Morgunblaðið - 24.08.2008, Blaðsíða 40
40 SUNNUDAGUR 24. ÁGÚST 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Árni GunnarSveinsson fædd-
ist í Gerðum í
Garði 3. nóvember
1923 . Hann lést á
dvalarheimilinu
Hrafnistu við Laug-
arás 12. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
Árna voru hjónin
Sveinn Árnason
sjómaður og for-
maður í Garðinum,
f. í Gerðum í Garði
2.7. 1892, d. 13.10.
1987, og Guðrún
Eyjólfsdóttir húsfreyja, f. í
Haugshúsum á Álftanesi 11.10.
1898, d. 21.11. 1981. Árni var
eina barn þeirra hjóna og ólst
upp á heimili þeirra í Gerðum í
Garði.
Hinn 7.10. 1961 kvæntist Árni
Guðlaugu Björgu Sveinsdóttur
hárgreiðslumeistara, f. í Reykja-
vík 16.2. 1920, d. 7.5. 2004. For-
eldrar hennar voru hjónin Sveinn
Jóhannesson stýrimaður og tré-
smíðameistari í Reykjavík, f. á
Breiðabólsstöðum á Álftanesi
14.11. 1888, d. 12.8. 1950, og
Kristrún Jónsdóttir húsfreyja, f. í
Efri-Lág í Eyrarsveit 15.7. 1887,
d. 11.12. 1942. Börn Guðlaugar
og stjúpbörn Árna eru: 1) Rúnar
Ketill Georgsson hljómlist-
armaður í Reykjavík, f. 14.9.
1943, unnusta Arndís Jóhanns-
dóttir hönnuður, f. 12.10. 1956.
Börn Arndísar eru tvíburarnir
Fróði og Guðmundur Guðmunds-
synir, f. 7.12. 1995. Börn Rúnars
eru: a) Björg lögfræðingur í
Garðabæ, f. 15.4. 1962, m. Sig-
urður Örn Hektorsson læknir, f.
12.11. 1954. Dætur þeirra eru i)
Árný Björk nemi, f. 5.12. 1982,
og ii )María Kolbrún nemi, f.
26.7. 1983, unnusti Ásgeir Hjört-
ur Ásgeirsson verslunarmaður, f.
3.1. 1975, börn þeirra eru Arna
Björg, f. 12.12. 2001, og Sigurður
Erling, f. 8.4. 2008. b) Ketill sím-
virki í Svíþjóð, f. 13.6. 1971, k.
Teresa Payne húsfreyja. Dætur
þeirra eru Emelie Elisabet, f.
Soffíu eru: a) Súsanna Björg Vil-
hjálmsdóttir framkvæmdastjóri í
Garðabæ, f. 16.2. 1971, m. Tómas
Jóhannsson tölvunarfræðingur, f.
15.4. 1973. Börn þeirra eru Árný
Björg, f. 28.12. 1993, og tvíbur-
arnir Kristján Helgi og Guðný
Lára, f. 7.11. 2004. b) Einar
Mikael Sverrisson trésmiður í
Hafnarfirði, f. 20.8. 1986. Sambk.
Heiða Kristín Helgadóttir nemi,
f. 28.2. 1986.
Árið 1938, þá aðeins 14 ára
gamall, byrjaði Árni til sjós, þá á
opnum trillum. Því næst beitti
hann um tíma á Hákoni frá Sand-
gerði, en um 17 ára aldur hóf
hann störf á Árna Árnasyni frá
Garðinum, undir formennsku
Kristins Árnasonar. Eftir að
skipið Árni Árnason fórst starf-
aði Árni heitinn á skipinu
Mumma frá Garðinum, þar til
hann réðst á skipið Guðmund
Þórðarson úr Garðinum, á ný
undir formennsku Kristins Árna-
sonar. Við stjórn þess skips tók
síðar frændi Árna og sonur
Kristins, Eyjólfur Kristinsson. Á
skipinu Guðmundi Þórðarsyni
starfaði Árni lengst, eða í 12 ár,
og gegndi hann þar starfi 2. vél-
stjóra. Með Eyjólfi skipstjóra
réðst Árni síðan sem 2. vélstjóri
á skipið Fram frá Keflavík. Það-
an fóru þeir frændur saman á
bátinn Gísla lóðs frá Hafnarfirði,
síðan á Skálabergið, þá á Garðar
Reykjavíkur, og að síðustu voru
þeir frændur saman á Sæhrímni
frá Keflavík til ársins 1970, en þá
hætti Eyjólfur til sjós. Árni réðst
þá á Freyjuna og loks á Binna í
Gröf, en á því skipi starfaði Árni
til ársins 1981, er hann hætti á
sjó. Hóf hann þá störf hjá Ís-
lenskum aðalverktökum á Kefla-
víkurflugvelli og starfaði þar til
sjötugs, árið 1993.
