Morgunblaðið - 05.09.2008, Blaðsíða 28

28 FÖSTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Kristján Stef-ánsson fæddist
í Reykjavík 3.
mars 1964. Hann
lést á heimili sínu
þriðjudaginn 26.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans
eru Kolbrún Guð-
mundsdóttir, f.
2.3. 1943 og Stefán
Kristjánsson, f.
22.2. 1936. For-
eldar Kolbrúnar
voru Sigurbjörg
Ólafsdóttir, f. 24.6.
1913, d. 10.7. 1989 og Guð-
mundur Brynjólfsson, f. 13.8.
1915, d. 15.5. 2000. Foreldrar
Stefáns voru Sigurlaug Magn-
úsdóttir, f. 1.11. 1908, d. 30.8.
1998 og Kristján Stefánsson, f.
1.9. 1908, d. 28.8. 1963. Systir
Kristjáns er Arna Stef-
ánsdóttir, f. 23.7. 1960, maki
Skapti Guðbergsson, f. 9.7.
1948.
Kona Kristjáns er Þorbjörg
Guðrún Friðberts-
dóttir, f. 5.8. 1964.
Foreldrar hennar
eru Lilja Guðrún
Eiríksdóttir, f.
29.8. 1926 og Frið-
bert Elí Gíslason,
f. 21.6. 1927, d.
2.10. 1980. Systk-
ini Þorbjargar eru,
Hafsteinn Ómar, f.
3.4. 1948, Frið-
bert, f. 22.1. 1956,
Elín, f. 19.5. 1957
og Anna, f. 24.9.
1962.
Börn Kristjáns og Þorbjargar
eru: 1) Friðbert Elí, f. 20.2.
1981, kona hans er Áslaug
Ragnarsdóttir, f. 22.1. 1982.
Börn: Elías Arnar, f. 27.3. 2000
og Viktoría, f. 30.3. 2007. 2)
Karólína Birgitta, f. 30.1. 1992,
kærasti Elvar Hákon Jóhanns-
son, f. 15.5. 1987.
Útför Kristjáns fer fram frá
Kópavogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Ástin mín. Ég trúi ekki enn að
þú sért farin frá mér og börn-
unum okkar. Söknuðurinn er svo
sár. Við vorum nýbúin að skipu-
leggja haustið og framtíðina. Það
voru svo bjartir tímar framundan.
Það var svo margt sem við ætl-
uðum að gera fyrir okkur, börnin
og barnabörn okkar. Takk fyrir
að gefa mér börnin okkar tvö, þau
voru þér og okkur allt. Við vildum
allt fyrir þau gera og þau gáfu
okkur svo mikið. Við áttum tvö
yndisleg barnabörn og tengda-
börn. Takk fyrir allar góðu stund-
irnar sem áttum í þrjátíu ár. Ég
sakna þín svo mikið og það eina
sem ég þrái er að fá faðma þig og
finna fyrir þér. Ég veit það innst
inni að við hittumst síðar og verð-
um aftur saman. Minningar um
allar okkar góðu stundir ber ég í
brjósti mínu alla ævi. Ég elska
þig að eilífu, ástin mín.
Þar sem englarnir syngja sefur þú.
Sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú.
Að ljósið bjarta skæra.
Veki þig með sól að morgni.
Veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær.
Faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær.
Aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Þín,
Þorbjörg.
Elsku pabbi.
Ó hve sárt við söknum þín. Það
er svo erfitt að hugsa til þess að
þú sért farinn frá okkur. Við sem
áttum svo margt eftir að gera
saman. Nú fyllir okkur stórt tóm.
Þú varst okkar stoð og stytta í
gegnum allt. Sú athygli og áhugi
sem þú sýndir okkur er ómet-
anlegt vegarnesti.
Margt flýgur í gegnum hugann
á þessari stundu. Af hverju
pabbi? Af hverju fórstu þú svona
fljótt frá okkur? Við sem vorum
svo náin.
Með söknuði og sorg kveðjum
við þig, elsku pabbi.
Megi Guð og góðir englar gæta
þín.
