Morgunblaðið - 26.10.2008, Side 39

Umræðan 39
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26. OKTÓBER 2008
Faxafen 10 - 108 Reykjavík - eignir@eignir.is
Til sölu eða leigu
glæsilegt einbýli
Til sölu eða leigu einstaklega fallegt 184
fm fjölskylduhús í toppstandi við Þing-
hólsbraut, sunnanmegin í vesturbæ Kópa-
vogs. Mjög skjólgóður staður, rólegt og
gróið hverfi. Stutt í alla þjónustu. Á aðal-
hæð er rúmgott anddyri, hol, fallegt bað-
herbergi með sturtu, fjögur góð svefnher-
bergi með góðu skápaplássi, gott, vel
skipulagt eldhús með góðri innréttingu, búr og útgengi út í fallegan garð á móti suðri með
stórri verönd og heitum potti. Úr holi er gengið upp nokkrar tröppur í góða og bjarta stofu og
borðstofu. Fallegur arinn og frábært útsýni yfir á Bessastaði, Snæfellsjökul og Keili. Úr stofu
er útgengi út á svalir og þaðan einnig á veröndina. Á jarðhæð er gott baðherbergi með fal-
legum innréttingum. Þar eru einnig góðir skápar og stórt og gott þvottahús með útgengi út í
garð. Allar innréttingar hafa verið endurnýjaðar á mjög smekklegan hátt. Fallegt parket og
náttúruflísar á öllum gólfum. Góður upphitaður bílskúr. Garðurinn er allur endurnýjaður. Hiti í
plani og gert ráð fyrir lýsingu. Þetta er eign fyrir fólk sem vill hafa fallegt í kringum sig. Verð:
tilboð. Skipti möguleg á minni eign.
Upplýsingar gefur Aðalheiður eða Brynja á skrifstofu Eignaumboðsins
Sími 580 4600
Aðalheiður Karlsdóttir, lögg.fasteignasali
www.eignir.is
LAUGARÁSVEGUR 1 - TIL SÖLU
Falleg og björt 3ja herbergja útsýnisíbúð á efstu hæð með stórum
svölum við Laugarásveg sem er 92 fm og er með miklu útsýni.
Skiptist þannig: Stofa, tvö svefnherbergi, baðherbergi og eldhús.
Sérgeymsla í kjallara. Parket á gólfum. Tvöfaldur ísskápur fylgir.
Snyrtileg sameign. Allt húsið tekið í gegn að utan 2006-2007. Til
afhendingar strax. Verðhugmynd 28,5 millj. Áhv. lán til 40 ára, 14,1
millj. Vextir 4,2%.
Upplýsingar veitir Karl í síma 892 0160.
Eignin er innréttuð sem veitingastaður
með öllum tilskildum leyfum og búnaði.
Gæti einnig hentað undir skrifstofur, verslun eða þjónustu.
Nánari upplýsingar veitir Karl í s. 892 0160
- karl@kirkjuhvoll.com
Til leigu Vesturgata 6-8
MARGT hefur tekið
breytingum síðast-
liðna áratugi á Íslandi.
Uppbygging vega-
kerfisins er ein af
breytingunum sem
snerta flesta. Á fyrri
hluta síðustu aldar var
það oft eina úrræðið
að fara gangandi í
marga klukkutíma eða
dagleiðir til þess að
komast á milli staða.
Þá voru gengnir
troðningar eða farnar
vegleysur. Svo komu
bílarnir og akfærir
vegir. Í dag fengju
fyrstu bílvegirnir
varla nafnið jeppa-
slóðar svo torfærir
voru þeir. Á síðustu
árum og í lok tutt-
ugustu aldarinnar
hafa svo vegirnir verið
endurbyggðir. Ákaf-
inn við að lagfæra
vegina hefur stundum
komið niður á fyrirhyggjunni. Langt
fram eftir tuttugustu öldinni voru
byggðar einbreiðar brýr yfir vatns-
föll á fjölförnum vegum.
Nú er verið að útrýma einbreiðu
brúnum. Ákafinn við vegagerðina og
skortur á fyrirhyggju virðist þó enn
ríkjandi. Á tuttugustu og fyrstu öld-
inni verður að reikna með því að
þörfin á því að komast á milli staða
á góðum vegi teljist sjálfsögð. Ein-
breiðu brýrnar hverfi. Fyrirhyggja
um það að teikna og gera nýja og
endurbyggða vegi með góðum án-
ingarstöðum hefur ekki enn náð
tökum á því fólki sem þau verk
vinna.