Á sjómannadaginn í Keflavík
árið 1989 var Árni sæmdur heið-
ursmerki sjómannadagsins fyrir
störf sín á sjó – en sjómennsku
stundaði Árni í 43 ár.
Þau Árni og Guðlaug bjuggu á
Hringbraut 84 í Keflavík, allt frá
stofnun búskapar síns árið 1961
til ársins 1989, er þau fluttu bú-
ferlum að Sjafnargötu 5 í
Reykjavík. Frá 1993 bjuggu þau
síðan á dvalarheimilinu Hrafn-
istu við Laugarás.
Útför Árna fór fram í kyrrþey.
11.1. 2006, og Klara
Anne, f. 9.9. 2007. c)
Elfa Björk tónlistar-
kennari í Hvera-
gerði, f. 7.8. 1978.
Synir hennar eru
Aron Ben Daníels-
son, f. 3.6. 2004, og
Daníel Ben Daníels-
son, f. 17.8. 2007. 2)
Lúðvík Per Jónasson
vélstjóri í Reykjavík,
f. 16.2. 1948, d. 27.9.
2006. Börn Lúðvíks
eru: a) Sigfinnur
Þór bílasmiður í
Reykjavík, f. 27.12. 1966, k. Sig-
urdís Gunnarsdóttir rannsóknar-
maður, f. 2.11. 1966. Börn þeirra
eru i) Gunnar verkamaður í
Reykjavík, f. 12.3. 1984, sambk.
Sjöfn Ylfa Egilsdóttir nemi, f.
23.8. 1988, dóttir þeirra er Mar-
grét Blandon, f. 10.9. 2006, ii)
Dagur Þór, f. 1.6. 2000, og iii)
Elísa Dís, f. 18.2. 2006. b) Hildur
Júlía hárgreiðsludama á Selfossi,
f. 22.2. 1972, m.h. Sveinbjörn
Másson framkvæmdastjóri, f.
16.4. 1967. Börn þeirra eru i)
Bryndís Jóna, nemi á Selfossi, f.
19.3. 1985, sambm. Haraldur Ein-
ar Hannesson sölumaður, f. 27.6.
1981, dóttir þeirra óskírð, f. 19.7.
2008, ii) Karel Fannar, f. 8.6.
1993, iii) Aron Freyr, f. 5.8. 1995,
og iv) Adam Örn, f. 13.7. 1998. c)
Guðrún Björg húsfreyja á Byggð-
arhorni í Sandvíkurhreppi, f.
20.5. 1975, m. Gísli Ólafsson
blikksmiður, f. 30.1. 1967. Börn
þeirra eru Daníel Andri, f. 20.7.
1997, Jón Þór, f. 3.11. 1998, Þóra
Valdís, f. 29.5. 1999, Árni Valur,
f. 25.1. 2006, og Guðrún Eva, f.
23.3. 2008. d) Jónas Árni bíla-
smiður í Reykjavík, f. 25.3. 1979.
e) Hannes Valur pípulagninga-
maður á Selfossi, f. 5.12. 1981,
sambk. Vigdís Líf Pálsdóttir
nemi, f. 23.11. 1988. f) Soffía
Rúna nemi í Reykjavík, f. 11.7.
1983, dóttir hennar er Aníta
Dögg, f. 9.7. 2003. 3) Soffía Jón-
asdóttir hárgreiðsludama á
Akranesi, f. 23.12. 1951. Börn
Almennt er það svo, að í hugum
barna er afi einkar sérstök persóna.
Þessarar sérstöku persónu í mínum
huga langar mig til að minnast
nokkrum orðum, að endaðri vegferð
okkar afa saman – en með söknuði
kveð ég nú ástkæran föðurafa minn,
Árna Gunnar Sveinsson.
