Skinfaxi - 01.10.1924, Qupperneq 7
SKINFAXI
79
Hvaða framtið á þetía land?
Frh.
Vinnudygð. peim, sem fyrir verkum
eig'a að segja, kemur saman um, að
vinnudygð sé meiri hjá eldra fólkinu
yfirleitt. Yngra fólkið liugsar meira um
kaupið. Gömlu mennirnir eru dyggari
við vinnu. Flestir þeirra eru aldir upp
í sveitum, við vinnuhörku. peir lærðu
að hlýða ungir. Aginn var meiri en nú.
Vöndurinn var geymdur undir rúminu
og notaður þegar ástæða þólti til. Börn-
in urðu harðgerð og lærðu, að til voru
refsingar fyrir það, sem illa var gert.
peir verða líka farsælastir, sem fram-
kvæma með trúmensku, það sem þeim
er fengið að gera. Æfisögur mikilla
mauna sanna, að svo er. Carnegie sóp-
aði skrifstofugólf, og var þá fátækur og
frægðarlaus. Sömu sögu hafa fleiri mik-
ilmenni að segja. Farsæld þeirra álti rót
sína i þvi, að þeir voru trúir sjálfum
sér og öðrum, sem þeir unnu með.
Lærðir menn. Hjá mörgum ríkir sú
skoðun, að þeir einir séu lærðir menn,
sem kunna einhverjar hóklegar þulur,
en það er ekki rétt. Lærðir menn eru
og þurfa að vera í hverri stétt. Vér þurf-
um sérfræðinga í liúsagerð, ullariðnaði,
skósmíði o. s. frv., eigi síður cn í lög-
fræði og læknisfræði. Allir verða að
þekkja vel slörf sín og alt það, sem að
þeim týtur, til þess að geta leyst þau
vel af hendi. Los það, sem nú einkenn-
ir þjóðina, kemur fram á öllum svið-
um. Alla festu vantar í uppeldið, og
framkvæmdalögmálið er háð sömu lög-
um. Uppeldi og framkvæmdir þjóðar-
innar er svo náskylt, að livert bindur
annað.
Ekki afturkvæmt. Gamla sveitamenn-
ingin, sem hefir haft marga kosti fram
jdir núverandi ástand, á ekki aftur-
kvæmt. Ástæður eru svo hreyttar. Heim-
ilin vilja losna sem mest við uppeldið,
og þau eiga að fá það. Skólarnir verða
að taka við. Skólavistartíminn að lengj-
ast. í sveilum á að koma upp heima-
vistarskólum, þar sem börnin dvelji vet-
ur og vor, undir umsjón kennara. Nú
hafa kennarar eigi nógu mikil uppeldis-
áhrif á börnin. par sem hörn ganga í
skóla 4 ár, 6 mán. á ári, þar eru þau
samvista kennara sínum að eins 1 ár
eða 12 mánuði. Hálfur dagur í 6 mán-
uði, er sami tími og heill dagur 3 mán-
uði og þá gera 4 ár 12 mánuði. 14 ára
börn eru þá undir handleiðslu kennara
1 ár, en 13 ár undir áhrifum heimilis-
ins. pó eru menn oft svo ósanngjarnir
í kröfum, að telja 4 ára námið, (sem
mest fer til fræðslu), það, sem skapi
framtíð barnsins, en 13 ára veran á
heimilinu geri ekkert frá né til; það sé
að eins skólinn. — Skólarnir verða að
fá meiri tök á uppeldinu, ef vel á að
fara. pví gamla, góða sveitamenningin
á ekld afturkvæmt þangað, sem hún er
horfin, en það er t. d. víðast úr þorp-
unum.
Tvær dygðir. pað eru tvær dygðir í
fari mannanna, sem öðru fremur styðja
að góðu félagslífi. pessar dygðir eru:
að segja satt, og að halda gefin loforð.
pær má líka kenna alstaðar og altaf.
I öllum verkum er liægt að sýna fram
á góðar afleiðingar þessara tveggja
dygða. Foreldrar og aðrir geta kent
börnum sínum þetta, með orðum og
eftirdæmum. Orðin sjálf eru minna
virði en eftirdæmin.
Lausn eríiðleikanna. Ef vér athugum
hvað það er, sem geýfur pjóðverjum
kraft til að vinna, þá sjáum vér, að það
er þeirra almenna skynsemi og dóm-
greind, þroskuð af skólum og heimil-
um um langan tíma; þeir skilja að ein-
asta leiðin út úr erfiðleikunum er gegn
um vinnuna. Komist þeir ekki þá leið,
eru öll sund lokuð. Sama gildir um all-
ar þjóðir, sem erfitt eiga. Lausn þeirra