Á undanförnum árum hafa verið
lagðir og endurbyggðir vegir með
háum vegköntum án útskots um víð-
feðma landshluta. Á stöku stað er
eitthvað gert. Útskot sem fólksbíll
kemst illa fyrir á eða breikkun veg-
ar um bílbreidd. En eins og ein-
breiðu brýrnar – ekki
mannvirki morg-
undagsins né dagsins í
dag. Mikill hluti þeirra
sem aka um vegina í
dag er ferðafólk. Fólk
sem er að nota vegina
til að skoða landið. Sá
sem situr undir stýri á
bíl nýtur aðeins hluta
þess sem í boði er að
sjá meðfram veginum.
Svipað er með farþega í
venjulegum fólksbíl.
Vegirnir og mannvirki
þeim tengd eiga ekki
bara vera fyrir ökutæk-
in heldur líka fyrir það
fólk sem í ökutækj-
unum er.
Áningar- og útsýn-
isstaðir þurfa að vera á
breytilegum stöðum og
með ýmsu móti. Þar má
t. d. nefna staði þaðan
sem sér vítt yfir, skjól-
góða staði þar sem gott
væri að hvílast, taka
upp nesti, við nátt-
úrminjar og -djásn eða
sérstakar jarðmynd-
anir m.m., staði til þess að huga að
ökutækjum og sem víðast eiga að
vera góð upplýsingaskilti Það þarf
mikla vandvirkni við að ákveða hvar
áningarstaðir skuli staðsettir. Oftast
er best að þeir séu í nokkurri fjar-
lægð frá akvegi, þar gerð góð bíla-
stæði og nausynlegt er að inn- og
útafkeyrsla sé rúm og auðveld. Þar
sem náttúrufegurð er og útsýni fag-
urt verður að finna stað fyrir áning-
arstað þar sem gott er að njóta um-
hverfisins. Ef áhugaverður
skoðunarstaður er í nokkurri fjar-
lægð frá vegi fylgja því fleiri betri
kostir að hafa bílastæðið nær skoð-
unarstaðnum en veginum (auðveld-
ar aðgengi fatlaðra, minnkar göngu-
stígagerð o.fl.). Meðfram vegunum
eru víða skjólgóðar lautir og brekk-
ur sem kalla á ferðafólkið að koma
og hvíla sig smástund eða fá sér bita
af nesti. En vegbrúnin er oft of há
og ferðafólkið kemst ekki á staðinn.
Vegspotti og vel búið bílastæði er
það sem koma þarf. Svona áning-
arstaður þarf ekki endilega að bjóða
upp á sérstakt útsýni né heldur út-
sýnisstaður upp á skjól.
Þjónusta við ferðafólk er vaxandi
atvinnuvegur. Eitt af því mikilvæg-
asta sem ferðafólk leitar eftir á leið
sinni um landið er að geta notið
náttúrunnar, umhverfisins. Því er
nauðsynlegt að við hönnun nýrra
vega við endurbyggingu vega og
víða meðfram eldri vegum verði
gert ráð fyrir góðum áning-
arstöðum.
Á austanverðu Tjörnesi hefur
Vegagerðin byggt upp áningarstað
sem er fyrirmynd að öðrum góðum.
Sá staður virðist sameina flesta þá
kosti sem ég hef nefnt hér að fram-
an. Náttúrufegurð er mikil, útsýnið
gott, út- og aðkeyrsla vel gerð.
Tilbúin skjól. Umferð hjólastóla er
auðveld um staðinn. Áningarstað-
urinn á Tjörnesi er fyrirmynd að
þeim kostum sem slíkur staður þarf
að vera búinn. Hönnun annarra
staða verður að vera breytileg og
taka mið af umhverfi. Þessir staðir
eiga ekki að líkjast hver öðrum of
mikið. Hér er vandasamt verkefni
framundan. Þau sem koma að því
verki þurfa að vera vel læs á landið
og hafa framtíðina ríkulega í huga.
Í Morgunblaðinu 16. okt. er grein
með nafninu „Tækifærin í ferða-
þjónustunni“ eftir Ólöfu Ýri Atla-
dóttur ferðamálastjóra. Ólöf Ýrr
lýkur við grein sína með þessari
hvatningu: „Að framansögðu má
vera ljóst hversu þýðingarmikil
ferðaþjónustan er okkur Íslend-
ingum. Ég er þess fullviss að grein-
arinnar bíður enn miðlægara hlut-
verk í íslensku þjóðlífi og að hún
muni mæta þeim áskorunum sem
framundan eru með frumkvæði,
sköpunarkraft og bjartsýni að leið-
arljósi. Hvað sem á okkur dynur
eigum við einstakt land, óteljandi
náttúrudjásn og sérstæða menn-
ingu, sem óviðjafnanlegt er að kynn-
ast. Tímabundnar efnahagsþreng-
ingar breyta þar engu um.“ Þessi
hvatning ferðamálastjóra er tíma-
bær. Ferðaþjónustunnar bíða mörg
tækifæri. En þau eru mörg verk-
efnin sem tengjast þessum atvinnu-
vegi sem horft hefur verið framhjá
og ekki sinnt. Þeim þarf mörgum
hverjum að koma í verk áður en
ferðafólki verður fjölgað að ráði.