Hinar fyrstu minningar sem mér
koma í hug eru af afa standandi við
hlið appelsínugulrar Volkswagen-
bifreiðar sinnar þegar „Keflavíkur-
rútan“ bar mig frá Reykjavík að
endastöðinni í Keflavík. Þarna var
afi kominn, með hattinn á höfðinu,
til að taka á móti mér þegar ég var
loks komin í langþráða heimsókn til
afa og ömmu í Keflavík. Ég gat vart
hamið mig af tilhlökkun, þaut út úr
rútunni og flaug í fang afa. Afi
klappaði mér stuttlega á bakið með
grófri sjómannshendi sinni, bauð
mig velkomna og ýtti mér inn í bíl-
inn; amma biði mín heima á Hring-
brautinni. Þó svo að afi hafi aldrei
virst kjassgefinn, þá vissi ég að hon-
um þótti vænt um gott faðmlag eða
koss á kinn; því þá brosti hann,
faðmaði þéttingsfast á móti og það
rumdi í honum af ánægju. Ávallt var
afi til staðar sem traustur bakhjarl
heimilisins og frá honum stafaði ör-
yggi og hlýja. Afi var ekki marg-
orður, enda maður hæversku og lít-
illætis. Hrós gaf hann sparlega, en
þó mátti skýrlega merkja hreykni
hans þegar eitthvert barna hans,
afabarna eða langafabarna vann ein-
hverjar vegtyllur eða stóð sig vel að
öðru leyti.
Lífshlaup afa var farsælt og má
það án vafa þakka hinum góðu kost-
um hans; trúmennsku í hvívetna,
tryggð, samviskusemi, óbilandi
dugnaði og kjarki. Til marks um
kjark afa má nefna, að strax daginn
eftir strand skipsins Árna Árnason-
ar, þar sem afa var ungum að aldri
ásamt fjórum skipsfélögum naum-
lega bjargað úr sjónum, var afi kom-
inn út á sjó á ný, staðráðinn í að láta
Ægi ekki leggja sig að velli. Þannig
var afi ávallt harður af sér og kvart-
aði ekki, þótt á gæfi í lífsins ólgusjó.
Skipstrandið er þó ekki einvörðungu
til marks um hinn harðskrápa sjó-
mann, því það má einnig nefna til
dæmis um sparsemi afa og nýtni; en
afi var víst tregur til að fara úr sjó-
stígvélunum sínum og stökkva fyrir
borð hins sökkvandi skips, þar sem
stígvélin voru spánný og hann vildi
ógjarnan týna þeim.
Þótt afi væri dagfarsprúður mað-
ur var hann skapmaður og því hvein
í honum á stundum, er honum þótti
sér eða sínum misboðið. Sömuleiðis
gat pólitíkin valdið goluþyt í húsum
afa og ömmu, en hann var mikill
sjálfstæðismaður meðan amma var
á öndverðum meiði hins pólitíska lit-
rófs; einarður talsmaður verkalýðs-
ins.
Skyndilegt fráfall ömmu árið 2004
var afa mikið áfall, en eins og hon-
um var tamt, þá bar hann harm sinn
í hljóði og kvartaði aldrei. Án efa
studdi hann í sorginni sú einlæga
Guðstrú sem hann hafði byggt með
sér og hlúð að, allt frá barnæsku.
Ég kveð afa minn nú hinstu kveðju,
með hinni sömu væntumþykju og
virðingu sem hann ávallt auðsýndi
mér. Við Sigurður, dætur okkar og
barnabörn þökkum afa innilega
samfylgdina, og ég bið Guð að
geyma sálir þeirra afa og ömmu
saman um alla tíð.
Björg Rúnarsdóttir.
Blátt lítið blóm eitt er,
ber nafnið: Gleymdu ei mér.
Væri ég fleygur fugl
flygi ég til þín.
Svo mína sálu nú
sigraða hefur þú,
engu ég unna má
öðru en þér.
(Þýsk þjóðvísa.)
Elskulegur föðurafi minn sem
horfinn ert okkur frá, mikill er miss-
irinn. Þegar ég las þessa litlu vísu
þá datt mér afi strax í hug, gall-
harður sjálfstæðismaður sem
gleymist ei. Í nokkrum orðum vil ég
minnast afa sem mjög trúaðs
manns. Ég man ekki eftir öðru en að
afi færi alltaf í messu á sunnudögum
í Keflavík og var líka kröfuharður á
presta, enga pokapresta takk.