Ljúfi drottinn, lýstu mér,
svo lífsins veg ég finni
láttu ætíð ljós frá þér
ljóma í sálu minni.
(Gísli á Uppsölum.)
Þín börn,
Friðbert Elí Kristjánsson
og Karólína Birgitta
Kristjánsdóttir.
Það er erfitt að setjast niður og
skrifa eftirmæli um son og bróð-
ur. Kristján var fæddur í Smá-
íbúðahverfinu í húsinu hjá móð-
urafa sínum og ömmu.
Fjölskyldan fluttist í Holtagerðið
í Kópavogi þegar hann var 4 ára.
Tveimur árum síðar fluttist fjöl-
skyldan í Vallargerðið þar sem
hann ólst upp. Kristján gekk í
skóla í Kópavogi og eignaðist þar
fjölda vina. Þar kynntist hann
einnig konunni sinni, henni
Tobbu. Frumburður þeirra Frið-
bert Elí fæddist í febrúar 1981 og
tveimur árum síðar keyptu þau
sína fyrstu íbúð á Sæbólsbraut-
inni. Í janúar 1992 fæddist dóttir
þeirra Karólína Birgitta. Kristján
varð snemma afi þegar Friðbert
Elí eignaðist soninn Elías. Síðan
varð hann aftur afi þegar Frið-
bert Elí og Áslaug kona hans
eignuðust Viktoríu. Var hann
ákaflega stoltur af börnunum sín-
um.
Kristján átti afar auðvelt með
að kynnast fólki og var hann
hrókur alls fagnaðar hvar sem
hann kom. Hann hafði mjög gam-
an af því að bjóða fólki í mat enda
var hann snilldarkokkur. Hann
byrjaði snemma að vinna með
fjölskyldunni við veitingarekstur
en þegar hann ásamt fjölskyld-
unni stofnaði fiskvinnslu- og út-
flutningsfyrirtæki átti fiskurinn
hug hans allan.
Við kveðjum elsku drenginn
okkar sem kvaddi þennan heim
langt um aldur fram og biðjum
góðan Guð að styrkja fjölskyld-
una á þessum erfiðu tímum.
Mamma, pabbi, Arna
systir og Skafti.
Elsku tengdapabbi.
Ég trúi varla að þú sért farinn.
Mér þótti svo vænt um þig. Vin-
átta þín var mér sérstaklega dýr-
mæt og söknuðurinn er mikill.
Þakka þér fyrir hve yndislegur þú
varst við mig og hve vel þú tókst
á móti mér inn í fjölskylduna.
Minningin um þig mun lifa með
mér um ókomna framtíð. Það er
því með hlýju og þakklæti að ég
kveð þig núna.
Þín tengdadóttir,
Áslaug Ragnarsdóttir
Thorarensen.
Elsku afi okkar.
Mikið fengum við stuttan tíma
með þér. Þrátt fyrir það munt þú
alltaf eiga stóran stað í hjarta
okkar og þannig lifa með okkur.
Við elskum þig afi og biðjum fyrir
því að barnaenglarnir á himninum
verði ávallt hjá þér og gæti þín.
Einn dag munum við svo hittast
aftur.
Einn fallegan dag.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson.)
Þín barnabörn,
Elías Arnar Friðbertsson
og Viktoría
Friðbertsdóttir.
Elsku Kiddi minn. Hún var
löng leiðin heim til ykkar eftir að
Tobba hringdi í mig og sagði mér
að þú værir dáinn. Tobba mín var
svo sterk þegar hún hringdi,
nýbúin að missa þig. Missir henn-
ar og barna ykkar er svo mikill og
harkalegur. Ég var nýbúin að
ræða við þig í síma þegar hjarta
þitt gaf sig. Ótrúlegt hvað lífið
getur tekið óvæntar stefnur á
einu augnabliki.
Kiddi minn, þið voruð svo ung
þegar þið byrjuðuð að vera saman
og árin ykkar voru nær þrjátíu.
Þið eigið yndisleg börn, Friðbert
Elí og Karólínu, og barnabörnin
tvö, Elías Arnar og Viktoríu. Þú
varst stoltur faðir og afi og vildir
allt fyrir fjölskyldu þína gera.
