Skinfaxi - 01.01.1924, Blaðsíða 7

SKINFAXI
7
hver iþróttafl. yrði valinn úr 100—150
meðlimum. Héraðssamb. ættu svo að
velja úrvalsfl. úr þeim heildum, er sam-
an kæniu á mótum þeirra, og skyldi
þeim flokkum ætlað að keppa á alls-
herjarmóti — eða Islandsmóti.
Hér er aðeins drepið á þetta til þess
að benda á eitthvert heimsteypt form,
en það vcrður ekki rökrætt að þessu
sinni' vegna þess, Iivað rúmið er tak-
markað.
pað skipulag, sem nú er, getur tæp-
lega talist viðunandi. Annaðhvort vcrð-
ur að takast Jjolri samvinna milli í. S.
í. og U. M. F. í. svo að mögulegt veúði
að koma á samfeldu skipulagi, eða að
öðrum kosti, að þau starfi hvort öðru
öháð og hvorugt þeirra hafi öðru frem-
ur einveldisrétt yfir íþróttamálum, en
jafnan rétt lil þátttöku í íslandsmót-
um og alheimsmótum. — Íþróttamót-
in eru nokkurskonar þjóðhátíðir. Til
þeirra verður að vanda, jafnt liinna
smærri sem stærri. J?að er bein þjóð-
ræknisskylda.
Heimaæfingar. Oft liefir verið rcynt
að koma mönnum í skilning um það,
að daglegar likamsæfingar væru jafn-
nauðsynlegar og fæðan, og sú stranga
rcgla, sem óhjákvæmilega yrði að t’ylgja
þeim, væri jafnl'ramt orsök lil meiri
hófsemi í mat og drykk og ýmsum
óþörfum — jafnvcl skaðlegum nautn-
um. Ágætar bælcur, s. s. „Min aðferð“
o. fl. hafa verið gefnar út til leiðbein-
inga í þeim efnuin. Fæstum ætti þvi
að vera vorkunn að iðka einfaldar æfing-
ar, — s. s. hörundsstrokur o. fl. — í
beimahúsum, þó þeir gælu engrar
kenslu notið.
Ólal dæmi eru fyrir hendi, bæði bér
á landi og annarstaðar, sem sanna
undramátt binna reglubundnu líkams-
æfinga, en þrált fyrir það velta tugir
manna út af úr vesalmensku og kveif-
arskap. Hvers vegna? Ekki fyrir skiln-
ingsleysi, heldur fyrir h i r ð u le y s i.
Ungmennáftlagar! Berið dæmi fast-
lynda reglumannsins að augum óhófs-
manna þeirra, sem hugsa eingöngu urii
unaðssemdir líðandi stundar. Kynnið
ykkur æfisögu Benjamins Franklins og
lærið af henni. Sjáið liver ávöxtur verð-
ur af reglusemi hans og hófsemi. Skrif-
ið upp tímaseðil fyrir tómstundir ykk-
ar, og gleymið ekki að ælla íþróttunum
þar rúm. pess mun engan iðra.
u. M- F. Huld.
Yefnaðarnámskeið.
Ilér í Nauteyrarhreppi hefir vefnað-
ur verið lítiið þektur um alllangt ára-
bil, því hann liefir að mestu dáið út
með eldra fólkinu. pess vegna ákvað U.
M. I7. Huld að efna til vel’naðarnám-
skeiðs, lil að auka þekkingu sveitar-
manna á þeim iðnaði.
En félagið sá, að allmikið starf og fé
mundi þurfa til námslceiðsins, þar sem
þelta var hyrjunarstarfsemi og flestir
ókunnugir þessum málum. pað var því
í nokkuð mikið ráðist fyrir fátækt og
fáment félag. Af þessum ástæðum
kvaddi félagið konur hreppsins til fund-
ar við sig, til að ræða þetta mál og liét
á þær að Ijá því lið sitt.
pær tóku málinu vel og hélu félaginu
stuðningi sínum. pað efndu þær drengi-
lcga, bæði með því, að starfa við undir-
húning námskeiðsins og með stórmynd-
arlegum fjárframlögum. Félagið á þeim
mildar og góðar þakkir að gjalda, fyrir
þálttöku þeirra í þessu máli.
Félagið sá sér clcki fært, kostnaðarins
vegna, að kaupa nýjan vefstól til nám-