Óskaplegur vinnuþjarkur og ósér-
hlífinn, til marks um það þá byrjaði
afi að vinna í síldinni í Garðinum að-
eins 12 ára gamall og síðan fór hann
að vinna á sjónum 14 ára gamall, var
til sjós þar til hann var orðinn 60 ára
gamall og hlaut hann sjómannaorðu
á sjómannadaginn 1989. Hvað við
vorum rosalega stolt af honum. En
fullur var hann af orku ennþá þó
sjómennskunni væri lokið svo hann
fékk vinnu í Helguvík og þar með
var geðheilsu ömmu Lúllu bjargað.
Starfaði hann í Helguvík til 70 ára
aldurs.
Afi hafði óskaplega gaman af bíl-
um og hugsaði mjög vel um þá, bæði
bónaði og strauk þeim svo þeir
gengu undir nafninu „Baðmullarbíl-
arnir“ hans afa. Afi hafði mikið dá-
læti á dýrum og var þeim óskaplega
góður. Afi var alltaf mjög fljótfær
maður, ef honum datt eitthvað í hug
þá var það framkvæmt, samanber
að hann kynnist henni ömmu á öðr-
um í jólum 1960, bað hennar á gaml-
árskvöld og giftist henni svo 7. októ-
ber 1961. Hvort sem það var að
kaupa bíla, húsgögn, styttur eða
betrekk þá skipti ekki máli hvort
amma vildi þetta, hann birtist bara
með þetta heima.
Afa minnist ég sem afskaplega
nýtins manns, ef kom t.d. gat á eitt-
hvað þá rumpaði hann því bara sam-
an og oft á tíðum á mjög spaugileg-
an hátt því sjálfsbjargarviðleitnin
var með ólíkindum. Mikill matmað-
ur var afi minn og var hann alltaf
frekar búttaður og við kölluðum
hann Bangsa. Afi hafði mjög mikinn
áhuga á líðandi stund, sjómennsk-
unni auðvitað, veðrinu, íþróttum –
og aldrei mátti hallmæla sjálfstæð-
ismönnum, en gaman var að koma
til ömmu og afa í kringum kosning-
arnar því amma var eins mikið rauð
eins og hann blár. Afi mátti samt
aldrei neitt aumt sjá.
Börnunum, barnabörnunum og
langafabörnunum fylgdist hann öll-
um með og vissi upp á hár hvað hver
var að gera, þannig ef mann vantaði
upplýsingar um einhvern þá spurði
maður bara afa.
Afi kallinn missti mikið þegar
amma fékk heilablóðfall 7. maí 2004
og dó mjög snögglega. Þau höfðu
gengið saman lífsins veg í 44 ár, svo
missir afa var mikill. Hann bar
harm sinn í hljóði. En viljastyrk og
lífsvilja hafði afi mikinn sem sýndi
sig þegar hann veiktist sjálfur og í
tvígang þegar allir héldu að hann
væri að fara reis hann alltaf upp aft-
ur. Ég sagði alltaf við hann að hans
pláss hjá Guði væri ekki laust strax.
Þá hló hann alltaf.
Mikið er ég fegin að hafa fengið
að kveðja þig svona vel eins og ég
gerði rétt áður en þú kvaddir.
Elsku afi, knúsaðu ömmu og
pabba frá mér. Guð blessi þig og
varðveiti og ég veit þið vakið yfir öll-
um hópnum og veitið styrk á þess-
um erfiða tíma.
Þitt elskandi barnabarn
Hildur Júlía.
Elsku afi.
Ég man fyrst eftir mér hjá ykkur
ömmu á Sjafnargötunni. Það var
alltaf svo gaman og gott að koma til
ykkar. Fengum alltaf nammi og eitt-
hvað gott að borða. Maður fór aldrei
svangur frá ykkur. Þú varst iðulega
sendur út í búð eða fórst að eigin
frumkvæði að kaupa eitthvert got-
terí ef þið vissuð að það væru að
koma gestir. Svo á Hrafnistu hélduð
þið þessu áfram þó að það væri orð-
ið svolítið þröngt um ykkur. Það er
svo erfitt að setjast niður og reyna
að koma einhverju niður á blað. Það
er svo margt sem kemur upp í hug-
ann. Svo margar góðar minningar
sem maður á og verða alltaf dýr-
mætari og dýrmætari. Skrítið að
hugsa til þess að maður eigi engan
afa lengur, þar sem þú hefur alltaf
verið eini afinn sem maður hefur
átt.
