Morgunblaðið - 25.08.2008, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 25. ÁGÚST 2008 25
✝ RagnheiðurÞorvaldsdóttir
fæddist í Stykkis-
hólmi 4. desember
1929. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut að
morgni sunnudags-
ins 17. ágúst síðast-
liðins. Foreldrar
hennar voru Sess-
elja Kristjánsdóttir,
f. 20.12. 1900, d.
18.6. 1972 og Þor-
valdur Þorleifsson,
f. 24.7. 1898, d. 16.5.
1938. Ragnheiður var fimmta í
röð átta systkina sem öll eru látin.
Systkini Ragnheiðar voru, Áslaug
Ingibjörg, f. 31.5. 1922, d. 29.5.
1944, Jarþrúður Guðný, f. 18.11.
1923, d. 12.10. 1965, Sæmunda, f.
16.7. 1926, d. 25.11. 1986, Hulda
Kristín, f. 15.7. 1928, d. 15.2.2000,
Jens Hjaltalín, f. 4.2. 1931, d.
20.10. 1993, Vilhjálmur, f. 4.7.
1932, d. 28.6. 1973 og Ársæll, f.
2.1. 1936, d. 6.6. 1947.
6.11. 1951 fæddist dóttir
Ragnheiðar, Áslaug Ingibjörg
Gísladóttir. Faðir hennar var
Gísli Ólafsson sem nú er látinn.
Áslaug á 3 börn og 4 barnabörn.
Sambýlismaður hennar er
Kristján Kristjáns-
son.
Ragnheiður gift-
ist Kristjáni Guðna-
syni Jónssyni 3.9.
1954, þau skildu.
Kristján er látinn.
Börn þeirra eru
Guðrún, f. 29.12.
1954, gift Þórði
Harðarsyni, þau
eiga 4 dætur og 4
barnabörn, Hjörtur
Cecil, f. 2.7. 1956 og
Jón Ragnar f .1.4.
1959, kvæntur Guð-
rúnu Ósk Stefánsdóttur, þau eiga
3 börn, auk þess á Jón 1 son fyrir
og barnabarn.
Ragnheiður fór ung suður til
Reykjavíkur til þess að vinna fyr-
ir sér eins og algengt var á þeim
tímum og fór þá fyrst í vist til
þeirra sæmdarhjóna Völu og
Gunnars Thoroddsen sem hún
mat mikils og minntist oft þeirrar
vistar. Síðar vann hún víða við al-
menn þjónustu– og verkakonu-
störf auk þess sem hún gegndi
húsmóðurstörfum á stóru heimili
og móðurhlutverkinu.
Útför Ragnheiðar fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Elsku amma, ég kveð þig með
söknuði og sorg í hjarta en minning
þín mun lifa, brosið og hláturinn sem
var svo smitandi. Þegar ég hugsa um
hana ömmu mína fer ég að brosa, þú
varst svo yndisleg og skemmtileg.
Ég er svo þakklát fyrir tímann sem
við erum búnar að eiga saman, þá
sérstaklega núna á þessu ári. Þegar
við fórum í sumarbústaðinn í Borg-
arfirðinum og renndum í hólminn,
þar sem þú hljópst um kirkjugarðinn
eins og unglingur, ég man þá hvað ég
hugsaði hvað ég ætti ótrúlega dug-
lega og hugrakka ömmu, þar sem þú
lést ekki þitt líkamlega ástand sem
var ekki gott síðustu árin stoppa þig.
Ég efast um að ég eigi eftir að venj-
ast því að koma ekki að heimsækja
þig þegar ég kem suður, það var yf-
irleitt það fyrsta sem ég gerði þegar
ég kom og það síðasta sem ég gerði
áður en fór aftur heim til Akureyrar.
Elsku amma, þú ert komin á góð-
an stað hjá fólki sem ég veit að þú
hlakkaðir mikið til að hitta.
Hvíl í friði amma mín.
Eva Ösp.
