Skinfaxi - 01.12.1928, Blaðsíða 7

SKINFAXI
11<)
Landssýningin í Björgvin.
Frh.
Áður er umgetið, að sýningin var aögreiml
í uokkrar aðaldeildir. Listiönaðardcildin var
í stórri byggingu, er stóð ein sjer. Salur
einn gekk eftir húsinu, nær endilöngu, nieð
lítið eitt upphækkuðum palli allt umhverfis. Ekki ósvip-
uð tilhögun því, sem tíðkaðist í skálum á Norðurlönd-
um í fornöld. Gólfið var lagt mislitum steinplötum, —
tmnið og sýnt af „Voss helluhöggi" (Voss Skiferbrudd).
Á gólfinu voru settir upp pallar í röðum, með gler-
skápum yfir, er sýndur var í sægur af ýmsum dýrmætum
munurn. Meginið voru skrautgripir af mörgu tagi: Borð-
búnaður, hússkraut, klæðaskraut, minningargripir o. fl.
Efnið var, eins og gripirnir, mismunandi og margskonar:
Gull, silfur, postulin, leir, eir, tin, járn o. s. frv. Var af
öllu þessu svo mikið, að ekki tekur að telja upp neina
einstaka gripi. í salnum var og fjölmargt fleira, bæði í
sambandi við skreytingu hússins sjálfs, svo sem vegg-
og gólfklæði, dyrafaldar og glugga, súlur, sæti o. s. frv.
— Og svo enn, mörg skrauthúsgögn og aðrir þesshátt-
ar munir: Borð, stólar og skápar. Allt að sjálfsögðu vel
vandað, og margt mjög listvíslega samið.
í öðrutn enda byggingarinnar var forsalur
þvert yfir liúsið. har var einkum sýnt mikið
af listvefnaði og listmálun — málverk-
um á silki, sem nú er nokkuð að tiðkast.
Listofnum og listmáluðum veggklæðum, áklæðum og
öðruni dúkum („teppuni") stærri og srnærri. Voru mörg
jæirra geysistór, svo að þekja mundu langt til heilan
vegg í litlum híbýlum. Ekki er liægt að lýsa þessu hjer
nokkru náið. Þó tná til dæmis meðal veggklæðatma nefna:
Mynd af sjálfri Oslo (ofið eftir frú Úlrikku Greve í
Oslo, og teiknuð af Sverre Pettersen málara), „Draum-
kvæði“, þjóðsagnamynd (teiknuð eftir A. Gustavsson,
Vefnaðar-
list.
Listiðnað-
ar-deildin.