Alþýðublaðið - 10.11.1922, Page 1

Alþýðublaðið
Geflð út al Alþýðuflokknani
1922
Fóstudagino 10. nðvenaber
260. tölublað
Aðalfundur
Sjörasn#ajé!ags Reykjavíknr
verður haldinn < Bírubúð föstudsginu 10. þ. m. kl. 7 e. m.
Dagskrá samkvæmt 29. gr. félsgslagaana.
Ef timi vinst til, verður rætt um ksupoaálið.
Fjöimennið. — Sýnið skfrteini við dyrnar.
Fulltrúaráðsfundur
verður baldinn laugardaglnn 11. þ. m. k'. 8'/a slðd. i Álþýðuhúsinu.
Ðagckii:
1. Tiilaga Digibrúnar um flokksfand.
2. AtvinnnuUysimefndin skýrir frí störfum.
3. Húimálð.
Fj>amkvæmdarstj órnln.
laiðsspitalamiliB.
(Agrip af framsöguræðu Péturs
G. Guðmundsiomr á fundi
Jafnaðarmannafélags ts-
iands 6. nóv.)
---- (Frb.)
En þá er að lfta á getuna.
1 þvf sarobandi þykir rnér rétt
«ð athuga, hvsð þjóðaibúið legg
ur af mörkum fyrir ýtusar þarfir,
sem keyptar eru frá útlöndum.
Fullkoœlega sambærilegt verður
þetta þó ekld, því að fé, sem var-
ið væri i landsip tala, roundi ekki
nema að helmingi fara út úr land
inu É> Ift þvf i verzlunarskýrsi>
ur frá 1919 Aðrar rýrri hefi ég
ekki. Ég ætla ekki að nefna nein-
ar vörur, sem taldar eru Iffsnauð
ayojir, ekki einu tinni surot, sem
talið er munaðarvörur, svo sem
kilfi og te, sem við barguðum
fyrir árið það rúrolega háifa þriðju
milljón, þvf sfður sykur, sem við
borguðum fyrir hátt á fjórðu œill-
Jón; jafnvel sleppi ég öliu tóbaki.
aem kostaði okkur nærri tvær
snilijónir Þá eru nokkrar vöror,
aem i ajálfu sér eru nauðsynja
vörur, en álltamál er um, hvort
við þurfum að kaupa frá útlöadum,
þegar um getu tll fjírfrarolaga
þjóðarinnar er að rseða T. d greidd
ucn við fyrir ullarvefnað rúmlega
eina milljón, fyrir bað oullarveín
að hálfa ficntu milljón, fyrir ýms-
an vefnað, prjón og fatnað, þrjár
miiijónir, sarotals 8r/a roilijóa. Á
sama tfma seldúm vtð út úr land-
inu 3 milijónir punda af fslenzkri
ull. Að þett» hafi verið haganleg
skifti, verður maður sð efast um.
Fyrir útfluttu ulllna höfum við
íeagið kr, 2 30 fyrir pundið. En
i innflutta uiiarvéfnaðmum höfum
við borgað 30 krónur fyrir pund
ið. Þettk hoíucn við geit og get
að. Eíaat nokkur um, að þjóðin
geti sparað nokkuð af þecsum
íjiraustri út úr iacdinu til góða
fytir annað eins nauðsyojaroál og
Landstpftali? Þetta saroa ár höíð-
nm við efni á að kaupa ýœislegt
til gamans, sem naumast verður
að nauðiyn taiið til jafns vlð Lands
spftala. Silki fengum við fyrir
400 þús. kr , ilravötn fyrir 3$
þús., barnaleikföng fyrir 122 þús.,
spil tyiit 32 þús. o. s. frv. Þá
höfutn við Ifka iátið eftir okkur
að kaupa ofurlltið af sælgæti, svo
sem brjóstsykur, aldini, ný og
niðursoðln, lakkrfs o. fl , og fyrir
þetta höfum við bo?gað 1 millj.
og 300 þús. krónur. Drykkjárföng
fengum við frá útlöndum fyrir
650 þús. któnur, og aennllega hefir
verið „dans á cftir*, þvi að við
keyptum harmonikur fyrir 14 þús.
kr, pianó fyrir 78 þús. kr. og
ýms önnur hljóðfæri fyrir 90 þús.
kr Fyrir allar þessar miður nauð
synlegu vörur greiddum við þarsn-
ig 2 tnillj. og 700 þús. kr. Þetta
gat þjóðin. Og ég er ekki f vafa
um, að þegar verzlunarskýrslur
birtast fyrir árið 1922, kerour í
Ijós svipuð gcta á sömu sviðum,
Er nú nokkur ástæða til að
haida, að við gctum ckki reiat
Landaspitala?
Mér er ekki kunnugt um, hvað
Á nýju skósmiðavinnusfofunni
á Klapparstíg 44
er bezt og ódýrast gert við
allan skófafnað.
Vhðingarfylst.
Þorlákur Guðmundsson.
ætlað er að Landsspitali muni kosta.
Eaéghefi heyrt nefnt sem lautlega
áætiun 2 milljónir. Mér vex það
ekki f augum. Ég fæ ekki betur
séð en við getum reist spltala
fyiir 2 roilij. kr. á hverju ári áts
þets að þjóðarbúið tapi nokkru
fjárhagslega, ef við að eins höf-
um ofuriitið betri stjórn á þjóðar-
búskspnum en nú er, ef við að
eins neitum okkur uoi nokkuð af
óþarfanum til þess að geta full-
nægt nauðsyninni. Við eigum meira
að segja roikið eítir fyrir munaði
samt, þó 2 millj. séu teknar frá á
ári, hvað þá, ef þeim cr dreiít
yfir á fleiri ár.
Þá er að roinsast á dýrtfðina,
og um það get ég verið fáorður.
Þ&ð getur vel farið svo, að bygg*