Ragna amma hefur alltaf verið
stór partur af lífi mínu og fjölskyldu
minnar. Það er margt sem kemur
upp í hugann núna þegar komið er að
kveðjustund. Allar samverustund-
irnar, öll ferðalögin, samverustundir
á jólum og öðrum hátíðisdögum.
Amma var svo dugleg og drífandi,
glæsileg og hugsaði alltaf um að líta
vel út. Amma var mikill húmoristi og
hafði rosalega gaman af því að láta
hlæja að sér, ég geymi mörg glettin
atvik og fyndnar frásagnir í hjarta
mínu.
Í barnæsku man ég eftir fjársjóðs-
skáp sem amma átti. Það var fátt
jafnspennandi og að koma í heim-
sókn til hennar og bíða þar til hún fór
í skápinn góða og náði í eitthvert got-
terí. Í þessum skáp geymdi amma
alls konar framandi nammi, tyggjó,
gjafir og fleira. Aldrei fékk ég að
kíkja inn í þennan skáp, hann var
alltaf læstur og því mjög dularfullur
og spennandi. Amma fylgdist alltaf
mjög vel með öllu í kringum sig, vissi
hvað var að gerast og var alltaf með
allar fréttir á hreinu. Hún var einnig
mjög nýjungagjörn, hún var sú
fyrsta sem ég þekkti sem fékk sér
örbylgjuofn, soda stream-tæki og
fótanuddtæki. Amma var alltaf bak-
andi og hafði rosalega gaman af því
að fá gesti og gefa þeim að borða. Ég
hef ekki tölu á því hve oft ég kom í
mat með vinkonum og síðar börnum
mínum og maka, alltaf tók amma vel
á móti öllum og enginn fór svangur
heim. Tilhugsunin um að fá aldrei
aftur pönnsur og vöfflur, heyra
ömmu hlæja og segja alls konar
brandara og fyndnar sögur gerir mig
sorgmædda. En ég geymi minningu
ömmu í hjartanu og fagna því að hún
er núna hjá fólkinu sínu sem hún
saknaði oft svo mikið.
Elsku besta amma, takk fyrir allt,
Sara Lind.
Elsku amma.
Þegar við sem börn fórum í heim-
sókn til þín í Sléttahraunið var oft til
nýbökuð möndlukaka eða eitthvað
sætt fyrir svanga barnamunna og
alltaf var til pláss þegar við vildum
gista. Þá passaðir þú vel upp á það
að við færum með faðirvorið.
Seinna fluttum við til Svíþjóðar og
þú komst til okkar í heimsókn með
fulla tösku af kókópuffs og hrauni,
áttum við margar góðar stundir
saman þá og mikið var hlegið.
Við minnumst marga góða sunnu-
daga hjá þér þegar þú bauðst okkur í
mat eftir að við fluttumst aftur til Ís-
lands.
Við eignuðumst síðar fjölskyldur
og kíktum til þín þegar leið lá hjá,
alltaf varstu glöð að sjá okkur og
vildir fá nýjustu fréttir og sagðir
okkur sögur frá þeim tíma sem þú
varst ung.
Alltaf gátum við leitað til þín þeg-
ar ráða þurfti í draumana okkar, og
oftar en ekki sagðirðu okkur að
kaupa lottomiða.
Ávallt kvaddi hún amma okkar
með orðunum „Guð geymi þig“. Nú
kveðjum við þig með þessum sömu
orðum, Guð geymi þig, elsku amma.
Við söknum þín, amma
Guð ég þakka vil þér,
að í þinni hendi ég er.
Þökk, að ætíð þú leggur mér lið,
er í lausnarans nafni ég bið.
Gef mér fúsleik svo fagnandi ég,
dag hvern feti þinn hjálpræðisveg,
uns þú opnar mér himinsins hlið
og mitt hjarta á um eilífð þinn frið.
(Lilja S. Kristjánsdóttir.)
Ragnheiður Sigurðardóttir,
Konráð Sigurðsson,
Björg Kristjánsdóttir
Mig langar til að minnast hennar
Rögnu frænku með þessum orðum.