Huggun er okkur í þungum harmi
að vita þig lausan við sjúkdóms böl.
Hvílandi nú upp að alföður barmi
hugljúfan, frískan og lausan við kvöl.
Ástvinir allir nú saman hér stöndum
og leitum að styrk kæri Drottinn til þín.
Trú á þig bindi oss fastari böndum
nú að huggun í harmi við leitum til þín.
Á kveðjustund við erum hér
kæru vinir, frændur og frænkur.
Lífið kemur og lífið fer
en öll við hittumst um síðir aftur.
Nú kveðjum við þig, kæri vinur,
sem á förum ert í burtu hér.
En nú hittir þú alla ættmennina
sem farnir eru á undan þér.
(Höf. ók.)
Elsku afi, nú er komið að því. Nú
ertu kominn til ömmu og pabba aft-
ur. Það var svo mikill missir fyrir
þig þegar amma dó og svo aftur
stuttu seinna þegar pabbi dó. En
núna eruð þið saman aftur. Ég veit
að þau taka vel á móti þér og að þið
eigið eftir að styðja og styrkja af-
komendur ykkar á þessum erfiða
tíma og um ókomna tíð.
Hvíldu í friði, elsku besti afi minn.
Þín verður sárt saknað. Minning þín
mun lifa í hug og hjarta mínu um
ókomna tíð.
Þitt barnabarn
Soffía Rúna.
Elsku afi minn, nú ertu kominn til
ömmu á betri stað. Við upplifum
mikið tómarúm í hjörtum okkar þar
sem þú varst svo stór hluti af lífi
okkar. Ef ég vitna í Hillary Clinton
sem sagði að það tæki heilt þorp að
ala upp barn, þá voruð þið amma í
æðstu embættunum í þorpinu mínu.
Þú sýndir svo vel hversu stoltur þú
varst af mér og öðrum í fjölskyld-
unni ef eitthvað gekk okkur í hag-
inn, sama hversu lítið það var. Ósér-
hlífni þín, hvort sem þú varst í vinnu
eða utan hennar, var á allra vitorði,
slíkur dugnaðarforkur varstu. Ef
þig vantaði stiga til að mála húsið þá
smíðaðir þú stigann úr spýtnaaf-
göngum enda búðir ekki opnar þeg-
ar þú varst kominn út með málning-
arburstann. Á unglingsárum mínum
vann ég meðal annars í frystihúsinu
í Höfnunum og reyndi að fá eins
mikla yfirvinnu og hægt var. Meðan
amma skammaði mig fyrir að vinna
of mikið hvattir þú mig alltaf til
dáða að leggja mitt af mörkum og
neita aldrei aukavinnu.
Ég ólst upp við að fylgjast með
kraftinum í þér og ég dáðist alltaf að
þér. Það gustaði af þér hvert sem þú
fórst og sveiflan á hægri hendinni
þegar þú gekkst, gaf alltaf til kynna
hversu ákafur þú varst í erinda-
gjörðum þínum. Þú varst einstakt
ljúfmenni, þrátt fyrir stórar sjó-
mannshendur. Enda „bangsinn“
okkar. Þú máttir ekkert aumt sjá og
fylgdist vel með öllum í fjölskyld-
unni. Þú hikaðir ekki við að láta
skoðun þína í ljós ef eitthvað olli þér
vonbrigðum, eins og þegar ég kaus í
fyrsta sinn og ég kaus ekki „rétt“ að
þínu mati. Þú hringdir í pabba sem
hringdi í föðurafa minn og hann
hringdi í mig til að tjá skoðun sína á
málinu. Þú náðir ekki að breyta póli-
tískri skoðun minni með uppátæk-
inu en þar sem við vorum á öndverð-
um meiði var ennþá skemmtilegra
að tala við þig um þjóðmálin og hver
staðan væri á þjóðarpúlsinum. Þú
fylgdist með öllu á líðandi stundu og
hafðir unun af því að hlusta á spjall-
þætti og fréttir í útvarpinu. Ef mig
vantaði veðurspána fyrir útilegu gat
ég alltaf hringt í þig og þú gast sagt
Árni Gunnar
Sveinsson
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði
Vönduð og persónuleg þjónusta
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Sími 551 7080
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
Ólafur Örn
útfararstjóri,
s. 896 6544
Inger Rós
útfararþj.,
s. 691 0919