkitekt í Osló, f. 21.1. 1965,
kvæntur Vibeke Jensen, arkitekt,
f. 1.11. 1964. Börn þeirra eru Jó-
hannes Örn, f. 13.7. 1993, Sólveig
Ylva, f. 15.3. 1996 og Friede Bera,
f. 1.3. 2003. c) Auður, forvörður í
Barselóna, f. 10.8. 1968, gift Axeli
Pétri Ásgeirssyni, framkvæmda-
stjóra, f. 18.5. 1965. Börn þeirra
eru Sigríður Alma, f. 19.7. 1998,
Eggert Geir, f. 18.11. 1999, Sæ-
unn, f. 9.4. 2002 og Ketill, f. 29.9.
2006.
4) Steingrímur, véltæknifræð-
ingur og verkefnisstjóri, f.
20.1.1942, kvæntur Steinunni
Valdimarsdóttur, ljósmóður, f.
13.3.1944. Börn þeirra eru a) Þór-
hallur, vélfræðingur, f. 22.8. 1970,
kvæntur Loftveigu Kristínu Ein-
arsdóttur, starfsmanni hjúkr-
unarheimilisins í Seljahlíð, f. 1.5.
1975. Synir þeirra eru Hallgrímur
Jón, f. 26.8. 1998, Steingrímur
Karl, f. 9.8. 2000, og Kristinn Þór,
f. 3.1. 2008. b) Kristín, hjúkrunar–
og upplýsingarfræðingur, f. 18.4.
1973, gift Elvari Eiríkssyni, við-
skiptafræðingi og fjármálaráð-
gjafa, f. 24.2. 1972. Börn þeirra
eru Auðunn Orri, f. 17.10. 1998,
Steinunn Silja, f. 2.1. 2002, og
Andri Hrannar, f. 26.5. 2008.
Jórunn og Dagbjartur stofnuðu
heimili við Þórsgötu í Reykjavík
og bjuggu síðar við Víðimel, við
Drápuhlíð og síðast við Bjark-
argötu. Eftir fráfall Dagbjarts
1957 stundaði Jórunn störf í tísku-
versluņ einnig við saumaskap,
lengst hjá Vinnufatagerð Íslands.
Útför Jórunnar fór fram í kyrr-
þey.
Stokkhólmi, f. 29.9.
1929, d. 20.8. 1973.
Börn þeirra eru a)
Guðrún, tannlæknir,
f. 29.6. 1959, gift
Birni Árnasyni,
kennara og land-
fræðingi, f. 25.6.
1956. Synir þeirra
eru Haraldur líffræð-
ingur, f. 23.12. 1981,
Arnar og Brynjar,
háskólanemar, f.
10.11. 1987. b) Har-
aldur Magnús, geð-
læknir, f. 16.3. 1968,
kvæntur dr. Sigríði Gunn-
arsdóttur, hjúkrunarfræðingi, f.
23.11. 1969. Börn þeirra eru Val-
dís Inga, f. 12.4. 2004 og Tómas
Yngvi, f. 21.6. 2007. c) Kristín, lög-
fræðingur, f. 26.3. 1970, gift Hauki
Pálmasyni, sálfræðingi, f. 25.4.
1971. Börn þeirra eru Hildur Inga,
f. 16.1. 1999 og Steinunn Soffía, f.
2.11. 2005.
2) Guðrún, fv. fulltrúi, f. 18.1.
1935, gift Halldóri Jónatanssyni,
fv. forstjóra Landsvirkjunar, f.
21.1. 1932. Dætur þeirra eru a)
Dagný, verkfræðingur, f. 22.10.
1958, gift Finni Sveinbjörnssyni,
hagfræðingi, f. 31.1. 1958. Börn
þeirra eru Guðrún Halla, verk-
fræðingur, f. 25.2. 1984, sambýlis-
maður hennar er Hörður Heið-
arsson, verkfræðingur, f. 11.8.
1984, og Sveinbjörn, f. 30.3. 1989.
b) Rósa, tölvunarfræðingur, f.
25.8. 1961, gift Vilhjálmi Þorvalds-
syni, verkfræðingi, f. 10.5. 1961.
Synir þeirra eru Halldór, f. 1.3.
1990, Ingimundur, f. 4.2. 1994 og
Þorvaldur Kári, f. 11.3. 1997. c)
Jórunn, verkfræðingur, f. 8.10.