Þegar ég kom í heimsókn til hennar
tók hún vel á móti mér eins og ávallt.
Eitt sinn þegar ég kom til hennar
var hún búin að fá sér permanett og
þá sagði ég við hana: Ragna, mikið
ertu falleg eins og hún Hulda
(mamma mín) systir þín. Þá sagði
hún við mig: Ég er ekkert lík henni
Huldu systur, sagði hún og brosti og
sagði við mig að hætta þessu bulli.
Mér leið alltaf svo vel þegar ég var
hjá Rögnu frænku og fannst eins og
ég væri kominn heim til mömmu og
pabba. Hún lét mann finna fyrir
hversu vænt henni þótti um mann.
Hún spurði ávallt hvernig börnun-
um mínum gengi, hvað þau væri að
gera og hvort þau væru ekki ham-
ingjusöm. Nú veit ég að Ragna er
komin á mjög góðan stað til foreldra
sinna og systkina þar sem henni líð-
ur mjög vel. Þau voru Sesselja
Kristjánsdóttir og Þorvaldur Þor-
leifssson.
Systkini hennar voru Áslaug,
Guðný, Sæmunda, Hulda, Ragn-
heiður, Vilhjámur og Ársæll Jens
Hjaltalín. Ég mun ávallt sakna ykk-
ar allra og veit að þið munuð taka
mjög vel á móti okkur þegar okkar
tími mun koma.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Hefjum upp augu’ og hjörtu með,
hjálpræðisstund vor er nærri.
Jesú vér fáum sjálfan séð
sorg öll og kvíði’ er þá fjarri
Senn kemur eilíft sumartíð,
sólunni fegri’, er ljómar blíð
Drottins í dýrðinni skærri.
(V. Briem.)
Guð blessi ykkur öll. Samúðar-
kveðjur.
Hildur Þóra Bragadóttir, börn,
tengdabörn og barnabörn.
Með nokkrum orðum vil ég minn-
ast Röggu frænku minnar sem lést
sunnudaginn 17. ágúst og er jarðsett
í dag, 25. ágúst, frá Hafnarfjarðar-
kirkju. Eftir nokkurra daga legu á
sjúkrahúsi kvaddi hún lífið með öll
börnin sín fjögur sér við hlið. Margt
kemur í hugann og vænt þykir mér
um síðasta fund okkar nú í byrjun
júlí en þá kom Ragna í heimsókn til
okkar í Hólminn. Það var sérstak-
lega ánægjulegt að hún náði því. Og
svo var það svo gaman að sýna henni
bæinn. Það var keyrt um allt. Hún
átti ekki nógu sterk orð til að lýsa því
hvað allt var orðið fallegt í Hólm-
inum og snyrtilegt. Það lá vel á henni
að komast í Hólminn sinn og auðvit-
að að koma svo við í kirkjugarðinum
þar hún þurfti að vitja svo margra.
Alltaf hafði Ragna sterkar taugar í
Hólminn og vildi fylgjast með sínu
fólki. Hún bjó lengst af í Hafnarfirð-
inum, ein í sinni íbúð, það var ekki
inni í dæminu að fara á dvalarheimili,
hún var ekki tilbúin í það – enda sá
hún alfarið um sig sjálf, eldaði og
bakaði og vildi alltaf eiga með
kaffinu … svona vildi hún hafa þetta.
Hún hafði gott samband við börnin
sín og barnabörn og átti orðið lang-
ömmubörn sem hún var mjög stolt
af, en hún var líka komin í annað
„samband“ sem hún sagði mér frá,
en það var ekki af þessum heimi.
„Mér finnst mamma oft vera svo ná-
lægt mér og ég tala við hana dag-
lega,“ sagði Ragga við mig síðast
þegar við hittumst. Hún vissi að end-
urfundirnir voru framundan og
kveið því ekki.