Það er svo margs að minnast.
Matarboðin sem ég elskaði að
þiggja, því þú varst svo góður
kokkur og gerðir ótrúlega góðar
sósur. Allar samverustundirnar
sem við áttum og ferðirnar sem
við fórum saman til útlanda, síð-
ast fyrr á þessu ári til Tyrklands.
Þar skemmtum við okkur vel og
nutum lífsins. Við ætluðum síðan
að plana saman draumaferðina.
Við hlógum þegar ákváðum að þar
mættu ekki vera neinar búðir.
Tobbu minni var nú ekki skemmt
en hún hlær að þessu núna. Þú
varst draumlyndur og lést
drauma þína rætast. Þótt á móti
hafi blásið stóðst þú teinréttur og
horfðir fram á veginn. Þú varst
lífsglaður maður og vinur vina
þinna. Það er því svo sárt, Kiddi
minn, að horfa á eftir þér svona
ungum, áhugasömum og fullum af
hugmyndum um framtíðina.
Við kveðjum þig með sárum
söknuði og biðjum Guð að vera
með þér. Elsku Tobba mín, Elli,
Áslaug, Elías Arnar og Viktoría.
Karólína og Elvar, Kolbrún og
Stefán, Arna og Skapti. Megi Guð
veita ykkur styrk til að komast í
gegnum þessa miklu raun.
Anna og fjölskylda.
Kiddi vinur minn er dáinn. Allt-
of ungur og langt fyrir sinn tíma.
Við Kiddi og Tobba þekktumst
frá barnæsku í vesturbæ Kópa-
vogs og mynduðust strax mikil og
sterk vinabönd sem héldu áratug-
um saman og hafa þroskast áfram
í gegnum fjöldskyldur okkar,
börn og barnabörn hans.
Það var dásamlegur tími að
alast upp í Kópavogi og verða að
manni. Við götu bernskunnar nut-
um við lífsins og hlökkuðum til að
takast á við lífið sjálft og þær
áskoranir sem biðu okkar.
Óhræddir og spenntir tókum við
því sem að höndum bar og ávallt
var Kiddi fremstur í flokki, enda
gæddur hæfileikum leiðtogans.
Ávallt fremstur meðal okkar
jafningjanna.
Þrátt fyrir að samband okkar
minnkaði um tíma á meðan ég
stundaði nám og bjó erlendis þá
var það alltaf einsog við Kiddi
hefðum hist í gær þegar ég kom
til landsins. Margra mánaða að-
skilnaður varð að engu þegar ég
hitti vin minn. Það var alltaf til-
hlökkun að koma í Kaffivagninn
og hitta Kidda og fjölskylduna.
Þannig var bara okkar vinskapur
og hans viðhorf til vina sinna.
Kiddi naut mannlegra og verk-
legra hæfileika sem fáum hlotnast
á lífsleiðinni. Hann hafði einstakt
lag á bátum og naut sín vel á bæði
sjó og vatni þar sem hann hafði
einstaka lagni við aðstæður og
umhverfi. Ég og félagar mínir í
Nordic Partners og hann áttum
góðar stundir enda þó svo þær
hafi ekki náð markmiðum sínum.
Kiddi var mikill pabbi og var
mjög stoltur yfir börnum sínum
og metnaðarfullur fyrir þeirra
hönd. Minn missir er mikill en
þeirra missir er mestur.
Kiddi var einstakur maður sem
vílaði aldrei fyrir sér að koma
öðrum til hjálpar eða rétta hjálp-
arhönd hvenær sem var. Alltaf
var Kiddi vinur minn tilkallaður
og naut þess að geta látið gott af
sér leiða. Hann hafði þennan eig-
inleika að vera sannur vinur vina
sinna og hvikaði aldrei frá því.
Þetta er einstakur hæfileiki þar
sem vináttan skiptir meiri máli en
eigin hagsmunir. Hann hafði allt-
af rétt svör og lausnir á öllum
hlutum þegar ég hringdi og
kvartaði yfir tíu þumalputtunum
mínum!
Hve sárt ég sakna þín.