Áningarstaðir
við þjóðveginn
Skúli Alexand-
ersson skrifar um
samgöngumál
Skúli Alexandersson
» Þjónusta við
ferðafólk er
vaxandi at-
vinnuvegur.
Mikilvægast af
því sem ferða-
fólk leitar eftir á
leið sinni um
landið er að geta
notið náttúrunn-
ar.
Höfundur er fv. alþingismaður.
BRÉF TIL BLAÐSINS
ÞAÐ virðist ekki skipta máli við
hvern maður talar í dag. Umræðuefn-
ið er vonleysi. Svartsýnin er allsráð-
andi og enginn virðist sjá fyrir end-
ann á þessari kreppu sem við glímum
við. En það er þó ekki nema von að
svartsýnin sé allsráðandi enda lesum
við, eða sjáum, fátt annað en nei-
kvæðar fréttir enda er fátt jákvætt að
frétta.
Stjórnmálamenn hafa lagt kapp á
að þegja um aðgerðir og hugsanlegar
lausnir en hafa aftur á móti sagt okk-
ur að ástandið sé „grafalvarlegt“ og
að þetta sé versta efnahagsvandamál
í sögu þjóðarinnar. Þetta ýtir svo
sannarlega ekki undir bjartsýni og
hvað þá undir þá trú að einhver sé við
stýrið á þjóðarskútunni. Þessi þag-
mælska hjá ríkisstjórninni, sem má
líkja við úrræðaleysi, er að brjóta
þjóðina niður. Íslendingar hafa ávallt
verið stoltir og borið höfuðið hátt og
því er sorglegt að sjá hvernig andinn
er að fjara út úr fólki. Vonleysið nær
hámarki þegar fólk talar um að yf-
irgefa landið.
Eitt af höfuðverkum stjórnmála-
manna er að vekja trú almennings á
að allt fari vel. Því miður hefur það
ekki átt við um íslenska stjórn-
málamenn og þá á ég sérstaklega við
ríkisstjórnina sem hefur setið á bak
við luktar dyr og neitað að tjá sig um
framgang mála. Það virðist enginn
ráðherra úr ríkisstjórninni vera tilbú-
inn að koma fram og segja á manna-
máli hversu slæmar aðstæðunar eru.
Almenningur fær einungis að vita
þjóðin sé í slæmum málum. Þjóðin á
rétt á að vita hvert vandamálið er og
þjóðin á svo sannarlega rétt á að fá að
fylgjast með framgangi mála. Það er
því kaldhæðnislegt að ráðherrar rík-
isstjórnarinnar segja hver á fætur
öðrum að við verðum öll að standa
saman en síðan einangrar rík-
isstjórnin sig frá almenningi. Rík-
isstjórnin, og þá sérstaklega forsætis-
ráðherran, verður að taka sér tak og
telja kjark í þjóðina því nú þarfnast
þjóðin leiðtoga til þess að koma henni
úr þessari efnahagskreppu. For-
sætisráðherrann verður að gera upp
við sig hvort hann sé sá leiðtogi.
Þjóðin má ekki flýja á ögurstundu.
Þeir sem geta flúið land skilja eftir þá
sem geta ekki flúið í enn verri málum.
Þá á ég sérstaklega við þá háskóla-
menntuðu. Ég hef sjálfur sótt alla
mína menntun á Íslandi, sem ríkið
niðurgreiðir, og mér ber því siðferð-
isleg skylda til að verða eftir og nota
þekkingu mína eftir bestu getu til að
byggja upp þjóðfélagið og ég skora á
aðra, sem sótt hafa menntun, að gera
hið sama. Ég skora einnig á rík-
isstjórnina að fara að koma fram við
almenning af virðingu og upplýsa
hann um vandamálið og mögulegar
lausnir.
Við erum dugleg þjóð sem hefur oft
horft fram í erfiðleika en við stöndum
alltaf upprétt eftir erfiðleikana.
ÓMAR ÁSBJÖRN ÓSKARSSON
meistaranemi
í alþjóðaviðskiptum.
Stöndum saman
Frá Ómari
Ásbirni Óskarssyni