Skinfaxi - 01.03.1915, Blaðsíða 7

SKfNFAXI
31
um Norðurlands. Takist þessi tilraun vel
mun það ýta undir félögin í hinum sýsl-
um fjórðungsins að koma á samskonar
skipulagi.
Tóbaksbindindi.
Stjóru lí. T. í.
hefir ákveðið að gefa út ársskýrslu sam-
bandssins nú í vor, og fær hver, sem er
í félagi innan sambandsins eitt eintak. Von-
andi verður þessum sið haldið áfram á
komandi árum. Má þá vænta þes^ að
smátt og smátt aukist mönnum skilningur
í þessu efni svo að alment verði yiðurkent
að tóbaksnautn sé skaðleg nautn, dýr, og
fram úr lagi óþriíleg.
Heimildir um tóbaksbindindi,
Víða um land hafa verið til og eru til
félög og flokkar, sem starfa að útrýmingu
tóbaksins. Af ýmsum ástæðum vilja þeir
ekki ganga í B. T. I. En þó þeir geri það
ekki, þá ættu þeir samt að láta stjórn banda-
lagsins vita, hvað líður starfsemi þeirra.
Með því einu móti fæst yfirlit yfir alt, sem
hefir verið, og er gert til að stemma stigu
fyrir tóbaksnautninni hér á landi. Allar
þær heimildir má senda Skinfaxa.
Orðabelgur.
Verið getur að greiða mætti götu heppi-
legra nýyrða með að birta þau í blöðum
Mætti það verða til að auka þeim fylgi,
og stundum til að hvetja aðra til að gera
betur. Væri Skinfaxa þökk á, ef orðhagir
menn vildu senda honum til birtingar
ýmislegt af því tagi. Einkum væri mikil
þörf á að fá falleg íslensk orð yfir ýms
hálfútlend bögumæli, sem eru að festast í
málinu og eru notuð í daglegu taii. Þar
sem vissa er fyrir um höfund, verður þess
getið, honum til maklegrar sæmdar.
1. Breytnifrœði, (ethic), áður nefnd sið-
fræði. H. P.
2. Dœgra, notað sumstaðar á S.v.Iandi
um menn, sem liggja heilbrigðir í rúminu,
í vetrarkuldanum, til að spara mat. Mætti
ef til hafa það um vetrarsvefn dýra (dá).
3. Fésýslumaður, áður fjármálamaður-
4. Hljómgjafi, (gramophone). K. A.
5. Lásnál, áður nefnd öryggisnælar
sem er léleg þýðing af útlenda nafninu.
6. Skjallmáll, um mann, sem er gjarn
á að skjalla. S. G.
7. Þvnttavinda, á bæjamáli rulla.
Ahald til að slélta með nýþveginn þvolt-
En verkið heitir að kefia.
Félagsmál.
Garðrækt.
Áður hefir verið bent á hér i blaðinu,
að ýms U. M. F. á Norðurlandi Iiafa kom-
ið upp heyforðabúrum. Félagsmenn hafa
heyjað saman einn sunnudag um heyskap-
artímann og gefið félaginu vinnuna. Hafa
sum félög haft heyskap þennan fyrir aðal-
tekjugrein; árgjöldin verða að vera lágr
og því lítið um fé til framkvæmda. Hey-
sala félaganna hefir þannig í einu orðið til
gagns á tvennan hátt: með því að auka
þeim handbært fé, og hrinda af stað fram-
kvæmdum, og í öðru lagi komið mörgum
bágstöddum manni að haldi í vorharðind-
um. Á Suðurlandi hefir þessi siður ekki
tíðkast enn. En hins vegar eru sum fé-
lögin t. d. Garðarshólmi í Mýrdal að byrja
á garðrækt til að auka tekjurnar. Þetta
er mjög lofsvert og getur víða átt við.
U. M. F. í Skaftafellssýslu.
Breytingarnar á sambandslögunum í vor
sem Ieið hafa orðið til þess, að sumir U.
M. F. i V.-Skaftafellssýslu hafa vakið máls