Rauði fáninn - 01.06.1927, Blaðsíða 3

4&
v-
bcstir hágsnuni einnar stjettar hlýt-
Ur jafnfrant að skerða hag hjnna.
"Heill albjóðar" er aðeins htlEBanleg
or; frankvanánleg í stjetta lausu
bjóðfjelagi. Eh^til bess að kona bv£
U verður að brjóta amðvaldið á bak
Uftur og hrifsa ríkisvaldið úr -hond-
Un borgarastjettarinnar. Þetta hlut-
Verk á verkalýðurinn fyrir hbndura og
fátcakir bc=ndur og bað er tíni til
íconinn fjnrir bessar stjettirrbreig-
5.na að vakna til^neðvitundar un betta
hlutverk sitt."Látun rxk^andi stjettir
Skjálfa af ótta við konnunistabylting-
Una. "ör.eigarnir hafa engu að tapa
Uena hlékkjunun. Eh beir hafa heilan
hein að_ vinm".
Öreigar í öllun londun
- s a n e i n i s t.
I
ÍC a u p i ð
við húsabyggingar í
Reýkjavík'
Á aðalfundi verkanannafjelagsins
öagsbrún í ve'tur var kosin ný stjórn.
V'oru til bess',brer orsakiry að stjórn
Undanfarandi étarfsárs vildi ekki
gefa kost á sjer. Hafði sú stjórn
íesfct hagsnuna f jelagsins- ágerblega og
Voru verkanenn’, yfirleitt vel ánsogðir
Ueð hanay en hDfgfara klíkan í Dags-
brún veitti herini negna andstöðu.
^eir nenn, sen kosnir voru, sóttu á-
haflega fast að; konast í stjórn fje-
lagsinsog bótti; verkanönnun bví rað
uð lofa bein að,reyna sog, einkun
har sen Hjeðinn Va-ldinarsson var £
hjcri sen fornaður. Hafði hann áður
gegnt bví starfi bg reynst sænilega.
Bjuggust nenn nú við að beir'nundu
^era- sitt ýtrasta- til að láta' vonir
Uanna ekki bregðast. Eh önnur varfc
Uú sant raunin á.
Áður en stjórninn tók við, voru
Utvinnurekendur bega-r famir að
byrja á tilraunun til að lækka
haupið. Hafði bað verið kr.’ 1^40
Við. höfnina, en kr.1,20 við^husagygg-
ingar vfðast. Fyrsta verk^nýju stjom-
Q-rinnar var að reyna að fá sanbýktan
taxtá í fjelaguni er hljóðaði upp á
hr.X,18 í dagvinnu við höfnina,. en
bað ;var felt4 Sönninganefnd hafði
Verýð kosin eftir beiðni atvinnureke
Qndá og var Hjeðinn einn nefndar-
banna. í algerðu heinildarleysá sen-
Ur Hjeðinn við atvinnurekendurv E'ft--
ir beasun sanningi átti kaupið enn
s.ð' lækka allnikið. Skyldi bað vera
hr.1,20 við hönina, en engun af
hröfun Dagsbrúnar var sint. Þessi
Saraningur var feldur ’í f jelaginu
bjratt fyrir ákaft kapp Hjeðins og
fjelaga að £a bamj satobyktah.
Nokkru sxðar lygtu atvinnt
ur bv£ ^opinberlega yf ir að st jóm
Dagsbrúnarnhefði ' aldrei- farið' fran á
sanninga. un kr.1,20 í dagkaup. Var
bá farið á fund beirra og náðust beg-
er sanningar á bein grundvéllí.
Af bessu ná glogglega ráða, að
ef stjórn^Dagsbrúnar hefði kunnað að
halda á® nálunun, hefðu náðst aanning-
ar um niklu hærra kaup og betri $j'or.
NÚ byrja húsabyggingar £ bænun.
Kaupið lsakkar alstaðar níður £ kr.
l,10y krvl,00, og jafnvel 90 aura og
bar undir. Nokkrir fundir voru haldn-
ir, bvælt un nálið og dregið á lang-
inn. En kaupið heldur áfran að lcdkka.
Einu sinni fór stjórnlnn á^fund
nokkurra nanna, sen hafa húsagýgging-
ar neð hondun og spurði bá hvort beir:.’
vildi ekki nynda santok neð sjer og
kváðu beir nei við'.^
Loks var sanbykt á fánennun fundi
í^fjelagúnu að taxti fjelagsins við
húsahyggingar skyldi vera kr.1,20.
Var st jorninn( bað er að segja beiri'
neðlinir hennar; sen nættir-voruj ■/
bessararxsaöbyktar hvetjandi og bjugg-
ust nenn nú við að hún nundi lata til
skarar skríða.
Eh bað líður og bíðuryog kaupið
heldur áfran að lsáoka. FÓru nú^verka-
nenn að ókyrrast og bárust stjóminni
f jöldi kvartana un að taxti vcorr ekki
greiddur og kaupið væri __ jafnvel fyrirr
neðan 90 aura. Svorostgórnarinnar voru
jafnan á bá leið, að hun gæti ekki sint
bessu venjulega var annríki borió viði
og sagði hún nonnun 'bá ýnist að beir
skyldu halda áfran að vinna undir taxta,
eða; bá hún skipaði nonnun að hætta
vinnunni og leita sjer.vinnu annarsstað-
arv Hvxlík spekil'. Fátt varð stjórninni
er beir báðu hana að útvega sjer vinnu,
sen’ betur.'terr borguð og'beirvgætu fengið^
Þetta er^sannkallað hnéiksli. í fyr^
sta lagi brýtur 'þetta. niður virðingm
nanna fyrir sarobyktun Dagsbrúnar og
verkalýðsfjelaga yfirleitt. En ef nenn
vilja vera heiðarlegirvog halda; taxtan,
varnar bað bein vinnunar, án bess að beir
nokkru un bokað un kaupið. AUðvitað er
bað tilgangslaust áð einstakir nenn
íeggji niður^vinnu, bví nóg -earvfranboð-
ið &■ vinnu nú £ atvinnuleysinu. Áfang-
urinn veróurvvitanlega- sá, að nenn hugsa
sen svo að þ>ein sjevlítið lið £ fjelagýnu
nena síður sje. Skárri bykir bein rír
atvinna en engin, begar engu verður-’un
bokaá neð kaupið.
Þetta nál^varðar alla verkanenn /
innan Dagsbrúnar^og utan hvort heldur
beir vinna, við húsafeyggingar eða. aðra