Skinfaxi - 01.10.1924, Page 2

74
SKINFAXI
Kemur þetta nokkuð við breytinguna
á Skinfaxa? Svo munu ýmsir spyrja.
pvi má óhætt svara játandi. ]?að er
Skinfaxi, sem framar öllu öðru hefir
verið og á að vera hugskeyta-þráður,
eða menningarmiðill, ungmennafélag-
anna. Hingað til hefir hann komið all
of óvíða, verið hverjum einstaklingi of
dýr, og aldrei getað borið útgáfukostn-
að sinn — fremur en önnur blöð á
íslandi. —
En með því að hreyta útgáfunni, eins
og hér hefir verið sagt frá, verða lesend-
ur Skinfaxa meir en tvöfalt fleiri en
verið hefir, og kostar hvert eintak
helmingi minna, en að undanförnu. par
eð eintakafjöldi hlaðsins vex svo mjög,
verður prentunarkostnaðurinn tiltölu-
lega mikið minni, en verið hefir; af því
leiðir, að ungmennafélagar fá málgagn
sitt fyrir aðeins hálfa aðra krónu. Er
það næsta lítið gjald, einkum þegar þess
er gætt, að 35 aura skatturinn, jsem
ungmennafélagar hafa greitt til U. M.
F. í., fellur niður.
Hér hefir verið bent á þær þrjár
höfuðástæður, sem einkuin valda hreyt-
ingu þessari á útgáfu Skinfaxa.
í fyrsta lagi, að lesendur lians verða
meira en helmingi fleiri en verið hef-
ir, og ætti hann því að hafa miklu við-
tækari áhrif á ungmennafélagsmál.
Önnur höfuðástæðan er sú, að ritið
verður svo ódýrt, að engum verður of-
vaxið að kaupa það.
Og loks skal talið það, sem ef til vill
er mest um vert, að kaupendur ritsins
munu fá það með mikið betri skilum
en verið hefir.
Vanskil á blöðum eru alkunn og ill-
rærnd meðal Islendinga, og er þar
óhægt til umbóla, en allir vita, að mik-
ið minna ber á þessum mikla þjóðarlöst
þegar um tímarit er að ræða.
Allir ungmennafélagar munu fagna
þessari breytingu, sem hér hefir verið
gerð, og skilja, að liún á að vera, og
getur verið til mikilla umbóta.
Knaítleikar.
Öðruhvoru gangast ungmennafélögin
fyrir iþróttanámskeiðum úti um sveit-
ir, og er það vel. En eg tel þörf á að
athuga þá starfsemi nánar, hvort cklci
er hægt að koma henni viturlegar fyr-
ir, þannig, að meira gagn verði að fyr-
ir þjóðlíf vort. pví að það mun mála
sannast, að árangur nxun hafa orðið
sára litill af námskeiðum þessum, og
ef lil vill að ýmsu leyti vafasamur. Or-
sakir til Jxessa tel eg vera muni sér-
staldega tvær: Kennarar á þessum nám-
skeiðum munu sjaldnast hafa verið
starfinu vaxnir, en Jxar sem námstím-
inn æfinlega er stuttur, ríður mjög á
því, að kennarinn hafi fult vald á verk-
inu. Afleiðing af þessari ástæðu er
hin, að á þessum námsslceiðum er
altaf fengist við of erfið viðfangsefni.
pað, senx mest áhersla nxun vera lögð
á fyrir utan ísl. glímu og sxmd, sem
hvorttveggja er sjálfsagt , eru köstin
svo kölluð (þ. e. forngrísku íþróttirnar,
spjótkast, kringlukast og kúluvarp).
Elcki þarf að efast xuxx það, að þetta eru
frægar og íxijög þroskaixdi íjxróttir, en
þær eru nxjög vaixdlæi'ðar og tapa alveg
gildi sínu, séu þær ekki nákvæmlega
í’étt og vandlega iðkaðar. Og þegar það
er athugað, að námskeiðin eru stutt og
kennararnir lítt hæfir, þá er það ber-
sýnilegt, að úr þessunx íþróttum verð-
ur kák. En alt kák á þessu sviði spillir
smekk þjóðarinnar, og i þessu tilliti fá
menn algei’lega ranga hugmynd um
þessar göfugu og menningarríku íþrótt-
ir og hina tígulegu Forngrikki, er þær
að nokkru leyti sköpuðu. Iþróttafélög-
in hafa gert sig sek í jafnmikilli hroð-