1962. d) Steinunn, innanhúss-
arkitekt, f. 24.11. 1973, gift Raj
Kumar Bonifacius, viðskiptafræð-
ingi, f. 8.11. 1969. Börn þeirra eru
Rafn Kumar, f. 17.10. 1994, Ívan
Tengdamóðir mín Jórunn Ingi-
mundardóttir andaðist hinn 24. júlí
s.l. Hún átti langlífi að fagna og
þegar kallið kom var hún orðin 97
ára. Alla sína ævi var hún heilsu-
hraust en síðustu sex árin dvaldi
hún á Hjúkrunarheimilinu Seljahlíð
þar sem hún naut einstakrar um-
hyggju er ellin var farin að hrjá
hana í vaxandi mæli þar til yfir
lauk.
Jórunn giftist árið 1932 Dag-
bjarti Lýðssyni, kaupmanni frá
Hjallanesi í Landssveit, Rangár-
vallasýslu, en sjálf var hún frá
Kaldárholti, Holtaheppi í sömu
sýslu. Jórunn hafði þá búið í
Reykjavík síðan 1929.
Glæsimennsku áttu þau bæði til
að bera og nutu í ríkum mæli vin-
sælda meðal vina og kunningja.
Dagbjartur var leiðandi í kjöt-
vinnslu og matvælaverslun í
Reykjavík og mikill atorkumaður.
Þau bjuggu síðast við Bjarkargötu í
Reykjavík. Höfðu þau rétt komið
sér þar vel fyrir, full af bjartsýni
um framtíðina og bættan hag er
Dagbjartur andaðist aðeins 51 árs
að aldri. Ári síðar kom ég inn í fjöl-
skyldu Jórunnar er ég kvæntist
Guðrúnu dóttur þeirra. Er Jórunn-
ar nú minnst með hlýhug og sökn-
uði enda hefur hún reynst mér og
mínum betur en orð fá lýst.
Eftir andlát Dagbjarts starfaði
Jórunn um skeið í verslun og við
saumaskap. Frá heimili Jórunnar
eru margar góðar minningar því
þangað sóttu fjölskyldumeðlimir
hennar og áttu þar samverustundir
sér til gagns og gamans, ekki síst
barnabörn Jórunnar sem voru
mjög hænd að henni.
Eftir að Jórunn flutti frá Bjark-
argötunni bjó hún um nokkur ár í
nágrenni við okkur Guðrúnu í
Hvassaleitinu og síðar í húsi okkar
í Kópavogi. Var hún þá okkur stoð
og stytta eins og öðrum í fjölskyld-
unni fyrr og síðar. Nú þegar hún er
fallin frá er saknað konu sem var
allt í senn glæsileg, grandvör og
æðrulaus. Ég kveð hana með virð-
ingu og þakklæti .
Blessuð sé minning Jórunnar
Ingimundardóttur.
Halldór Jónatansson.
Þrjár háaldraðar merkissystur
hafa kvatt þennan heim á árinu,
óaðskiljanlegar eins og ávallt. Þær
voru Ragnheiður, Helga og Jórunn,
síðastar sæmdarsystkinanna átta
frá Kaldárholti í Holtum. Jórunn
var elst þeirra systra, dó 24. júlí á
98. aldursári. Hún lifði tímana
tvenna, var alin upp í sveit og
gleymdi aldrei uppruna sínum.
Hennar er minnst sem glæsilegrar
konu, í sjón og framgöngu, en hlé-
dræg var hún.
Við Þjórsá lágu rætur þeirra
systkina. Hugur þeirra var löngum
beggja vegna árinnar. Stuðningur
þeirra á milli var eindreginn, ekki
af hagkvæmnisástæðum, heldur
eingöngu af ræktarsemi og vænt-
umþykju. Margir þessara eigin-
leika, ásamt glettni og glaðværð,
hafa gengið til afkomendanna. Von-
andi á það eftir að fylgja þeim,
enda einkenni ættarinnar, svipur
og skapferli kynfast. Þau vöktu
hrifningu hvar sem þau komu,
glæsileg, með sterkan svip, létt í
lund og góðviljuð. Sum ekki frí við
stríðni, fjörug og skemmtileg í sín-
um hópi.
Kaldárholt var á bökkum fljóts-
ins umdeilda. Austanmegin voru
mýrar, langt til bæja og samgöngur
ekki auðveldar. Ingimundur var al-
inn upp hjá sagnamanninum séra
Skúla á Breiðabólstað með hans
börnum. Móðurættin komin að
handan úr Gnúpverjahreppi. Að
Hæli lágu tryggðaböndin, hafa gert
og gera enn, þótt fjölskyldan flytti
frá Kaldárholti á mölina. Ekki að-
eins frændur tengdust þeim, einnig
hjúin, ung og eldri, hvött og studd
til mennta líkt og systkinin.
Þrátt fyrir samgönguleysi tókst
vinátta við nágranna í Holtum og á
Landi, enda gegndi Ingimundur for-
ystustörfum fyrir sveit og sókn.
