Morgunblaðið - 05.09.2008, Page 20

Eftir Lilju Þorsteinsdóttur
liljath@mbl.is
Nýlega fjallaði Daglegt lífum kindina Kótilettusem býr í Vest-mannaeyjum. Komið
hefur í ljós að hún á frænda í Eyj-
um, hrút sem heitir í höfuðið á
knattspyrnustjóra Arsenal, Arsene
Wenger.
Eigandi Awenger, eins og hrút-
urinn er kallaður, heitir Haukur
Guðjónsson og er alvanur dýrum.
„Þetta er skemmtilegur hrútur,“
segir Haukur. „Hann er ennþá
pelabarn og er að verða ársgam-
all.“ Haukur er ekki bóndi en á
nokkrar kindur. „Þetta er bara
áhugamál, við erum sjö saman
sem eigum 35 kindur. Þær eru
hérna á búgarði sem við köllum
Dallas, en það er tún hérna í Eyj-
um sem var nefnt eftir Dallas
þáttunum.
Ég hef gaman af því að um-
gangast dýr og þetta hefur þróast
svona með hrútinn, hann hlýðir
mér alltaf. Ég hef umgengist dýr
frá því að ég man eftir mér og
ég man til dæmis að for-
eldrar mínir áttu belju. Í
þá daga framleiddu
Vestmannaeyingar sína
mjólk sjálfir og foreldrar
mínir höfðu þessa belju til
að fæða fjölskylduna, enda
vorum við tíu, systkinin.“
Fjölhæf kind
Haukur hefur ótrúlegar
sögur að segja af hrútn-
um Awenger, enda klár-
lega skemmtilegt dýr þar á
ferð. „Hann fer með mér í
búðir og í sjoppuna til að fá ís.
Það er nú saga að segja frá
því að fyrst vildi hann ekki
ísinn, en þegar ég var búinn
að sleikja ísinn vildi Awenger
smakka og fannst hann góður.
Þegar við förum í bæinn þá fer
Awenger með í bílinn en er
ekkert sérstaklegar ánægður
með það. Þegar við röltum um
bæinn þarf Awenger samt ekk-
ert að vera í bandi því hann
hleypur ekki í burtu. Eitt
sinn mættum við konu
með tvo hunda og
hann skipti sér ekk-
ert af þeim, þefaði af
þeim og búið.“
Það má segja að
fótbolti sé aðaláhugamál bæði
Hauks og Awengers.
„Hrúturinn hefur gaman af fót-
bolta og tekur oft smá syrpu með
mér. Maður leyfir honum að
skora. Ég var annars að koma frá
fyrsta heimaleik Arsenal, úti í
London. Ég er heiðursfélagi í Ars-
enal-klúbbnum á Íslandi ásamt
fleiri góðum mönnum. Ég færði
Awenger nýjan bolta merktan
Arsenal,“ segir Haukur. „Fólk er
nú ekkert hissa á þessu, brosir
bara. Kindurnar í Eyjum eru bara
svona, koma ofan úr fjöllunum
þegar maður kallar á þær. Þegar
þær eru orðnar að gæludýrum er
þetta bara svona.“
Að taka syrpu með fót-
boltann, fara í bæjar-
ferðir og borða ís er hin
besta hrútaskemmtan.
Fótboltafélagar Hrúturinn Arsene Wenger og Haukur Guðjónsson deila fótbolta-
áhuganum. Uppáhaldsliðið er svo að sjálfsögðu enska úrvalsdeildarliðið Arsenal.
Hrúturinn A.Wenger spilar
fótbolta á Dallas-búgarðinum
Morgunblaðið/ Sigurgeir Jónasson
|föstudagur|5. 9. 2008| mbl.is
daglegtlíf
Sultugerðarfólk Þau Sigþór Árni, Vala og Helga María hafa staðið í stórræðum við sultugerð.
Með þeim á myndinni er Tekla Ósk, litla systir Sigþórs Árna.
