Morgunblaðið - 05.09.2008, Side 23
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2008 23
Ung Ungir sem aldnir mættu að Karphúsinu í gær þegar samninganefnd ljósmæðra gekk til fundar. Margir hafa lýst stuðningi við kröfur ljósmæðra.
G. Rúnar Blog.is
Sigurður Þór Guðjónsson | 4. sept.
Drengirnir í Breiðavík eru
slegnir yfir þeim bótum
sem ríkisstjórnin ætlar að
skenkja þeim. Þeir tala
um að í annað sinn sé rík-
isvaldið að smána þá.
Sérstaklega eru þeir sárir
yfir því marghliða mati sem þeir þurfa að
sæta hjá einhverjum sérfræðingum um
það hvað mikið þeir hafi skaðast í vist-
inni og hve mikið beri að veita þeim í
sanngirnisbætur.
Breiðavíkurdrengirnir spyrja líka hvað
verði með þá drengi sem hafa getað fót-
að sig vel í lífinu en það er sem betur fer
til. Þeir fá þá engin skaðastig og þar af
leiðandi engar bætur. ...
Nú er fallegur dagur, bjartur og skýr. En
svona fréttir gera mig þunglyndan og
dapran.
Meira: nimbus.blog.is
Bæturnar til
Breiðavíkur-
drengjanna
Halla Rut | 4. september
Mig skal ekki undra að for-
sætisráðuneytið skuli
harma það að Breiðuvík-
ursamtökin hafi sagt al-
menningi frá þessum hug-
myndum ráðuneytisins,
því svo skammarlegar eru
þær. Og ekki vilja ráðamenn kalla þetta
bætur heldur „sanngirnisbætur“ sem ég
get ekki alveg lesið í hvað þýðir.
Að komast að þessari skammarlegu nið-
urstöðu hefur tekið meira en ár. Það tók
Þorgerði Katrínu ekki nema fimm mínútur
að ákveða að eyða 2,8 milljónum til að
fara AFTUR til Kína. ...
Bætur fyrir menn sem færðir voru í fang-
elsi sem börn, urðu fyrir kynferðislegri
áreitni og nauðgun, voru látnir vinna 12
tíma á dag sex daga vikunnar, voru lamdir
og barðir sem og andlega niðurlægðir
eiga að vera: 360 þúsund til tvær millj-
ónir, eftir því hvað þeim var mikið nauðg-
að.
Samfélagið skuldar mörgum þessara
manna líf sitt.
En málið er nefnilega það, og hlýtur að
verða, við þessar fréttir, einnig svo mög-
um öðrum augljóst: Að í augum Sjálf-
stæðisflokksins og ríkisstjórnarinnar er líf
hins venjulega manns einskis virði. Þau
líta á ríkiskassann sem sinn eigin og erum
við hin eingöngu þrælarnir sem borga í
hann.
Meira: hallarut.blog.is
Gudlaugur Hermannsson | 4. sept.
Það er ekki hægt að halda
þessu hneyksli leyndu. Ég
er undrandi á vanvirðingu
ráðuneytisins í garð
brotaþola. Flestir þessara
manna upplifðu helvíti á
jörðu þegar starfsfólk
gekk í skrokk á þeim ásamt svívirðilegu
kynferðisofbeldi sem ekki er hægt að
bæta. Þessir drengir voru teknir óviljugir
eða á fölskum forsendum af heimilum
sínum og frá fjölskyldu og vinum og
sendir í helvíti á jörðu.
Þeir hljóta að búa í afar vernduðu um-
hverfi þessir ráðamenn í ráðuneytinu,
þvílík er einfeldnin hjá þeim.
Ég skora á samtökin að leggja fram
kæru á hendur starfsmönnum Breiðuvík-
urheimilisins og einnig leggja fram
skaðabótakröfur á hendur ríkisins vegna
barsmíða, vinnuþrælkunar og kynferð-
islegrar misnotkunar.
Meira: elnino.blog.is
Mikið eru Íslendingar
heppnir, meira að segja
áður en þeir urðu Íslend-
ingar og hröktust í sjóinn
í Noregi undan yfirgangi
Haralds hárfagra. Þá var
einmitt nýbúið að finna
ónumið land sem var
„skógi vaxið milli fjalls
og fjöru“.