Þar kom að fjölskyldan fluttist til
Reykjavíkur og börnin sett til
mennta.
Jórunn stundaði nám í Kvenna-
skólanum og gekk síðan að eiga
Dagbjart Lýðsson frá Hjallanesi á
Landi, brautryðjanda í matargerð
og niðursuðu sem gerðist síðar kjöt-
kaupmaður. Má rekja áhrif hans til
nýjunga í verslunarháttum nú-
tímans. Hann var glæsimenni sem
setti svip á bæinn. Jórunn missti
hann rúmlega fimmtugan, 46 ára
gömul, frá fjórum börnum sem voru
á legg komin.
Við fráfall Dagbjarts reyndi á
Jórunni. Hún seldi fljótlega húsið
þeirra á Bjarkargötu 6, hélt út í at-
vinnulífið og tók til við saumaskap
og verslunarstörf. Hún bjó á ýms-
um stöðum; lengi í skjóli dætra
sinna Guðrúnar og manns hennar
Halldórs í Kópavogi og síðar Ingv-
eldar í Skildinganesi og hennar
barna.
Jórunn og systkini hennar héldu
hópinn alla tíð. Þau undu sér hvergi
betur en innan nánustu fjölskyldu
og rifjuðu upp minningar úr sveit-
inni. Það var unun að hlusta á
mannlýsingar þeirra og upprifjun
löngu liðinna viðburða, einatt tengt
græskulausu gamni.
Jórunn naut samvistar við unga
afkomendur og fylgdist með fram-
gangi þeirra.
Síðustu 5 árin bjó Jórunn í Selja-
hlíð og hlaut hina bestu hugsanlegu
umönnun. Þar naut sín líka þægi-
legt skapferli hennar. Skemmtilegt
var að heimsækja Jórunni og koma
þar að sem hún var umkringd bros-
andi starfsfólki sem vitnaði í tilsvör
hennar og gamanyrði. Þess nutum
við líka ávallt sem umgengumst
hana.
Við leiðarlok kveð ég Jórunni
tengdamóður mína með söknuði.
Eggert Ásgeirsson.
Handtak þitt var þétt þegar við
hittumst í hinsta sinn amma mín.
Þú lást og blundaðir og ég lagði
höndina mína í lófann þinn, þú tókst
í hana þéttingsfast. Þessar hendur
matreiddu ofan í mig hafragraut,
dekruðu mig með brjóstsykursmol-
um, kenndu mér að leggja kapal og
struku þreytta fætur mína þegar ég
var barn.
Þú varst glæsileg kona, fyrir-
myndaramma og -langamma, bros-
mildi þín og nægjusemi voru þín
einkenni. Þér var afar annt um fjöl-
skyldu þína og þú naust þess að fá
sem flesta í laugardagskaffi til þín á
fallega heimili þitt í Skerjafirðinum.
Þar áttu börn og barnabörn
skemmtilegar samverustundir,
skiptust á skoðunum um þjóðfélags-
mál og sögðu fréttir af sér sjálfum.
Á meðan stjanaðir þú í kringum
okkur með heimabökuðu brauði,
jólaköku, kleinum og kaffi. Ekki má
gleyma jólaboðunum þínum þar sem
fjölskyldan kom saman og borðaði
hangikjötið, heimagerðan ís og mar-
enskökur sem þú útbjóst sjálf langt
fram á fullorðinsár.
Það fór vel um þig síðustu árin í
Seljahlíðinni. Þú gladdist yfir að fá
börnin mín í heimsókn og fylgdist
með þeim flengjast um með stafinn
þinn og borða molana þína. Þér
fannst brúnu augun þeirra falleg og
nöfnin þeirra framandi.
Ég sendi þér stundum póstkort
frá ferðalögum mínum, nú skrifa ég
þér þessa síðustu kveðju úr sum-
arleyfi erlendis. Með söknuð og
sorg í hjarta streyma minningarnar
um huga mér meðan ég fylgist með
sólsetrinu á þessu fallega kvöldi og
ég fyllist þakklæti fyrir að hafa átt
þig að.
Guð geymi þig, amma mín. Hvíl í
friði.
Steinunn Halldórsdóttir.
Jórunn Ingimundardóttir, amma
mín, lést í hárri elli. Þótt dauðinn
teljist vart óvæntur gestur á 98.
aldursári, þá fylgir komu hans engu
að síður sorg og minningarnar
streyma fram í hugann.
Amma Jóa var góð kona. Hún var
traust, hæglát og lítillát. Hún var
samviskusöm og vinnusöm, bæði á
heimili sínu og í störfum utan þess.
Hún tók heill, hamingju og velferð
sinna nánustu framyfir sína eigin.