Afraksturinn Framleiðsla barnanna hefur
fengið hið viðeigandi nafn Krakkasulta.
Krakkasulta fyrir gott málefni
ÞEIR hafa verið drekkhlaðnir berjum, rifs-
og sólberjarunnarnir víða um land þetta
haustið – enda veðrið búið að vera með ein-
dæmum gott. Berin eru svo gjarnan notuð í
sultu, saft og jafnvel líkjöra.
En þó berjatínslufólkið sé gjarnan á öllum
aldri eru sultugerðarmennirnir yfirleitt eldri
að árum en þau Sigþór Árni Bjarnason,
Helga María Reynisdóttir og Vala Sigurð-
ardóttir sem staðið hafa í stórræðum þetta
haustið. Þessir 9 ára nemendur í Breiðagerð-
isskóla tóku sig nefnilega til og fengu leyfi
til að tína bæði rifsber og sólber í görðum í
hverfinu. Í kjölfarið hafa þau staðið í ströngu
við sultu- og saftgerð undir handleiðslu Eddu
Sigrúnar Ólafsdóttur, ömmu Sigþórs, auk
þess að njóta aðstoðar stóra bróður hans,
Andra Más.
Afraksturinn til þessa er um það bil 40
krukkur af sultu sem fengið hefur nafnið
„Krakkasulta“ og viðtökurnar hafa verið
góðar því þau Sigþór Árni, Helga María og
Vala hafa selt nánast allan afrakstur sultu-
gerðarinnar vinum, nágrönnum og ætt-
ingjum. Ágóði sultusölunnar, rúmar 14.000
krónur, verður síðan færður ABC barna-
hjálpinni, enda vilja þessir duglegu krakkar
láta gott af sér leiða.
Mikið er innsæi DavíðsHjálmars Haralds-
sonar, eins og alkunna er. Og
hann þurfti ekki á landsmót
hagyrðinga að Smyrla-
björgum í Suðursveit til að
vita hvað þar fór fram:
Hagyrðingar yrkja enn
af ástríðu og list í senn
en gleðjast þegar gangnamenn
glöggir fara í leitir.
Þá láta þeir sem lömb á beit
og leiki þeirra enginn veit
og þetta haust í Suðursveit
þeir saman komu teitir.
Skemmti sér þar skálda fjöld
svo skulfu borð og hristust tjöld
er líða tók á ljóðakvöld
við læti, hví og öskur.
Og þar var föðmuð meyja mörg
af munúð undir bröttum hörg.
Nú smalar sjá um Smyrlabjörg
smokka og tæmdar flöskur.
Hallmundur Kristinsson
átti ekki heldur heimangengt
á landsmótið. Hann hafði
sínar efasemdir um kveð-
skapinn og varð að orði:
Að Smyrlabjörgum ókjör verða
ort.
Ugglaust þar í mönnum nokkur
hiti.
Aftur á móti er alveg spurning
hvort
eitthvað muni frá þeim koma af
viti.
En vitaskuld var nóg kveðið
á landsmótinu og Sigrún
Haraldsdóttir sagðist þurfa
að jafna sig eftir slíka
helgarskemmtun, eins og
vísan ber með sér:
Nú yfir hafa stuðlastef
stöðuglega gengið.
Ég virkilega vonda hef
vísnaeitrun fengið.
Hringhenda eftir Matthías
Jochumsson misritaðist hér á
dögunum. Brynjúlfur
Sæmundsson lærði hana af
öldruðum föður sínum fyrir
nokkrum árum og skrifaði
hana hjá sér svona:
Líf er nauðsyn, lát þig hvetja,
líkst ei gauði, berstu djarft.
Vertu ei sauður heldur hetja
hníg ei dauður fyrr en þarft.
VÍSNAHORN pebl@mbl.is
Af vísum
og lands-
móti
„Kindurnar í Eyjum eru
bara svona, koma ofan
úr fjöllunum þegar
maður kallar á þær.“