Mikið voru Íslend-
ingar lánsamir …
… að hafa með sér þræla og eig-
inkonur frá Írlandi þar sem var
aldagömul sagna- og sönghefð. Hjal
mæðra og fóstra var þá sem nú sá
arfur sem bestur er og skilaði okk-
ur að lokum sögunum, Snorra-
Eddu, Heimskringlu og ýmsu öðru
sælgæti sem þjóðin japlaði á harð-
indaaldirnar sem á eftir komu. Það
er erfitt að lifa án matar en án
snefils af sjálfsvirðingu er fólki
bráður bani búinn.
Mikið happ var
með Íslendingum …
… árið 1262 þegar þeir misstu
sjálfstæði sitt og gengu Noregskon-
ungi á hönd. Ekki aðeins var þar
bundinn endi á borgarastríð sem
geisað hafði í landinu heldur þurftu
Íslendingar ekki að standa í neinu
slíku framar og gátu sofið rólegir
næstu aldirnar, því valdið, – það
var ekki heima. Ekki var lán okkar
minna er við lentum undir Dönum.
Danir hafa lengi verið allra þjóða
umburðarlyndastir og skikkuðu
kaupmanns- og embættis-
mannagrey til vistar hér uppi í for-
dyri helvítis. Ef þeirra hefði ekki
notið við hefðum við líklega dáið
drottni okkar, ein og týnd langt
norðan við heiminn.
Mikil guðs blessun var það
fyrir Íslendinga …
… að Hallgrímur Pétursson
skyldi búa við sára neyð og hafa
andagift til að vinna úr henni. Á
hans tungu urðu siðaskiptin alger
og úthreinsun á dýrkun hjáguða og
prjáls fullkomnuð. Eftir Hallgrím
þarf ekki einu sinn kirkju eða prest
til að stunda trú
sína, aðeins eina
sál. Ekta fínt fyrir
Íslendinga sem
hver og einn sníður
sína trú til eftir eig-
in þörfum.
Mikið voru Ís-
lendingar heppn-
ir í móðuharð-
indunum …
… að þegar
gjóskugosið stóð
sem hæst var hæg-
viðri. Ef það hefði verið vindasamt
og áttaskipti mikil á meðan gjóskan
rauk upp úr gígunum hefði hún
dreifst um allt land og það verið
með öllu ónýtt til dýrahalds og
manneldis. Þá hefði ekki aðeins
fjórðungur þjóðarinnar farist, held-
ur kannski við öll. (Í dag er vikur
ein af útflutningsvörum þjóð-
arinnar.)
Mikið var lán Íslendinga …
… að eignast valdsmannahirtinn
Bólu-Hjálmar. Án hans kjarnyrtu
vísna ættum við ekki sýn á líðan
þess hluta þjóðarinnar sem aum-
astur var og týndur er. Fróðir
menn telja að frá landnámi hafi lif-
að hér á landi um tvær milljónir
manna. Af þriðjungi þeirra fer eng-
um sögum, það er ekki skráð í ann-
ála eða kirkjubækur, hvergi, ekki
neitt, ekki stafkrókur.
Mikið er lán
okkar Íslendinga …
… að landið skuli um aldir hafa
verið illbyggileg eyja. Aðrar þjóðir
hafa traðkað með alvæpni yfir
kornakra og kartöflugarða hver
annarrar en enginn hefur haft
áhuga á að leggja í landvinn-
ingastríð til Íslands, nema jú Jör-
undur en það var nú meira upp á
sport. Bretar komu reyndar hingað
nokkrum sinnum í sjóvinningastríð
– með engum árangri.
Mikið happ er
það Íslendingum …
… að gjöful fiskimið umkringja
landið og að síldin kom aftur og
aftur þangað til hún var uppveidd.
En þá lék lánið enn og aftur við
okkur; loðnan kom og bjargaði öllu.
Þegar hún er uppveidd líka kemur
eflaust eitthvað annað, líklega mak-
ríll.
Mikið voru
Íslendingar heppnir …
… þegar „blessað stríðið“ braust
út, kreppan endaði og Íslendingar
sáu peninga í fyrsta sinn. Þarna
gafst líka kjörið tækifæri til að
segja Danakonungi upp. Og ekki
var veislan minni þegar stríðinu
lauk og við fengum eins og aðrar
stríðshrjáðar þjóðir ríflega Mars-
hallaðstoð til að byggja upp það
sem hafði eyðilagst í stríðinu …
sem var aftur siðferði íslenskra
kvenna?
