Skinfaxi - 01.01.1916, Blaðsíða 8

8
SKINFAXI
-ef til vill sá núlifandi íslendingur, sem
■mestri meðfæddri gáfu er gæddur í þá átt.
I ræðu má mælskumaðurinn velta steypi-
flóði sinna eigin hugsana óbrotnu yíir
áheyrendur sína, og beygja þá undir áhrif
sín. En í skáldsögu er það óviðeigandi.
Áhrif skáldsins verða þar að koma lesar-
anum að óvörum, með orðum og athöfn-
um fólksins í sögunni. Á Islandi er ljóð-
listin svo gömul og rótgróin að andi og
eðli hennar hefir gegnsýrt þjóðina. Skáld-
sagnalistin er aftur á móti ung í landinu
ag skáld okkar hafa ekki, sem varla er
von, numið til fulls „byggingarhst" skáld-
sagnagerðarinnur. Allmörgum af sögum
<Juðmundar er nokkuð áfátt í þessu efni,
en að minsta kosti ein þeirra er þó mjög
fullkomin bæði að formi og öllu öðru leyti.
Það er „Gamla heyið“. Sú saga er
yfirleitt hreinasta perla, og væri full
þörf að minnast hennar rækilega. Má vera
að síðar verði tóm til þess.
Sigurður Guðmundsson: Ágrip
af fornislenshri bókmentasögu. Bóka-
verslun Sigf. Eymundssonar gaf út.
Verð 1 kr.
Lítil en góð bók. Segir frá þremur
höfuðgreinum fornu bókmentanna: Kvæð-
unum, sögunum og sagnaritunum. Áður
en lýst er einstökum verkum er sagt frá
sameiginlegum einkennum þeirra allra í
stuttu en glöggu máli. I innganginum um
sögurnar er t. d. sagt frá uppruna þeirra,
ættartilfmningunni, ættarböndunum, ættar-
metnaði, sem hvatti niðjana til að geyma
vandlega loflegar minnningar; söguþorsta
þjóðarinnar og hversu blóðhefndin olli því
að nóg voru söguefnin. Þá hversu ritlist-
in berst til landsins og breiðist út með
kristninni. Gerð grein fyrir sannsögulegu
og skáldlegu gildi þeirra, frá söguaðferð-
inni og sögustílnum. Þá er sagt efnið úr
helstu sögunum og bent á hver lífsskoðun
gegnsýrir þær. Bókin er skýr og skemti-
leg, glöggur munur gerður á auka- og aðal-
SKINFAXI.
Mánaðarrit U. M. F. 1.
Verð: 2 krónur.
Ritstjóri: Jónas Jónsson, Skólavörðustíg 35.
Sími 418.
Afgreiðslumaður: Egill Guttormsson.
Skólavörðustig 16. Sími 144.
atriðum, ekkert efni tekið til meðferðar
nema það sé skýrt rækilega, málið ljóst
og einfalt, persónulýsingar ákveðnar og
glöggar. „Allur er hann stórskorinn og
hrikalegur utan og innan“ (Egill). „Gáfu-
maður og ófriðarseggur“ (Hvamm-Sturla).
„Kuldakraftur“ um skáldskap Eysteins
munks. Hið síðasttalda mun orka tví-
mælis en vel sagt fyrir því. — Bókin á
að vera kenslubók og er vel til þess fall-
in. En hún er líka vel löguð til að vera
sjálffræðari fyrir skynsama og hugsandi
menn.
Ýmislegt.
ííámsskcið á Akureyri.
Ólafur Sveinsson hafði þar íþróttakenslu
fyrir jólin. Aðsókn var mikil og áhugi,
segir bréfritari að norðan.
Steinþór Gnðmundsson
fór í jólaleyfinu upp í Borgarfjörð og
mun hafa flutt þar fyrirlestra í sumum
ungmennafélögunum.
Veg-na þrengsla
biður áframhald af greinum eftir Bennó
og Guðmund frá Mosdal. Ennfremur
bíða allmargar nýjar greinar eftir aðra
hötunda.
Ritstjóri: Jónas Jónsson frá Hriflu.
Félagsprentsmiðjan