Ég sit við legstein þinn
og hugsa um horfna tíð,
hjartans vinur minn.
Sú sannreynd sturlar mig
að við sjáumst aldrei meir.
Þú gafst mér nýja sál
sál sem eitt sinn deyr.
Ó hve sár er dauði þinn,
þú varst eini vinur minn.
Einn ég stari í sortann inn
með sorgardögg á kinn.
Hve leið og laus við svör
er lífsins gönguför.
Við leyndardómsins dyr
deyja mennirnir.
(Sverrir Stormsker .)
Elsku Tobba, Elli, Karólina,
Áslaug, Elías, Viktoría, Kolla,
Stefán og Arna, ykkar missir er
mikill. En eftir situr minning um
einstakan mann sem aldrei mun
gleymast. Hugsanir okkar Önnu
og fjölskyldu eru með ykkur. Guð
varðveiti minningu Kristjáns
Stefánssonar.
Gísli Þór Reynisson.
Vinur minn Kristján Stefánsson
er látinn. Þetta er staðreynd sem
erfitt er að meðtaka. Sá allra
harðasti er farinn útaf, eftir situr
liðið og þarf að spila leikinn án
hans.
Það gegna allir hlutverkum í
lífinu en það má með sanni segja
að hans hlutverk hafi verið stórt.
Hann sóaði ekki tímanum að
óþörfu heldur lifði hratt. Hann
hitti konuna sína ungur, eignaðist
börnin ungur og fór í viðskipti
ungur. Kristján var harður nagli
og kom það sér oft ágætlega.
Hans stærsti kostur var þó hve
mikið ljúfmenni hann var og
kynntist ég því af eigin raun.
Kristján var vinur vina sinna,
hafði endalausar áhyggjur af
þeim og gerði sér far um að setja
sig inn í þeirra mál.
Leiðir okkar Kristjáns lágu
saman fyrir rétt rúmum tveimur
árum þegar hann fékk mig til
starfa hjá Sjófiski og Fiskisögu.
Vann ég náið með honum þann
tíma sem hann stjórnaði fyrirtæk-
inu. Á þeim tíma stækkaði fyr-
irtækið mjög mikið og átti hann
stóran þátt í þeirri velgengni.
Það gekk oft á ýmsu í kringum
Kristján en alltaf var hann tilbú-
inn að hlusta á rök annarra. Mér
er minnistætt þegar ég var ný-
byrjaður hjá Sjófiski og kom að
máli við hann um að mér þætti
nauðsynlegt að halda veislu fyrir
helstu viðskiptavini fyrirtækisins.
Það er skemmst frá því að segja
að það tók mig ekki langan tíma
að sannfæra hann um gildi slíks
viðburðar heldur þurfti ég, ef
eitthvað var, að halda aftur af
honum svo mikill var eldmóður-
inn. „Bara hafa það nógu grand,“
sagði hann og auðvitað gekk það
eftir.
Lífið var samt ekki alltaf dans á
rósum hjá Kristjáni og þurfti
hann að glíma við ýmis öfl sem að
honum sóttu. Alltaf stóð hann þó
upp að nýju og hélt áfram. Ég
lærði margt af honum sem ég
mun taka með mér út í lífið, sér-
staklega það að missa aldrei
trúna. Vinskapur okkar Kristjáns
varð enn nánari á þessu ári og má
segja að við vorum í daglegum
samskiptum allt til dauðadags. Til
marks um það þá áttum við gott
samtal nokkrum klukkustundum
áður en hann dó. Eftir sit ég og
bíð eftir að hann hringi í mig en
svo verður ekki um sinn því hann
þurfti að hverfa frá til annarra og
æðri verka. Ég veit þó það að
hann mun fylgjast vel með öllu
sem fram fer enda var hann vanur
því.
Kæra fjölskylda og aðstandend-
ur, hugur minn er hjá ykkur og
veit ég að Guð mun gefa ykkur
styrk í þeirri sorg sem nú er.
Með þessum orðum vil ég
þakka fyrir mig og kveðja góðan
vin minn. Blessuð sé minning
Kristjáns Stefánssonar.
Ágúst Reynir Þorsteinsson.