Skáldaheppni Íslendinga …
… ríður ekki við einteyming. Að
svo lítil þjóð skuli hafa átt svo
mörg góð skáld. Þórbergur, Lax-
ness, Megas, Andri og þannig
mætti lengi telja upp góð skáld sem
segja okkur satt um það hvernig
við erum og hver við erum – löngu
áður en við föttum það sjálf. Ekki
má gleyma Jónasi „okkar“ Hall-
grímssyni og því mikla láni að hann
skyldi ekki fylgja leiðitamur íhalds-
sömum viðhorfum samtímans, held-
ur flytja hingað ferskan tíðaranda
rómantíkurinnar. Kunnu honum þó
margir á hans tíð honum litlar
þakkir fyrir að blása þjóðinni hug-
rekki í brjóst með ljóðum sínum og
breyta landinu úr lélegum bithaga í
náttúruundur.
Aldrei hafa Íslendingar
verið lánsamari en nú …
… þegar heimurinn er á helj-
arþröm af áhyggjum yfir mengun
sem ógnar tilveru okkar allra
vegna notkunar á mengandi orku-
gjöfum. Og ekki eru áhyggjurnar
minni yfir að þessir sömu orkugjaf-
ar eru að klárast og enginn veit
hvað á að taka við. Verð á svörtu
orkunni er í hæstu hæðum og stór-
veldin og braskarar berjast um
hvern dropa. Svarið við því er að-
eins eitt: endurnýjanleg hrein orka.
Já einmitt, Íslendingar eiga
„bunch“ af henni. Og ekki nóg með
það heldur er nú mænt til Íslands
sem hreinasta lands í heimi.
Ímyndin er ómenguð og náttúrvin
mitt í sótsvörtum heimi.
Mikið eru Íslendingar tregir …
… að skynja aldrei lán sitt á
þeim tíma sem það dynur yfir þá.
Nú sem fyrr gera menn sér enga
grein fyrir hvað þeir eru með í
höndunum. Það er haldin „bruna-
útsala“ fyrir mengandi stóriðju á
verðmætustu auðlind heimsins,
endurnýjanlegri orku.
Ríkasta þjóð í heimi hefur ekki
efni á að staldra við og móta sér
stefnu til lengri tíma um hvernig
auðlindir hennar verða best nýttar.
Það þarf að selja sem mest og
hraðast, sama hvað það kostar,
annars gæti dregið aðeins úr hag-
vexti. (Og sölu á Range Rover.) Yf-
ir 30 fyrirtæki hafa hug á að reisa
hér vefþjónabú með tilheyrandi há-
tæknistörfum. Önnur meðalstór há-
tæknifyrirtæki þurfa frá að hverfa
því orka næstu ára hefur þegar
verið seld á heildsöluverði til stór-
notenda. Hvernig væri að skil-
greina íslenskan iðnað sem stórnot-
anda? Það væri spennandi að sjá
hvaða vaxtarsprotar yrðu til við
það. Það er stutt í að rafmagnsbílar
verði raunverulegur valkostur við
bensínbíla – hvað þá? Við eigum
ekki endalausa orku og ættum að
líta til OPEC-ríkjanna sem gæta
þess vel að setja olíu sína ekki á út-
sölu heldur nýta hana jafnt og þétt
til að fá af henni mestan arð. Sam-
kvæmt nýlegri frétt í Morgunblað-
inu um daginn eru hlutabréf í
grænum orkufyrirtækjum þau einu
sem hækka í verði á fallandi heims-
mörkuðum. Það þarf engan stór-
snilling til að sjá hvert stefnir í
framtíðinni.
Íslendingar eru enn sjálfum sér
líkir; heppnir – en tregir.
Eftir Sverri Björnsson »Nú sem fyrr gera
menn sér enga
grein fyrir hvað þeir
eru með í höndunum.
Sverrir Björnsson
Höfundur er hönnunarstjóri.
Lán Íslendinga
Jóhann Elíasson | 4. september
Það mætti ráða af yfirlýs-
ingu forsætisráðuneyt-
isins. Þ@ átti ekki að vitn-
ast hversu „lágkúrulega“
átti að koma fram við
þessa menn og það ætti
að „láta“ aðra en Breiða-
víkurdrengina maka krókinn á þessu
máli öllu. Því þeir, sem áttu að „meta
þann miska“, sem hver og einn hafði
orðið fyrir vegna dvalarinnar á Breiðuvík,
hefðu væntanlega fengið HÆRRI
greiðslur en það sem næmi miskabótum
til Breiðavíkurdrengjanna. Ef þetta eru
ekki drulluvinnubrögð þá veit ég ekki
hvað eru drulluvinnubrögð.
Meira: johanneliasson.blog.is