Skinfaxi - 01.10.1924, Blaðsíða 1

10. BLAÐ
REYKJAVÍK, OKT. 1924.
XV. ÁB,
Breyting við næstu áramót.
Á Sambandsþingi U. M. F. í., sem
haldið var síðastliðið vor, var samþykt
að breyta mánaðarritinu Skinfaxa i árs-
fjórðungsrit. Arkatala á ári skal vera
bin sama og verið hefir siðastliðin ár.
ílverju félagi innan Sambands U. M.
F. I. er skylt að kaupa jafnmörg ein-
tök af ritinu og félagar eru margir i
ársbyrjun, enda hefir ritið enga aðra
útsöiumenn en ungmennafélögin, á
þeim stöðum, sem Sambandsfélög eru
starfandi. Verð ritsins skal vera kr.
1,50 til félagsmanna, en til utanfélags-
manna verður það hið sama og verið
hefir. Breyting þessi á útgáfu ritsins,
verður gerð um næstu áramót. Ætlast
cr til, að béraðsstjórnir sendi nafn eins
manns i bverju félagi til ritstjóra Skin-
faxa fyrir febrúarmánaðarlok næst-
komandi; skal senda ritið til bins til-
greinda manns bvers félags, annasthann
um útsending Skinfaxa og sér um að
andvirði hans verði greitt skilvíslega
á félagssvæði sínu. Umboðsmenn rits-
ins greiða það til héraðsstjórna sinna,
og þær sjá um að gjöld þessi verði send
skilvíslega, annaðhvort til gjaldkera
Sambands U. M. F. 1. eða ritstjóra Skin-
faxa.
Skinfaxi hefir nú verið gefinn út sem
mánaðarrit í 15 ár, og má fullyrða að
hann hefir verið fjöregg ungmennafé-
laganna framar öllu öðru. Enginn fé-
lagsskapur og því siður menningar-
starfsemi, sem varðar alla þjóðina, get-
ur átt sjer stað, nema þvi aðeins, að hin
einstöku félög og félagar kynnist þeim
hugsjónum og áhugamálum, sem sam-
verkamenn þeirra og aðrir menningar-
frömuðir eiga. J?að er kjörorð ung-
mennafélaga, að vinna fyrir alþjóðar
uppeldi. pau eiga að safna frækornum,
fögrum og þroskavænlegum, og gróð-
ursetja þau í andans akri íslendinga. Til
þess að vinna þetta mikla verlc, þurfa
þau að afla sér bæði erlendrar og inn-
lendrar reynslu. J?au þurfa útlend álirif,
holl og styrkjandi, læra af þeim, sem
best kunna, og færastir eru í hverri
grein. J?eim þarf að vaxa svo fiskur um
brygg, að þau geti sent framgjarna og
gáfaða unglinga, konur og karla, um
heimsins frægustu mentalönd; þar á
þetla fólk að vinna og vaxa, flytja svo
feng sinn lieim, og bræða hann sam-
an við það merkasta, sem íslenska þjóð-
in átli á gullaldardögunum, og merk-
ustu Islendingar hinna siðustu alda liafa
unnið að og dreymt um. J?essi erlendu
áhrif eiga að verða gróðrardögg i ís-
lcnsku þjóðlifi. Sú gróðrardögg á að
blandast alíslenskum uppsprettum, sem
geyma frjómagn þroskaðrar reynslu.
pessum uppsprettum á að veita út um
landið svo nákvæmlega, að enginn blett-
ur verði útundan.