Í dag kveð ég kæran vin með
söknuði Kristján, sem var fullur
af orku og eldmóði. En hefur nú
kvatt þetta líf langt um aldur
fram.
Leiðir okkar Kristjáns lágu
saman á Grandanum þegar við
tæplega tvítugir fjölskyldumenn
unnum í fyrirtækjum foreldra
okkar. Kristján hjá Kaffivagnin-
um og ég hjá Sæbjörgu. Það tókst
með okkur góður vinskapur sem
hefur haldist æ síðan. Strax varð
mér ljóst að Kristján var mikill
hugsjónamaður, hann fékk marg-
ar góðar hugmyndir í sambandi
við atvinnulífið sem hann deildi
með mér og vinum sínum enda
vinamargur. Hugur hans stóð þó
alltaf til fyrirtækjareksturs af
einhverju tagi, enda hafði hann til
að bera góða yfirsýn og hæfileika
til mannlegra samskipta og hafði
ávallt rök fyrir sínu máli.
Árið 2002 varð hans hugarfóst-
ur að veruleika og með stuðningi
vina og fjölskyldu stofnaði hann
Sjófisk og árið 2006 Fiskisögu
ásamt fleirum. Ég er stoltur af að
hafa fengið að taka þátt í því með
honum. Við Kristján störfuðum
saman í rúm 2 ár hjá Sjófiski og
fór hann þá til annarra starfa.
Kristján og eiginkona hans Þor-
björg voru miklir höfðingjar heim
að sækja. Ávallt stóð glæsilegt
heimili þeirra opið fyrir fjöl-
skyldu og vini. Gestristni og veg-
legar veitingar ásamt skemmti-
legum umræðum lýsa þeim
hjónum best.
Ég þakka honum samfylgdina
og bið Guð almáttugan að styrkja
Tobbu, Ella, Karólínu, Stefán,
Kolbrúnu, Áslaugu, barnabörn og
aðra aðstandendur.
Birgir Guðmundsson.
Mér finnst ég varla heill, né hálfur
maður,
og heldur ósjálfbjarga, því er verr.
Ef þú værir hjá mér, vildi ég glaður
verða betri en ég er.
Eitt sinn verða allir menn að deyja
eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það, en samt ég verð að
segja
að sumarið líður allt of fljótt.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson.)
Hann Kristján er horfinn á
braut, langt fyrir aldur fram. Ég
kynnist Kristjáni fyrst í janúar
2007 þegar ég hóf störf hjá Sjó-
fiski. Gleymi aldrei atvinnuviðtal-
inu sem hann tók við mig og sann-
aði það strax þá hversu góður
maður Kristján var. Metnaður og
ákveðni hans sýndu mér betur og
betur hversu gott var að vinna í
návist hans. Ég man alltaf eitt af
mínum fyrstu verkefnum sem
hann fól mér. Hann skellti mér
niður í vinnslusal og sagði að ef
ég ætlaði að selja fisk þá yrði ég
að hafa tilfinningu fyrir afurðun-
um. Þrátt fyrir alltof stutt kynni
þá fékk ég samt að kynnast þess-
um hlýja og hörkuduglega manni.
Kristján var svo sannarlega
vinur í raun. Vinur sem maður
gat ávallt leitað til, stóð alltaf
með vinum sínum, hafði trú á
þeim og vísaði þeim rétta leið í
lífinu. Þó að mótbyr fengi hann þá
gafst Kristján aldrei upp, alltaf
stóð hann upp, hélt áfram og
gerði betur. Vináttu minni við
Kristján og hans fjölskyldu bý ég
að alla tíð. Alltaf tekið á móti
manni með opnum örmum og bros
á vör. Trú hans á mér kemur mér
lengra í lífinu. Geri þig stoltan,
kæri vinur.
Elsku Tobba , Elli, Karólína,
Áslaug, Elías, Viktoría, Gucci og
aðrir aðstandendur, megi guð
gefa ykkur styrk í þessari miklu
sorg. Minning hans lifir að eilífu í
hjörtum okkar.
Bergrún Ósk Ólafsdóttir.
Kristján Stefánsson