Hún var alger andstaða þeirrar
glysgjörnu, hávaðasömu og sjálf-
hverfu tilveru sem oft er hampað nú
til dags og mörgum þykir svo eft-
irsóknarverð. Hún var af þeirri kyn-
slóð sem tók þátt í því að breyta Ís-
landi úr fábrotnu og fátæku
þjóðfélagi í háþróað nútímasamfélag
þar sem lífskjör eru meðal þess sem
besta gerist. Og ekki frekar en aðr-
ir af hennar kynslóð taldi hún þetta
til stórafreka eða barði sér á brjóst
í sjálfshóli.
Amma Jóa var mikilvægur hluti
af uppvaxtarárum mínum. Fyrstu
árin bjó hún í næsta húsi í Hvassa-
leitinu. Þá var líf mitt forvitnilegt
ævintýri sem amma var hluti af og
margar sögur lifa enn af uppátækj-
um og óvæntum uppákomum. Hún
fluttist síðan með fjölskyldu minni í
Kópavoginn og bjó á heimilinu þar
til ég var um fermingu. Á þeim tíma
voru samskipti mín við hana náin og
ég naut þess að finna hina jákvæðu
og hlýju strauma sem alla tíð fylgdu
henni. Oft smeygði ég mér í hæg-
indastólinn hjá henni og saman
hlustuðum við þá á framhaldssög-
urnar og fimmtudagsleikritin í út-
varpinu. Hún passaði okkur syst-
urnar oft. Mér eru sérstaklega
minnisstæðir dagarnir þegar við
lágum allar viðþolslausar í hlaupa-
bólu sem ekki mátti klóra í. Þá
dreifði hún huga okkar með því að
lesa fyrir okkur og láta okkur lesa
til skiptis. Svona lásum við þessa
daga hverja bókina á fætur annarri.
Amma var líka jákvæð og glettin og
lét sig ekki muna um að taka þátt í
leikjum okkar þegar á þurfti að
halda.
Eftir að Amma Jóa flutti í eigið
húsnæði við Háteigsveginn minnk-
aði samgangurinn. Samt hittumst
við nánast í hverri viku þar sem
mamma og amma voru mjög nánar.
Sú hefð skapaðist fljótt meðal barna
hennar og barnabarna að hittast í
síðdegiskaffi á laugardögum heima
hjá henni. Þannig stuðlaði hún að
því að sístækkandi hópur hélt sam-
bandi og kynntist vel innbyrðis.
Þau ár sem ég var erlendis við
nám skrifuðumst við Amma Jóa oft-
ast reglulega á. Eftir að ég eign-
aðist sjálf börn var hún boðin og
búin að aðstoða við pössun þeirra.
Ég efa ekki að jákvæð afstaða
hennar, yfirvegun, rólyndi og ótelj-
andi stundir barna minna í fangi
hennar með myndabækur og fyrstu
lestrarbækurnar hafa myndað gott
mótvægi við hraðann og áreitið sem
börn hér á landi búa nú við og
stuðlað að því að Guðrún Halla og
Sveinbjörn urðu yfirvegaðri og heil-
steyptari einstaklingar en ella.
Nú þegar komið er að leiðarlok-
um og ég rifja upp liðna tíð, þá átta
ég mig á því hvað Amma Jóa hafði
mikil áhrif á mig, hversu mikið ég á
henni að þakka og hversu sárt ég
sakna hennar. En minningin um
hana mun lifa og hún verður áfram
fyrirmynd í mínu lífi.
Guð geymi þig, elsku amma mín.
Dagný Halldórsdóttir.
Okkur systkinin langar til að
minnast hennar ömmu Jóu sem nú
er látin, komin hátt á tíræðisaldur.
Hún kveður þennan heim sama ár
og tvær yngri systur hennar, Ragn-
heiður og Helga. Eru systkinin átta
talsins nú öll látin.
Þegar við hugsum til baka koma
upp margar minningar. Þær fyrstu
frá heimsóknum hennar til Svíþjóð-
ar, þar sem við bjuggum. Þegar við
fluttum heim um miðjan áttunda
áratuginn dvöldum við fyrstu mán-
uðina á heimili ömmu við Háteigs-
veginn. Má segja að þá hafi nábýli
okkar við ömmu hafist sem stóð um
árabil. Lengstan tímann bjuggum
við saman í tvíbýli við Skildinganes
í Skerjafirði. Amma hafði því óhjá-
kvæmilega mikil og mótandi áhrif á
uppvöxt okkar.
Jórunn
Ingimundardóttir
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði
Útfararþjónustan ehf.
Stofnað 1990
Símar: 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is • runar@utfarir.is
Alhliða útfararþjónusta
Rúnar
Geirmundsson
Sigurður
Rúnarsson
Elís
Rúnarsson
Þorbergur
Þórðarson