Ég þakka Rögnu allt það sem hún
var mér og mínum, það er alltaf hollt
og gott að líta til baka – Ragna var
síðust í sínum systkinahópi til að
kveðja þetta jarðlíf, öll eru þau nú
látin börn Sesselju ömmu og Þor-
valdar. Systkinin átta á Hólnum
kembdu ekki hærurnar, Ragna var
þó sú sem náði hæstum aldri, „ætt-
arhöfðinginn“, eins og við kölluðum
hana upp á síðkastið, er nú fallinn frá
og næsta kynslóð tekur við.
Hvíl í friði kæra frænka, ég kveð
þig með þessu versi sem þér þótti
vænt um.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson)
Þórhildur Pálsdóttir.
Ragnheiður
Þorvaldsdóttir
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Guð geymi þig mamma.
Áslaug Ingibjörg,
Guðrún, Hjörtur Cecil
og Jón Ragnar.
HINSTA KVEÐJA
Elsku Ólöf.
Þar sem þú reyndist
okkur einstaklega vel, langar mig að
skrifa nokkur kveðjuorð um þig. Við
vorum svo heppin að búa í sama húsi
og þú í Oddeyrargötunni í nokkur ár.
Við kynntumst ykkur hjónunum árið
1976 og var alltaf samband eftir það.
Þú varst yndisleg kona, umhyggju-
söm, hjálpsöm, skemmtileg og vildir
öllum vel.
Ólöf Jóhannesdóttir
✝ Ólöf Jóhann-esdóttir fæddist
í Hrúthól á Ólafs-
firði 25. apríl 1915.
Hún andaðist á
Dvalarheimilinu
Hornbrekku á
Ólafsfirði 5. ágúst
síðastliðinn.
Útför Ólafar fór
fram frá Akureyr-
arkirkju 14. ágúst
sl.
Ég gleymi aldrei
fyrstu 3 mánuðun eftir
að ég eignaðist mitt
yngsta barn. Mikið var
að gera hjá mér, komin
með stórt heimili. Þú
tókst úr þvottavélinni,
hengdir út og færðir
mér allan þvottinn
strauaðan upp til mín.
Þú varst alltaf tilbúin
að hjálpa öllum. Oft
var ég búin að sitja í
kaffi og meðlæti hjá
þér og átti notalegar
stundir með þér.
Takk fyrir allt sem þú gerðir fyrir
okkur, elsku Ólöf. Það verður geymt í
hjarta okkar. Elsku Jói, Jón, Sigur-
björg og fjölskyldur, við sendum
ykkur innilegar samúðarkveðjur.
Guð blessi ykkur.
Kveðja,
Eygló Þorsteinsdóttir
og fjölskylda.


  


 



 
    
       
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
SIGRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR
Austurvegi 5,
Grindavík,
áður frá Bræðratungu,
lést á Hjúkrunarheimilinu Víðihlíð þriðjudaginn
19. ágúst.
Jarðarförin fer fram frá Grindavíkurkirkju
miðvikudaginn 27. ágúst kl. 14.00.
Fanney Guðmundsdóttir,
Hrefna Guðmundsdóttir, Guðbrandur Eiríksson,
Már Guðmundsson,
Gylfi Þórðarson, Ásrún Ásgeirsdóttir,
Rúnar Þór Þórðarson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkæri maðurinn minn, faðir, sonur og bróðir,
SVEINN S. ÞORGEIRSSON,
Frakkastíg 22,
Reykjavík,
sem lést föstudaginn 8. ágúst,
verður jarðsunginn frá Neskirkju við Hagatorg,
þriðjudaginn 26. ágúst kl.13.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hans er bent á SÁÁ.
Anna Ringsted,
Elísabet Ýr Sveinsdóttir,
Þorgeir Sveinsson,
Svava Pálsdóttir,
Pálmar Þorgeirsson,
Hrafnhildur Þorgeirsdóttir,
Brynhildur Þorgeirsdóttir,
Aðalsteinn Þorgeirsson
og fjölskyldur.